Άλλος ενάρετος και ευλαβής γέρων εις την Ιεράν αυτήν Σκήτιν ήτο ο γέρων Γαβριήλ, αντάξιος της θείας σκέπης και προνοίας. Ούτος έζησεν εις την πλησίον του Κυριάκου καλύβην του Αγίου Χαραλάμπους, επιμελητής ακριβέστατος της πνευματικής εργασίας της νήψεως. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Η Απόδοση του Πάσχα
Τί απέδωσε το Πάσχα;
Ξαναγιορτάζοντας το Πάσχα, μετά από σαράντα μέρες, δηλώνουμε ότι το Πάσχα, η Ανάσταση, συνεχίζεται.
Τί μας αποδίδει το Πάσχα; Κάθε τι στη ζωή κρίνεται από την απόδοση του. Εξετάζουμε τί αποδίδει ένα μηχάνημα, ένας εργάτης, μια θεωρία! Τί αποδίδει ένα γεγονός! Το Πάσχα είναι ένα γεγονός. Τί, λοιπόν, κερδίζουμε απ’ αυτό; Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
του Φιλόθεου Κεμετσεντζίδη, Προέδρου Σ.Φ.Ε.Β Α. Θεσσαλονίκης
από το «Βορειοηπειρωτικόν Βήμα», αρ. φύλ. 13(93),
Ιανουάριος-Φεβρουάριος 2010
Μέσα στον ορυμαγδό των τελευταίων δυσμενών εξελίξεων για την οικονομική κατάσταση στη χώρα μας, και καθώς συμβαίνουν μια σειρά από τουλάχιστον ύποπτες «αλλαγές» ή «βελτιώσεις» σε ζητήματα πού αγγίζουν ευαίσθητες πτυχές των εθνικών μας θεμάτων (κατάργηση υπουργείων Μακεδονίας και Αιγαίου, κατάργηση στρατιωτικών οχημάτων από παρελάσεις, αφαίρεση του όρου «εθνικός» από τα υπουργεία Παιδείας κα Αμύνης, νομιμοποίηση χιλιάδων λαθρομεταναστών προς άγραν ψήφων κ.α.) προβλήθηκαν ελάχιστα 2 γεγονότα, τα όποια δείχνουν ξεκάθαρα, πώς στην τόσο ταλαιπωρημένη και «ευνουχισμένη» πνευματικά και ηθικά κοινωνία μας, υπάρχουν νέοι άνθρωποι πού εξακολουθούν να σέβονται ιδέες, αξίες, αρχές και θεσμούς, αντίθετα με την αδιάφορη και απαθή στάση των πολλών. Η στάση τους αυτή μας γεμίζει ελπίδα για το μέλλον της πατρίδας μας αλλά και βαθειά αίσθηση υποχρέωσης να μιμηθούμε όλοι το παράδειγμα τους, ειδικά στις δύσκολες στιγμές πού περνάει ο τόπος. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Ο οσιώτατος γέρων Διονύσιος, του οποίου αγνοούμεν την νεανικήν καταγωγήν, εχρημάτισε διάκονος εις το Οικουμενικόν Πατριαρχείον.
Συντόμως εγκατέλειψε την υπηρεσίαν αυτήν και απεσύρθη, διά να ήσυχάση, εις την ιεράν σκήτην των Καυσοκαλυβίων του Αγίου Όρους και συγκεκριμένως εις την καλύβην «Άγιος Χαράλαμπος».
Φύσις ησυχαστική και εσωστρεφής ήλλαζε συνεχώς τόπον διαμονής διά να έχη ησυχίαν και αμεριμνίαν. Τον Διονύσιον εχαρακτήριζε η ολοκληρωτική ακτημοσύνη. Διεδίδετο ότι κατά την αναζήτησιν ησύχων και ερημικών τόπων περιήλθε πολλά ερειπωμένα μονύδρια και ησυχαστήρια, επεσκέφθη δε και την Κύπρον περί το 1875. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Μέσα στην καρδιά της Ευρώπης, οπου κυριαρχεί ο άκρατος ορθολογισμός, το κεφάλαιο και ο συμφεροντολογισμός, εκεί οδήγησε τα βήματα του μακαριστού Γέροντα Σωφρονίου ο Θεός και θεμελίωσε ένα ορθόδοξο μοναστήρι, την Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή του Τιμίου Προδρόμου στο Έσσεξ της Μεγάλης Βρετανίας. Μέσα στην παγερότητα του κόσμου της Δυτικής Ευρώπης δίνει το μοναστήρι αυτό τη ζεστασιά της Ανατολής και εκπέμπει ο άρωμα της Οικουμενικής Ορθοδοξίας, της αγάπης και της άδελφωσύνης.
Μέσα σ΄ ένα ευλογημένο χώρο ζουν τριάντα περίπου ψυχές πού προέρχονται από δεκαέξι διαφορετικές χώρες, ολοκληρωτικά δοσμένες στο Θεό. Έργο τους η προσευχή, η λατρεία του αληθινού Θεού, η μαρτυρία της Όρθοδοξίας, η προβολή ενός πρωτόγνωρου για τις δυτικές κοινωνίες τρόπου ζωής: Με ειλικρινή ταπείνωση, εθελούσια πτώχεια και ανιδιοτελή προσφορά προς τους πάντες.
-Έχουμε αρχή από το μακαριστό Γέροντα μας να δεχόμαστε όλους αδιακρίτως: Πλούσιους και φτωχούς, άσημους και διάσημους, μεγάλους και μικρούς, όλους με την ίδια αγάπη και τον ίδιο σεβασμό. Προσφέρουμε αυτό πού έχουμε, προβάλλουμε αυτό πού παραλάβαμε. Δεν απαιτούμε από κανένα τίποτε, δεν κρατάμε κανένα, δεν διώχνουμε κανένα. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Ο τάφος του μακαριστού π. Αλεξάνδρου Σμέμαν (1921-1983)
Η όλη ιδέα της απελευθέρωσης είναι εντελώς αρνητική. Η ιδέα «όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι» είναι a priori μια από τις πλέον εσφαλμένες ρίζες. Κατόπιν ακολουθεί το: «όλοι οι άνθρωποι είναι ελεύθεροι», «η αγάπη είναι πάντα θετική» (εξ ου, παραδείγματος χάριν, και η δικαίωση της ομοφυλοφιλίας), κάθε περιορισμός είναι καταπιεστικός. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Ο Μητροπολίτης Λαγκαδά κ.κ. Ιωάννης
Εγεννήθη στήν Θεσσαλονίκη το 1958. Απεφοίτησε τής Εκκλησιαστικής Παιδαγωγικής Ακαδημίας το 1979 και του Τμήματος τής Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης το 1982.
Παρηκολούθησε ευρύτερες μεταπτυχιακές σπουδές. Το 1982 χειροτονείται Διάκονος στήν Ιερά Μητρόπολη Θεσσαλονίκης και αναλαμβάνει την διεύθυνση του Γραφείου Νεότητος τής Ιεράς Μητροπόλεως.
Το 1983 χειροτονείται Πρεσβύτερος, λαβών το οφφίκιον του αρχιμανδρίτου και τοποθετείται ιερατικώς προϊστάμενος εις τον ιερόν Ναόν των αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου, όπου υπηρέτησε μέχρι το έτος 1994.
Ακολούθως τοποθετήθηκε στον ιερό Ναό του πολιούχου Αγίου Δημητρίου, ως ιερατικώς Προϊστάμενος.
Από το 1983 υπηρέτησε ως ηγουμενοσύμβουλος της ιεράς Μονής αγίας Θεοδώρας Θεσσαλονίκης, από το 1994 υπηρετεί ως καθηγούμενος αυτής μέχρι της εκλογής του εις Επίσκοπον.
Από το 1994 υπηρέτησε ως Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης.
Συνέγραψε άρθρα και μελέτες αγιολογικού πριεχομένου. Έλαβε μέρος με εισηγήσεις του σε Θεολογικά Συνέδρια.
Έργα του : «Η Εκκλησία ως κοινωνία αγίων», «Το νόημα και το περιεχόμενο των εορτών στην Παλαιά Διαθήκη», «Αι εξορίαι του Μ. Αθανασίου», «Ο 59ος ψαλμός κατά τον άγιον Μάξιμον τον Ομολογητήν», «Ο άγιος Δημήτριος», «Ο άγιος Γεώργιος», «Ο ναός του αγίου Γεωργίου Ροτόντα», «Μονή Λατόμου», «Ιερά Μονή αγίας Θεοδώρας», «Η Βασιλική του αγίου Δημητρίου».
Άγιου Κυρίλλου του Θεσσαλονικέως
Εισαγωγικά
Οι Θεσσαλονικείς Άγιοι Κύριλλος και Μεθόδιος, οι φωτιστές των Σλάβων, είναι από τις μεγαλύτερες ιεραποστολικές φυσιογνωμίες τις οποίες έχει να επιδείξει η εκκλησιαστική μας ιστορία. Όλοι οι σλαβικοί πληθυσμοί των Βαλκανίων που ζουν σήμερα την εν Χριστώ ζωή στη Μία, στην Ορθόδοξη Εκκλησία, της οποίας αποτελούν πληθυσμιακά και ένα πολύ μεγάλο τμήμα, αποτελούν την «σφραγίδα της εν Κύριω Αποστολής [2] των δύο αδελφών, οι οποίοι, αφού εγκατέλειψαν την εγκόσμιο ζωή και τα λαμπρά αξιώματα στα οποία θα ανέρχονταν, κοσμημένοι όχι μόνο με φυσικά χαρίσματα και κοσμική μόρφωση, αλλά κυρίως με αρετές και αγιοπνευματικές δωρεές, ανάλωσαν τη ζωή τους στη σωτηρία των εν αγνοία του ευαγγελίου διατελούντων εθνών. Καρπός της προσπάθειας των δύο αυταδέλφων υπήρξε ο εκχριστιανισμός μεγάλων πληθυσμών της Μοραβίας (της περιοχής περί τον ποταμό Μοράβα, κοντά στα νότια σύνορα της σημερινής Τσεχίας), της Βοημίας, της Σλοβακίας, της Πανονίας (Κροατίας), της Νοτίου Πολωνίας και της Λουσατίας (της περιοχής που περιελάμβανε τα σημερινά κράτη της Τσεχίας και Σλοβακίας, την Ουγγαρία και τμήματα των ομόρων κρατών)[3]. Οι μαθητές τους, αφ’ ότου εξεδιώχθησαν από τον φραγκικό κλήρο, έδρασαν νοτιότερα, στη Σερβία και τη Βουλγαρία[4]. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Την Πέμπτη 6 Μαΐου (23 Απριλίου με το π.ημερ.) έγινε η πανήγυρη του αγίου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του Τροπαιοφόρου στην Ιερά Μονή Ζωγράφου. Στην πανήγυρη προΐστατο ο σεβασμιώτατος μητροπολίτης Δοροστόλου κ. Αμβρόσιος της Εκκλησίας της Βουλγαρίας, ενώ παρευρέθηκε ως προσκεκλημένος ο ηγούμενος της Ιεράς Μονής Βατοπαιδίου, γέροντας Εφραίμ. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Ο πρόεδρος της Ένωσης Απόστρατων Αξιωματικών Νομού Πέλλας κ. Κωνσταντίνος Στούμπος με τον Γέροντα Εφραίμ
Η Ένωση Απόστρατων Αξιωματικών Στρατού Νομού Πέλλας πραγματοποίησε από 17 έως 19 Απριλίου επίσκεψη στη μονή ΒατοπεδΙου και άλλες μονές του Αγίου Ορους, με τη συμμετοχή αξιωματικών και αρκετών ευσεβών πολιτών του Νομού.
Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης και παραμονής στη μονή, η φιλοξενία, η τιμή και η φροντίδα ήταν σε υπερθετικό βαθμό, τόσο από τον ηγούμενο γέροντα Εφραίμ, όσο και από τους λοιπούς μοναχούς, που ήταν εντεταλμένοι σε συγκεκριμένα διακονήματα.
Ο γέροντας Εφραίμ, στις συναντήσεις ενημέρωσε για την ιστορία της μονής, για τον απολογισμό της θητείας του από το 1990 και τον προγραμματισμό των εργασιών της μονής στο ά¬μεσο μέλλον. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Ο Άγιος Μεγαλομάρτυς Γεώργιος ο Τροπαιοφόρος. Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου Μαυροβουνίου, Τρούλλοι Λάρνακας, Κύπρος
Αρχιμανδρίτου Συμεών
Η αρχή της Ιστορίας της μονής αυτής είναι επί του παρόντος άγνωστη. Στην Ιστορία του Ελληνικού Έθνους αναφέρεται ως μονή των Μεσοβυζαντινών χρόνων.
Ο Άγιος Νεόφυτος ο Έγκλειστος (1134) στον Λόγο του για τον Άγιο Θεοσέβιο τον Αρσινοΐτη μίλα για κάποιο θαύμα του Αγίου Θεοσεβίου σ΄ έναν τυφλό μοναχό πού κάνει τάμα στον Άγιο να τον θεραπεύσει και να παραμείνει να υπηρετεί στο ναό του μέχρι το τέλος της ζωής του. Ο μοναχός όμως δεν τηρεί το τάμα του. Αφού πέρασε λίγο καιρό στο ναό του Αγίου «υπεχώρησε και απελθών περί τα λεγόμενα Μαυροβούνια εν τω του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου σηκώ παρώκησεν εν αυτώ». Υπάρχει πιθανότης ο Άγιος Νεόφυτος να αναφέρεται στη Μονή Μαυροβουνίου, η οποία τότε θα ήκμαζε και θα ήταν γνωστή σ΄ όλη την Κύπρο (κάποιοι ισχυρίζονται ότι πιθανόν ο Άγιος Νεόφυτος να αναφέρεται στο Ναό του Αγίου Γεωργίου Νικοξυλίτη πού βρίσκεται στην Πάφο). Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
O Billy, πήγε στο Τέξας και αγόρασε από έναν αγρότη ένα γάιδαρο, έναντι του ποσού των 100 δολαρίων.
Ο αγρότης συμφώνησε να του τον παραδώσει την άλλη μέρα.
Την επόμενη μέρα ο αγρότης του είπε: «Συγγνώμη αλλά έχω άσχημα νέα, ο γάιδαρος ψόφησε».
Ο Billy απάντησε: «Δεν πειράζει. Δώσε μου τα λεφτά μου πίσω». Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Βασίλειος ο ΙΙος ο Βουλγαροκτόνος
Η περιπέτεια, στην οποία εισήλθε η χώρα μας λόγω της αλόγιστης επί τριακονταετία διαχείρισης των οικονομικών της, είχε ως συνέπεια την έξαρση του ανθελληνισμού σε πανευρωπαϊκό επίπεδο με πρωτεργάτες Γερμανούς, πολιτικούς, δημοσιογράφους και μέρος του λαού. Στην πρώτη γραμμή της ανθελληνικής υστερίας το γερμανικό περιοδικό Focus, το οποίο σε εξώφυλλο τεύχους του έγραψε “Απατεώνας στην ευρωπαϊκή οικογένεια”, υπονοώντας τη χώρα μας!
Η κατηγορία δεν είναι πρόσφατη. Ιστορική αναδίφηση στον 9ο αιώνα μ.Χ. μας οδηγεί στη διαπίστωση ότι την ίδια άποψη είχαν οι Φράγκοι ηγεμόνες και για τους προγόνους μας της αυτοκρατορίας της Ρωμανίας, αυτής που ο πλαστογράφος της ιστορίας Jeronymous Wolf, γερμανός ιστορικός, απεκάλεσε μετά την κατάρρευσή της Βυζάντιο, όνομα με το οποίο επικράτησε να αποκαλείται ώς σήμερα ακόμη και στην Ελλάδα. Οι Φράγκοι ηγεμόνες διεκδικούσαν από την αυτοκρατορία της Ρωμανίας, η οποία είχε ως πρωτεύουσά της την Κωνσταντινούπολη – Νέα Ρώμη, τη διαδοχή της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Στα πλαίσια της διεκδίκησης (σφετερισμού) του τίτλου επιδόθηκαν σε δεινή συκοφαντία κατά των λαών της αυτοκρατορίας, τους οποίους θεωρούσαν στο σύνολό τους ως Έλληνες. Έτσι ο όρος Έλλην (Grec στα γαλλικά-φραγκικά) κατέστη με την πάροδο του χρόνου συνώνυμος του απατεώνα. Ακόμη και σε σύγχρονα λεξικά μπορεί να διαβάσει κάποιος: Το να είσαι Έλληνας, σημαίνει το να είσαι πολύ ικανός να εξαπατάς. Συνώνυμα τα αισχροκερδής, λωποδύτης πανούργος και χαρτοκλέπτης (απατεώνας στο χαρτοπαίγνιο). Απεναντίας η λέξη Φράγκος (Franc) είναι συνώνυμη του καθαρού και ειλικρινούς στις δοσοληψίες του. Θα αδικούσαμε κατάφωρα τους λαούς της Δυτικής Ευρώπης, αν αφήναμε να εννοηθεί ότι αυτή είναι η γενική αντίληψη που τρέφουν για μας. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Δείτε στο παρακάτω βίντεο, Τούρκους να χορεύουν μπροστά στην πρεσβεία τους στις ΗΠΑ, την ημέρα της γενοκτονίας των Αρμενίων…
A succesful modernization… Watch the video…
Να πάνε τουλάχιστον οι άνθρωποι σε έναν Πνευματικό να εξομολογηθούν, να φύγει η δαιμονική επίδραση, για να μπορούν να σκέφτωνται λιγάκι. Τώρα δεν μπορούν ούτε να σκεφθούν από την δαιμονική επίδραση. Η μετάνοια, η εξομολόγηση κόβει το δικαίωμα του διαβόλου. Πριν λίγο καιρό, ήρθε στο Άγιον Όρος ένας μάγος και έφραξε με πασσαλάκια και δίχτυα όλο τον δρόμο εκεί σε μια περιοχή κοντά στο Καλύβι. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
By Fr. George Morelli
Have you noticed that someone you have once done a favor for sometime in the past now, seemingly out of the middle of nowhere the person now expects a favor back in return. It is not that they are asking you, rather their tone of voice and words indicate it is not a request rather it is an expectation. Where does this demanding expectation come from?
It actually comes from the faulty mindset of the individual who originally did the favor for you. The favor doer was saying mentally in his own mind, but did not communicate to you: «Ok I will do this favor for you, now you owe me one in the future.» If the favor is not returned when I want it and in the way they want I have the right to be angry and resentful.” Cognitive-Behavioral psychologists call this distorted irrational cognition:Reciprocity. (Morelli, 2007). Reciprocity is a one way, that is to say, unilateral contract that if I do something for you I can expect that you will do something for me.
ΣΥΝΑΞΑΡΙ
