Πλήθος κόσμου για την Πανήγυρη του Αγίου Αποστόλου του Νέου στη Μαγνησία (video)

Πλήθος κόσμου συνέρρευσε κι εφέτος στον Ιερό Νάο του Αγίου Αποστόλου του Νέου στο όμορφο χωριό του Αγίου Λαυρεντίου του Πηλίου, για να εορτάσει τη μνήμη του Αγίου. Μέσω του
παρακάτω βίντεο, μπορείτε να δείτε φωτογραφίες και να ακούσετε την ομιλία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Δημητριάδος κ. Ιγνατίου, που εκφώνησε κατά τον Πανηγυρικό Εσπερινό.

Ο Σεβασμ. Μητροπολίτης Λεμεσού κ. Αθανάσιος μίλησε σε σύναξη Μοναζουσών στο Πήλιο

Τρίτη, 28 Σεπτέμβριος 2010

Συντάχθηκε απο την Ιερά Μητρόπολη Δημητριάδος για τη Romfea.gr

Σύναξη Μοναζουσών έλαβε χώρα σήμερα το πρωί στην Ι. Μονή Παμμεγίστων Ταξιαρχών Πηλίου, με πρωτοβουλία του Σεβ. Ποιμενάρχου μας κ. Ιγνατίου.

Σκοπός της Συνάξεως η εν Χριστώ κοινωνία, ο συμπνευματισμός και η πνευματική οικοδομή των γυναικείων Αδελφοτήτων της Επαρχίας μας.

Επίσημος ομιλητής της Συνάξεως, στην οποία συμμετείχαν μοναχές από όλες τις γυναικείες Ι. Μονές της Μητροπόλεώς μας, ήταν ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Λεμεσού κ. Αθανάσιος, γνωστός από τις ομιλίες του τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.

Ο κ. Αθανάσιος έφθασε στην Ι. Μονή στις 10.30 π.μ., όπου τον υποδέχθηκαν οι μοναχές της Μητροπόλεώς μας. Κατά την επίσημη υποδοχή και δοξολογία, τον Πανιερώτατο προσφώνησε η Καθηγουμένη της Ι. Μονής Ταξιαρχών, Γερόντισσα Νικοδήμη, ο δε κ. Αθανάσιος αντιφώνησε, ευχαριστώντας για την υποδοχή και την φιλοξενία, και ευχόμενος πατρικώς για την προκοπή του γυναικείου μοναχισμού της Επαρχίας μας.

Ακολούθησε

Ιερά Μονή Παμμεγίστων Ταξιαρχών Πηλίου

Ανάμεσα σε δυό γραφικά χωριά του πανέμορφου Πηλίου, τον Αγιο Βλάσιο και τον Άγιο Γεώργιο Νηλείας, είναι χτισμένη η Ι. Γυναικεία Κοινοβιακή Μονή Παμμεγίστων Ταξιαρχών. Σε απόσταση μισής ώρας από τον Βόλο και σε υψόμετρο 650 περίπου μέτρων από τη θάλασσα, αγναντεύει τον Παγασητικό πάνω από ένα θεαματικό φυσικό εξώστη με πανοραμική θέα.

Οι βαθύτερες ρίζες της χάνονται αιώνες πριν, στα μέσα Βυζαντινά χρόνια, εποχή κατά την οποία το Πήλιο, γνωστό τότε ως «Βουνό των Κελλίων», αποτελούσε μια ονομαστή μοναστική κυψέλη της Ορθοδόξου Ανατολής.

Θεόφιλος (1868 – 1934)

Ο Θεόφιλος (Χατζημιχαήλ) είναι ο πιο γνωστός έλληνας λαϊκός ζωγράφος. Γεννήθηκε μεταξύ 1868 και 1871 στη Βαρειά Μυτιλήνης. Ήταν το μεγαλύτερο από τα οκτώ παιδιά του Γαβριήλ και της Πηνελόπης Χατζημιχαήλ. Ο πατέρας του ήταν τσαγκάρης και η μητέρα του κόρη αγιογράφου.

Τα παιδικά του χρόνια ήταν δύσκολα, λόγω της ισχνής του κράσης, αλλά και της αριστεροχειρίας του. Ο αριστερόχειρας εκείνη την εποχή εθεωρείτο μειονεκτικό άτομο και προκαλούσε αρνητικά σχόλια στον περίγυρό του. Οι γονείς, αλλά και οι δάσκαλοί του προσπάθησαν με καταπιεστικό και συχνά βίαιο τρόπο να του αλλάξουν χέρι γραφής και να τον κάνουν δεξιόχειρα. Ο μικρός Θεόφιλος κλείστηκε στον κόσμο του και βρήκε αποκούμπι στη ζωγραφική.

Ο Άγιος Νεομάρτυς και Οσιομάρτυς Γεδεών ο Καρακαλληνός

Μαρτύρησε στον Τύρναβο της Θεσσαλίας στις 30 Δεκεμβρίου 1818

Ο Άγιος καταγόταν από το χωριό Κάπουρνα κοντά στη Μακρυνίτσα του Πηλίου. Προερχόταν από ευσεβείς γονείς και ήταν το πρώτο παιδί από τα οκτώ παιδιά της οικογένειας. Το κοσμικό του όνομα ήταν Νικόλαος. Ο πατέρας του λόγω της μεγάλης φορολογίας αναγκάστηκε να μετακομίσει οικογενειακώς σ’ ένα άλλο χωριό, όπου θα μπορούσε να εξοικονομεί καλύτερα τα αναγκαία . Ο άγιος ήταν τότε δώδεκα ετών.

΄Η μητέρα του είχε κάποιο εξάδελφο παντοπώλη στο Βελεστίνο, ο οποίος ζήτησε τον μικρό Νικόλαο να τον βοηθάει στο μαγαζί. Πράγματι το παιδί εργαζόταν με πολλή προθυμία .Κάποιος Τούρκος ονόματι Αλής, ο οποίος σύχναζε στο μπακάλικο, είδε ότι ο μικρός Νικόλαος ήταν έξυπνος, εργατικός και υπάκουος και τον ζήτησε από τον θείο του για ένα χρόνο να υπηρετεί στο χαρέμι του καθώς ήταν ακόμη μικρός στην ηλικία. Ο θείος αρνήθηκε λέγοντάς του να τον ζητήσει από την μητέρα του. Μετά από μια εβδομάδα επέστρεψε θυμωμένος ο Τούρκος ,άρπαξε με τη βία τον μικρό Νικόλαο και τον πήρε σπίτι του ,να υπηρετεί στο χαρέμι.

Όσιος Αρσένιος ο εν Πάρω (1.1.1800-1.1.1877) – 18 Αυγούστου

Γεννήθηκε στα Ιωάννινα το 1800 από ευσεβείς γονείς. Στο βάπτισμα έλαβε το όνομα Αθανάσιος. Μικρός ορφάνεψε αλλά κατάφερε να μορφωθεί καλά στην περίφημη Σχολή των Κυδωνιών της Μικράς Ασίας, έχοντας εξαίρετους δασκάλους, μεταξύ των οποίων τον ιερομόναχο Γρηγόριο Σαράφη.

Δεκαπεντάχρονος αναχώρησε για το Άγιον Όρος, μαζί με τον ονομαστό Γέροντά του Δανιήλ από τη Ζαγορά του Πηλίου, «προς ησυχίαν και άσκησιν». Αφού δοκιμάσθηκε, έλαβε το μέγα και αγγελικό σχήμα και ονομάσθηκε Αρσένιος. Μετά από μία εξαετία, αναγκάσθηκε ν’ αφήσει τον φίλτατο Άθωνα, επειδή πολλά σκάνδαλα είχαν δημιουργηθεί από αμαθείς μοναχούς που έλεγαν πως δεν επιτρέπεται να μεταλαμβάνουν συχνά.

Ο άγιος νεομάρτυς Απόστολος

Μαρτύρησε στην Κωνσταντινούπολη στις 16 Αυγούστου 1686

Ο ένδοξος μεγαλομάρτυς Απόστολος ο Νέος καταγόταν από τον Άγιο Λαυρέντιο του Πηλίου, από ευσεβείς γονείς. Σε ηλικία 15 ετών ορφάνεψε και έφυγε για την Κωνσταντινούπολη όπου εργαζόταν ως υπάλληλος σ’ ένα καπηλειό.

Ενώ ο άγιος είχε ήδη τέσσερα χρόνια στην Κωνσταντινούπολη, συνέβη το εξής γεγονός στην ιδιαίτερη πατρίδα του. Οι κάτοικοι του Αγίου Λαυρεντίου και της περιοχής, επειδή καταπιέζονταν σκληρά από τη βαριά και άδικη φορολογία, αποφάσισαν να προσφύγουν στους επιτρόπους του Σουλτάνου, η οποία όριζε τα χωριά εκείνα. Πράγματι επέτυχαν κάποια μείωση της φορολογίας και επέστρεψαν. Ο Βοεβόδας όμως όχι μόνο δεν αναγνώρισε τα έγγραφα των επιτρόπων και τα απέρριψε ως πλαστά αλλά συνέλαβε και τρεις από την επιτροπή των κατοίκων, που είχαν πάει στην Κωνσταντινούπολη , τους έδεσε ως κακούργους, τους πήγε ο ίδιος στην Πόλη και ενήργησε να φυλακιστούν ως ένοχοι εσχάτης προδοσίας .

Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, Στο Χριστό στο Κάστρο (Μέρος 2ο)

Συνέχεια από 1ο μέρος

Ούτος ήτο ο Βασίλης της Μυλωνούς, ο αδελφός του Αργυρή, του αποκλεισμένου από τάς χιονας. Ήλθεν εις την αποβάθραν με σακκον πλήρη τροφίμων και με αλλά τίνα εφόδια διά την εκδρομήν. Ιδών αυτόν ο ιερεύς:

«Πώς το έμαθες, Βασίλη;» του λέγει.

«Το έμαθα, παπά, απ το μαστροΠανάγο το μαραγκό».

«Τί ώρα και πού τον είδες;»

«Κατά τάς δέκα τον ηυρα εις το καπηλειό του Γιάννη του Μπουμπούνα. Είχε φάει ψωμί κι εβγηκε να πιή δυο τρία κρασιά με το ισναφι. Έλεγε πώς αποφασίσατε να πάτε στο Κάστρο, και σάς εκατακρινε για την τόλμη. Μα εγώ το χάρηκα, γιατί ανησυχώ για κείνον τον αδερφό μου, και θέλω να ρθω μαζί σας, αν με παίρνετε».

«Ας είναι, καλώς να ρθης» είπεν ο ιερεύς.