(Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς)
Η μεγάλη είδηση που καθημερινά ευαγγελίζεται στον κόσμο ο χριστιανισμός, είναι ότι ένα πράγμα αξιολογείται πλήρως ως προς την αξία του, αν κρίνεται όχι κατά τα εξωτερικά φαινόμενα, αλλά κατά την ουσία του. Να αξιολογείτε τα πράγματα, όχι ανάλογα με το χρώμα και το σχήμα τους, αλλά ανάλογα με το νόημά τους. Να αξιολογείτε τον κάθε άνθρωπο όχι κατά την ιδιότητα και την περιουσία του, κατ’ όψιν δηλαδή, αλλά κατά την καρδιά του – εκεί, όπου τα αισθήματα, ο νους και η βούληση του ενώνονται. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Ο Λεωνίδας είναι ο άνθρωπος που έχει κάνει δεκάδες χιλιάδες χρήστες του You Tube να δακρύσουν….
Ο λόγος είναι ένα βίντεο που έφτιαξε και ανέβασε στο διαδίκτυο για να αποδείξει στην 17χρονη φίλη του που δίνει τη δική της μάχη με τον καρκίνο, ότι είναι δίπλα της στα δύσκολα και ότι «κανείς δεν είναι μόνος». Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Ο ιατρός Στόϊαν Αδάσεβιτς είναι μοναδικός γυναικολόγος στην Σερβία, ο οποίος δημοσίως ωμολόγησε ότι η έκτρωση είναι φόνος, διά τον οποίον ευθύνονται τόσον ο ιατρός, όσον και η μητέρα. Εκυκλοφόρησε δε και βιβλίο με τίτλο «Η αγιότης της ζωής», με συλλογή των άρθρων του περί της ενδομητρίου παιδοκτονίας.
Η συνέντευξη του δημοσιευθείσα εις την «Ορθοδοξίαν» (περιοδικόν της Σερβικής Εκκλησίας), συγκλονίζει τόσο με την ειλικρίνεια της, όσο και με το περιεχόμενο της. Το πλέον αρμόζον όνομα αυτής της συνεντεύξεως θα ήτο – μία δημοσία εξομολόγησις και η μετάνοια! Παραθέτομε ένα μέρος αυτής της πολυτίμου μαρτυρίας:
ΕΡΩΤΗΣΙΣ: Ποια ήταν η στιγμή, που καταλάβατε ότι εκτελών την έκτρωση, φονεύετε το ανθρώπινον ον; Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Του Πρωτ. Βασιλείου Α. Γεωργοπούλου, Λέκτωρος Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ
Γκουρού ονομάζεται συνήθως στον Ινδουϊσμό ένας πνευματικός δάσκαλος – καθοδηγητής. Ο Γκουρού δείχνει στους μαθητές και οπαδούς του το δρόμο του φωτισμού και της λύτρωσης μυώντας τους στις διαδικασίες και τις τεχνικές αυτολύτρωσης, όπως του διαλογισμού στα πλαίσια της γιόγκα, δίνοντας ταυτοχρόνως ένα μάντρα, μια μυστική «ιερή» λέξη η συλλαβή ενώ ουσιαστικά πρόκειται για μαγική φόρμα. (Τα μάντρας δίνονται στα πλαίσια της γιόγκα, και μάλιστα είναι μυστικά για κάθε οπαδό. Ο μυστικός και μη κοινοποιήσιμος χαρακτήρας των μάντρα σε πολλές γκουρουϊστικές κινήσεις είναι υποχρεωτικός και απαράβατος κανόνας. Πολλές φορές τα μάντρας είναι επίκληση – επανάληψη ονομάτων θεοτήτων του Ινδουϊστικού πάνθεου. Τα μάντρας έχουν, κατά τις αντιλήψεις τους, θείο χαρακτήρα). Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Λεπτομέρεια από τις τοιχογραφίες – μηνολόγιο στο παρεκκλήσι του αγίου Δημητρίου στην Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου. Εδώ βλέπουμε (από πάνω αριστερά μέχρι κάτω δεξιά) τον άγιο Συμεών τον Στυλίτη (1 Σεπτεμβρίου), το μαρτύριο του αγίου Μάμα (2 Σεπτεμβρίου), το μαρτύριο του αγίου Άνθιμου Νικομηδείας (3 Σεπτεμβρίου), το μαρτύριο του αγίου Βαβύλα και των συν αυτώ τριών παίδων (4 Σεπτεμβρίου), το μαρτύριο του προφήτη Ζαχαρία πατέρα του αγίου Ιωάννη του Προδρόμου (5 Σεπτεμβρίου), το μαρτύριο του αγίου Σώζοντος (7 Σεπτεμβρίου), οι άγιοι Ιωακείμ και Άννα (9 Σεπτεμβρίου) και η γέννηση της Παναγίας (8 Σεπτεμβρίου).
Έζησε στα τέλη του 3ου αιώνα μ.Χ. και πατρίδα του ήταν η Νικομήδεια. Από μικρός διακρίθηκε για τον ευσεβή ζήλο του προς τα θεία. Όταν ενηλικιώθηκε, η ζωή του ήταν υπόδειγμα σωφροσύνης και αγάπης. Επειδή πλούσια κατείχε το θησαυρό των θείων αληθειών, η θερμή του διδασκαλία, εμπνεόμενη από αποστολικό ζήλο, έβρισκε σχεδόν πάντα ανταπόκριση στις ψυχές των πιστών. Η πνευματική ικανότητα του Άνθιμου ώθησε τους χριστιανούς της Νικομήδειας και τον έπεισαν να γίνει Ιερέας και αργότερα επίσκοπος τους. Όταν, όμως, έγινε ο διωγμός επί Διοκλητιανού, τον κυνήγησαν και τον συνέλαβαν. Ο Διοκλητιανός του πρότεινε να θυσιάσει στους Θεούς για να κερδίσει τη ζωή του, αλλιώς τον περίμεναν φρικτά βασανιστήρια, και του έδειξε το όργανα που θα τον βασάνιζαν. Ο Άνθιμος είπε: «Γιατί μου τα δείχνεις; για να με φοβίσεις; Αυτά ας τα φοβούνται εκείνοι, για τους οποίους η παρούσα ζωή είναι μόνο ηδονή και τη στέρηση της θεωρούν μεγάλη απώλεια. Αλλά σε μένα, όπως και σε κάθε χριστιανό, αυτά δεν ασκούν καμιά γοητεία. Το σώμα μου είναι πρόσκαιρο και ευτελές, που μόνη αξία έχει, όταν αγιασθεί δια του Χριστού και δοθεί εις την κατά Χριστόν ζωή. Επομένως, τιμωρίες και βάσανα είναι για μένα πιο ποθητά από του να αρνηθώ το Σωτήρα μου». Τότε, αφού τον βασάνισαν φρικτά, τελικά τον αποκεφάλισαν.