Περί πολιτικών και διασήμων προσώπων Μητροπολίτης Λεμεσού κ. Αθανάσιος (Ηχητικό)

Ομιλία Μητροπολίτη Λεμεσού κ. Αθανασίου.

Η Βουλή στο ντιβάνι του ψυχιάτρου

Κόλλια Ελευθερία

Παθολογικός ναρκισσισμός, αλαζονεία, παραληρηματική αντίληψη της πραγματικότητας είναι γνωρίσματα των πολιτικών.

Στην οθόνη, πίσω από τη στρογγυλή τράπεζα, προβαλλόταν η στιχομυθία μεταξύ δημοσιογράφου και υπουργού σε τηλεοπτικό κανάλι πανελλαδικής εμβέλειας:

 

– Κύριε Χ, κάποιοι λένε ότι ο Χ λάλησε. Ο κόσμος ρωτάει: Εχασε το μέτρο ο Χ; Σαλτάρισε; 

«Θα ήθελα να ρωτήσω τον εαυτό μου ποιος λάλησε πρώτα, ο Χ (ο ίδιος) που αισθάνεται την ανάγκη να λογοδοτήσει στους πολίτες της χώρας ή αυτοί που (…). Αντιλαμβάνομαι ότι κάπου σπάμε κάποια ταμπού και κάποιες βιτρίνες και δεν είμαστε Μεσσίες. Θέλω να λογοδοτήσω και αυτό απευθύνεται σε όλο το πολιτικό σύστημα».

Παπαδιαμάντης περί πολιτικών ανδρών…

«Η γενεολογία της πολιτικής είναι συνεχής και γνησία κατά τους προγόνους. Η αργία εγέννησε την πενίαν.

Η πενία έτεκε την πείναν. Η αυθαιρεσία εγέννησε την ληστείαν. Η ληστεία εγέννησε την πολιτικήν.

Προφητεία του Γέροντα Παϊσιου για τους πολιτικούς

Αργότερα, επισκέφθηκα το Γέροντα μαζί μ’ ένα φίλο μου σμήναρχο, γύρω στα τέλη Οκτωβρίου του 1993, και του εξέφρασα την ανησυχία μου γι’ αυτά που συμβαίνουν στην πατρίδα μας. ο Γέροντας απήντησε: «Μη φοβάσαι. Ο Θεός δε θα επιτρέψει να γίνει κακό, αλλά θα γίνουν όμως πράγματα και θάματα που δεν θα εξηγούνται με τη λογική. Ο κόσμος θα τους σιχαθεί (τους πολιτικούς) και θα τους κυνηγήσει. Όπως ένα μπαλόνι φουσκώνει και ξαφνικά σκάει,

Σεβασμός…. μια από τις βασικές ιδιότητες της Αγάπης!

Πόσο σεβόμαστε τον εαυτό μας και πόσο τους άλλους ……

Ο ΣΕΒΑΣΜΟΣ είναι μια από τις βασικές ιδιότητες της Αγάπης που άλλος την έχει καλλιεργήσει πολύ στην ζωή του, άλλος λιγότερο και άλλος καθόλου !

Γέροντας Παϊσιος: Τί αναζήτηση υπάρχει; (με προφητεία)

Χειμώνα καιρό ήρθαν μια μέρα στο Καλύβι ογδόντα άτομα, από φοιτητές μέχρι σκηνοθέτες. Έκλαιγαν και ρωτούσαν αν μπορούν να σπουδάσουν Θεολογία! Είναι εξωφρενική η κατάσταση στον κόσμο! Όλοι ζητούν κάτι, χωρίς να ξέρουν οι περισσότεροι τί ζητούν. Άλλοι με μπουζούκια ψάχνουν την αλήθεια! Άλλοι με εξωφρενική μουσική ζητούν τον Χριστό!

– Γέροντα, αλήθεια, τί αναζήτηση έχει ο κόσμος! Τόσοι άνθρωποι να έρχωνται και να στέκωνται όρθιοι και να περιμένουν ώρες!

Η πολιτική και ηθική κατρακύλα των πολιτικών συνεχίζεται! Εξαιρούνται οι υπάλληλοι της βουλής από το μέτρα;

Ο κίνδυνος των εξαιρέσεων

Του Ι. Κ. Πρετεντέρη

ΠΡΩΤΑ ΤΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΑ. Όπως όλα δείχνουν και με όποια διαδικασία τελικώς επιλεγεί, η Ευρωπαϊκή Ένωση μάλλον θα αποφασίσει να μας σώσει. Όχι προφανώς επειδή τους έπιασε η φιλανθρωπία, αλλά επειδή συνειδητοποίησαν πως μαζί με την Ελλάδα (ή λόγω της Ελλάδας…) απειλείται και το ευρώ.

ΚΑΙ ΥΣΤΕΡΑ τα λιγότερο ευχάριστα. Η ευρωπαϊκή στήριξη δεν σημαίνει ότι η χώρα μπορεί να ξαναμπεί σε κατάσταση οικονομικής αφασίας. Το αντίθετο: μας βοηθούν με την προϋπόθεση ότι πρώτοι εμείς θα βοηθήσουμε τους εαυτούς μας.

Προφητεία του Γέροντα Παϊσιου για τους πολιτικούς

Αργότερα, επισκέφθηκα το Γέροντα μαζί μ’ ένα φίλο μου σμήναρχο, γύρω στα τέλη Οκτωβρίου του 1993, και του εξέφρασα την ανησυχία μου γι’ αυτά που συμβαίνουν στην πατρίδα μας. ο Γέροντας απήντησε: «Μη φοβάσαι. Ο Θεός δε θα επιτρέψει να γίνει κακό, αλλά θα γίνουν όμως πράγματα και θάματα που δεν θα εξηγούνται με τη λογική. Ο κόσμος θα τους σιχαθεί (τους πολιτικούς) και θα τους κυνηγήσει.

Τι θα «ψήφιζε» στις εκλογές ο Γέροντας Πορφύριος

Κάποτε με ρώτησε, πως πάνε τα πολιτικά πράγματα. Του απήντησα,

Απομνημονεύματα στρατηγού Μακρυγιάννη (1)

Το Λάβαρο των Μακεδονικών δυνάμεων της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 που υψώθηκε στη μάχη της Ρεντίνας, στις 17 Ιουνίου 1821, στη Μακεδονία υπό την αρχηγία του Αρχιστράτηγου Εμμανουήλ Παπά, όπου απεικονίζεται η Ανάληψη του Χριστού. Φυλάσσεται στην Ι. Μ. Εσφιγμένου στο Άγιον Όρος

…Μπαίνοντας εις αυτό το έργον και ακολουθώντας να γράφω δυστυχήματα αναντίον της πατρίδος και θρησκείας, οπού της προξενήθηκαν από την ανοησίαν μας και ᾿διοτέλειά μας και από θρησκευτικούς και από πολιτικούς και από ᾿μάς τους στρατιωτικούς, αγαναχτώντας και εγώ απ᾿ ούλα αυτά, ότι ζημιώσαμε την πατρίδα μας πολύ και χάθηκαν και χάνονται τόσοι αθώοι άνθρωποι, σημειώνω τα λάθη ολωνών και φτάνω ως την σήμερον, οπού δεν θυσιάζομε ποτές αρετή και πατριωτισμόν και είμαστε σε τούτην την άθλια κατάστασιν και κιντυνεύομεν να χαθούμεν. Γράφοντας αυτά τα αίτια και τις περίστασες, οπού φέραμεν τον όλεθρον της πατρίδας μας όλοι μας, τότε ως έχοντας και εγώ μερίδιον εις αυτείνη την πατρίδα και κοινωνία, γράφω με πολλή αγανάχτησιν αναντίον των αιτίων όχι να ᾿χω καμμιά ιδιαίτερη κακία αναντίον τους, αλλά ο ζήλος της πατρίδος μου δίνει αυτείνη την αγανάχτησιν και δεν μπόρεσα να γράψω γλυκώτερα…

Αισθανόμαστε ξένοι στον τόπο μας

Γράφει ο μοναχός Μωυσής, Αγιορείτης

ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 26/9/2009

Την άλλη Κυριακή ο ελληνικός λαός θα προσέλθει στις κάλπες, για να εκφράσει την επιθυμία του ποιος θέλει να τον κυβερνήσει. Παρατηρείται μάλλον ένα μούδιασμα, μία ατονία. Δεν υπάρχει ο παλαιός ενθουσιασμός.

Ίσως να είναι δείγμα πολιτισμού, λέγουν, η παρατηρούμενη ησυχία. Θα ήταν σίγουρα μεγάλο το ευτύχημα αν μετά τις εκλογές άλλαζε προς το καλύτερο η χώρα.

Είναι γεγονός, όπως λέγουν πολλοί, ότι επικρατεί ένα κλίμα λίαν παγερό, υποτονικό, μελαγχολικό. Οι νέοι δίχως αισιοδοξία και χαρά και με ανησυχία για το μέλλον τους. Οι συνταξιούχοι μοναχικοί, απομονωμένοι, λησμονημένοι, φοβισμένοι και ταραγμένοι. Οι οικογένειες διαλυμένες, δυστυχισμένες, διασπασμένες και νευριασμένες. Δυστυχώς οι Νεοέλληνες δεν είναι καθόλου ευχαριστημένοι για την παρούσα κατάσταση της χώρας τους. Η μεσαία τάξη περίεργη και καχύποπτη.

Τάδε έφη Ιωάννης Καποδίστριας

«…Ελπίζω ότι όσοι εξ´ υμών συμμετάσχουν εις την Κυβέρνησιν θέλουν γνωρίσει μεθ´ εμού ότι εις τας παρούσας περιπτώσεις, όσοι ευρίσκονται εις δημόσια υπουργήματα δεν είναι δυνατόν να λαμβάνουν μισθούς αναλόγως με τον βαθμό του υψηλού υπουργήματός των και με τας εκδουλεύσεις των, αλλ´ ότι οι μισθοί ούτοι πρέπει να αναλογούν ακριβώς με τα χρηματικά μέσα, τα οποία έχει η Κυβέρνησις εις την εξουσίαν της…»

Πως θα έπρεπε να είναι οι Πολιτικοί

VatopaidiFriend: Διαβάστε προσεκτικά αυτό το άρθρο και ιδίως την προσευχή που παρατίθεται.

ΕΝΑ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ: ΤΟ ΠΡΟΣΕΥΧΗΤΑΡΙΟ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΟΘΩΝΟΣ Γ΄

Το 1994 η κρατική Βιβλιοθήκη της Βαυαρίας απέκτησε σε δημοπρασία ένα σπάνιο χειρόγραφο του 10ου αιώνος, το «Βασιλικό Προσευχητάριο του Όθωνος Γ΄».

Ο Όθων Γ΄, γυιός του Όθωνος Β΄ και της πριγκηπίσσης του Βυζαντίου Θεοφανούς, χρίσθηκε Γερμανός Βασιλεύς σε ηλικία 3 ετών, τα Χριστούγεννα του 983. Αμέσως μετά την χρίση του στο Aachen της Γερμανίας έφθασε η είδηση του θανάτου του πατέρα του, Όθωνος Β΄, από τη Ρώμη, όπου βρισκόταν σε εκστρατεία εναντίον Ιταλών επαναστατών.

Για να μή χαθή η διαδοχή και να μην αναρριχηθή στον θρόνο ο Heinrich, ο δούκας της Βαυαρίας και Καρεντίας, ο ξάδελφος του Όθωνος Β΄, ανέλαβε η Θεοφανώ την διακυβέρνηση του υπολείμματος της πάλαι ποτέ ενδόξου «Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας Γερμανικού Έθνους» του Καρλομάγνου, στη θέση του κοιμηθέντος συζύγου της και του ακόμα ανηλίκου γυιού της, τον οποίον όμως προετοίμασε συστηματικά για τη διαδοχή του θρόνου, εξασφαλίζοντάς του μια για τα τότε δεδομένα – ιδιαίτερα στη Δύση – εξαιρετική μόρφωση και εμπνέοντάς του φόβο Θεού και βαθειά ευλάβεια.

Ο κλάψας του κλάψαντος

Στην καθημερινή ζωή και στις διαπροσωπικές σχέσεις οι άνθρωποι σε σέβονται ανάλογα με τον σεβασμό που δείχνεις ο ίδιος για τον εαυτό σου. Ακόμα και οι ισχυρότερες μονάδες αντιμετωπίζουν αλλιώς τις αξιοπρεπείς κι αλλιώς τις αναξιοπρεπείς πιο αδύναμες. Για να μην πω ότι πραγματικά ισχυρός, τελικά, είναι αυτός που σέβεται τον εαυτό του.

Ό,τι ισχύει για τα άτομα στη συγκεκριμένη περίπτωση ισχύει και για τις ομάδες των ανθρώπων. Εχουν την αντιμετώπιση που οι ίδιες έχουν εμπνεύσει για τον εαυτό τους. Και η ζωή μέχρι το τέλος της, μέχρι να χαθεί το άτομο ή η ομάδα, δίνει όλες τις ευκαιρίες για να σταθεί κανείς σοβαρός, άλλοτε κερδίζοντας κι άλλοτε χάνοντας. Αλλά να σταθεί τουλάχιστον σοβαρός.

Αυτή όλη είναι μια ωφελιμιστική παρατήρηση, που ενδιαφέρεται για το αποτέλεσμα, και που εφαρμόζεται εδώ και μερικές χιλιάδες χρόνια και στην πολιτική. Είτε την πολιτική την ονομάσουμε πολεμική, είτε την ονομάσουμε τακτική για ένα κέρδος.