Νεκρολούλουδα στον πατέρα Ευέλθοντα Χαραλάμπους

Ο πατήρ Ευέλθων Χαραλάμπους

Το πρωί της Δευτέρας, 27 Ιουνίου 2011, σαν κεραυνός εν αιθρία, που έπεσε στο Παραλίμνι και κτύπησε τις καρδιές όλων και σαν ολική έκλειψη ηλίου, που σκόρπισε το σκοτάδι του πένθους σε ολόκληρη την πόλη, έφτασε στο Παραλίμνι το θλιβερό άγγελμα του θανάτου του πατρός Ευέλθοντα Χαραλάμπους, πρωθιερέα του Ιερού Ναού Αγίου Δημητρίου.

Ο πατήρ Ευέλθων Χαραλάμπους, μετά την αγρυπνία σε μοναστήρι στην Πελοπόννησο, όπου βρισκόταν με την πρεσβυτέρα του, κοιμήθηκε κουρασμένος τον ύπνο του δικαίου. Και το πρωί, χωρίς να ξυπνήσει αναχώρησε για τους ουρανούς, όπου ήδη βρίσκεται μετά Αγίων και Αγγέλων, και όπου σφίγγει στην αγκαλιά του τον αγαπημένο του γιό Χριστόφορο, που του έτυχε η δοκιμασία να κηδέψει σε νεαρή ηλικία, φοιτητή, όταν το ίδιο ξαφνικά με τον ίδιο, αναχώρησε κι εκείνος από τη Θεσσαλονίκη για τους ουρανούς.

Ο Χαρισματούχος υποτακτικός – ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΥ Ο ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥΧΟΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΣ

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ Ο ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ (1912- 1990)

(76ο )
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Η ταπεινή προσπάθεια να καταθέσομε μία προσωπική μας μαρτυρία για τον βίο και την πολιτεία αυτού του ήρωα, μάλλον ήταν ανεπιτυχής, όχι τόσο για την ευτέλεια και ανικανότητά μας, όσο για το μυστήριο που πάντοτε καλύπτει τους φίλους του Θεού, γιατί αυτοί εργάζονται «εν κρυπτώ» την φιλοθεΐα τους.

Ο Χαρισματούχος υποτακτικός – ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΥ

Ο ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥΧΟΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΣ

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ Ο ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ (1912- 1990)

(75ο )
Παραθέτουμε επίσης αποσπάσματα από τρείς επιστολές του Γέροντος Εφραίμ από το βιβλίο: «Παπα Δημήτρης Γκαγκαστάθης, Αλληλογραφία- Συμβουλαί», τομ. Β΄, εκδ. Ορθόδοξος Κυψέλη, Θεσσαλονίκη 1975, σ. 282-284.
Κατουνάκια Αγίου Όρους
Εν Χριστώ αγαπητέ αδελφέ παπα Δημήτριε,

Ο Χαρισματούχος υποτακτικός -ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ, ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΥ Ο ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥΧΟΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΣ

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ Ο ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ (1912- 1990)

(74ο )

Σε ένα λαϊκό αδελφό μας, που τον ρώτησε για την ευχή, είπε τα εξής :
« Αφιέρωσε μισή ώρα το εικοσιτετράωρο για να λες την ευχούλα. Όποτε μπορείς. Καλύτερα το βράδυ. Να την λες δίχως να κρατάς κομποσχοίνι, ικετευτικά, παρακλητικά, κλαψιάρικα. «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με». Καλλιέργησε αυτό και θα δεις τι καρπό θα βγάλει. Από μισή ώρα μετά θα γίνει μία ώρα. Και πρόσεξε εκείνη την ώρα. Ή το τηλέφωνο θα κτυπήσει ή αυτή την δουλειά πρέπει να την κάνω τώρα ή ύπνος θα σου έρθει ή καμία βλασφημία θα σε κτυπήσει. Τίποτε. Κλείστο το τηλέφωνο. Τελείωσε τις δουλειές σου και κάνε αυτό μισή ώρα και θα δείς.

Ο Χαρισματούχος υποτακτικός -ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΥ Ο ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥΧΟΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΣ

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ Ο ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ (1912- 1990)

(73ο )

Κάποτε ο Γέροντας Εφραίμ είπε ότι ο Γέροντας Ιωσήφ δεν ανήκει στους σεσωσμένους, αλλά στους αγίους. Ο αδελφός του παπα Εφραίμ, ο Χαράλαμπος, είχε πάει στην Μονή Φιλοθέου και ζήτησε από τους μοναχούς να προσκυνήσει την κάρα του Γέροντος Ιωσήφ. Μόλις του άνοιξαν γέμισε ο τόπος ευωδία. Τόσο έντονη ήταν η ευωδία, που ομολόγησε ότι δεν είχε αισθανθεί ποτέ άλλοτε με κάποιο άλλο ιερό λείψανο».

Ο Χαρισματούχος υποτακτικός -ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΥ

 Ο ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥΧΟΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΣ

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ Ο ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ (1912- 1990)

(72ο )

Ένας αδελφός από την Μεγάλη Παναγία Χαλκιδικής, μας αφηγήθηκε:
« Αν θυμάμαι καλά, ήταν το έτος 1977-78, και αδελφοί της Μονής Σίμωνος Πέτρας μας ειδοποίησαν να πάμε να φτιάξουμε μία δεξαμενή νερού στον παπα Εφραίμ στα Κατουνάκια. Όλη η αγία συμπεριφορά του Γέροντος μας εντυπωσίασε. Κάθε πρωί μας ευλογούσε και εμείς με πραγματικό θαυμασμό πέρναμε την ευχή του και αρχίζαμε δουλειά. Μία ημέρα δεν είχαμε ψωμί και έστειλε τον υποτακτικό του στους γείτονες για να πάρει δανεικό. Δυστυχώς όμως και αυτοί δεν είχαν. Τότε λέγει: «Δεν

Ο Χαρισματούχος υποτακτικός -ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΥ 

Ο ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥΧΟΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΣ

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ Ο ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ (1912- 1990)                

(71^ο ) 

   Κάποιος ιερέας από την Καστοριά είχε δυσκολία στην ομιλία. Επισκέφθηκε τον Γέροντα και είπε το πρόβλημά του. « Μην σε νοιάζει. Σε μερικά χρόνια θα μιλάς τόσο καλά, που θα απορείς». Σε διάστημα εφτά ετών η ομιλία του ιερέα αποκαταστάθηκε.

• Ένας μοναχός, μας αφηγείται:

Ο Χαρισματούχος υποτακτικός -ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΥ

Ο ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥΧΟΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΣ

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ Ο ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ (1912- 1990)

(69ο )

Ο παραπάνω αδελφός, όταν επισκέφθηκε τον Γέροντα λίγο πριν του συμβεί το εγκεφαλικό επεισόδιο, μας είπε:
«Ενώ βρισκόμαστε μόνοι στο κελλί του Γέροντος και με νουθετούσε, μου αποκάλυψε ότι από το πρωί δεν είχε πιει νερό και διψούσε πολύ. Εγώ αμέσως προθυμοποιήθηκα να του φερω, και εκείνος μου είπε: «Όχι παιδί μου, μην μου φέρεις. Στον λογισμό μου φέρνω τον άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο, που βάδιζε στην εξορία πρός τα Κόμανα μέσα στον ήλιο. Ήταν άρρωστος, τον ταλαιπωρούσαν και υπέφερε από την δίψα, γιατί δεν του έδιναν νερό.

Ο Χαρισματούχος υποτακτικός -ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΥ

Ο ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥΧΟΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΣ

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ Ο ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ (1912- 1990)

(68ο )

Ένας ευλαβής ιερέας, μας είπε, ότι επισκέφθηκε τον Γέροντα για να πάρει την ευλογία του και να τον παρακαλέσει να προσεύχεται για την οικογένειά του και κυρίως για την πρεσβυτέρα του, που σήκωνε μεγάλο βάρος, γιατί γηροκομούσε τα πεθερικά της.
Όταν μπήκα στο κελλί του Γέροντος, πριν προλάβω να του πω κάτι για τα θέματά μου, τον άκουσα να μου λέει: « Η πρεσβυτέρα σου είναι πολύ καλή. Να της πεις, να κάνει υπομονή στην γηροκόμηση των γονέων σας και θα έχει μεγάλο μισθό από τον Θεό. Αυτό που κάνει είναι έργο Θεού».

Ο Χαρισματούχος υποτακτικός -ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΥ

Ο ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥΧΟΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΣ

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ Ο ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ (1912- 1990)

(67ο )

Ένας μοναχός από την συνοδία μας επισκέφθηκε τον Γέροντα το 1994, για να πάρει την ευχή του και να τον συμβουλευθεί για πνευματικά θέματα. Σε όλη την διάρκεια της συζητήσεως αποκαλούσε τον μοναχό «διάκο». Ο μοναχός του έλεγε συνέχεια: «Μα Γέροντα, δεν είμαι διάκος». «Α, καλά», έλεγε ο παπα Εφραίμ και συνέχιζε να τον αποκαλεί, διάκο. Τελικά, αφού πέρασαν τέσσερα χρόνια, ο μοναχός αυτός χειροτονήθηκε διάκονος. Μετά την χειροτονία του ο διάκος, αποκάλυψε και σε εμας, αυτήν την πρόρρηση του Γέροντος Εφραίμ.

Ο Χαρισματούχος υποτακτικός -ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΥ

Ο ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥΧΟΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΣ

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ Ο ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ (1912- 1990)

(66ο )

Κάποτε τον ρωτήσαμε για το μυστήριο της επικοινωνίας μεταξύ των πιστών, όπως και ο Γέροντάς μας Ιωσήφ μας ερμήνευε. Μας αφηγήθηκε κάτι που συνέβη στον ίδιο.
Μία ευλαβεστάτη συνοδία, κοντά στην δική του καλύβη, είχε εορτή και Λειτουργία και τον προσκάλεσαν. Είχαν προσκαλέσει και έναν επίσκοπο, γνωστό για τον σεβασμό του προς την ιερά μας παράδοση, και στον οποίο είχε ιδιαίτερη ευλάβεια. Για να μην παραβεί όμως το δικό του πρόγραμμα, αρνήθηκε να πάει. Με τον νου και τον πόθο του προσπαθούσε να είναι μαζί τους. Σκάλιζε τις σφραγίδες, λέγοντας την ευχή. Κατά την ώρα της θείας Λειτουργίας αισθητά μετείχε σε όλη την τελετή του θείου Μυστηρίου, όπως ακριβώς θα ήταν συλλειτουργός. «Τόσο αισθητά, μας έλεγε, μετείχα σε όλη την τελετή, που νόμιζα ότι ήμουν σε δύο φύσεις ο ίδιος. Ενώ έβλεπα τον εαυτόν μου, που εργοχειρούσε, δεν έλειψα από το Μυστήριο και έβλεπα όλα τα πρόσωπα που διακονούσαν».

Ο Χαρισματούχος υποτακτικός -ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΥ

Ο ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥΧΟΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΣ

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ Ο ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ (1912- 1990)

(65ο )

«Σήμερα» είπε κάποτε στον ίδιο ιερομόναχο, «είμαι πολύ συγκινημένος, γιατί στην προσευχή μου άκουσα ουράνιες ψαλμωδίες, που δεν μπορεί ανθρώπινη γλώσσα να περιγράψει. Τόσο δέθηκε η καρδία μου και ο εσωτερικός μου κόσμος με αυτές, που δεν έχω όρεξη ούτε να φάω. Ρώτησα την Χάρη να μου πεί ποιοι είναι αυτοί που ψάλλουν. Και μου απάντησε: Είναι οι θεοδοσιανές αδελφές».
Θεοδοσιανές υμνολογίες, του ερμήνευσε η Χάρις, ότι είναι οι ακατάπαυστες δοξολογίες, που προσφέρουν στον Θεό οι ψυχές των σεσωσμένων.

Ο Χαρισματούχος υποτακτικός -ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΥ

Ο ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥΧΟΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΣ

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ Ο ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ (1912- 1990)

(64ο )

Ως αληθινός ησυχαστής, ο μακάριος Γέροντας, δεν δεχόταν εύκολα επισκέπτες. Ο φίλος του ιερομόναχος, εκφράζοντας την απορία του γι’ αυτήν την θέση του, τον ρώτησε.
« Γέροντα, οι άνθρωποι κάνουν τόσο κόπο να έρθουν να σας δουν, να πάρουν την ευχή σας και να ακούσουν δύο πνευματικά λόγια και εσείς δεν τους δέχεσθε;».

Ο Χαρισματούχος υποτακτικός -ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΥ

Ο ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥΧΟΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΣ

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ Ο ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ (1912- 1990)

(63ο )

Στον ίδιο νέο, αποκάλυψε ο οσιώτατος Γέροντας για τον σεισμό, που έγινε στην Θεσσαλονική τα εξής: «Μία εβδομάδα πριν τον σεισμό έβλεπα σαν σε οθόνη τηλεοράσεως την πόλη να σείεται και απορημένος ρώτησα την Χάρη, τι είναι αυτό; Και Αυτή μου απάντησε: Κάνε προσευχή γιατί έρχεται μεγάλη οργή». Πράγματι σε μία εβδομάδα έγινε ο σεισμός, αλλά χάριν των προσευχών των δούλων του Θεού, η καταστροφή ήταν μειωμένη από ότι έδειχνε η οθόνη στο όραμα του Γέροντος. Αυτά τα είπε στον νέο ο Γέροντας πριν συμβούν και του απαγόρευσε να τα πει.

Ο Χαρισματούχος υποτακτικός -ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΥ  ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥΧΟΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΣ

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ Ο ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ (1912- 1990)

(62ο )
Μοναχός της συνοδίας μας, μας διηγήθηκε:
«Και μόνο που άκουγα γι’ αυτόν τον Γέροντα, είχα επηρεαστεί τόσο πολύ, ώστε επιθυμούσα να τον γνωρίσω προσωπικά.

Το 1974 πήγα στην Αθήνα για σπουδές. Στο οικοτροφείο που έμενα, δημιουργήθηκαν διάφορα προβλήματα. Σκέφθηκα να του γράψω ένα γράμμα για να κάνει προσευχή, χωρίς βέβαια να του αναφέρω λεπτομέρειες. Στην απάντηση του, μου εξηγούσε αναλυτικά τι συνέβαινε στο οικοτροφείο, τις διαθέσεις του διευθυντού, και ταυτόχρονα ποια ήταν η δική μου εσωτερική κατάσταση.

Ο Χαρισματούχος υποτακτικός -ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΥ Ο ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥΧΟΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΣ

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ Ο ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ (1912- 1990)

(61ο )

 

Ο ίδιος μοναχός, γεμάτος θλίψη, επισκέφθηκε τον Γέροντα Εφραίμ, για να του δώσει λύση σε δύο ερωτήματα που τον απασχολούσαν. Το ένα, αν θα πετύχαινε την σωτηρία του. Το άλλο είχε σχέση με το μοναστήρι που έμενε. Το μοναστήρι ήταν ιδιόρρυθμο και δεν λυνόταν το πρόβλημα της εγγραφής των νέων πατέρων στο μοναχολόγιο, ώστε να γίνει κοινοβιοποίηση της Μονής. Προσευχόμενος ο μοναχός, κατέβαινε από την Κερασιά στα Κατουνάκια. Προσευχόταν στον Θεό με δάκρυα να πληροφορήσει τον Γέροντα για τις απορίες του και να δώσει στον ίδιο ψυχική γαλήνη, γιατί ήταν πολύ λυπημένος. Είχε πίστη και βεβαιότητα για το προορατικό χάρισμα του Γέροντος αλλά και στην δύναμη της προσευχής του.

Ο Χαρισματούχος υποτακτικός – ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΥ Ο ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥΧΟΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΣ

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ Ο ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ (1912- 1990)

(60ο )

Θα αναφέρομε μαρτυρίες από μέλη της συνοδίας μας, αλλά και άλλων ευλαβών κληρικών και λαϊκών αδελφών μας, που φανερώνουν τα θεία χαρίσματα του. Προαισθανόταν την ψυχική κατάσταση του καθενός μόλις τον πλησίαζε και ανάλογα τον διόρθωνε και του φανέρωνε την αιτία, που την προκαλούσε. Όσοι βρίσκονταν μακριά και του ζητούσαν να προσευχηθεί γι’ αυτούς προέβλεπε το μέλλον τους.

Ο Χαρισματούχος υποτακτικός – ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΥ Ο ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥΧΟΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΣ

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ Ο ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ (1912- 1990)

(59ο )

Χωρίς ευλογία, ξεκίνησε με τα πόδια να πάει στο χωριό του. Τελειώνοντας η ημέρα σταμάτησε κουρασμένος σε ένα ερημικό μέρος, μόνος του, για να διανυκτερεύσει. Από την ώρα της αναχωρήσεως ο Γέροντας άρχισε να προσεύχεται: «Κύριε μου, φύλαξέ τον από κάθε πειρασμό και κίνδυνο και γύρισε τον πίσω στην μετάνοια του. Μην μετρήσεις το σφάλμα του. Άκουσε την παράκλησή μου».

Ο Χαρισματούχος υποτακτικός -Το κοινοβιακό σύστημα

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΥ Ο ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥΧΟΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΣ

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ Ο ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ (1912- 1990)

(58ο )
Προσέχετε την κενοδοξία
« Μεγάλος αγώνας χρειάζεται για να ξεπεράσει κανείς το λογισμό της κενοδοξίας. Αυτό μας έλεγε και ο γέρο Ιωσήφ. Σε μένα συνέβησαν τα εξής: Μία φορά είχα πάει να λειτουργήσω στον Γέροντα. Μετά την Λειτουργία έπρεπε να γυρίσω στο καλύβι μου. Έπιασε όμως δυνατή βροχή. Στον Γέροντα είχαν στείλει τότε ένα καινούργιο μουσαμά. Που τότε, εκείνα τα χρόνια μουσαμάς! Μου τον έδωσε με επιστροφή. Στον δρόμο, λοιπόν με πείραξε ο λογισμός. «Βρε, έγινα και εγώ με μουσαμά. Και δεν είναι κανείς να με δεί! Δεν μπορούσαν τα πουρνάρια και οι αγριελιές να έχουν μάτια!». Κοίταξε να δεις η κενοδοξία που φυτρώνει.

Ο Χαρισματούχος υποτακτικός -Το κοινοβιακό σύστημα

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΥ Ο ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥΧΟΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΣ

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ Ο ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ (1912- 1990)

(57ο )
Αν όμως αρχίσεις με ραθυμία, αν δεν βιάσεις τον εαυτό σου και αρχίσεις να δέχεσαι τα πιο μικρά που σπέρνει ο διάβολος, αυτά σιγά σιγά θα γίνουν μεγάλα και μετά από δέκα, είκοσι χρόνια, αντί προκοπής, θα πέσει το οικοδόμημα γιατί δεν θα έχει στέρεα βάση. Προσέχετε την κρυψίνοια. Μην κρύβετε κάτι από τον Γέροντα, γιατί αυτό και μόνο είναι ικανό για τον διάβολο να προκαλέσει πειρασμό με άγνωστη την έκβαση».

Ο Χαρισματούχος υποτακτικός -Το κοινοβιακό σύστημα

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΥ Ο ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥΧΟΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΣ

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ Ο ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ (1912- 1990)

(56ο )
Κάνομε τον σχολιασμό αυτό, για να δείξομε ότι το κοινοβιακό σύστημα είναι αποτελεσματικότερο για κάθε χαρακτήρα και περίσταση. Στο κοινόβιο βρίσκομε την εφαρμοσμένη αλληλεγγύη, που στηρίζει τους ασθενέστερους, ενώ «ενί εάν πέση τις ο εγείρων;» και «ουαί τω ενί» (βλ. Εκκλ. 4, 10).

Ο Χαρισματούχος υποτακτικός -Το κοινοβιακό σύστημα

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΥ Ο ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥΧΟΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΣ

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ Ο ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ (1912- 1990)

(55ο )
Το βράδυ, κατά τα μεσάνυκτα, ενώ αγρυπνούσαμε στην αυλή μας, άκουσα να κτυπά η εξώπορτα και άνοιξα. Τότε είδα με έκπληξη τον παπα Εφραίμ, που μου είπε επιτακτικά: «Ιωσήφ, σε παρακαλώ, μην μου παραγγείλεις το στυλό που είπαμε, γιατί δεν πήρα ευλογία από τον Γέροντά μου», και έφυγε αμέσως. Ο λόγος όμως δεν ήταν η ευλογία του Γέροντός του, που ήταν ασθενής και δεν μπορούσε να συνεννοηθεί. Ο πραγματικός λόγος της αναιρέσεως της παραγγελίας ήταν η άρνηση της αυταρεσκείας σε κάτι που επιθύμησε.

Ο Χαρισματούχος υποτακτικός – ΘΕΜΑΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΖΩΗΣ

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΥ

Ο ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥΧΟΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΣ

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ Ο ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ (1912- 1990)

(54ο )

 

Αποφάσισα εγκράτεια; Δεν υποκύπτω στις κινήσεις των ορέξεων. Βέβαια η φύση και ο διάβολος θα ερεθίζουν τις ποικίλες προφάσεις, αλλά εμείς βαδίζοντας «διά πίστεως και ου διά είδους» (βλ. Β΄Κορ. 5,7) δεν υπακούομε στα συναισθήματα, που πολλές φορές παρουσιάζονται ως πόνος ή ασθένειες, για να μας κάνουν να παραβιάσουμε το πρόγραμμά μας. Αλλά πείτε μου, αδελφοί μου, οι Μάρτυρες δεν αισθάνονταν τους πόνους όταν τους βασάνιζαν οι διώκτες; Έπρεπε, αφού πονούσαν και μάλιστα τρομερά, να οπισθοχωρήσουν ή να αρνηθούν; Αυτή η σύγκριση είναι ικανή να συγκρατήσει κάθε παράλογη βία κατά του προγράμματος.

Ο Χαρισματούχος υποτακτικός – Πειρασμοί και θλίψεις

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΥ

Ο ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥΧΟΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΣ

 

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ Ο ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ (1912- 1990)

(52ο )

 

Αμέσως αισθάνθηκα στην ψυχή μου μία ειρήνη, μία ανακούφιση και όλο μου το σώμα το αισθανόμουν ελαφρό και ευκίνητο. Άρχισα να κινούμαι και να περπατώ με ευκολία! Αυτό ήταν όλο. Απόκτησα την υγεία και την όρεξή μου να συνεχίσω την διακονία μου στους Γέροντές μου».

Ο Χαρισματούχος υποτακτικός – Πειρασμοί και θλίψεις

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΥ 

Ο ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥΧΟΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΣ

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ Ο ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ (1912- 1990)                

(51^ο ) 
 

      Κάποτε μας αφηγήθηκε, ότι υπέφερε δύο φορές από κάποιο σκληρό πειρασμό, που τον εμπόδιζε να λειτουργήσει. Παρά τις επίμονες παρακλήσεις του δεν εισακούστηκε από τον Θεό. Τότε στράφηκε προς τον φύλακα άγγελο και με παράπονο του είπε: « Δεν απεστάλης συ πρός φυλακή και βοήθεια μου; Γιατί δεν με βοηθείς σε αυτή την δοκιμασία;». Πράγματι, αμέσως έφυγε ο πειρασμός και λειτούργησε. Το πνεύμα της απογνώσεως είναι το πιο σκληρό μαρτύριο. Εύχομαι στους πνευματικούς αυτούς αθλητές να μην τους εκλείψει η καρτερία και η επιμονή. « Μακάριος άνθρωπος ον αν παιδεύσης Κύριε και εκ του νόμου σου διδάξης αυτόν»                    ( Ψαλ. 93,12).

      Συνιστούσε πολύ την υπομονή ως απαραίτητο μέσο σωτηρίας στις θλίψεις ο μακάριος Γέροντας. Μας διηγόταν για την αυστηρότητα και φιλοπονία του Γέροντος μας Ιωσήφ, που ήταν σχεδόν κλεισμένος στον τάφο. Αναφερόταν και σε κάποιον άλλο Γέροντα Γαβριήλ που είχε πόθο να κοινωνεί κάθε ημέρα. Αυτός ο Γέροντας έκανε άκρα νηστεία και αυτό του προκαλούσε φυσιολογικά δυσκολία. Κάποτε τόσος ήταν ο πόνος και η αγωνία του «υπέρ φύσιν» και κοίταζε ψηλά στον ουρανό. Ξαφνικά κάτι τον παρηγόρησε και άρχισε να φωνάζει: «Λουλούδια, λουλούδια, αρώματα» και λέγοντας αυτά παρέδωσε την μακαρία ψυχή του στα πραγματικά λουλούδια της αιωνιότητος. 

Σωματική ασθένεια και θεραπεία 

      «Ήδιστα ουν μάλλον καυχήσομαι εν ταις ασθενείαις μου, ίνα επισκηνώση επ’ εμέ η δύναμις του Χριστού» ( Β΄Κορ. 12, 9).

      Από μικρός ο Γέροντας ήταν αλλεργικός. Μας έδειχνε το ένα πόδι, που φαινόταν πάντοτε ερεθισμένο. Όταν η κόπωση αυξανόταν, τότε αυτό ερεθιζόταν περισσότερο και μετέδιδε τα συμπτώματα και στο υπόλοιπο σώμα.

      Όταν και σε μας συνέβαιναν θλίψεις, είτε από κάποια ασθένεια ή άλλη αιτία και προκαλούσαν φόβο ή αποθάρρυνση, μας παρηγορούσε με ένα δικό του περιστατικό που μας δυνάμωνε το ηθικό, αλλά μεγάλωνε και την προθυμία μας.

      «Κάποτε, μας έλεγε, αυτή η αλλεργική ασθένειά μου δυνάμωσε απότομα. Από τους σωματικούς κόπους, γιατί υπηρετούσα δύο Γέροντες, γέμισε το σώμα μου χονδρά σπυριά με ερεθιστική φαγούρα. Τα μάτια μου ακόμα ερεθίστηκαν, και σχεδόν όλο μου το πρόσωπο παραμορφώθηκε.

      Πήγα σιγά σιγά στο εκκλησάκι μας και με παράπονο άρχισα να κλαίω μπροστά στην εικόνα της Παναγίας μας. “Παναγία μου, Της έλεγα, τώρα θα σου θυμίσω τα λόγια Σου, όταν μας παρηγορούσες, ότι θα είσαι και θα μείνεις πάντοτε η κηδεμόνας, η τροφός και γιατρός μας. Που θα καταφύγω τώρα εγώ ο ταπεινός, όπως είμαι για να βρώ παρηγοριά”. 
 
 

Συνεχίζεται…