Στιγμές Ελλάδας σε Ολυμπιακούς Αγώνες: Οι Έλληνες αποχαιρετούν τον Πύρρο Δήμα

Ο συγκλονιστικός αποχαιρετισμός που έμεινε στην ολυμπιακή ιστορία!

Μετά από τρία χρυσά μετάλλια στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης, της Ατλάντα και του Σίδνεϋ, ο Πύρρος Δήμας ολοκλήρωσε τη λαμπρή, μοναδική πορεία του στην άρση βαρών με το χάλκινο μετάλλιο στην Ολυμπιάδα της Αθήνας. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Αποχαιρετισμός

Επειδή είναι άδηλος καί άγνωστος του καθενός η ώρα του θανάτου, σημειώνω εδώ λίγα λόγια, σάν διαθήκη, καί όσα είναι δυνατόν, παρακαλώ τά παιδιά μου νά τά εφαρμόσουν.

Τά χρόνια πού επέτρεψε ο Θεός νά ζήσω στή γή ήταν αρκετά, ώστε νά πέσω σέ πολλά αμαρτήματα. Όσα θυμόμουνα καί όσα μπόρεσα τά έχω εξομολογηθεί σέ πνευματικούς Πατέρες. Γιά όσα λησμόνησα ή δέ μπόρεσα νά εξομολογηθώ, παρακαλώ τό Θεό νά γίνει ίλεως καί γιά μένα καί νά δείξει τό έλεός του σέ μένα τόν αμαρτωλό.

Αξιώθηκα, χωρίς νά τό αξίζω, νά εισέλθω στίς τάξεις του Κλήρου. Τό τιμητικό αυτό γιά μένα γεγονός θά γίνει αιτία γιά πιό αυστηρή κρίση εκ μέρους του Θεού.  Γιατί τό ξέρω, δέν ήμουνα σάν κληρικός αυτός πού έπρεπε νά ήμουν. Λυπούμαι καί ζητώ συγγνώμη από όσους σκανδάλισα ή επίκρανα ή επλήγωσα ή τούς φέρθηκα μέ τρόπο πού δέν έπρεπε. Ζητώ από όλους συγγνώμη. Ταυτόχρονα έχω ήσυχη τή συνείδηση ότι κανένα δέν έβλαψα ενσυνείδητα.  Λάθη διέπραξα. Σέ αμαρτίες υπέπεσα. Εσκεμμένα, όμως, δέν αδίκησα καί δέν έβλαψα. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Προς παρηγοριά πενθούντων γονέων

Αποχαιρετισμός

Πολυαγαπημένε μου γυιέ Χριστόφορε,
Παλαίψαμε με νύχια και με δόντια με το Θεό, και μας νίκησε. Κάναμε ο,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατό να σε κρατήσουμε κοντά μας. Όμως η αγάπη του Θεού για σένα ήταν πιο δυνατή! Και σε πήρε κοντά του. «Ο Κύριος έδωκεν, ο Κύριος αφείλατο. Ως τω Κυρίω έδοξεν, ούτω και εγένετο. Είη το όνομα Κυρίου ευλογημένον εις τους αιώνας» (Ιώβ α, 21)•
Σαν άνθρωποι, σαν γονιοί, δεν το κρύβω, πονάμε. Ο θάνατος είναι εμπειρία φοβερή. Ένας νέος, όλο όνειρα, με μέλλον, πού πάει στην Ελλάδα για σπουδές, στο τέταρτο έτος Ιατρικής, να φεύγει μέσα από τα χέρια μας με μαρτυρικούς πόνους από τη μια στιγμή στην άλλη, είναι ασύλληπτο στην ανθρώπινη σκέψη.
Είμαστε, όμως, γυιέ μου, Χριστιανοί. Και πιστεύουμε πώς «τα μεν ώδε πρόσκαιρα, τα δε εκείσε αιώνια». Και πιστεύουμε ακόμη πώς ό,τι επιτρέψει ο Κύριος είναι για το καλό μας. Και γνωρίζουμε πόσο μας αγαπά ο Θεός. Και ποτέ δε θα αφήσει να μας συμβεί κάτι κακό. Επιτρέπει τις δοκιμασίες για να χαρίσει το στεφάνι. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »