Νεκρολούλουδα στον πατέρα Ευέλθοντα Χαραλάμπους

Ο πατήρ Ευέλθων Χαραλάμπους

Το πρωί της Δευτέρας, 27 Ιουνίου 2011, σαν κεραυνός εν αιθρία, που έπεσε στο Παραλίμνι και κτύπησε τις καρδιές όλων και σαν ολική έκλειψη ηλίου, που σκόρπισε το σκοτάδι του πένθους σε ολόκληρη την πόλη, έφτασε στο Παραλίμνι το θλιβερό άγγελμα του θανάτου του πατρός Ευέλθοντα Χαραλάμπους, πρωθιερέα του Ιερού Ναού Αγίου Δημητρίου.

Ο πατήρ Ευέλθων Χαραλάμπους, μετά την αγρυπνία σε μοναστήρι στην Πελοπόννησο, όπου βρισκόταν με την πρεσβυτέρα του, κοιμήθηκε κουρασμένος τον ύπνο του δικαίου. Και το πρωί, χωρίς να ξυπνήσει αναχώρησε για τους ουρανούς, όπου ήδη βρίσκεται μετά Αγίων και Αγγέλων, και όπου σφίγγει στην αγκαλιά του τον αγαπημένο του γιό Χριστόφορο, που του έτυχε η δοκιμασία να κηδέψει σε νεαρή ηλικία, φοιτητή, όταν το ίδιο ξαφνικά με τον ίδιο, αναχώρησε κι εκείνος από τη Θεσσαλονίκη για τους ουρανούς.

Ο Χαρισματούχος υποτακτικός – ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΥ Ο ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥΧΟΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΣ

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ Ο ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ (1912- 1990)

(76ο )
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Η ταπεινή προσπάθεια να καταθέσομε μία προσωπική μας μαρτυρία για τον βίο και την πολιτεία αυτού του ήρωα, μάλλον ήταν ανεπιτυχής, όχι τόσο για την ευτέλεια και ανικανότητά μας, όσο για το μυστήριο που πάντοτε καλύπτει τους φίλους του Θεού, γιατί αυτοί εργάζονται «εν κρυπτώ» την φιλοθεΐα τους.

Ο Χαρισματούχος υποτακτικός – ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΥ

Ο ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥΧΟΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΣ

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ Ο ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ (1912- 1990)

(75ο )
Παραθέτουμε επίσης αποσπάσματα από τρείς επιστολές του Γέροντος Εφραίμ από το βιβλίο: «Παπα Δημήτρης Γκαγκαστάθης, Αλληλογραφία- Συμβουλαί», τομ. Β΄, εκδ. Ορθόδοξος Κυψέλη, Θεσσαλονίκη 1975, σ. 282-284.
Κατουνάκια Αγίου Όρους
Εν Χριστώ αγαπητέ αδελφέ παπα Δημήτριε,

Ο Χαρισματούχος υποτακτικός -ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ, ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΥ Ο ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥΧΟΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΣ

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ Ο ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ (1912- 1990)

(74ο )

Σε ένα λαϊκό αδελφό μας, που τον ρώτησε για την ευχή, είπε τα εξής :
« Αφιέρωσε μισή ώρα το εικοσιτετράωρο για να λες την ευχούλα. Όποτε μπορείς. Καλύτερα το βράδυ. Να την λες δίχως να κρατάς κομποσχοίνι, ικετευτικά, παρακλητικά, κλαψιάρικα. «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με». Καλλιέργησε αυτό και θα δεις τι καρπό θα βγάλει. Από μισή ώρα μετά θα γίνει μία ώρα. Και πρόσεξε εκείνη την ώρα. Ή το τηλέφωνο θα κτυπήσει ή αυτή την δουλειά πρέπει να την κάνω τώρα ή ύπνος θα σου έρθει ή καμία βλασφημία θα σε κτυπήσει. Τίποτε. Κλείστο το τηλέφωνο. Τελείωσε τις δουλειές σου και κάνε αυτό μισή ώρα και θα δείς.

Ο Χαρισματούχος υποτακτικός -ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΥ Ο ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥΧΟΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΣ

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ Ο ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ (1912- 1990)

(73ο )

Κάποτε ο Γέροντας Εφραίμ είπε ότι ο Γέροντας Ιωσήφ δεν ανήκει στους σεσωσμένους, αλλά στους αγίους. Ο αδελφός του παπα Εφραίμ, ο Χαράλαμπος, είχε πάει στην Μονή Φιλοθέου και ζήτησε από τους μοναχούς να προσκυνήσει την κάρα του Γέροντος Ιωσήφ. Μόλις του άνοιξαν γέμισε ο τόπος ευωδία. Τόσο έντονη ήταν η ευωδία, που ομολόγησε ότι δεν είχε αισθανθεί ποτέ άλλοτε με κάποιο άλλο ιερό λείψανο».

Ο Χαρισματούχος υποτακτικός -ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΥ

 Ο ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥΧΟΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΣ

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ Ο ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ (1912- 1990)

(72ο )

Ένας αδελφός από την Μεγάλη Παναγία Χαλκιδικής, μας αφηγήθηκε:
« Αν θυμάμαι καλά, ήταν το έτος 1977-78, και αδελφοί της Μονής Σίμωνος Πέτρας μας ειδοποίησαν να πάμε να φτιάξουμε μία δεξαμενή νερού στον παπα Εφραίμ στα Κατουνάκια. Όλη η αγία συμπεριφορά του Γέροντος μας εντυπωσίασε. Κάθε πρωί μας ευλογούσε και εμείς με πραγματικό θαυμασμό πέρναμε την ευχή του και αρχίζαμε δουλειά. Μία ημέρα δεν είχαμε ψωμί και έστειλε τον υποτακτικό του στους γείτονες για να πάρει δανεικό. Δυστυχώς όμως και αυτοί δεν είχαν. Τότε λέγει: «Δεν

Ο Χαρισματούχος υποτακτικός -ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΥ 

Ο ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥΧΟΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΣ

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ Ο ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ (1912- 1990)                

(71^ο ) 

   Κάποιος ιερέας από την Καστοριά είχε δυσκολία στην ομιλία. Επισκέφθηκε τον Γέροντα και είπε το πρόβλημά του. « Μην σε νοιάζει. Σε μερικά χρόνια θα μιλάς τόσο καλά, που θα απορείς». Σε διάστημα εφτά ετών η ομιλία του ιερέα αποκαταστάθηκε.

• Ένας μοναχός, μας αφηγείται: