Ένα κείμενο του Nικόλαου Μπερντιάγιεφ, σε μετάφραση Δημήτρη Μπαλτά.
Η κατάφαση της ανθρώπινης ατομικότητας προϋποθέτει την συνείδηση του δεσμού που συνδέει τον άνθρωπο με μία ανώτερη θεϊκή αρχή. Και αφού το πρόσωπο δεν θέλει να αναγνωρίσει τίποτε έξω από αυτήν, κονιορτοποιείται κατά κάποιο τρόπο και υποκύπτει στην ορμητικότητα των κατώτερων στοιχείων των οποίων αυτό έχει γίνει βορά. Ο άνθρωπος, λοιπόν, παύει να αισθάνεται ότι ζει, εφόσον δεν αναγνωρίζει την ύπαρξη του μη-εγώ του και αρνείται αυτό που είναι αναγκαίο για να παραμείνει μία ατομικότητα, την πραγματικότητα όχι μόνον των άλλων προσώπων, αλλά και του θεϊκού όντος. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »