Ανάσταση

Ανάσταση, για όσους

Πατριωτισμ​ός είναι…

Πατριωτισμός είναι

Ανάσταση, η ελπίδα του κόσμου

Καθηγητής της Ιστορίας των χρόνων και της Ερμηνείας της Καινής Διαθήκης στη Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης Βασίλειος Στογιάννος

Στην τριάδα των χριστιανικών αρετών, που αναφέρει ο απόστολος Παύλος στην κατακλείδα του ύμνου της αγάπης, ανάμεσα στην πίστη και στην αγάπη υπάρχει η ελπίδα. Σωστά, γιατί στηρίζεται στην πίστη και σχετίζεται πρακτικά με την αγάπη. Η ελπίδα του χριστιανού πηγάζει από την πίστη του, από την θεογνωσία και την ανθρωπογνωσία του. Συγχρόνως όμως δίνει φτερά και στην αγάπη του, γιατί την συνδέει με το όραμα του καινούριου κόσμου, με το πλήρωμα της βασιλείας του Θεού στην νέα γη και στον νέο ουρανό που κατοικεί η δικαιοσύνη κατά τον απόστολο Πέτρο. Αγωνιζόμαστε, κάνομε θυσίες, υφιστάμεθα δεινά αγόγγυστα, δίνομε την ζωή μας, γιατί έχομε ένα τελικό στόχο, την επικράτηση της νέας δημιουργίας, της βασιλείας του Θεού. Όλες μας οι πράξεις κατατείνουν στην έλευση αυτής της έσχα¬της πραγματικότητας, που την ξέρομε από την πίστη μας βέβαια, αλλά που βασικά την βλέπομε με την ελπίδα, με την προσδοκία μας. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Η καταγωγή της ευσπλαχνίας (Άγιος Νικόλαος Επίσκοπος Αχρίδος ο Βελιμίροβιτς)

Η ευσπλαγχνία έχει θεϊκή καταγωγή, διότι, από

Τα παιδιά είναι σαν τα κουφώματα (Γέροντας Παΐσιος Αγιορείτης)

Τα παιδιά που έχουν ποτιστεί από μικρά στην ευσέβεια, μη τα φοβάστε. Και να

Δεν φοβάμαι κανένα και τίποτα!!!

Κάθε στιγμή της ζωής μου είναι

«Να αγαπάμε…»

Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης

«Να ανεχώμεθα λοιπόν τον άλλον όπως είναι.
Ο ένας θα με υβρίση μάλιστα.
Ο άλλος θα με επαινέση μάλιστα.

Η μετάνοια κατά τον άγιο Γρηγόριο Παλαμά (μέρος 2ο)

Συνέχεια από (1)

Αρχ. Εφραίμ, Καθηγουμένου Ι. Μ. Μονής Βατοπαιδίου, Αγίου Όρου

ΤΟ ΠΕΝΘΟΣ ΩΣ ΑΣΚΗΤΙΚΗ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ

Βασική προϋπόθεση εξόδου από τα δεσμά των παθών, αλλά και ταυτοχρόνως αρχή και πηγή μετανοίας είναι το κατά Θεόν πένθος.

Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς μέσα στα κείμενα του πολύ συχνά αναφέρεται στο κατά Θεόν πένθος και στην οδυνηρή αλλά και ευφρόσυνη κατάσταση, από την όποια χρειάζεται να περάσει ο χριστιανός, που επιθυμεί να ζήσει την αληθινή ζωή.

Γι΄ αυτό και δεν διστάζει να χαρακτηρίσει την περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής ως κατ’ εξοχήν περίοδο πένθους και αγώνα πνευματικού, ως σύμβουλο του παρόντος αιώνος και ως προϋπόθεση αναστάσεως για τη ζωή του κάθε πιστού.

Ο Άγιος Παλαμάς που βιώνοντας το κατά Θεόν πένθος άφηνε τους εκ βάθους στεναγμούς «φώτισον μου το σκότος», πολύ δικαιολογημένα δεν μπορεί να δει το πέρασμα του άνθρωπου από τη ζωή της αμαρτίας στην «όντως ζωή» χωρίς το πένθος και την μετάνοια.

Όταν ο νους, λέει, απελευθερωμένος από κάθε αισθητό πράγμα, ανεβεί πάνω από τον κατακλυσμό της τύρβης για τα γήινα πράγματα και μπορέσει να δει τον έσω άνθρωπο, αφού συνειδητοποιήσει κατά τη δική του έκφραση «το ειδεχθές προσωπείον», που απέκτησε η ψυχή από την περιπλάνηση της στα γήινα, τότε σπεύδει να αποπλύνει τον ρύπο της με δάκρυα πένθους (Λόγος εις Πέτρον Αθωνίτην, P.G. 150). Όσο απομακρύνεται ο άνθρωπος από τις βιοτικές μέριμνες και επιστρέφει στον εαυτό του, τόσο περισσότερο γίνεται δεκτικός του θείου ελέους. Ο Χριστός μας μακάρισε αυτούς που πενθούν για τις αμαρτίες τους και για την απώλεια της σωτηρίας τους που έχει ως αιτία την αμαρτία. Αυτός άλλωστε είναι ο λόγος για τον οποίον το πένθος αυτό ονομάζεται μακάριο.

Η μετάνοια κατά τον άγιο Γρηγόριο Παλαμά (μέρος 1ο)

Αρχ. Εφραίμ, Καθηγουμένου Ι. Μ. Μονής Βατοπαιδίου, Αγίου Όρους

Ακολουθώντας τη γνήσια πατερική παράδοση δεν αποδέχτηκε την ηθικιστική θεώρησι της πνευματικής ζωής, που προσπάθησαν μερικοί να φέρουν από τη Δύση και να προβάλουν στον χώρο των Ορθοδόξων.

Σε ολόκληρη την πατερική παράδοση τονίζεται ότι η μετάνοια δεν εξαντλείται σε ορισμένες αντικειμενικές βελτιώσεις της συμπεριφοράς ούτε σε τύπους και σχήματα εξωτερικά, αλλά αναφέρεται σε μια βαθύτερη και καθολικότερη αλλαγή του ανθρώπου. Δεν είναι μία παροδική συντριβή από τη συναίσθηση διαπράξεως κάποιας αμαρτίας, αλλά μία μόνιμη πνευματική κατάσταση, που σημαίνει σταθερή κατεύθυνση του ανθρώπου προς τον Θεό, και συνεχή διάθεση για ανόρθωση, θεραπεία και ανάληψη του πνευματικού αγώνα. Μετάνοια είναι το νέο φρόνημα, η νέα σωστή πνευματική κατεύθυνση, που πρέπει να συνοδεύει τον άνθρωπο μέχρι τη στιγμή του θανάτου.

Να ζείτε με ευσέβεια (Ιερομάρτυ​ς Ανδρόνικος​, Αρχιεπίσκο​πος Πέρμ)

Να ζείτε με ευσέβεια, όπως οι άγιοι. Γι’ αυτό να

Μην πιέζετε τα παιδιά σας (Γέροντας Παίσιος Αγιορείτης)

— Μην πιέζετε τα παιδιά σας χωρίς διάκριση. Εγώ

Τα δάκρυα για τους νεκρούς εξατμίζονται (Ιερός Αυγουστίνος)

Τα δάκρυα για τους νεκρούς εξατμίζονται,

Γέροντας Χαράλαμπος Διονυσιάτης (1910 – 14 Ιανουαρίου 2001), μνήμη Δικαίου [2ο μέρος]

Γέροντος Εφραίμ Φιλοθεΐτου

Εκτός από τις δυσκολίες προσαρμογής, ο νεαρός Χαράλαμπος έπρεπε να περάσει και από τις εξετάσεις του Γέροντος. Μάλιστα η πρώτη εξέτασις ήρθε πολύ σύντομα…

Όσο αδικούμε τους διπλανούς μας, δε μάς σώζουν ούτε οι προσευχές

Το παρακάτω χωρίο από τον προφήτη Ησαϊα διαβάζεται και ξαναδιαβάζεται τούτες τις μέρες των Θεοφανείων.

Σαν να μάς χτυπάει καμπανάκι συναγερμού η Μάνα -Εκκλησία για τις πρoϋποθέσεις του γιορτασμού της μεγάλης μέρας.

Έκλινε κεφαλήν…

«Κλίνει κορυφήν ο κλίνας ουρανούς»

 Συνεργείο τηλεοράσεως

Ζητούνται μάρτυρες! Για να βεβαιωθεί το δικαστήριο την αλήθεια μιας υποθέσεως, ζητεί μάρτυρες, και μάλιστα μάρτυρες αυτόπτες και αυτήκοους. Στα δικαστήριο της Ιστορίας η σοβαρότερη υπόθεση είναι η υπόθεση του Ιησού Χριστού. Και το δικαστήριο αυτό επεκτείνεται στις ψυχές όλων των ανθρώπων.

Τί είναι ό Ιησούς Χριστός; Ζητούνται μάρτυρες, να βεβαιώσουν την ταυτότητα του Ιησού Χριστού.

Ο αγιασμός των υδάτων

Για ποιο λόγο βαπτίσθηκε ο Χριστός; Για να αγιάσει τα ύδατα, λέει η υμνολογία και δι’; αυτών όλη την κτίση. Να συντρίψει τα κεφάλια των δρακόντων που ήταν κρυμμένοι στα νερά. «Ο δράκος ην εν τοις ύδασι κατά τον Ιώβ, επεί ουν έδει συντρίψαι τας κεφαλάς του δράκοντος, καταβάς εν τοις ύδασιν έδησε τον ισχυρόν, ίνα εξουσίαν λάβωμεν πατείν επάνω όφεων και σκορπίων τουτ’; έστιν επί πάσαν την δύναμιν του εχθρού» (Κυρίλ. Ιεροσ. ΒΕΠΕΣ 31, σ. 61, 6).

Δεν είχε ανάγκη ο Χριστός τίποτε να πάρει με την βάπτισή Του, αλλά μόνον να…

Αυτογνωσία αυτοπραγμάτωση σωτηρία

Ο Ρώσος Ε. Frenkel βάλθηκε να σταματήσει περιστρεφόμενη ύλη τούς τροχούς ενός τραίνου. Βάδι­σε κατά μήκος των γραμμών ντυμένος στα λευκά, και όταν πλησίασε το εμπορικό τραίνο στάθηκε ανάμεσα στις γραμμές με υψωμένα τα χέρια. Σε μια βαλίτσα με χαρτιά πού βρέθηκε δίπλα από το πτώμα, ήταν και το ημερολόγιό του, στο όποιο ανεφέρετο: «Μόνο μπροστά στις ειδικές συνθήκες μιας άμεσης απειλής θα μπορέσω να κινητοποιήσω όλα μου τα αποθέματα», ήταν τραγω­δία, το φρένο κινδύνου δεν μπόρεσε να βοηθήσει

Ή είδηση δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Sοvjeτ­skaja Rοsija της 1-10-1989. Ό Ε. Frenkel ήταν θύμα της λεγόμενης «θετικής σκέψης». Πίστεψε πώς με τη δύναμη της σκέψης μπορεί κανείς να επιτύχει τα πάντα. Πλήθος βιβλίων, διαλέξεις ειδικών Ινστιτούτων και άλ­λων φορέων στη λεγόμενη ψυχο-αγορά προπαγανδίζουν αυτή την ιδέα, πού οδήγησε στο θάνατο τον νεα­ρό Ρώσο.

Έχεις σκεφτεί ποτέ ότι όλα που αφορούν εσένα, αφορούν και εμενα ;

Γράμμα από τον άγιο Σεραφείμ της Βίριτσα σ ένα πνευματικοπαίδι του…

Έχεις σκεφτεί ποτέ ότι όλα που αφορούν εσένα, αφορούν και εμενα ; Διότι αυτά που αφορούν εσένα αφορούν την κόρη του οφθαλμού μου.Είσαι πολύτιμη στα μάτια και σε εχω αγαπήσει (μιλά για τη ψυχή). Γι αυτό είναι ιδιαίτερη χαρά για μένα να σε εκπαιδεύσω. Όταν οι πειρασμοί έρχονται επάνω σου και ο πολέμιος σαν το ποτάμι, θέλω να ξέρεις ότι από μένα ήταν αυτό. Θέλω να ξέρεις ότι η αδυναμία σου έχει ανάγκη από τη δύναμή μου, και η ασφαλεια σου βρίσκεται στο να με αφήσεις να σε προστατεύω. Θέλω να ξέρεις ότι , όταν βρίσκεσαι σε δύσκολες συνθήκες, μεταξύ των ανθρώπων που δεν σε καταλαβαίνουν, δεν λογαριάζουν αυτά που σου είνα ευάρεστα, και σε απομακρυνουν από μένα ηταν αυτό.Δεν με παρακαλούσες να σου μάθω την ταπείνωση ; Και να, σε έβαλα σε αυτό ακριβώς το περιβαλλον, στο σχολείο όπου διδάσκουν αυτό το μάθημα. Το περιβάλλον σου και αυτοί που ζουν γύρω σου μόνο εκτελούν το θέλημά μου. Έχεις οικονομικές δυσκολίες και μόλις τα βγάζεις πέρα, να ξέρεις ότι από μένα ήταν αυτό. Θέλω να ξερεις οτι εγώ διαθέτω τα χρήματά σου και να καταφεύγεις σε μένα, και να γνωρίζεις ότι εξαρτάσαι από μένα. Θέλω να ξέρεις ότι τα αποθέματά μου είναι ανεξάντλητα και να βεβαιωθείς ότι είμαι πιστός στις υποσχέσεις μου.

Να μην συμβεί να σου πουν στην ανάγκη σου ΜΗΝ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΚΑΙ ΘΕΟ ΣΟΥ. Έχεις περάσει ποτέ νύχτα μέσα στη θλίψη ; Είσαι χωρισμένος από τους συγγενείς σου, τους ανθρώπους που αγαπάς; Σου επετρεψα για να σταθείς σε μένα, και σε μένα να βρεις την αιώνια παρηγοριά και ανακούφιση. Σε ξεγέλασε ο φίλος σου ή κάποιος που του είχες ανοίξει την καρδιά σου; Από μένα ήταν αυτό . Εγώ επέτρεψα να σε αγγίξει αυτή η απογοητευση για να μάθεις ότι ο καλύτερός σου φίλος είναι ο Κύριος. Θέλω να τα φέρνεις όλα σε μένα και όλα να μου τα λες. Σε συκοφάντησε κάποιος;

Όποιος αγαπάει τον Θεό, δεν είναι δυνατό να μην αγαπήσει και κάθε άνθρωπο σαν τον εαυτό του.

Aγίου Μαξίμου του Ομολογητού

Και όσους ακόμα είναι υπόδουλοι στα πάθη τους κι αυτούς τους αγαπάει σαν τον εαυτό του, και χαίρεται με αμέτρητη και ανείπωτη χαρά, όταν τους βλέπει να διορθώνονται.

«Όποιος με αγαπάει», λέει ο Κύριος, «θα τηρήσει τις εντολές μου» (Ιω. ιδ’ 23). «Και η δική μου εντολή είναι να αγαπάτε ο ένας τον άλλο» (Ιω. ιε’ 12). Εκείνος λοιπόν που δεν αγαπάει τον πλησίον του, αθετεί την εντολή του Κυρίου.

Και όποιος αθετεί την εντολή του Κυρίου, ούτε τον Κύριο είναι δυνατό ν’ αγαπήσει.

Mια παλιά, πράσινη ιστορία … από το μέλλον

Η ιστορία είναι από το 2007, αλλά την έμαθα πριν λίγες μέρες. Σε μια πόλη 25 χλμ βόρεια των Τιράνων , κάποιος αγρότης έπιασε έναν λύκο και τον έβαλε σε ένα μεγάλο κλουβί , όπου τον τάιζε με κρέας…

Κάποιος γείτονας είχε ένα γαϊδούρι το οποίο είχε μάλλον γεράσει και ήθελε να το ξεφορτωθεί και γι αυτό το έβαλαν στο κλουβί του λύκου προκειμένου αυτός να το φάει…

Γέροντας Παΐσιος: Τα ζώα τα έκανε ο Θεός, για να εξυπηρετείται ο άνθρωπος, αλλά και για να παραδειγματίζεται

«Παρατηρώ τα μυρμήγκια πόσο φιλότιμα εργάζονται, χωρίς να έχουν επιστάτη.

Εγώ δεν βρήκα σε κανέναν άνθρωπο την λεπτότητα που είδα στα μυρμήγκια.

Τα νέα μυρμηγκάκια πάνε και κουβαλούν στην φωλιά ξυλάκια και ένα σωρό άλλα άχρηστα πράγματα, επειδή ακόμη δεν ξέρουν τί πρέπει να φέρουν.

Τα παλιά μυρμήγκια τα αφήνουν να τα κουβαλήσουν, χωρίς να τους κόβουν την προθυμία, και μετά τα βγάζουν έξω από την φωλιά.

Γέροντας Παΐσιος Αγιορείτης: Ο Θεός δεν μας εγκατέλειψε

Το καλό είναι που δεν μας εγκαταλείπει ο Θεός. Ο Καλός Θεός τον σημερινό κόσμο τον φυλάει με τα δυο Του χέρια, παλιότερα μόνο με το ένα.

Σήμερα, μέσα στους τόσους κίνδυνους που ζει ο άνθρωπος, ο Θεός τον φυλάει όπως η μάνα το μικρό παιδί, όταν αρχίζει να περπατάει. Τώρα μας βοηθούν πιο πολύ ο Χριστός, η Παναγία, οι Άγιοι, αλλά δεν το καταλαβαίνουμε.

Πού θα ήταν ο κόσμος, αν δεν βοηθούσαν!… Το μεγαλύτερο…

Ο Σταυρός ως μέσον αγιασμού και μεταμόρφωσης του κόσμου

+ π. Δημητρίου Στανιλοάε

Διά του σταυρού ο Χριστός άγιασε το σώμα του – κρίκο σύνδεσης με τον κόσμο. Απέκρουσε τους πειρασμούς που του έστελνε ο κόσμος, να γευθεί δηλαδή τις ηδονές, ικανοποιώντας υπέρμετρα τις ανάγκες του ή αποφεύγοντας τον πόνο και το θάνατο. Αν, κατά τον ίδιο τρόπο, απωθήσουμε τους πειρασμούς της αμαρτίας και υπομείνουμε καρτερικά τις οδύνες του θανάτου, η αγιότητα μπορεί να απλωθεί από το σώμα Του σε όλα τα σώματα και σε όλο τον κόσμο.

Η ορθόδοξη Εκκλησία δεν λέει πως διά του σταυρού ο Χριστός εξήλθε της δημιουργίας, αλλά πως την αποκατέστησε σε παράδεισο· παράδεισο αρετής γι’ αυτούς που, από αγάπη σε Κείνον, αποδέχονται το σταυρό Του. Συνεπώς ο σταυρός είναι η δύναμη του Χριστού, που, αν την προσλάβουμε, μπορεί να οδηγήσει τον κόσμο στον παράδεισο. Γι’ αυτό το σκοπό ο Χριστός μένει μαζί μας έως της συντέλειας των αιώνων. Χωρίς αμφιβολία, ο πλήρης παράδεισος θα πραγματωθεί μόνο μετά την παγκόσμια ανάσταση.

Κυριακή προ της Ύψωσης του Τιμίου Σταυρού (Ιωάν.3:13-17)

 Του Σεβασμιώτατου Μητροπολίτη Αντινόης κ.κ. Παντελεήμoνος

Πριν από την Παγκόσμιο Ύψωση του Τιμίου Σταυρού, η Ορθόδοξός μας Εκκλησία προετοιμάζει τους πιστούς με βιβλικά αναγνώσματα, προσευχές και καλές πράξεις για να γιορταστεί επάξια το γεγονός της εύρεσης του τιμίου και ζωοπαρόχου Σταυρού του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.

Ανάμεσα στα τόσα σύμβολα της Χριστιανικής Πίστεως ο Τίμιος Σταυρός θεωρείται το πιο σημαντικό. Είναι το σύμβολο της Χριστιανοσύνης. Είναι το σύμβολο της νίκης του Χριστού κατά του θανάτου. Είναι το όπλο εναντίον όλων των δυνάμεων του σκότους. Είναι το όπλο των αγίων. Είναι η σημαία κάτω από την οποία οι δίκαιοι αγωνίζονται εναντίον του Διαβόλου.

Μόνο ο δούλος του Χριστού είναι ελεύθερος

(Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς)

Η μεγάλη είδηση που καθημερινά ευαγγελίζεται στον κόσμο ο χριστιανισμός, είναι ότι ένα πράγμα αξιολογείται πλήρως ως προς την αξία του, αν κρίνεται όχι κατά τα εξωτερικά φαινόμενα, αλλά κατά την ουσία του. Να αξιολογείτε τα πράγματα, όχι ανάλογα με το χρώμα και το σχήμα τους, αλλά ανάλογα με το νόημά τους. Να αξιολογείτε τον κάθε άνθρωπο όχι κατά την ιδιότητα και την περιουσία του, κατ’ όψιν δηλαδή, αλλά κατά την καρδιά του – εκεί, όπου τα αισθήματα, ο νους και η βούληση του ενώνονται.