Mărturie Athonită în România – Primire la Mănăstirea Râmeț (Ρουμανικά, Romanian)

Maica Stareţă Ierusalima: N-am cuvinte să pot exprima bucuria din sufletul nostru şi, mai ales, mângâierea şi întărirea pe care o simţim pentru faptul că Maica Domnului v-a dat în gând şi aţi binevoit să veniţi din nou la noi, împreună cu dânsa, în România. Am prins curaj şi întărire de când i-am zărit faţa, de la poartă—numai capul l-am văzut—şi am zis: Maica Domnului, îţi mulţumesc din suflet că ai venit şi la mănăstirea noastră şi că ne dai curaj. Este un semn că Măicuţa Domnului nu este supărată pe noi, chiar dacă noi şchiopătăm în urcuşul nostru spre înalt, dar ea ne vede râvna, silinţa şi dragostea noastră de a-i sluji ei şi Fiului ei cu sinceritate, din copilărie şi până la ultima răsuflare a vieţii noastre.

Ελληνορωσικές ασκήσεις εξπρές σε Μαύρη Θάλασσα – Αιγαίο

Δημοσιεύθηκε Δευτέρα 29 Ιουνίου 2009

ΔΙΑΔΟΧΙΚΕΣ ελληνορωσικές ασκήσεις μικρής διάρκειας συμφωνήθηκε να γίνουν το συντομότερο δυνατόν στη Μαύρη Θάλασσα και στο Αιγαίο από τους αρχηγούς των Πολεμικών Ναυτικών Ελλάδας και Ρωσίας. Παράλληλα, ο αρχηγός του ΓΕΝ αντιναύαρχος Γιώργος Καραμαλίκης και ο Ρώσος ομόλογός του, οι οποίοι συναντήθηκαν επισήμως στην Αγία Πετρούπολη κατά τη διάρκεια διεθνούς έκθεσης αμυντικού υλικού, συμφώνησαν σε ένα πρωτοποριακό για τις σχέσεις Ρωσίας- ΝΑΤΟ βήμα: την εκπαίδευση ρωσικών πληρωμάτων στο Κέντρο Ναυτικής Αντιτρομοκρατικής Αποτροπής της Συμμαχίας που λειτουργεί στη Σούδα. Αυτό όμως, υπό την προϋπόθεση να έχει προηγηθεί γενική συμφωνία για τη συμμετοχή εκ νέου της Ρωσίας στην αντιτρομοκρατική επιχείρηση Ακτίβ Έντερβορ στη Μεσόγειο.

ΓΙΑ ΤΟ ΨΕΜΑ ΚΑΙ ΤΗ ΔΟΛΙΟΤΗΤΑ (2)

(συνέχεια από 1)

Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου

3. Πόσο κακό πράγμα είναι η δόλια συμπεριφορά και ότι δεν είναι σωστό οι διάφοροι επαγγελματίες να χρησιμοποιούν το δόλο στις συναλλαγές τους, διότι η δολιότητα είναι μισητή στον Θεό.

Προσέχετε, αδελφοί μου, να μη μεταχειρίζεσθε το δόλο στις εργασίες σας και στις τέχνες σας, γιατί ο Θεός αποστρέφεται και απεχθάνεται τον δόλιο άνθρωπο, κατά τον Δαβίδ, ο οποίος λέει: «Όλους τους ψεύτες, Κύριε, τους εξόντωσες· αιμοχαρείς και ύπουλους ο Κύριος τους απεχθάνεται».

Δολιότητα είναι το να βάζει λ.χ. ο γεωργός σιτάρι ή αλεύρι καλό και καθαρό στο πάνω μέρος του σακιού, για να εξαπατήσει τους αγοραστές, ενώ στο κάτω μέρος έχει βάλει άμμο, άχυρα, κεχρί και άλλα παρόμοια.

Δολιότητα είναι το να στολίζει τα υποδεέστερα υφάσματα ο υφαντουργός και το να στιλβώνει τα κακής ποιότητας δέρματα ο υποδηματοποιός, για να ξεγελάσει τους ανθρώπους να τα αγοράσουν.

Περί κατανύξεως και μετανοίας

Πίνακας του γάλλου ζωγράφου James Tissot (1836-1902)

Ο αββάς Ιωάννης, ο Ηγούμενος των Κελίων, μας διηγήθηκε την ακόλουθη ιστορία.

Στα μέρη της Αιγύπτου ήταν πολύ γνωστή μια έμορφη και πολύ πλούσια πόρνη. Όλοι σχεδόν οι άρχοντες την επισκέπτονταν, όσοι δεν μπορούσαν ν’ αντισταθούν στον πειρασμό και την ομορφιά της. Μια μέρα, ο δρόμος την έφερε κοντά στην εκκλησία και θέλησε να μπει μέσα. Όμως, ο αυστηρός υποδιάκος που έστεκε στη θύρα δεν την άφησε να μπει, λέγοντας της:

-Εσύ δεν είσαι άξια να μπεις στον οίκο του Θεού, γιατί είσαι ακάθαρτη και αμαρτωλή.

Έγινε κάποια φασαρία και ο επίσκοπος, που άκουσε το θόρυβο, βγήκε να ιδεί τι συμβαίνει. Η πόρνη, θυμωμένη, του λέει:

-Ήρθα να μπω στην εκκλησία και δεν μ’ αφήνει.

-Καλά σου κάνει, της λέει ο επίσκοπος. Δεν σου επιτρέπεται να μπεις, γιατί είσαι ακάθαρτη.

Συγκλονισμένη εκείνη από την αυστηρή απάντηση και του επισκόπου, λέει:

-Από σήμερα δεν ξαναδίνω το κορμί μου στην πορνεία! Ο επίσκοπος της λέει τότε:

-Αν φέρεις εδώ τα χρήματα που κέρδισες απ’ την πορνεία, θα πιστέψω πως δεν θα πάρεις πάλι τον ίδιο δρόμο.

Έτρεξ’ εκείνη και παρέδωκε όλα τα χρήματα στον επίσκοπο. Εκείνος τα πήρε και τα έκαψε στη φωτιά. Πήρε μετά, την άλλοτε πόρνη απ’ το χέρι και την έμπασε στην εκκλησία. Εκείνη, που δεν μπορούσε να σταματήσει τα δάκρυα της, έλεγε:

ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΑΡΙΟ ΙΕΡΑΣ ΜΕΓΙΣΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΟΥ (8)

Αγγλικά-English

Γερμανικά-German-Deutch

Γαλλικά-French-Français

Συνέχεια από (7)

Ιερά κειμήλια

Η ΤΙΜΙΑ ΖΩΝΗ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Το ιερότερο κειμήλιο της μονής

Η ζώνη της Θεοτόκου, διαιρεμένη σήμερα σε τρία τεμάχια, είναι το μοναδικό κειμήλιο που σώζεται από την επίγεια ζωή Της. Σύμφωνα με την παράδοση, η ζώνη φτιάχτηκε από τρίχες καμήλας από την ίδια τη Θεοτόκο, και μετά την κοίμησή Της, κατά τη μετάστασή Της, την παρέδωσε στον απόστολο Θωμά. Κατά τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες φυλασσόταν στα Ιεροσόλυμα,και τον 4ο αιώνα τη συναντούμε στη Ζήλα της Καππαδοκίας. Τον ίδιο αιώνα ο Μ. Θεοδόσιος την επανέφερε στα Ιεροσόλυμα, απ’ όπου τελικά ο γιος του Αρκάδιος τη μετέφερε στην Κωνσταντινούπολη. Εκεί κατατίθεται κατ’ αρχάς στο ναό των Χαλκοπρατείων, για να καταλήξει αργότερα στο ναό των Βλαχερνών από τον αυτοκράτορα Λέοντα (458). Επί της βασιλείας του Λέοντος ΣΤ’ του Σοφού (886-912) μεταφέρεται στο παλάτι όπου θεραπεύει την ασθενή σύζυγο του αυτοκράτειρα Ζωή. Αυτή, χάριν ευγνωμοσύνης προς τη Θεοτόκο, κέντησε με χρυσή κλωστή όλη τη ζώνη, έτσι όπως φαίνεται ως σήμερα.

A PILGRIM’S GUIDE TO THE GREAT AND HOLY MONASTERY OF VATOPAIDI 8

Ελληνικά-Greek

Γερμανικά-German-Deutch

Γαλλικά-French-Français

Continued from (7)

Read more…

DAS GROSSE KLOSTER VATOPAEDI, EIN HANDBUCH FÜR DEN PILGER 8

Αγγλικά-English

Γαλλικά-French-Français

Ελληνικά-Greek

Auf (7)

Im Detail..

LE SAINT ET TRES-GRAND MONASTERE DE VATOPAIDI – GUIDE DU VISITEUR 8

Ελληνικά-Greek

Γερμανικά-German-Deutch

Αγγλικά-English

De (7)

Η προφητεία του Αγίου Νήφωνος για την μέλλουσα κρίση (Μέρος 1ο)

Η Δευτέρα Παρουσία

ΕΙΧΕ βραδιάσει για τα καλά.  Ο όσιος είχε μόλις τελειώσει την τακτική του νυχτερινή προσευχή. Ξάπλωσε πάνω στις πέτρες, όπως συνήθιζε, για να κοιμηθεί. Μα δεν τον έπιανε ύπνος. Η ώρα περνούσε. Έφτασαν μεσάνυχτα, και με τα μάτια ακόμη ανοιχτά παρατηρούσε στον απέραντο ουρανό τ’ αστέρια και το φεγγάρι.

Εκεί που ήταν έτσι μονάχος, σκέφτηκε τη φοβερή ώρα της κρίσεως, αναλογίστηκε τις αμαρτίες του κι άρχισε να κλαίει με λυγμούς.

Ξαφνικά βλέπει να τραβιέται σαν αυλαία το στερέωμα τ’ ουρανού και να παρουσιάζεται από πίσω ο Κύριος Ιησούς Χριστός! Ήταν γιγάντιος και στεκόταν μετέωρος στον αιθέρα. Γύρω Του ήταν παραταγμένα όλα τα ουράνια τάγματα – άγγελοι, αρχάγγελοι… -πού Τον ατένιζαν με φόβο και τρόμο, με σεβασμό κι ευλάβεια πολλή.

Ό Κύριος έγνεψε στον αρχηγό ενός τάγματος, κι εκείνος ήρθε κοντά Του γεμάτος θάμπος και φρίκη.

– Μιχαήλ, άρχοντα της Διαθήκης, του είπε. Σήκωσε με το τάγμα σου τον πυρίμορφο θρόνο της δόξας μου και πήγαινε στην κοιλάδα του Ιωσαφάτ. Εκεί να τον στήσεις, για να ‘ναι έτοιμος στην παρουσία μου. Ναι, γιατί δεν θ’ αργήσει η ώρα της κρίσεως, οπότε ο καθένας θα πάρει την ανταπόδοση για τα έργα του. Κάνε γρήγορα, πλησίασε η μέρα. Θα πληρώσουν όσοι προσκύνησαν τα είδωλα κι αρνήθηκαν έμενα, τον πλάστη τους, όσοι ονόμασαν θεούς τις πέτρες και τα ξύλα, πού τους έδωσα για τις ανάγκες τους. Όλοι αυτοί θα συντρίβουν «ώς σκεύη κεραμέως»1 . Το ίδιο και οί εχθροί μου οί αιρετικοί, αυτοί πού τόλμησαν να με χωρίσουν άπό τον Πατέρα μου, αυτοί πού τόλμησαν να υποβιβάσουν σε κτίσμα το Παράκλητό μου Πνεύμα. Αλίμονο τους, ποιά κόλαση τους περιμένει!

Η πρώτη φορά στο Όρος…

Το κείμενο που ακολουθεί είναι μακροσκελέστατο και δημοσιεύτηκε (σε συνέχειες) στον εξαιρετικό ιστοχώρο «Άγιον Όρος». Αναφέρεται στην πρώτη εμπειρία ενός φοιτητή, πριν 25 χρόνια, ο οποίος συνδύασε τις καλοκαιρινές του διακοπές στις Βόρειες Σποράδες, με μια επίσκεψη στο Άγιο Όρος. Προσωπικά μ’ εντυπωσίασε και γι αυτό το δημοσιεύω χωρίς καμιά περικοπή. Είναι ένα ζωντανό ταξίδι, γραμμένο γλαφυρά, που ξυπνά μνήμες σε παλιούς προσκυνητές, και μεταφέρει νοερά στο Περιβόλι της Παναγίας τους υπόλοιπους.

Καλό σας ταξίδι:

 

Μέσα της δεκαετίας του 80. Τρεις φίλοι γύρω στα 19 συναντιούνται στα ΚΤΕΛ Πατρών. Ένας απ αυτούς ο γράφων. Βραδάκι – Ιούνιος – ζέστη.

Έχοντας πρόσφατα ακούσει κάποια διήγηση, έκριναν σκόπιμο να επισκεφτούν το Όρος. Όχι όμως μόνο το Όρος. Σχεδίασαν να πάνε κάποιες λίγες μέρες εκεί και εν συνεχεία να κατηφορίσουν για Σποράδες, Σκιάθο και Σκόπελο.

Εξάλλου το να πάνε αποκλειστικά και μόνο στο Άγιο Όρος αποτελούσε γι αυτούς κάτι πέραν της λογικής τους και της γενικότερης διάθεσης που συνήθως έχουν οι νέοι, όσο αφορά τις καλοκαιρινές διακοπές. Εκεί δεν έχει γυναίκες! Ξυπνάς ξημερώματα! Οι καλόγεροι θα είναι σίγουρα φορτικοί και γκρινιάρηδες!

Θαύματα της Αγίας Ζώνης (45)

VatopaidiFriend: Νομίζουμε πως αποτελεί προτεραιότητα, όσον αφορά την αγία Ζώνη της Παναγίας μας, να διαβάσετε τα μέρη 1 έως 6 από τα “Θαύματα της Αγίας Ζώνης” (κάντε κλικ), όπου είναι ένας πολύ σημαντικός πρόλογος (από τον γέροντα Εφραίμ), η εισαγωγή, η ιστορία της αγίας Ζώνης και το πώς έφθασε στο Βατοπαίδι, καθώς και κάποια ιστορικά θαύματα-τερατουργίες της αγίας Ζώνης που έγιναν μπροστά στα μάτια των κατοίκων ολόκληρων περιοχών.

Η Τιμία Ζώνη της Υπεραγίας Θεοτόκου

150. Σήμερα είναι η πιο ευτυχισμένη ημέρα της ζωής μου

18-1- 2008

243 Park Hill Avenue,

Yonkers, Νέα Υόρκη 10705 ΗΠΑ

«Πριν ένα χρόνο σχεδόν, σας έγραψα, ζητώντας την βοήθειά σας και τις προσευχές σας στον Θεό, στην Αγία Τριάδα και στην Μητέρα του Θεού, για να συγχωρέσουν τις αμαρτίες μου και να μου δώσουν ένα παιδί. Σήμερα είναι η πιο ευτυχισμένη ημέρα της ζωής μου.

ΟΙ ΔΩΔΕΚΑ ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ

Μητροπολίτου Εδέσσης Ιωήλ

Η Εκκλησία μας σήμερα γιορτάζει τη σύναξη των δώδεκα Αποστόλων: του Σίμωνος, του λεγομένου Πέτρου, και του Ανδρέα του αδελφού του, του Ιακώβου και Ιωάννη, των υιών Ζεβεδαίου, Φιλίππου και Βαρθολομαίου, Θωμά και Ματθαίου του τελώνη, Ιακώβου του Αλφαίου και Θαδδαίου, και Σίμωνα του Κανανίτη. Στη θέση του Ιούδα μπήκε ο Ματθίας. Ας δούμε πως έγινε η κλήση τους.

Πως έγινε η εκλογή των δώδεκα Αποστόλων

Εντύπωση προκαλεί ο τρόπος με τον οποίο ό Χριστός ξεχώρισε από το πολύ πλήθος τους δώδεκα μαθητές, που ονόμασε Αποστόλους. Ο Λουκάς μας λέγει πως η εκλογή έγινε μετά από ολονύκτια προσευχή που έκανε μόνος Του ο Κύριος (Λουκ.6,12)

Everghetinos – Tema 7 (1) (Ρουμανικά, Romanian)

De multe ori sufletele celor îmbunătăţiţi sunt mângâiate în ceasul morţii de o adumbrire dumnezeiască și așa se despart de trup

1. A Sfântului Grigorie Dialogul

1. În ţinutul Nursia era un preot, care păstorea cu mare frică de Dumnezeu biserica ce-i fusese încredinţată. Acesta, din ziua hirotoniei sale, își iubea nevasta ca pe o soră, însă se temea de ea ca de un dușman. De aceea niciodată, pentru nici o pricină, nu i-a îngăduit să se apropie de el, ci a înlăturat cu totul orice familiaritate în vieţuirea lor împreună. Căci bărbaţii cei sfinţi, pe lângă toate celelalte fapte bune, au și această însușire: ca nu numai de cele necuvenite să se ţină departe, ci de multe ori să curme și pe cele care le sunt îngăduite. De aceea și bărbatul acesta, ca să nu cadă în vreo greșeală din pricina ei, nu primea să fie slujit de dânsa nici măcar în cele de neapărată trebuinţă.

One of the oldest known portraits of St Paul revealed by Vatican archaeologists

The 4th-century portrait was found in the catacombs of St Thecla, not far from the Basilica of St Paul's Outside the Walls

Richard Owen in Rome

Vatican archaeologists have uncovered what they say is the oldest known portrait of St Paul. The portrait, which was found two weeks ago but has been made public only after restoration, shows St Paul with a high domed forehead, deep-set eyes and a long pointed beard, confirming the image familiar from later depictions.

L’Osservatore Romano, the Vatican newspaper, which devoted two pages to the discovery, said that the oval portrait, dated to the 4th century, had been found in the catacombs of St Thecla, not far from the Basilica of St Paul’s Outside the Walls, where the apostle is buried. The find was “an extraordinary event”, said Monsignor Gianfranco Ravasi, head of the Pontifical Council for Culture.

Barbara Mazzei, a restorer, said that centuries of grime had been removed with a laser. Fabrizio Bisconti, Professor of Christian Iconography at Rome University and a member of the team that made the discovery, said that it appeared to have decorated the tomb of a nobleman or high church official.

Professor Bisconti said that the catacombs contained hundreds of Christians who had wanted to be buried near St Thecla, a Roman Christian martyr — not to be confused with the friend of St Paul known from the apocryphal “Acts of Paul and Thecla” or the English 8th-century Benedictine nun of the same name. Pope Benedict XVI, who a year ago announced a “Pauline Year” dedicated to the apostle that ended yesterday, said that it had been “a true period of grace in which, through pilgrimages, catecheses, publications and various initiatives, the figure of St Paul was offered again to the entire Church. His vibrant message among Christian communities has revived everywhere the passion for Christ and the Gospel.”

Source : timesonline

ISRAEL: CHURCH SHOWERED WITH STONES IN NORTH (ΕΒΡΑΙΟΙ ΠΕΤΑΝΕ ΠΕΤΡΕΣ ΣΕ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΠΙΣΤΟΥΣ ΣΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΤΟΠΟΥΣ)

With attacks mounting, parishioners fear hostilities could escalate.

MIGDAL HA-EMEQ, Israel, June 22 (Compass Direct News) – When the congregation at St. Nicolay church in this northern Israeli town gathered on that quiet Friday morning of May 29, they never expected to be showered with stones. The Russian Orthodox worshipers, including many women, children and the elderly, had filled the small building to overflow with several outside when they were stunned by the rain of stones. Some were injured and received medical care.

“The church was crawling with people – the worshipers stood not only inside the church, but also outside, as the building is very small, when suddenly a few young men started throwing stones at the direction of our courtyard,” Oleg Usenkov, press secretary of the church told Compass. “Young children were crying, everyone was very frightened.”

ΓΙΑ ΤΟ ΨΕΜΑ ΚΑΙ ΤΗ ΔΟΛΙΟΤΗΤΑ (1)

(Πατήστε εδώ για να διαβάσετε το δεύτερο μέρος)

Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου

Αδελφοί μου Χριστιανοί, προσέχετε, όσο μπορείτε, να μη λέτε ψέματα, γιατί το ψέμα είναι, εφεύρεση του διαβόλου και ο διάβολος είναι ο πατέρας του ψεύδους. Επομένως, όσοι είναι ψεύτες, έχουν πατέρα τους το διάβολο και μοιάζουν μ’ αυτόν και τον έχουν πατέρα, καθώς το αναφέρει και ο Κύριός μας στην Αγία Γραφή, λέγοντας: «Ο πατέρας που έχετε εσείς είναι ο διάβολος, κι όσα επιθυμεί ο πατέρας σας, αυτά θέλετε να κάνετε. Εκείνος εξ αρχής ήταν ανθρωποκτόνος και δεν μπόρεσε να σταθεί μέσα στην αλήθεια, γιατί δεν υπάρχει μέσα του τίποτε το αληθινό. Όταν λέει ψέματα, εκφράζει τον εαυτό του, γιατί είναι ψεύτης και είναι ο πατέρας του ψεύδους. Αντίθετα, όσοι λένε την αλήθεια, έχουν ως πατέρα τους την Αλήθεια, που είναι ο Θεός και ο Ιησούς Χριστός. Και είναι, γεννημένοι από την Αλήθεια, καθώς μας λέει ο «αγαπημένος» μαθητής Ιωάννης : «Παιδιά μου, ας μην αγαπάμε με λόγια και ωραίες φράσεις, αλλά με έργα και αγάπη αληθινή. Απ αυτό θα καταλάβουμε ότι είμαστε παιδιά της αλήθειας».

Εσείς είσθε Χριστιανοί και, με τη Χάρη του Αγίου Βαπτίσματος, απογυμνωθήκατε από τον παλαιό άνθρωπο και ενδυθήκατε τον Χριστό, που είναι η αλήθεια, όπως το λέει και ο Ίδιος: «Εγώ είμαι η οδός, η αλήθεια και η ζωή». Πώς τολμάτε λοιπόν να αφήνετε την αλήθεια και να προτιμάτε το ψεύδος; Δεν σκέπτεσθε ότι με τις ψευδολογίες σας αυτές ξεντύνεσθε τον Χριστό, το νέο άνθρωπο, και ενδύεσθε πάλι τον παλαιό που φθείρεται και χάνεται; Δεν ακούτε πως σας συμβουλεύει ο μακάριος απόστολος Παύλος, να μη λέτε ψέματα ο ένας στον άλλον, αλλά να πετάξετε από πάνω σας τον παλαιό άνθρωπο, του οποίου το κύριο χαρακτηριστικό είναι το ψεύδος, και να ενδυθείτε το νέο, του οποίου ίδιο είναι η αλήθεια; «Μη λέτε ψέματα ο ένας στον άλλον, αφού βγάλατε από πάνω σας τον παλαιό αμαρτωλό εαυτό σας με τις συνήθειες του, και ντυθήκατε τον καινούργιο άνθρωπο, που ανανεώνεται συνεχώς, σύμφωνα με την εικόνα του Δημιουργού του, ώστε με τη νέα ζωή να φθάσει στην τέλεια γνώση του Θεού».

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΜΕ ΚΑΡΔΙΑ ΣΥΝΤΕΤΡΙΜΜΕΝΗ

Ένας ιερομόναχος της Μονής Βατοπαιδίου

Ένας ευλαβής μοναχός, απ’ το βουνό του Ολύμπου, λεγόμενος Σωφρόνιος, ήρθε και μου διηγήθηκε κάποιο συμβάν, όμοιο μ’ εκείνο που είναι γραμμένο στο ιερό βιβλίο της Κλίμακος. Μας αφηγήθηκε δηλαδή, ότι στον Όλυμπο υπήρχε κάποιος Γέροντας πολύ ενάρετος, πραγματικά θεοφόρος, στον οποίο σύχναζαν πολλοί αδελφοί μοναχοί, για ν’ ακούσουν απ’ το άγιο στόμα του λόγους ψυχικής σωτηρίας.

Καθώς, λοιπόν, καθόταν οι αδελφοί και άκουγαν τον άγιο Γέροντα να τους ομιλεί πάνω σε θέματα ψυχωφελή, ήρθε και κάποιος λαϊκός, έβαλε μετάνοια στον Γέροντα και στάθηκε παράμερα. Όταν ο Γέροντας τον παρατήρησε προσεχτικά και τον ρώτησε για ποιό λόγο ήρθε κοντά του, εκείνος απάντησε:

-΄Ηρθα να εξομολογηθώ τις αμαρτίες μου στην αγιωσύνη σου, άγιε Γέροντα. Ο Γέροντας τον ξαναρωτά:

-Θέλεις να τα εξομολογηθείς ιδιαιτέρως, τέκνον μου, στην μετριότητα μου, ή μπροστά σε όλους τους αδελφούς;

-Αν εσύ το θέλεις, τίμιε πάτερ, δεν διστάζω να εξομολογηθώ τα κρίματά μου μπροστά σε όλους τους αδελφούς.

-Τότε, του λέγει ο Γέροντας, λέγε, τέκνο μου, χωρίς να ντρέπεσαι καθόλου.

Άρχισε, λοιπόν, ο λαϊκός να λέγει όλα τ’ αμαρτήματά του, ακόμη κ’ εκείνα που δεν επιτρέπεται να φτάνουν στ’ αυτιά των ανθρώπων ή να γράφονται. Όταν τελείωσε λέγοντας τα πάντα, στάθηκε μπρος στο Γέροντα, με τα μάτια δακρυσμένα, το βλέμμα κατεβασμένο και την καρδιά συντετριμμένη.

Θαύματα της Αγίας Ζώνης (44)

VatopaidiFriend: Νομίζουμε πως αποτελεί προτεραιότητα, όσον αφορά την αγία Ζώνη της Παναγίας μας, να διαβάσετε τα μέρη 1 έως 6 από τα “Θαύματα της Αγίας Ζώνης” (κάντε κλικ), όπου είναι ένας πολύ σημαντικός πρόλογος (από τον γέροντα Εφραίμ), η εισαγωγή, η ιστορία της αγίας Ζώνης και το πώς έφθασε στο Βατοπαίδι, καθώς και κάποια ιστορικά θαύματα-τερατουργίες της αγίας Ζώνης που έγιναν μπροστά στα μάτια των κατοίκων ολόκληρων περιοχών.

Η Τιμία Ζώνη της Υπεραγίας Θεοτόκου

148. Όλες οι εξετάσεις είναι απόλυτα φυσιολογικές

15-1-2008

552 36 Πανόραμα – Θεσσαλονίκης

«Από τις αρχές Αυγούστου του 2007 ο επτάχρονος γιος μας Γεώργιος Πάπιστας παρουσίασε ενοχλήσεις στην κοιλιακή χώρα με πόνους και αδιαθεσία. Στην αρχή νομίζαμε ότι ήταν κάποια ίωση, και καθώς βρισκόμασταν σε καλοκαιρινές διακοπές στην Χαλκιδική οι γιατροί του χορήγησαν παυσίπονα και αντιβίωση, μη θεωρώντας το θέμα σοβαρό.

Fetal Psychology : What women and men do not know about their unborn children

Janet L. Hopson

Psychology Today, October 1998

Behaviorally speaking, there’s little difference between a newborn baby and a 32-week-old fetus. A new wave of research suggests that the fetus can feel, dream, even enjoy The Cat in the Hat. The abortion debate may never be the same.

The scene never fails to give goose bumps: the baby, just seconds old and still dewy from the womb, is lifted into the arms of its exhausted but blissful parents. They gaze adoringly as their new child stretches and squirms, scrunches its mouth and opens its eyes. To anyone watching this tender vignette, the message is unmistakable. Birth is the beginning of it all, ground zero, the moment from which the clock starts ticking.

Μνήμη Δικαίου: Αρχιμανδρίτης Ευσέβιος Γιαννακάκης (1910-1995) (3)

Κτίτωρ Ιερών Μονών.

Αληθινός Μοναχός ο ίδιος καί πλήρης θείας Χάριτος αναδείχθηκε εμπνευστής Ιερατικών καί Μοναχικών κλίσεων. Ασκητικός, ταπεινός, γλυκύς και πράος έγινε ο έμπειρος καί απλανής Νυμφαγωγός πολλών ψυχών που ποθούσαν την αγγελική ζωή και πολιτεία.

Εραστής του Μονήρους κατά Θεόν βίου υπήρξε εμπνευσμένος διοργανωτής Κοινοβίων. Παράλληλα με την εξαντλητική εργασία καί διακονία του στό Νοσοκομείο, ίδρυσε και εκ βάθρων ανήγειρε την Ιερά Γυναικεία Κοινοβιακή Μονή Εισοδίων της Θεοτόκου στο Μαρκόπουλο Ωρωπού, όπου αναλώθηκε επί είκοσι έτη (1967-1987) ως Κτίτωρ και πνευματικός Πατέρας.

Το 1987, που ο π. Ευσέβιος είχε πλέον συνταξιοδοτηθεί, η Πρόνοια του Θεού οδήγησε τά βήματα του στην Ιερά Μητρόπολη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας με μια ομάδα ευλαβών νεανίδων, πνευματικών του τέκνων που επιθυμούσαν να μονάσουν.

Ο Σεβασμιώτατος Άγιος Καλαβρύτων θεώρησε ξεχωριστή ευλογία την άφιξη του π. Ευσεβίου στη Μητρόπολη του. Τον περιέβαλε με πηγαία υϊική αγάπη και του έδειξε δυό Μοναστήρια της Επαρχίας του. Ο ιερός λόφος του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, με το υγιεινό κλίμα, το άριστο νερό των πηγών και το πανέμορφο φυσικό τοπίο με τον ανοικτό ορίζοντα, ενέπνευσε τον Γέροντα, ώστε να επιλέξει το ερειπωμένο Μετόχι τής Ι. Μ. Ταξιαρχών, για να εγκατασταθεί εκεί η Αδελφότητα.

Mărturie Athonită în România – Omilie la Facultatea de Teologie din Alba Iulia (Ρουμανικά, Romanian)

IPS Andrei: Părinţilor profesori, preacuvioşi şi preacucernici părinţi, dragi studenţi şi studente, dragi elevi, pentru şcoala noastră este o zi importantă pentru că, iată, Părintele Stareţ Efrem de la Mănăstirea Vatopedi vine să ne binecuvinteze şi aici, unde ne străduim, cu ajutorul lui Dumnezeu, să acumulăm cunoştinţe teologice, dar în acelaşi timp încercăm să ducem şi o viaţă duhovnicească după inima lui Hristos. Într-o lume debusolată, într-o lume cu foarte multe probleme este nevoie de oameni care trăiesc după învăţătura lui Hristos, care se formează în Biserică frumos şi doresc să aibă o viaţă aşa cum o doreşte Mântuitorul.

Iată de ce cred că ne este foarte binevenită încă o efuziune de viaţă duhovnicească sau un imbold înspre o viaţă duhovnicească aşa cum înţeleg să o trăiască nevoitorii din Sf. Munte. Îl rugăm pe Părintele să vă adreseze câteva cuvinte şi apoi dumneavoastră să puneţi întrebările care vă frământă.

Arhim. Efrem: Şi eu, Înalt Prea Sfinţia Voastră, sunt foarte bucuros şi mă consider fericit că mă aflu în Facultatea dumneavoastră de Teologie, mai ales că vin aici îndată după Sf. Liturghie. Inima vieţii teologice, centrul întregii activităţi eclesiale este Sf. Liturghie. De aceea, de foarte multe ori vin la Sf. Munte diverşi preoţi care îmi zic: „Spuneţi-ne, ce prezenţă teologică şi misionară trebuie să avem în parohia noastră?”

Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΠΟΔΕΙΚΤΟΣ

 

Όλα τα αντικείμενα, όλα τα φυσικά φαινόμενα, ολόκληρος ο κόσμος υπόκειται στην επιστημονική γνώση του άνθρωπου. Ο άνθρωπος με την παρατήρηση και τη συστηματική σκέψη (έρευνα) γνωρίζει τη φύση των διαφόρων πραγμάτων και φαινομένων του κόσμου. Η πλήρης και απόλυτη γνώση (επιστημονική γνώση) ενός πράγματος, αποτελεί ταυτόχρονα και απόδειξη, μια βεβαίωση για την ύπαρξη του. Οι γνώσεις επομένως του ανθρώπου είναι ταυτόχρονα και αποδείξεις για την ύπαρξη, τη φύση και τη λειτουργία των διαφόρων πραγμάτων του φυσικού κόσμου.

Εμβρυακή Ψυχολογία: Τι δεν γνωρίζουν οι γυναίκες και οι άντρες για τα αγέννητα παιδιά τους (2)

Συνέχεια από (1)

Της Janet L. Hopson (Psychology Today, October 1998)

Εμβρυακή μάθηση

Μαζί με την ικανότητα αίσθησης, όρασης και ακοής, έρχεται και η ικανότητα μάθησης και μνήμης. Αυτές οι δραστηριότητες μπορεί να είναι υποτυπώδεις, αυτόματες ακόμη και βιοχημικές. Για παράδειγμα, ένα έμβρυο μετά από μια αρχική αντίδραση συναγερμού, τελικά παύει να αντιδρά σε κάποιον επαναλαμβανόμενο δυνατό θόρυβο. Ο Fifer έχει διαπιστώσει ότι το έμβρυο επιδεικνύει το ίδιο είδος πρωτόγονης μάθησης, γνωστής ως εξοικείωσης, ανταποκρινόμενο στην φωνή της μητέρας του.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΠΡΑΟΤΗΤΑΣ

Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου

Κάθε επιεικής και πράος εύκολα οδηγείται στη φιλανθρωπία και δεν θα ανεχόταν να παραμελήσει αυτούς που βρίσκονται σε μεγάλη ανάγκη, γιατί τη φτώχεια των άλλων τη θεωρεί σαν δική του δυστυχία. Ο φθόνος βέβαια είναι το πιο κακό από όλα τα πάθη· ο ενάρετος όμως και πράος δεν δέχεται μέσα στη ψυχή του το φοβερό αυτό πάθος, αλλά, όταν βλέπει τους αδελφούς του να προκόβουν, χαίρεται και ευχαριστείται μαζί τους, γιατί θεωρεί σαν δική του την αρετή των άλλων, γιατί νομίζει, ότι όσα αγαθά έχουν οι φίλοι του είναι κοινά και γι’ αυτό χαίρεται μαζί τους στα ευχάριστα και λυπάται μαζί τους στα δυσάρεστα.

Αυτό κυρίως είναι το γνώρισμα του πράου, τις μεν αδικίες που γίνονται σ’ αυτόν να τις παραβλέπει, τους αδικούμενους όμως να τους υπερασπίζεται, όπως ακριβώς έκαμε και ο Χριστός. Γιατί, όταν ανέβηκε στο Σταυρό έλεγε: «Πατέρα μου, συγχώρεσε τους, γιατί δεν ξέρουν τι κάνουν»… Αυτό προ πάντων είναι το γνώρισμα της πραότητας, το να καταλύει μεν κάθε κακία, να ελευθερώνει όσους είναι αιχμάλωτοι από αύτη, να εμποδίζει τους δαίμονες που καταστρώνουν δόλια σχέδια εναντίον μας, να απαλλάσσει δε από τα δεινά εκείνους που κυριεύτηκαν απ’ αυτούς.

Papoulakis, Saint Joachim of Vatopaidi (5)

Continued from (4)

by Elder Joseph οf Vatopaidi

HIS RETURN TO HESYCHIA

When the tempest of the war subsided by the mercy of God, though only after a multitude of casualties in the liberation of the nation, blessed Joachim Papoulakis withdrew to his beloved hesychia. However, he did not return to Athos and Vatopaidi, the monastery of his repentance, but preferred instead the quiet areas of the land of his birth, Ithaki; but this was not by human design. Holy men always speak and act «not by their own will, but as they are moved by the Holy Spirit» (see 2 Peter 1:21). This devout athlete in the spiritual arena and instrument for the twofold love of God and man not only always disregarded his own interest, but also directed his every action to the benefit of the people; this was his reason for residing outside of Athos. Throughout the entire course of his lifelong struggle, according to those who knew him, he always linked compassion for others with his own personal asceticism. This is why he preferred to live the hesychastic life within the world, binding together these two callings. Having arrived in Ithaki, he chose to reside in the forest called Aphentikos Longos, meaning «Master’s Thicket.» He remained there for about five years in strict asceticism, barefoot and half-naked, living in fasting and hardships.