Αν ήταν ένας άλλος…και αν ξεχνούσε…

 «Τον Σταυρόν Σου τον τίμιον προσκυνούμεν Χριστέ και την Ανάστασίν Σου υμνούμεν και δοξάζομεν τω γαρ μώλωπί Σου, ημείς οι πάντες ιάθημεν». (Εσπερινός Τρίτης Διακαινησίμου).

«Γενόμενος άνθρωπος πάσχει ως θνητός, και διά πάθους το θνητόν, αφθαρσίας ενδύει ευπρέπειαν». (Κανών του Πάσχα).

Μέσα στη δυναμικότητα της αφθαρσίας του, κάρπισε η πνευματική δυναμικότητα, που εκδηλώθηκε μέσα στην υπομονή και το εκούσιο χωρίς ενοχή πάθος. Στο πνευματικό πεδίο, η αθωότητα,  πραότητα και η θυσία του Αρνίου, που υπομένει τη σφαγή, ισοδυναμούν με τη δύναμη του λιονταριού, που νικά το θάνατο. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »