Το πρώτο σκαλί

Εις τον Θεόκριτο παραπονιούνταν
μιά μέρα ο νέος ποιητής Ευμένης·
«Τώρα δυό χρόνια πέρασαν που γράφω
κ’ ένα ειδύλιο έκαμα μονάχα.

Συναυλία Ιεράς Μητροπόλεως Λεμεσού

15 Μαΐου 2012, 17:00, Αιμοδοσία, Ι. Ν. Απ. Παύλου και Βαρνάβα, Πάφος

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΦΟΥ
ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΠΑΥΛΟΥ ΚΑΙ ΒΑΡΝΑΒΑ
ΑΙ­ΜΟ­ΔΟ­ΣΙ­Α

Τὴν ἑ­πό­με­νη Τρί­τη, 15/05 καὶ ὥ­ρα 5.00 μ.μ. ἕ­ως 7.00 μ.μ. θὰ γί­νει ἡ κα­θι­ε­ρω­μέ­νη αἱ­μο­δο­σί­α τῆς Ἐ­νο­ρί­ας Ἀ­πο­στό­λου Παύ­λου .

Γέρων Ιωσήφ…. Πάντων Άνασσα

Όρων φύσεως, παραδόξως

Υιόν  γεννήσασα, ενδόξως.

Ημερίδα με θέμα: «Ορθόδοξη Ιεραποστολή και σύγχρονα θρησκεύματα»

Επιμέλεια: Μ. Γκουτζιούδης, Λέκτορας ΑΠΘ

Η ημερίδα για το διαθρησκειακό διάλογο οργανώθηκε από το Τμήμα θεολογίας του ΑΠΘ και τη Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού της Βοστώνης των ΗΠΑ με την ευγενική χορηγία της Φιλοπτώχου Αδελφότητος Ανδρών Θεσσαλονίκης (ΦΑΑΘ).

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος μόλις ενημερώθηκε από τον Μητροπολίτη Προύσσης κ. Ελπιδοφόρο το θέμα της ημερίδας απέστειλε ηλεκτρονικά μήνυμα ευλογίας για την επιτυχία της, το οποίο και διαβάστηκε κατά την έναρξη της απογευματινής συνεδρίας από τον καθηγητή του ΑΠΘ κ. Πέτρο Βασιλειάδη.

Οι πρωινές συνεδρίες έλαβαν χώρα στο κτήριο της Θεολογικής Σχολής, ενώ οι απογευματινές φιλοξενήθηκαν στην αίθουσα εκδηλώσεων της ΦΑΑΘ στο κέντρο της πόλης (Αγίας Σοφίας 38, στον 4ο όροφο).

Η ημερίδα άρχισε με μικρή καθυστέρηση στις 10.30 το πρωί στο Β΄ αμφιθέατρο της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ με τους καθιερωμένους χαιρετισμούς.

Πρώτος στη σειρά ο Κοσμήτορας της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ καθηγητής Μιχαήλ Τρίτος και στη συνέχεια η καθηγήτρια της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ Δήμητρα Κούκουρα μετέφρασε και διάβασε τον χαιρετισμό του Κοσμήτορα της Θεολογικής Σχολής του Τιμίου Σταυρού της Βοστώνης π. Θωμά Φιτζέραλντ. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

 

 

Η αγία Γλυκερία (13 Μαϊου)

Η Αγία Μάρτυς Γλυκερία γεννήθηκε στην Τραϊανούπολη τον 2ο αιώνα μ.Χ., όταν αυτοκράτορας ήταν ο Αντωνίνος ο Ευσεβής (138-161 μ.Χ.). Ο πατέρας της ονομαζόταν Μακάριος και είχε διατελέσει ύπατος. Σε μικρή ηλικία ασπάσθηκε τον Χριστιανισμό και ανέπτυξε έντονη χριστιανική και κατηχητική δράση. Όταν πληροφορήθηκε το γεγονός ο ηγεμόνας Σαβίνος, την κάλεσε να παρουσιασθεί μπροστά του. Με μεγάλη προθυμία η Αγία εμφανίσθηκε σε εκείνον, έχοντας σημειώσει στο μέτωπό της τον Τίμιο Σταυρό και δεν δίστασε να ομολογήσει με παρρησία και σθένος την πίστη της στον Σωτήρα και Λυτρωτή Ιησού Χριστό.

Όταν ο ηγεμόνας κάλεσε την Αγία να θυσιάσει στα είδωλα, αυτή αρνήθηκε και ομολόγησε την πίστη της στον Χριστό. Ακολούθως προσευχήθηκε στον Θεό λέγοντας: «Ο Θεός, ο Παντοκράτορας, Σύ πού δοξάζεσαι με το Σταυρό του Χριστού Σου από τους δούλους Σου, Σύ πού εμφανίσθηκες στους Οσίους Σου παίδες και τους γλύτωσες από αναμμένο καμίνι, Σύ πού έκλεισες τα στόματα των λιονταριών και ανέδειξες νικητή τον δούλο Σου Δανιήλ, Σύ πού κατέστρεψες τον Βάαλ και εξόντωσες τον δράκοντα και συνέτριψες τη διαβολική εικόνα (τού βασιλέως Ναβουχοδονόσορ), Ιησού Χριστέ, το άμωμο και άκακο αρνίον του Θεού, έλα σε εμένα την ταπεινή και συνέτριψε τον δαίμονα (τόν Δία) πού δημιουργήθηκε με την ανθρώπινη τέχνη και διασκόρπισε την κακή τους θυσία». Αμέσως μετά την προσευχή έγινε βροντή μεγάλη και έπεσε το άγαλμα του Δία και συντρίφθηκε, γιατί ήταν πέτρινο.

Κυριακή της Σαμαρείτιδος (Ιωάν. δ’ 5-42)

Ο Χριστός συνομιλεί με την Σαμαρείτιδα. Από πίνακα του δανού ζωγράφου Carl Bloch (1834-1890).

Ο τόπος της αληθινής λατρείας

Το σημερινό Ευαγγέλιο μας μεταφέρει στη Σαμάρεια της Παλαιστίνης και συγκεκριμένα στο «φρέαρ τοΰ Ιακώβ». Εδώ θα δούμε τον Κύριο να οδοιπορεί, να κουράζεται και να διψά «τήν των πλανεμένων επιστροφήν». Η σωτηρία του ανθρωπου ήταν η πείνα και η δίψα Του. «Βρώμα Του και πόμα Του» (=τροφή και ποτό Του) είναι να εκπληρώσει το θέλημα τοϋ Πατέρα Του, να σώσει τον άνθρωπο. Κάθεται στο πηγάδι, όχι για δική Του άνεση, αλλά για να «ζητήση και σώση» ένα άπολωλός πρόβατο Του, τη γνωστή Σαμαρείτιδα, από το Βάρος της αμαρτίας και να την ποτίσει άπό την πηγή του «ζώντος ύδατος».

Χρόνια Πολλά σε όλες τις μανούλες…

Με την ευκαιρία της σημερινής «ημέρας της μητέρας», θα θέλαμε εκ βάθους καρδίας να πούμε δυό λόγια, αποτίοντας έναν ελάχιστο φόρο τιμής σε κάθε άξια μάνα.  Η Μονή Βατοπαιδίου, που ανήκει στην μεγάλη Μάνα, την Μάνα όλων μας, τιμά και αγαπά όλες τις μητέρες του κόσμου, και προσεύχεται καθημερινά για αυτές και τα παιδιά τους.

Η μητέρα, που στην σκέψη όλων μας είναι συνώνυμο της αγάπης χωρίς αντάλλαγμα, έχει σήμερα την «τιμητική» της. Η μητέρα, που αγαπάει 365 ημέρες το χρόνο, έχει αφιερωμένη για εκείνη 1  μόνο ημέρα, για να «προλάβουμε» να της δείξουμε ότι την αγαπάμε. Η μητέρα, που κανονικά έπρεπε να τιμάται κάθε μέρα, γιορτάζει σήμερα και όλοι οι άνθρωποι, (αφού όλοι είναι παιδιά κάποιας μάνας) θα έπρεπε, να πούνε ευχαριστώ στη μητέρα τους. Ευχαριστώ που με έφερες στον κόσμο, ώστε να δω το μεγαλείο του. Ευχαριστώ που με μεγάλωσες με τόση αγάπη. Ευχαριστώ που μου έμαθες τί σημαίνει να είσαι καλός άνθρωπος. Ευχαριστώ που μου έμαθες πώς να προσφέρω και εγώ αγάπη γύρω μου.

Μανούλα (παιδικό ποίημα)

Έχω μια γλυκιά μανούλα που πολύ με αγαπά

Νύχτα μέρα με φροντίζει και για με καρδιοχτυπά

Σαν γλιστρήσω και χτυπήσω θε να τρέξω στο λεπτό

Στην αγκάλη της να πέσω με λαχτάρα και καημό.

Μ’ ένα της γλυκό φιλάκι κάθε πόνος πάει μακριά

Κι είν’ η πιο ζεστή φωλίτσα η γλυκιά της αγκαλιά.