Ο γέροντας διδάσκει τον μαθητή του προσευχή

Τι κερδίζει κάποιος όταν συζητά για πνευματικές αξίες με σεβάσμιους πνευματικούς γέροντες δεν είναι ανάγκη να το ομολογήσουμε.Είναι αυτονόητο..Αφού μιλάμε τώρα για παρακαταθήκες θησαυρούς που στο διάβα της πορείας μας θα φανούν το πόσο πράγματι ωφέλιμα ήσαν.Σε μια εποχή που γκρεμίζουμε αντί να αναδεικνύουμε τις πνευματικές αξίες όλο και περισσότερο κόσμος που το βλέπει αυτό δε διστάζει να αναζητά και να ψάχνει πνευματική τροφή από την πείρα των σεβάσμιων γερόντων της ερήμου.Σε αυτούς εκεί βρίσκουν τα μελιστάλακτα λόγια που πραγματικά »κολούν »στην ψυχή,την ξεκουράζουν και την αναζωογονούν.Όποιος πραγματικά θέλει να βρει χαρισματικούς πνευματικούς πατέρες βρίσκει και δίπλα του.Όποιος ψάχνει βρίσκει..και είναι σίγουρο ότι τα πνευματικά οφέλη που θα κερδίσει θά’ναι πολλά..παρακάτω περιγράφεται μια επίσκεψη ενός μαθητή που επισκέπτεται τον γέροντα προκειμένου να κερδίσει οφέλη από την προσευχή.

Πηγαίνοντας σήμερα στην καλύβα του γέροντα, ήθελα να μου μιλήσει πολύ για την προσευχή, που είναι το κέντρο της πνευματικής ζωής του χριστιανού. Φθάνοντας κοντά του του λέω:

Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς και οι Ησυχαστές

Κυριακή Β΄Νηστειών.

Η Β’ Κυριακή των Νηστειών είναι αφιερωμένη στον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά (14ος αιώνας) ησυχαστή του Αγίου Ὀρους και μετά Αρχιεπίσκοπο Θεσσαλονίκης.

Ο άγιος Γρηγόριος υπερασπίστηκε τους Ησυχαστές του Αγίου Όρους, τους οποίους ειρωνευόταν και πολεμούσε ο εκφραστής του πνεύματος της Δυτικής Εκκλησίας, μοναχός Βαρλαάμ, από την Καλαβρία της Νότιας Ιταλίας. Ο αγ. Γρηγόριος, όταν υπερασπιζόταν τους εν λόγω Μοναχούς, διατύπωνε την Ορθόδοξη πίστη, σχετικά με το Θεό και τον τρόπο προσέγγισής του από τον άνθρωπο, καθώς και το τί είναι αυτό, που συνιστά τη σωτηρία του ανθρώπου.

Αν η πίστη αλλοιωθεί, έστω και κατά ένα γιώτα(ι), τότε διαφοροποιείται η «εν Χριστώ» ζωή και ματαιώνεται η σωτηρία του ανθρώπου.

Προσπάθησε να τους κάνεις φίλους σου!

ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ

Η επαφή και η συνομιλία με τους άλλους επηρεάζει πολύ τον άνθρωπο. Η γνωριμία και η συνομιλία μ’ ένα σοφό άνθρωπο σου μεταφέρει γνώση, μ’ ένα ποιητή υψηλές σκέψεις και αισθήματα, μ’ ένα ταξιδιώτη μαθαίνεις πολλά πράγματα για άλλες χώρες, για τον χαρακτήρα και τις συνήθειες ξένων ανθρώπων. Και είναι φυσικό η επαφή κι η συνομιλία με τους αγίους να σου μεταδίδει αγιότητα. Όπως λέει και ο Ψαλμωδός, «μετά οσίου όσιος έση, και μετά ανδρός αθώου αθώος έση, και μετά εκλεκτού εκλεκτός έση» (Ψαλμ. ιζ’ 26-27).

Το ζωογόνο νερό το έχει ρουφήξει η στεγνή άμμος…!

ΔΩΣΕ ΜΟΥ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ  

Μια μορφή συνάντησης με το Θεό  είναι η συνάντηση «εν αληθεία». Μια συνάντηση είναι αληθινή, μόνον εφόσον τα συναντώμενα πρόσωπα είναι αληθινά. Με αυτή την άποψη, εμείς, συνεχώς νοθεύουμε αυτή τη συνάντηση. Όχι μόνο στον εαυτό μας αλλά και στην εικόνα που έχουμε για το Θεό, μας είναι δύσκολο να είμαστε αληθινοί. Μέσα στη μέρα αλλάζουμε συνεχώς το κοινωνικό μας πρόσωπο έτσι, που να καταντά αγνώριστο στους άλλους, αλλά και στον ίδιο μας τον εαυτό.  

Αγιορείτες Νεοησυχαστές Πατέρες (1)

Μοναχού Μωϋσέως Αγιορείτου

Μετά την αναγέννηση τού 18ου αιώνος, με τη δράση του νεοησυχαστικού κινήματος τών λεγομένων Κολλυβάδων, και πρωτεργάτες τους οσίους Παΐσιο Βελιτσκόφσκυ (+1794), ο οποίος ως άλλος Γρηγόριος Σιναΐτης (+1346) εργάζεται μεταφραστικά και Ιεραποστολικά σε όλα τα Βαλκάνια- Νικόδημο τον Αγιορείτη (+1809), τον σοφό διδάσκαλο και νέο Γρηγόριο Παλαμά (+1359)· Μακάριο Νοταρά και πρώην Κορίνθου (+1805), τον άλλο Ιερό Φώτιο (+899)· και Αθανάσιο Πάριο (+1813), τον ακαταμάχητο υπερασπιστή των ορθών δογμάτων, ως άλλο άγιο Μάρκο τον Ευγενικό (+1445), έχουμε μία χορεία ενάρετων φίλων της νοεράς προσευχής. Με πρώτους τους εξόριστους Ιεροπρεπείς Κολλυβάδες πού εργάσθηκαν πλούσια σε νησιά του Αιγαίου και άλλους τόπους και μετέφεραν σε πολλά λαϊκά στρώματα την ευωδία του αθωνικού αρώματος, πού λέγεται νοερά άθληση, νοερά προσευχή, ευχή του Ιησού, δηλαδή ή επανάληψη του ονόματος· Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με, και με μερικές μικρές παραλλαγές. Παρακάτω θα δούμε μερικούς Αγιορείτες νεοησυχαστές πατέρες.