Η Παναγία επεμβαίνει στις πιο δύσκολες στιγμές της ζωής μας

Ο χώρος τής μονάδας εντατικής θεραπείας είναι ένας χώρος πού γίνεται αγώνας εντατικός εναντίον τού θανάτου. Οι γιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό παλεύουν με τον θάνατο ο οποίος διεκδικεί τον ασθενή, αλλά και ο ασθενής βρίσκεται σε δύσκολη κατάσταση.

Μπροστά του βλέπει τον θάνατο να έρχεται, και αυτό τού αυξάνει την στενοχώρια, συγχρόνως είναι μόνος του, χωρίς την ύπαρξη των αγαπημένων του προσώπων, τα οποία βλέπει ελάχιστα λεπτά τής ώρας. Τότε βρίσκεται απέναντι στα μεγάλα ερωτήματα τής ζωής και τού θανάτου, τού νοήματος τής ζωής, αλλά εμφανίζονται και οι τύψεις από γεγονότα τού παρελθόντος.
Στον θάλαμο εντατικής θεραπείας υπάρχει έντονο ενδιαφέρον για την υγεία τού σώματος και την διαφυγή τού θανάτου, αλλά δεν υπάρχει παράλληλο ενδιαφέρον για τα εσωτερικά υπαρξιακά ερωτήματα και τις πνευματικές ανησυχίες τού ασθενούς. Ο Κληρικός δύσκολα μπορεί να εξασκήσει την ποιμαντική του διακονία. Έτσι, ο ασθενής μόνος του πρέπει να ανανήψειπνευματικά, να δεχθεί τις επισκέψεις τής θείας Χάριτος, ανάλογα με τις προηγούμενες εσωτερικές καταστάσεις.

Γιορτή της Βηματάρισσας

 

Γιορτή της Βηματάρισσας, εκεί στο Βατοπαίδι

ήταν σιμά και Άγιοι, αλλά κι οι Αποστόλοι.

Άξιον εστίν

«Άξιον εστίν ως αληθώς μακαρίζειν σε την

Θεοτόκον την αειμακάριστον και παναμώμητον

και μητέρα του Θεού ημών». 

Όπως την πιο κρίσιμη ώρα για τον Χριστό και την ανθρωπότητα, την ώρα του σταυρού στον Γολγοθά, η Παναγία ήταν παρούσα, έτσι και τώρα, την πιο κρίσιμη ώρα της Λειτουργίας, την ώρα του καθαγιασμού, η παρθένος Μαρία, η μητέρα του Θεού μας και δική μας μητέρα, είναι εδώ!

 

Δεν γίνεται ν’ απουσιάζει από τις κρίσιμες ώρες της ζωής μας.

Αθόρυβα και σεμνά έρχεται, αθόρυβα φεύγει όταν θα έχει τελειώσει το έργο της.

Η παρηγοριά, η συμπαράσταση, η ενίσχυση στον πόνο της ζωής, είναι το έργο της.

Όπως και της μάνας.

Δίνει χωρίς να παίρνει.

Ούτε περιμένει αναγνώριση.

Μάνα προσφέρει

Ένα κεράκι άναψες μάνα στο παρεκκλήσι

και η καρδούλα έτρεξε, ευθύς να γονατίσει.

Η Δέσποινα γοργά σιμά ήρθε να ευλογήσει.

Η Παναγία και ο κόσμος

Από τον κόσμο αυτό, όλοι θα φύγουμε. Το βλέπουμε. Το καταλαβαίνουμε. Δεν το αμφισβητεί κανείς!

Το ζήτημα είναι, όχι ότι φεύγουμε. Άλλα για που; για που;

Ο Κύριος και Σωτήρας μας, πριν φύγει από τον κόσμο έλεγε. Εγώ φεύγω! Πάω, να σας ετοιμάσω τόπο. Τόπο για ανάπαυση. Τόπο χαράς και δόξας. Και θά ’ρδώ πάλι. Να σας πάρω κοντά μου.

Ήρθε και η ώρα, να φύγει και η Παναγία από τον κόσμο αυτό. Όμως, από την απέραντη ταπείνωσή της, ποτέ δεν έπαυσε να βλέπει τον εαυτό της σαν μηδενικό! Και βλέποντας να πλησιάζει το τέλος της, φοβήθηκε. Και άρχισε και νήστευε. Για την ψυχή της. Να την ελεήσει ο Κύριος. Να την κρίνει άξια, να την πάρει κοντά Του.

Και πόθησε, στην εξόδιο ακολουθία της να είναι παρόντες οι φίλοι και μαθητές του Υιού της, οι άγιοι Απόστολοι.

Και στην προσευχή της το φώναξε!

Και ο Υιός της, ο Θεός και Πατέρας όλων των ταπεινών, την άκουσε. Και εστειλε νεφέλες-αγγέλους και συνάθροισαν γύρω της τους αποστόλους. Και κατέβη και Αυτός ανάμεσά τους. Και παρέλαβε στην αγκαλιά Του την αγία ψυχή της.

Και οι πανεύφημοι απόστολοι το είδαν. Και κηδεύοντας την ΕΧΑΙΡΑΝ. Και οι άγιοι άγγελοι, ενωμένοι μαζί τους, τραγουδούσαν! Και υμνούσαν το σεπτό και άγιο σώμα της, από το οποίο ο Κύριος της Δόξης επήρε το άγιο Σώμα Του, που το προσφερε θυσία για μας, στον Σταυρό. Και τροφή της ψυχής μας «εις άφεσιν αμαρτιών και ζωήν αιώνιων», στην αγία Κοινωνία. Τί περισσότερο;

Χαίρε πυρός προσκύνηση παύσασα,χαίρε φλογός παθών απαλλάττουσα

πρωτοπρεσβύτερος Θεμιστοκλής Μουρτζανός 

Πολλά είναι τα είδωλα τα οποία οι άνθρωποι λατρεύουμε στη ζωή μας.

Και είναι άλλοτε άμεση και άλλοτε έμμεση η λατρεία τους. Παλαιότερα προσκυνούσαν οι άνθρωποι το πυρ, τη φωτιά, και θεοποιούσαν τη φύση, αλλά και τα επιτεύγματά τους.

Σήμερα, χωρίς να λατρεύουμε άμεσα, δηλαδή με την μορφή θεοτήτων και θρησκείας τα είδωλα κάθε μορφής, τα προσκυνούμε έμμεσα.

Δίδοντας σ’  αυτά την μορφή όχι απλώς ανάγκης, αλλά και διαπιστώνοντας ότι χωρίς αυτά η ζωή μας δεν μπορεί να σταθεί, τα έχουμε καταστήσει κυρίαρχα. Έτσι, άμεσα και έμμεσα είτε η φύση είτε τα επιτεύγματά μας λειτουργούν ειδωλικά.

             Στην εποχή μας έχουν προστεθεί άλλα τρία είδη πυρός προς προσκύνησιν. Είναι πρώτα οι διάφορες μορφές που το παγκόσμιο σύστημα πολιτισμού μάς κάνει να ασχολούμαστε συνεχώς μαζί τους, οδηγώντας στην προσωπολατρία.

Πολιτικοί, καλλιτέχνες, ποδοσφαιρικές ομάδες, άλλοι διάσημοι αγκαλιάζουν τη ζωή ιδίως των νεώτερων, οι οποίοι θέλουν να είναι κοντά τους, να μοιάσουν σ’  αυτούς και να αποκτήσουν κοντά τους την αίσθηση ότι με κάποιον τρόπο και οι προσκυνητές μπορούν να νικούν στη ζωή τους, να γίνονται ξεχωριστοί.

Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου από το Πρωτευαγγέλιο του Ιακώβου.

…10. 1. Συσκέφθηκαν οι ιερείς και είπαν: «Ας κάνουμε ένα παραπέτασμα για τον Ναό του Κυρίου». Και ο ιερέας πρόσταξε: «Καλέστε μου αμόλυντες παρθένες απο τη φυλή του Δαβίδ». Οι υπηρέτες πήγαν και αναζήτησαν και βρήκαν επτά παρθένες. Θυμήθηκε τότε ο ιερέας και το κορίτσι, την Μαριάμ, που καταγόταν απο τη φυλή του Δαβίδ και ήταν αμόλυντη ενώπιον του Θεού. Πήγαν τότε οι υπηρέτες και την έφεραν.

2. Τις οδήγησαν στο Ναο του Κυρίου και είπε ο ιερέας: «Ρίξτε κλήρο ποιά θα υφάνει το χρυσό και ποιά τον αμίαντο, ποιά το λινό και ποιά το μετάξι, ποιά το υακίνθινο και ποιά το κόκκινο και ποια την αληθινή πορφύρα». Κληρώθηκε στη Μαριάμ η αληθινή πορφύρα και το κόκκινο, τα πήρε και πήγε σπίτι της. Εκείνο τον καιρό έχασε τη λαλιά του ο Ζαχαρίας και τον αντικατέστησε ο Σαμουήλ, έως ότου ο Ζαχαρίας ξαναμίλησε. Η Μαρία πήρε το κόκκινο και άρχισε να κλώθει.

Η χήρα μάνα και το καλάθι

μακαριστού Οικονόμου π. Ευέλθωντος Χαραλάμπους

Ζούσε κάποτε, σ’ ένα χωριό μία χήρα πολύ φτωχιά με το μοναχογιό της. Για να μεγαλώσει το παιδί της ξενοδούλευε κι επειδή έβαλε σ’ αυτό όλο το μεράκι της,άπ’ τον καημό της αποφάσισε να το σπουδάσει. Πήγε λοιπόν κι έπεσε στα γόνατα μπροστά στην Παναγία κι έλεγε: «Παναγία μου αξίωσέ με εμένα την αμαρτωλή να σπουδάσω το μοναχογιό μου». Έτσι με χίλιες στερήσεις και προσευχές κατάφερε η φτωχή χήρα να σπουδάσει το γιό της γιατρό.

Κάποια μέρα,

Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ήμας

Δεκαπέντε μέρες τον Αύγουστο προσεύχεται και παρακαλεί ο Λαός μας τη Θεοτόκο. Και ολόχρονα, κάθε ώρα και στιγμή επικαλείται το όνομά της και καταφεύγει στη χάρη της και ζητά την προστασία της. Παναγία μου!

Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς.

Μεγάλο το προνόμιο εμάς των Ορθοδόξων να έχομε

Θαύματα Παναγίας Παραμυθίας (μέρος 1ο)

Η θαυματουργός εικόνα της Παναγίας της Παραμυθίας

VatopaidiFriend: Σήμερα 20 Ιανουαρίου / 2 Φεβρουαρίου εορτάζεται η Σύναξις της Παναγίας της Παραμυθίας και η μνήμη των Αγίων Μαξίμου του νέου Ομολογητού του Βατοπαιδινού του επιλεγομένου Γραικού του φωτιστού της Ρωσίας (για να διαβάσετε το σχετικό άρθρο πατήστε εδώ) και Νεοφύτου του Προσμοναρίου της Παραμυθίας του Βατοπαιδινού.

Στη συνέχεια μπορείτε να διαβάσετε 1. ένα πολύ μικρό μέρος από τα θαύματα της Παναγίας της Παραμυθίας ενώ 2. όποιοι θα ήθελαν να ξαναθυμηθούν το θαυμαστό γεγονός-ιστορικό της θαυματουργού εικόνας μπορούν να πατήσουν εδώ

Σύναξη Υπεραγίας Θεοτόκου της Παραμυθίας (εορτάζει στις 21-01 / 3 Φεβρουαρίου εκάστου έτους)

Παναγία η Παραμυθία – Λυδία Γουριώτη© (lydiagourioti-iconography.blogspot.com)

Το έτος 807 μ.Χ. κατά την ημέρα αυτή και ενώ ο ηγούμενος της Μονής Βατοπαιδίου ήταν μέσα στο ναό, άκουσε ξαφνικά μέσα από την εικόνα τη φωνή της Θεοτόκου, που του είπε να μην ανοίξουν εκείνη την ημέρα τις πύλες της μονής, επειδή παραμόνευαν οι πειρατές.

Έκπληκτος ο ηγούμενος είδε αμέσως ότι το πρόσωπο της Θεοτόκου έγινε ζωντανό, ομοίως και του βασταζόμενου στην αγκαλιά της Ιησού Χριστού, ο οποίος σήκωσε το δεξί του χέρι και πήγε με αυτό να καλύψει το στόμα της Παναγίας.

Προηγούμενος Ανδρέας Αγιοπαυλίτης (1904 – 2 Φεβρουαρίου 1987)

Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης

Γεννήθηκε ο κατά κόσμον Άγγελος Ευαγγελάτος στο χωριό Αγκών της Κεφαλλονιάς το 1904. Ο πατέρας του Γρηγόριος στα τέλη του βίου του εκάρη μοναχός στη μονή του Αγίου Παύλου. Ως λαϊκός εργάσθηκε ως αστυνομικός. Καθημερινά από τότε έλεγε τους Χαιρετισμούς της Παναγίας, τους οποίους γνώριζε άπ’ έξω. Το 1934 ήλθε στη μονή του Αγίου Παύλου. Το 1935 εκάρη μοναχός και χειροτονήθηκε διάκονος στην πανήγυρη της Υπαπαντής και πρεσβύτερος στην πανήγυρη του Αγίου Παύλου του Ξηροποταμηνού από τον μητροπολίτη Μιλητουπόλεως Ιερόθεο († 1956). Το 1944 εξελέγη προϊστάμενος και το 1960 ηγούμενος. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

π. Θεόδωρος Ζήσης – Η εορτή του θαύματος της Παναγίας Παραμυθίας της Βατοπαιδινής και άλλες θαυματουργές εικόνες Μονής Βατοπαιδίου.

Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου – Παναγίας Παραμυθίας στο Άνυδρο -Γιαννιτσών. Αρχείο mp3 – Εκφων. (21/1/2013) – Διάρκεια 00:34:29 – Μέγεθος 31,5MB [21/1/2013]

 Ακούστε εδώ

Η Παναγία και η σύνδεσή της με το Άγιον Όρος

 

Για ποιους λόγους συνδέθηκε η Παναγία με το Άγιον Όρος.

1) Η Παναγία ως παρθένος, αειπάρθενος, ως Υπέρ-αγία, είναι υπόδειγμα. Είναι η πρώτη ησυχάστρια και ασκήτρια, γι αυτό και οι μοναχοί (και οι μοναχές) την έχουν ως πρότυπο και ως βοηθό.

2) Επειδή οι μοναχοί έχουν αποκοπεί από τον κόσμο και από τους μητρικούς κόλπους, γι αυτό θεωρούν την Παναγία ως την κατ εξοχήν μητέρα τους.

3) Κατά μία αγιορείτικη παράδοση, όταν έβαλαν κλήρο οι Απόστολοι για το που θα πάει ο καθένας να κηρύξει το Ευαγγέλιο, τότε θέλησε και η Παναγία έναν τόπο. Εμφανίστηκε ο Αρχάγγελος Γαβριήλ και της είπε ότι ο δικός της τόπος είναι η χερσόνησος του Όρους Άθω.

Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου της Παραμυθίας

Παναγία η Παραμυθία – Λυδία Γουριώτη© (lydiagourioti-iconography.blogspot.com)

 Εορτάζει στις 21 Ιανουαρίου εκάστου έτους.

 

Το έτος 807 μ.Χ. κατά την ημέρα αυτή και ενώ ο ηγούμενος της Μονής Βατοπαιδίου ήταν μέσα στο ναό, άκουσε ξαφνικά μέσα από την εικόνα τη φωνή της Θεοτόκου, που του είπε να μην ανοίξουν εκείνη την ημέρα τις πύλες της μονής, επειδή παραμόνευαν οι πειρατές.

Έκπληκτος ο ηγούμενος είδε αμέσως ότι το πρόσωπο της Θεοτόκου έγινε ζωντανό, ομοίως και του βασταζόμενου στην αγκαλιά της Ιησού Χριστού, ο οποίος σήκωσε το δεξί του χέρι και πήγε με αυτό να καλύψει το στόμα της Παναγίας.

Δείπνο ζωής και σωτηρίας (Κυριακή ΙΑ΄Λουκά –των Προπατόρων)

Στο σημερινό Ευαγγέλιο ο Κύριος αναγγέλλει την ετοιμασία ενός Δείπνου από τον ίδιο τον Θεό και μας καλεί όλους -την Οικουμένη ολόκληρη- να συμμετάσχουμε. Είναι μια πράξη αγάπης του Θεού, που θέλει «τα πριν διεσκορπισμένα τέκνα Του να συναγάγη εις εν» (Ιω. 11, 52) στο ίδιο δείπνο.

Δεν θέλει ο Θεός να ζούμε μακρυά Του και να τον γνωρίζουμε διανοητικά, «εκ του μακρόθεν».

Μας θέλει κοντά Του, σε μια σχέση αγάπης και αμεσότητας, γιατί μας θεωρεί οικείους, δικούς Του, τέκνα «κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσίν Του». Θέλει να συνθέτουμε κοινωνία αγαπωμένων προσώπων, ενωμένων πνευματικά, έστω και τοπικά απομακρυσμένων.

Γι’ αυτό μας καλεί να καθίσουμε από κοινού στο ίδιο Τραπέζι, στο ίδιο Δείπνο, όπως κάθονται τα τέκνα της ίδιας οικογενείας.

Όταν η αγάπη γίνει ο σύνδεσμος των ανθρώπων, οι τοπικές αποστάσεις δεν καταργούν την αδελφοποίησή τους.

Όταν αγαπώνται ως τέκνα του Πατέρα της αγάπης, τότε και ο «εν Ινδίαις καθήμενος αισθάνεται ως αδελφόν τον εν Ρώμη» (Ι. Χρυσοστόμου.).

Προσωνύμια της Παναγίας στην Ήπειρο και οι ερμηνείες τους

 Επιμέλεια:Πρωτοπρεσβυτέρου Δημητρίου Αθανασίου.

 Θεοτοκονύμια

 Το όνομα της Παρθένου Μαρίας, το ιερότερο ανθρώπινο πρόσωπο της Ορθοδοξίας, συνοδεύεται από ένα μεγάλο αριθμό προσωνυμιών που της έχουν δοθεί, κυρίως όμως αποκαλείται: Παναγία, προσωνυμία της Θεοτόκου Μαρίας, από τον 3ο αιώνα ως η αγιωτέρα από όλους τους αγίους. Στον ελληνικό λαό η επωνυμία Παναγία έχει καθιερωθεί ως η συνηθέστερη επίκληση της Θεοτόκου, η οποία συνδυάζεται πολλές φορές και με άλλες προσωνυμίες προς την Κεχαριτωμένη Βασίλισσα του Κόσμου.

Μάνα, μεσολαβήτρια, προστάτιδα, σύμμαχος και συμπαραστάτης, αρωγός σε κάθε δύσκολη στιγμή, η Παναγία αγαπήθηκε στην Ήπειρο στον ύψιστο βαθμό. Μάρτυρες τα πολυάριθμα μοναστήρια τα αφιερωμένα στη χάρη της που στέκουν αγέρωχα σε απομακρυσμένα και συχνά απόκρημνα σημεία των βουνών της Ηπείρου, αλλά και οι ναοί που βρίσκονται σχεδόν σε κάθε κατοικημένη περιοχή και τα καντήλια που καίνε σε κάθε γωνιά της ηπειρωτικής γης. Μάρτυρες και οι λαμπροί και πανηγυρικοί εορτασμοί των εορτών της, το πλήθος των απεικονίσεων και των προσωνυμίων που της έχουν αποδοθεί. Μάρτυρες οι ίδιοι οι Ηπειρώτες που δεν παύουν να αναφέρονται στα πολυάριθμα, μικρά ή μεγάλα, θαύματά της και να χαρίζουν το όνομά της στα παιδιά τους.

Οι επωνυμίες προς τη Θεοτόκο στην περιοχή της Ηπείρου προέρχονται κυρίως.

α) από ιδιότητες της Παναγίας: Μεγαλόχαρη, Παρηγορήτισσα, Οδηγήτρια, Φανερωμένη κ.α.

β) από τον θέση και τον τρόπο εύρεσης της εικόνας της:, Σπηλαιώτισσα, Παγανιώτισσα κ.λ.π

γ) από θαύματα: π.χ Παναγία Ροβέλιστα

δ) από τα όνόματα των κτιτόρων θεομητορικών ναών ή μονών.π.χ.Παναγία Μακραλέξη κ.α

Νομός Άρτας.

  Παναγία η Παρηγορίτισσα.

 Η «αρχόντισσα» της Άρτας, η εκκλησία της Παρηγορήτισσας (ή Παρηγορήτριας) βρίσκεται στη δυτική πλαγιά του λόφου Περάνθης. Θεμελιώθηκε το 1285 από τον Νικηφόρο Α’ Κομνηνό Δούκα. Κτίσθηκε σε 2 φάσεις:

Σημάδι…((Αύγουστος 2012- Λευκωσία))

Σημάδι στις εξόδους σου

μας χάρισες πλουσίως

και εκούσια για τη δόξα σου

κατέγραψα, αισίως …..

Θεοτόκος,Παναγία,Μήτερ του Θεού,Η Χαρά των Χριστιανών! Φώτης Κόντογλου

Η Παναγία είναι το πνευματικό στόλισμα της ορθοδοξίας. Για μας τους Έλληνες είναι η πονεμένη μητέρα, η παρηγορήτρια κ’ η προστάτρια, που μας παραστέκεται σε κάθε περίσταση.

Σε κάθε μέρος της Ελλάδας είναι χτισμένες αμέτρητες εκκλησιές και μοναστήρια, παλάτια αυτηνής της ταπεινής βασίλισσας, κι’ ένα σωρό ρημοκλήσια, μέσα στα βουνά, στους κάμπους και στα νησιά, μοσκοβολημένα από την παρθενική και πνευματική ευωδία της.

Μέσα στο καθένα από αυτά βρίσκεται το παληό και σεβάσμιο εικόνισμά της με το μελαχροινό και χρυσοκέρινο πρόσωπό της, που το βρέχουνε ολοένα τα δάκρυα του βασανισμένου λαού μας, γιατί δεν έχουμε άλλη να μας βοηθήσει, παρεκτός από την Παναγία, «άλλην γαρ ουκ έχομεν αμαρτωλοί προς Θεόν εν κινδύνοις και θλίψεσιν αεί μεσιτείαν, οι κατακαμπτόμενοι υπό πταισμάτων πολλών».

 

Το κάλλος της Παναγίας δεν είναι κάλλος σαρκικό, αλλά πνευματικό, γιατί εκεί που υπάρχει ο πόνος κ’ η αγιότητα, υπάρχει μονάχα κάλλος πνευματικό. Το σαρκικό κάλλος φέρνει τη σαρκική έξαψη, ενώ το πνευματικό κάλλος φέρνει κατυάνυξη, σεβασμό κι αγνή αγάπη.

Αυτό το κάλλος έχει η Παναγία. Κι’ αυτό το κάλλος είναι αποτυπωμένο στα ελληνικά εικονίσματά της που τα κάνανε άνθρωποι ευσεβείς οπού νηστεύανε και ψέλνανε και βρισκόντανε σε συντριβή καρδίας και σε πνευματική καθαρότητα.

Παραμυθία μου ….

Παναγία Παραμυθία΄ψηφιδωτό

Το Παραμύθιον γεύτηκα  , πέρα στο Βατοπαίδι

και έγινα ευθύς της Δέσποινας, Πλάστη μου στερνοπαίδι…

Θεόγραφον βουβώς κοιτώ, την Πάνσεπτην σου εικόναν

και ύμνους ακούω εις την καρδιάν, που δεν έψαλλε στόμαν.

Της παρθενίας τα σύμβολα , στολίζουν τη στολήν σου

 και όποιος το χάδιν σου δεκτεί , χαίρει την αρωγήν σου.

Αντίγραφο θαυματουργού Ι. Εικόνος από το Άγιο Όρος στο Κιλκίς (φωτογραφίες)

Μία ιδιαίτερη ευλογία θα έχουν οι ευσεβείς Ορθόδοξοι Χριστιανοί της πόλεως του Κιλκίς, εν όψει της Πανηγύρεως των πολιούχων Αγίων μας Πεντεκαίδεκα Ιερομαρτύρων, να προσκυνήσουν μία από τις Ιερές Εικόνες της Υπεραγίας Θεοτόκου που φυλάσσονται στις Ιερές Μονές του Αγίου Όρους.

Συγκεκριμένα μετά από αίτημα του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Εμμανουήλ μεταφέρθηκε από το Άγιον Όρος στο Κιλκίς το αντίγραφο της Ιεράς Εικόνας της Παναγίας της Βηματάρισσας που φυλάσσεται στο Ιερό Βήμα της Ιεράς Μονής Κουτλουμουσίου.

Βίντεο κινουμένων σχεδίων μεταφρασμένο από τα Ρωσικά: Περεσβέτ & Οσλιάμπια

Η περίφημη μάχη του Κουλίκοβο, στον ποταμό Ντόν. Επεξεργασία: Ενορία Ι.Ν.Κοιμήσεως της Θεοτόκου, 40 Εκκλησιών, Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης.

Μετάφραση από τα ρωσικά: Ευγενία Τελιζένκο. πηγή εδώ

Θαύμα της Παναγίας μας στο νοσοκομείο Σωτηρία 20-11-2012

Γράφει ο υιός του ανθρώπου που βίωσε το θαύμα και ζεί σήμερα.

Τα εισόδια της Θεοτόκου, της Παναγίας μας, σήμερα και είναι η επόμενη μέρα από το χειρουργείο του μπαμπά.

Μία πολύ κρίσιμη περίπτωση μικροκυτταρικού καρκίνου πνεύμονος. Υπήρχε συγκέντρωση υγρού τόσο στον πνεύμονα αλλά και μεγάλη περικαρδιακή συλλογή-υγρό στην καρδιά. Κοινώς, η κατάσταση σύμφωνα και με τους θεράποντες ιατρούς του κρίθηκε κρίσιμη και άκρως επείγουσα.

Την Δευτέρα 19/11/2012 αποφασίστηκε ότι πρέπει να μπεί για χειρουργείο την Τρίτη. Όλοι αγωνιούσαμε και σκεφτόμασταν ότι μπορεί να είναι οι τελευταίες στιγμές που θα τον βλέπαμε…Προσευχόμασταν να πάνε όλα καλά. Και όντως την Τρίτη το πρωί αφού τον χαιρετήσαμε, μάθαμε μετά από μία ώρα ότι το χειρουργείο για αφαίρεση του υγρού στέφθηκε με επιτυχία! Δόξα τω Θεώ! Τότε επαληθεύτηκε κάτι που είχα βιώσει εγώ ο ίδιος προσωπικά και το είπα στους συγγενείς όσο περιμέναμε στην αίθουσα αναμονής όλο αγωνία για το αποτέλεσμα… Τους αφηγήθηκα λοιπόν το εξής :

Το Σάββατο το πρωί επισκέφθηκα την εκκλησία των Ταξιαρχών στο Περιστέρι όπου από έξω καθόταν ένας νεαρός σχετικά καλά ντυμένος, με καθημερινά ρούχα. Ζητούσε ελεημοσύνη. Του έδωσα λοιπόν ένα ευρώ που μου είχε δώσει η αδελφή μου Ε. την προηγούμενη μέρα και το οποίο όταν πήρα σκέφτηκα να το βάλω στην τσέπη μου για να το δώσω κάπου που θα έχουν ανάγκη. Του έδωσα λοιπόν αυτό το ευρώ και μπήκα μέσα.

Μπαίνοντας μου λέει : Ευχαριστώ πολύ, η Παναγία μας μαζί σου. Μου έκανε εντύπωση και είπα μόλις βγω από την εκκλησία να του δώσω μια εικόνα του Γέροντα Παϊσίου που γράφει από πίσω : Ο Χριστός και η Παναγιά μαζί σου. Τελικά, μόλις βγήκα του την έδωσα και μου είπε ότι με ευχαριστεί πολύ και ότι θα την κρατήσει για φυλαχτό, όπως είχε μια άλλη που μου έδειξε των Ταξιαρχών που του την είχε δώσει ένας Ιερέας από τον Κορυδαλλό.

Του έπιασα την συζήτηση και τον ρώτησα πως και είναι σε αυτή την θέση. Μου είπε ότι έχασε την δουλειά του γιατί έκλεισε ξαφνικά το εργοστάσιο στο οποίο δούλευε και ότι τώρα προσπαθεί να μαζέψει 7-8 ευρώ για να μπορέσει να φάει σαν άνθρωπος και να πάρει και φαγητό στην γιαγιά του. Μου είπε ότι οι γονείς του είχαν πεθάνει σε τροχαίο πριν 5 χρόνια και ότι τότε είχε πάει στο Άγιον Όρος για να ηρεμήσει και ότι έπαθε σοκ!

Η Θεομητοροσκέπαστη Κύπρος

Η Υπεραγία Θεοτόκος η Ελεούσα του Κύκκου (1791)

Ιερός Ναός Παναγίας Χρυσοπολιτίσσης, Λάρνακα

Ελπίς μου γλυκυτάτη και καταφυγή και της ψυχής μου χαρά, Παναγία μου, και της ψυχής μου χαρά, Παναγία μου, χαράς εκείνης δείξον μέτοχον, μέτοχον, πάναγνε, την ταχείαν σου σκέπην και την βοήθειάν και το έλεος δείξον επί τους δούλους σου· και τα κύματα, αγνή, καταπραύνον, Παρθένε, ότι ισχύεις όσα και βούλοιο.

Η Ζωή της Παναγίας

Τσαγκάρης Παναγιώτης (Θεολόγος)

Στο χώρο του σύμπαντος το φαινόμενο της έκλειψης του ηλίου είναι κάτι που συχνά συμβαίνει. Στο χώρο της χριστιανικής πίστης όμως, υπάρχει ένας ήλιος που δεν γνωρίζει έκλειψη εις τον αιώνα. Είναι ο Ήλιος της Δικαιοσύνης, ο Χριστός! Μαζί του λάμπει στους αιώνες και ο ήλιος της Παναγίας μητέρας Του. Και δεν μπορεί να μην είναι ήλιος, η Παναγία μητέρα του Θεού, «η μετά Θεόν Θεός», κατά τον άγιο Γρηγόριο το Θεολόγο, καθώς είναι εκείνη που δέχθηκε μέσα της, εκύησε, εγέννησε, γαλακτοτρόφησε και ανέθρεψε το νοητό Ήλιο της Δικαιοσύνης.

Εορτασμός των Εισοδίων της Θεοτόκου στην Ι.Μ.Παναγίας Πορτοκαλούσας στο Άργος

Πανηγυρικά εορτάστηκε η θεομητορική εορτή των Εισοδίων της Θεοτόκου στο ομώνυμο ιστορικό μοναστήρι της Παναγίας της Κατακεκρυμένης στο Άργος, κάτω από το κάστρο Λάρισα. Στον πανηγυρικό εσπερινό που έγινε χθες το απόγευμα χοροστάτησε ο Μητροπολίτης Αργολίδος κ.κ Ιάκωβος ,ενώ το πρωί στην θέια λειτουργία ο θεοφιλέστατος επίσκοπος Επιδαύρου κκ. Καλλίνικος. Χαρακτηριστικό της εορτής το πλήθος κόσμου που έρχεται από την παραμονή της εορτής να προσκυνήσει την θαυματουργή εικόνα της Παναγίας.

Είναι ένα από τα ομορφότερα μοναστήρια της περιοχής του Άργους αλλά και ολόκληρης της Αργολίδας. Ανήμερα της εορτής το απόγευμα ,μετά από τον εσπερινό γίνεται η λιτάνευση της ιερής εικόνας καθώς και των ιερών λειψάνων πέριξ του μοναστηριού και κατόπιν ακολουθεί το μνημόσυνο των κεκοιμημένων κτητόρων και μοναχών της μονής.

Τόσο τον εσπερινό όσο και την ακολουθία του μνημόσυνου, τέλεσε ο ιεροκήρυκας της μητροπόλεως Αργολίδος Χρυσόστομος Παπουλέσης, παρουσία κι άλλων ιερέων από Ναύπλιο και Αργος.

Αποτελεί οπωσδήποτε βασική παράλειψη για τον κάθε επισκέπτη του Άργους, αν δεν ανέβει να προσκυνήσει στο ιερό προσκύνημα της Παναγίας της Κατακεκρυμένης, η μονή είναι κολλημένη στην ανατολική πλευρά του κάστρου Λάρισας και βρίσκεται σχεδόν στη μέση απ’ όπου ξεκινάει και απλώνεται η όμορφη πολιτεία του Άργους. Γύρω-γύρω το μοναστήρι είναι περιτοιχισμένο με τείχος γερό και καλοδουλεμένο, που το ασφαλίζει γερά.

Το ύψος σε ορισμένα απότομα σημεία φτάνει τα 7 με 8 μέτρα, και το μέσο πάχος του είναι γύρω στο ενάμισι μέτρο. Μέσα στο κέντρο του συγκροτήματος είναι χτισμένη η εκκλησία – προς τιμή των εισοδίων της Παναγίας, που αποτελεί το Καθολικό της Μονής. Εκτός από την κεντρική αυτή εκκλησία υπάρχουν και τα παρεκκλήσια του Ευαγγελισμού και του Αγίου Θεοδοσίου.