Μαρτύρησε στην Κωνσταντινούπολη στις 13 Νοεμβρίου 1681
Ο Άγιος καταγόταν από τη συνοικία του Γαλατά στην Κωνσταντινούπολη και ονομαζόταν Διαμαντής . Είχε ευσεβείς γονείς ,τον Κυριακό και την Κυριακή και ήταν ράπτης. Σε νεαρή ηλικία όμως έμεινε ορφανός και ζούσε άστατη ζωή.
Κάποια μέρα συνελήφθη από τους Τούρκους για κάποιο αδίκημα που έκανε και ,για να αποφύγει την ποινή ,αρνήθηκε τον Χριστό. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Η Ελπίδα στην φυλακή της Απόγνωσης. Έργο της Αγγλίδας Evelyn De Morgan 1887
Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός
Δεν πρέπει όμως ν’ απελπιζόμαστε, όταν δεν είμαστε όπως πρέπει να είμαστε. Κακό είναι βέβαια, άνθρωπε, που αμάρτησες. Γιατί όμως αδικείς το Θεό και από άγνοιά σου τον νομίζεις αδύνατο; Μήπως δεν μπορεί να σώσει την ψυχή σου Εκείνος που έκανε για σένα αυτόν τον τόσο μεγάλο κόσμο που βλέπεις; Κι αν πεις ότι “ αυτό μάλλον καταδίκη μου είναι, όπως και η συγκατάβασή Του”, μετανόησε και δέχεται τη μετάνοιά σου, όπως του ασώτου(Λουκ. 15,20) και της πόρνης(Λουκ. 7,47-48). Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Το Γενέσιον της Θεοτόκου. Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου.
Συνέχεια από (1)
του Αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού
7. Σήμερα καινούργιο βιβλίο ετοίμασε ο Λόγος – Θεός, που έπλασε τα πάντα και που ανάβλυσε από την καρδιά του Πατέρα, για να γραφτεί ο ίδιος μέσα σ’ αυτό σαν με κοντύλι, με τη γλώσσα του Θεού, το Άγιο Πνεύμα. Βιβλίο που δόθηκε σε γραμματισμένο άνδρα, και δεν το διάβασε. Ο Ιωσήφ δεν γνώρισε την Μαρία ούτε τη δύναμη του μυστηρίου, που έκρυβε μέσα της. Παναγία Κόρη του Ιωακείμ και της Άννας, που ξέφυγες απαρατήρητη από τις αρχές και τις εξουσίες, και τα φλογερά βέλη του πονηρού, που πέρασες τη ζωή σου στο νυφικό θάλαμο του Πνεύματος, και κρατήθηκες ανέγγιχτη για να γίνεις νύφη Θεού, και Μητέρα του αληθινού Υιού του Θεού. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
του Αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού
1. Ελάτε όλα τα έθνη, κάθε ανθρώπινη γενιά, και κάθε γλώσσα, και κάθε ηλικία, και κάθε αξίωμα, να γιορτάσουμε με αγαλλίαση τη γέννηση της παγκόσμιας χαράς. Γιατί αν οι ειδωλολάτρες, με ψεύτικα δαιμονικά παραμύθια που ξεγελούν το μυαλό και σκοτεινιάζουν την αλήθεια, κι’ αν ακόμα προσφέροντας ό,τι είχαν και δεν είχαν τιμούσαν γενέθλια βασιλιάδων, που τους τυραννούσαν σ’ όλη τους τη ζωή, πόσο περισσότερο πρέπει εμείς να τιμούμε τη γέννηση της Θεοτόκου, που ανόρθωσε ολόκληρο το ανθρώπινο γένος, που άλλαξε τη λύπη της πρώτης μας μητέρας, της Εύας, σε χαρά; Εκείνη άκουσε την απόφαση του Θεού : «Με πόνους να γέννας τα παιδιά σου». Αυτή : «Χαίρε, Κεχαριτωμένη». Εκείνη : «Στον άνδρα σου η υποταγή σου». Αυτή : «Ο Κύριος είναι μαζί σου». Τί άλλο λοιπόν από λόγο να προσφέρουμε στη Μητέρα του Λόγου ; Όλη η κτίση ας γιορτάσει μαζί μας κι’ ας υμνήσει τον αγιασμένο καρπό της αγίας Άννας. Γιατί γέννησε στο κόσμο παντοτινό θησαυρό αγαθών, δηλ. την Παναγία. Με την μεσολάβηση της Παναγίας ο Πλάστης ξανάπλασε προς το καλύτερο ολόκληρη την πλάση, με την ανθρώπινη φύση του Χριστού. Γιατί, αφού ο δημιουργικός Λόγος του Θεού έγινε ένα με την ανθρώπινη φύση, ενώθηκε συνάμα μ’ ολόκληρη την πλάση, μια και ο άνθρωπος, μετέχοντας σε πνεύμα και σε ύλη, είναι σύνδεσμος όλης της ορατής και αόρατης δημιουργίας. Ας γιορτάσουμε λοιπόν την λύση της ανθρώπινης στειρότητας, γιατί πήρε τέλος για μας η στέρηση των αγαθών. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
αρχιμ. Ελισαίου,
Καθηγουμένου Ιεράς Μονής Σίμωνος Πέτρας, Αγίου Όρους
Αφορμή χαράς και ελπίδος, γιατί φαίνεται μια ακτίνα αναζητήσεως του τελείου προτύπου στην πορεία της ζωής μας, οπότε και ο όρος «γεροντολαγνεία» χάνει αμέσως το περιεχόμενο του, αφού εμπίπτομε στα κανονικά και παραδοσιακά όρια της απαραίτητης προσωπικής μας σχέσεως με ένα πεπειραμένο και φωτισμένο πνευματικό οδηγό, απ΄ τον οποίο πλησιάζοντας τον προσδοκούμε βοήθεια για να ξεπλύνωμε τον ερρυπωμένο χιτώνα της ταλαίπωρης ψυχής μας και να βιώσωμε ορθόδοξα και ταπεινά το μυστήριο της πνευματικής σχέσεως του διδύμου Γέροντας-υποτακτικός. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Ο Γέρων Παίσιος ο Σταυροβουνιώτης
Αξιοζήλευτον παράδειγμα μοναχικής ακριβείας μας κατέλιπον οι ευλαβέστατοι κατά σάρκα αδελφοί, Παΐσιος και Δαμασκηνός, οι οποίοι δεν επεσκέφθησαν τον Άθω, αλλ’ εφοίτησαν μετά ζήλου παρά τους πόδας πρώην Αθωνιτών πατέρων.
Η καταγωγή των ήτο από την Αραδίππου, κωμόπολιν πλησίον της Λάρνακος, της Κύπρου. Ο πατήρ των ήτο ιερεύς, και αφήκε λαμπράς αναμνήσεις αρίστου λειτουργού και πνευματικού πατρός εις το ποίμνιόν του. Διεκρίθη διά την αυστηρότητα της ζωής του και διά την πνευματικήν του διάκρισιν. Εάν το δένδρον «εκ των καρπών γινώσκεται», δεν κάμνομεν λάθος τοποθετούντες τους αγαθούς αυτούς βλαστούς πλησίον της ρίζης των. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Οι Άγιοι Πατέρες οι εν τω Αγίω Όρει του Άθω. Φορητή εικόνα Ι.Μ. Αγίου Παύλου (αρχές 20ου αιώνα). Από το βιβλίο "Οι Άγιοι του Αγίου Όρους", Μωυσέως Μοναχού Αγιορείτου, εκδ. Μυγδονία (σελ. 304).
Μαρτύρησε στις 16 Ιανουαρίου το 1771
Καταγόταν από το χωριό Γάμπροβο της επαρχίας Τυρνόβου της Βουλγαρίας.
Ήλθε στο Άγιον Όρος και έγινε μοναχός στην Ι. Μ. Χιλανδαρίου. Αργότερα χειροτονήθηκε ιερομόναχος και εξελέγη και προηγούμενος της Μονής.
Εστάλη κάποτε από τους πατέρες της Μονής στη Βουλγαρία ,στο Σφιστόβι, όπου η Μονή είχε μετόχι, για να συγκεντρώσει κάποια έσοδα για τη Μονή.
Ενώ ετοιμαζόταν να επιστρέψει στο Άγιο Όρος, ζήτησε από κάποιους Τούρκους να του επιστρέψουν χρήματα τα οποία τους είχε δανείσει . Εκείνοι, άδικοι και κακότροποι , σκέφτηκαν όχι απλώς να μην επιστρέψουν τα δανεικά αλλά και να του αποσπάσουν και όσα άλλα είχε συγκεντρώσει. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Ο Γέροντας Αιμιλιανός, Προηγούμενος Ιεράς Μονής Σίμωνος Πέτρας Αγίου Όρους
Ιερομόναχου Σεραπίωνα Σιμωνοπετρίτου
«Εγνώρισάς μοι οδούς ζωής· πληρώσεις με ευφροσύνης μετά του προσώπου σου…» (Ψαλμ. 15,11)
Ο Γέροντας αρχιμανδρίτης Αιμιλιανός, κατά κόσμον Αλέξανδρος Βαφείδης, Καθηγούμενος της καθ΄ ημάς Ιεράς Μονής Σίμωνος Πέτρας από το 1973 εως το 2000, γεννήθηκε στην Νίκαια Πειραιώς το 1934 από ευσεβείς γονείς, η καταγωγή του όμως εχει μικρασιατικές ρίζες. Η εκ πατρός γιαγιά του Ευδοξία ήταν Κωνσταντινουπολίτισσα, ο δε παππούς του Αλέξανδρος κατήγετο από την Σηλυβρία της Θράκης και εφοίτησε στην περιώνυμη Θεολογική Σχολή της Χάλκης. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Ο κατά κόσμον Μιχαήλ Τριβώλης, υιός των επιφανών, πλουσίων και ευσεβών γονέων Μανουήλ και Ειρήνης, κατήγετο από την Λακεδαίμονα της Πελοποννήσου, αλλά γεννήθηκε στην Άρτα της Ηπείρου το 1470. Έλαβε καλή μόρφωση, στην αρχή από τον πατέρα του και στην συνέχεια από τον ιερέα Ιωάννη Μόσχο. Έφηβος φοίτησε στο περίφημο ελληνικό σχολείο της Άρτας. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Ένας άγγελος ζυγίζει ψυχές και διώχνει τον δαίμονα που προσπαθεί να αρπάξει μία. Πίνακας του ιταλού ζωγράφου Guariento (μέσα 14ου αιώνα).
Μ’ αυτό το έργο του ο μεγάλος άγιος και θεολόγος του 8ου αιώνα συνοψίζει τη διδασκαλία της Εκκλησία μας για τα μνημόσυνα και, χρησιμοποιώντας πλήθος πατερικών μαρτυριών, απαντά σε πολλά ερωτήματα, που σχετίζονται με την ιστορική προέλευση, τη σημασία και τη σκοπιμότητά τους.
Πρόλογος
Σύμφωνα με ομόφωνη αγιοπατερική μαρτυρία την οποία επιβεβαιώνει αδιάκοπη εκκλησιαστική παράδοση αιώνων, οι ειδικές ευχές για τους νεκρούς θεσπίστηκαν από τους αγίους αποστόλους (1). H θέσπιση αυτή έχει δύο βασικά δογματικά θεμέλια: α) την έννοια της Εκκλησίας ως κοινωνίας αγίων, που αποτελείται όχι μόνο από τους ζωντανούς αλλά και τους «κεκοιμημένους» χριστιανούς και β) την πίστη στη μεταθανάτια ζωή, την ανάσταση και την τελική κρίση.
Επιπλέoν, η διδασκαλία και η διαχρονική πράξη της Εκκλησίας, μας προτρέπουν να εκδηλώνουμε τη μέριμνα μας για την ανάπαυση μιας ψυχής όχι μόνο με προσευχές, αλλά και με έργα αγάπης. Έτσι, οι Αποστολικές Διαταγές παραγγέλνουν να προσφέρονται στους φτωχούς ορισμένα από τα υπάρχοντα του νεκρού στη μνήμη του. Και ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ερμηνεύοντας το κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο, συμβουλεύει να κάνουμε τέτοιες αγαθοεργίες, «ώστε, αν μεν ο νεκρός είναι αμαρτωλός, ν’ απαλλαγεί από τις αμαρτίες του· και αν είναι δίκαιος, να λάβει μεγαλύτερο μισθό και ανταπόδοση». Οι προσευχές, από το άλλο μέρος, για τους νεκρούς περιλαμβάνουν τόσο την μνημόνευση των ονομάτων τους στις θείες λειτουργίες, όσο και την τέλεση ειδικών ακολουθιών, των μνημοσύνων. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
π. Γεωργίου Δ. Μεταλληνού
Ομ. Καθηγητού Θεολογικής Σχολής Πανεπ. Αθηνών.
1. Η αστρολογία είναι στην εποχή μας ένα είδος λαϊκής θρησκείας. Και όταν λέγω λαϊκής, το επίθετο δεν αναφέρεται σ’ αυτό που η κοινωνιολογία και η πολιτική μας έχουν μάθει να ονομάζουμε λαό. Την πλατειά, δηλαδή, πληθυσμιακή βάση, που κατά κανόνα είναι λιγότερο καλλιεργημένη και κοινωνικά υποβιβασμένη. Μέσα σ’ αυτό τον απλό λαό υπάρχει σοφία, που θα ᾽πρεπε να τη ζηλεύουν πολλοί από τους επώνυμους του κοινωνικού χώρου και τους θεωρουμένους σοφούς και γραμματισμένους. Αντίθετα σε κάθε προσδοκία η αστρολογία επηρεάζει περισσότερο, όπως οι στατιστικές τουλάχιστον αποδεικνύουν, ανθρώπους των ανωτέρων κοινωνικών τάξεων και μάλιστα εκείνους που κρατούν την τύχη των λαών της γης στα χέρια τους. Και δεν είναι λίγες φορές, που τα μέσα μαζικής ενημερώσεως μας κάνουν να απορούμε, πληροφορώντας μας ότι κάποιοι μεγαλώνυμοι πολιτικοί, ακόμη και Αρχηγοί Κρατών, δεν κάνουν τίποτε, αν δεν συμβουλευθούν τον αστρολόγο τους. Το σπουδαίο δε είναι ότι είναι αδύναμοι εσωτερικά και υποδουλωμένοι στα «στοιχεία του κόσμου τούτου» (Κολ. 2,8), ώστε να ρυθμίζουν όχι μόνο την πορεία της προσωπικής τους ζωής, αλλά και τις πολιτικές ενέργειές τους με βάση το ωροσκόπιο τους. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Κοπτική εικόνα του αρχάγγελου Μιχαήλ
Ο Θεός είναι κτίστης και δημιουργός των αγγέλων, που τους δημιούργησε εκ του μηδενός και τους έκανε κατά τη δική του εικόνα ασώματη φύση, ωσάν κάποιον άνεμο και άυλη φωτιά, όπως λέγει ο θείος Δαβίδ· «Ο ποιών τους αγγέλους αυτου πνεύματα και τους λειτουργούς αυτου πυρός φλόγα», περιγράφοντας την ευκινησία και τη φλογερότητα και τη θερμότητα και τη διεισδυτικότητα και την ταχύτητά τους στό θείο πόθο και τη θεία υπηρεσία, και την ανοδική τους τάση και την απομάκρυνσή τους από κάθε υλική σκέψη.
Ο άγγελος λοιπόν είναι ύπαρξη πνευματική, αεικίνητη, ελεύθερη, ασώματη, πού υπηρετεί τό Θεό, και κατά χάρη έχει λάβει στη φύση της την αθανασία, που τό σχήμα και την κατάσταση αυτής τής ύπαρξης μόνον ο Κτίστης γνωρίζει. Και ονομάζεται ασώματη και άυλη σε σχέση με εμάς· διότι καθετί που συγκρίνεται με τό Θεό, τόν μόνο ασύγκριτο, βρίσκεται ότι είναι δυσκίνητο και υλικό, επειδή μόνο τό θείο είναι αληθώς άυλο και ασώματο. Είναι λοιπόν ο άγγελος φύση λογική, πνευματική και ελεύθερη, μεταβλητή σύμφωνα με την απόφασή της, δηλαδή μεταβλητή με τη θέλησή της· διότι καθετι που έχει δημιουργηθεί είναι και μετάβλητο και μόνο τό αδημιούργητο είναι αμετάβλητο. Επίσης καθετι λογικό είναι ελεύθερο. Επειδή λοιπόν ο άγγελος είναι λογική και πνευματική φύση, είναι ελεύθερη· επειδή όμως είναι φύση που έχει δημιουργηθεί, είναι μεταβλητή, με δυνατότητα νά μένει σταθερή και νά προοδεύει στό αγαθό, αλλά και νά κατευθύνεται στό κακό. Επίσης, δεν έχει τη δυνατότητα νά μετανοήσει, διότι είναι και ασώματος. Ο άνθρωπος δηλαδή μπορεί νά μετανοήσει λόγω τής ασθένειας του σώματός του. Είναι αθάνατος ὄχι εκ φύσεως, αλλά κατά χάρη· διότι καθετι που έχει αρχή, έχει και τέλος σύμφωνα με τους φυσικούς νόμους. Και μόνος ο Θεός είναι αιώνιος, ή καλύτερα πέραν από τό αιώνιο· διότι ο Δημιουργός του κόσμου δεν εξαρτάται από τό χρόνο, αλλά είναι πέραν από τό χρόνο. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
VatopaidiFriend : Με αφορμή ένα άρθρο του Παναγιώτη Κουή (link: https://vatopaidi.wordpress.com) που δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα μας, όπου αναφέρει για το μεγάλο αριθμό των προσκυνητών που επισκέφτηκαν τη Μονή Βατοπαιδίου τις ημέρες του Πάσχα επικοινωνήσαμε με τη Μονή και παρακαλέσαμε τους πατέρες να μας δώσουν ακριβή στοιχεία.
Λοιπόν, έχουμε και λέμε: Από το Σάββατο του Ακαθίστου (1 Απριλίου) ώς το Σάββατο του Πάσχα (25 Απριλίου), δηλαδή για τρεις εβδομάδες φιλοξενήθηκαν στη Μονή Βατοπαιδίου 2.938 προσκυνητές, στην Τράπεζα παρατέθηκαν 10.796 μερίδες (γίνονται δύο γεύματα), τα πλυντήρια έπλυναν μόνο για τους προσκυνητές 2.130 κιλά ρούχα (σεντόνια, πετσέτες, μαξιλαροθήκες). Ενώ βέβαια ο κόσμος συνεχίζει να επισκέπτεται τη Μονή, τήν Τρίτη που επικοινωνήσαμε με τη Μονή είχαν 120 προσκυνητές.
Οι προσκυνητές εκτός από το γεγονός ότι έβλεπαν το Βυζαντινό τελετουργικό της ΙΜΜ Βατοπαιδίου, είχαν την τύχη ανάμεσα τους να βρίσκονται και αξιόλογοι πνευματικοί όπως ο Καθηγούμενος της Ι. Μονής Αγάθωνος, Γέροντας Δαμασκηνός, ο οποίος στην Τράπεζα μίλησε για τον όσιο Γέροντα Βησσαρίωνα που το σκήνωμά του βρέθηκε άφθορο. (Η ομιλία του εδώ). Αν θέλετε λεπτομέρειες μπορείτε να βρείτε στη σελίδα μας σε 5 μέρη (μέρος 1ο, μέρος 2ο, μέρος 3ο, μέρος 4ο και μέρος 5ο).
Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι ενώ οι εχθροί της Μονής, προσπάθησαν να κάνουν κακό (και δεν έχουν σταματήσει αφού έχουν δεσμευμένους τους λογαριασμούς της Μονής), το μόνο που κατάφεραν είναι να γνωστοποιήσουν στον κόσμο όλο, ότι υπάρχει ένας Ηγούμενος που ενδιαφέρεται για τον κόσμο, που η αγάπη που έχει για τον κόσμο είναι αδιανόητη για εμάς τους απλούς λαϊκούς, ότι οι μοναχοί-παιδιά του είναι οι πιό καλωσυνάτοι και αγαθοί άνθρωποι που υπάρχουν, με μόνο ενδιαφέρον τους, πέρα από τον Κύριο μας, το διακόνημα τους και την Αδελφότητα. Ίσως όμως να είχαν σκοπό, να πλημμυρίσει η Μονή με επισκέπτες, ώστε να χρεωκοπήσουν!
Αυτό βέβαια που δεν πρόβλεψαν όμως είναι ότι όποιος πάει εκεί, βλέπει τι σημαίνει αγάπη, πραότητα, μακροθυμία, εγκράτεια, χαρά, ειρήνη, χρηστότης, αγαθωσύνη, πίστη. Αυτό που δεν πρόβλεψαν είναι ότι ο κόσμος που τους αγαπάει, ρωτάει κάθε μέρα πώς μπορούν να βοηθήσουν. Αυτό που ξέχασαν είναι ότι υπάρχει ο Κύριος που δεν αφήνει ποτέ μόνους αυτούς που ακολουθούν τα λόγια του.
Από την άλλη βέβαια, κατάφεραν να τιμωρήσουν κάποιους. Τιμώρησαν τους εργάτες που δούλευαν στην Μονή. Τιμώρησαν τις οικογένειες τους, που οι άνθρωποι τους βρίσκονται ανάμεσα στις 18000 χαμένες θέσεις εργασίας. Τιμώρησαν τους φτωχούς ανθρώπους που βοηθούσε ο «Κακός Εφραίμ», τους φυλακισμένους και τις οικογένειες τους. Τιμώρησαν ακόμα και αυτούς που θα δούλευαν στο κέντρο αποκατάστασης αναπήρων και το κέντρο απεξάρτησης που ετοίμαζε η Μονή μαζί με την Μητρόπολη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής. Τους ανάπηρους και τους εξαρτημένους που θα περιέθαλπταν. Τις οικογένειες που πλήρωναν το ενοίκιο τους . Τα μοναστήρια που συντηρούσαν.
Δυστυχώς ο Γέροντας μας έχει απαγορέψει να πούμε έστω και τα λίγα που ξέρουμε.
Τελικά ναι τιμώρησαν κάποιον.
ΣΥΝΑΞΑΡΙ
Απόψεις για τη Μονή Βατοπαιδίου (και όχι μόνο) 