Οι φωνές των γονιών είναι ο εφιάλτης των παιδιών (Πρακτικές συμβουλές που μπορούμε να εφαρμόσουμε για να μην τραυματίζουμε τις ψυχές των παιδιών μας)

Σε έρευνες που έχουν γίνει σε παιδιά από 3 έως 13 ετών έχει αποδειχτεί ότι το 80% των παιδιών που υπέστησαν χειροδικία από τους γονείς τους (στο επιτρεπτό όριο και όχι σε ακραίο σημείο) παρουσίασαν ανασφάλειες, φόβους και παραβατική συμπεριφορά σε μικρότερο βαθμό από εκείνα τα παιδιά που ήταν δέκτες φωνών, υστερικών συμπεριφορών και διαρκών επιπλήξεων. Όπως μας λέει η παιδοψυχολόγος Λίνα Μητσάκου PhD, «η παιδική ψυχή στιγματίζεται, τραυματίζεται και αντιδρά ανησυχητικά και επικίνδυνα μπροστά σε τέτοιες συμπεριφορές».

Αφορμή να ψάξουμε λίγο περισσότερο τις επιπτώσεις που προξενούν οι φωνές των γονιών στην ευαίσθητη παιδική ψυχή μάς έδωσε το άρθρο που δημοσιεύτηκε πριν από λίγες μέρες στους New York Times, με τον πολύ εύγλωττο τίτλο «Οι φωνές των γονιών είναι το νέο ξύλο», υπογεγραμμένο από την Ηilary Stout. Εκεί λοιπόν διαβάζουμε ότι σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες, οι περισσότερες οικογένειες σήμερα μοιράζονται ένα «μυστικό».

Γιατί οι άνθρωποι ουρλιάζουν όταν εξοργίζονται;

Μια μέρα, ένας σοφός Ινδιάνος έκανε την παρακάτω ερώτηση στους μαθητές του:

-”Γιατί οι άνθρωποι ουρλιάζουν όταν εξοργίζονται;”

-”Γιατί χάνουν την ηρεμία τους” απάντησε ο ένας.

-”Μα γιατί πρέπει να ξεφωνίζουν παρότι ο άλλος βρίσκεται δίπλα τους;”

ξαναρωτά ο σοφός.

Φωνές

Ιδανικές φωνές κι αγαπημένες

εκείνων που πέθαναν, ή εκείνων που είναι

Μικρός σχολιασμός σε μεγάλα και λυπηρά γεγονότα (Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου)

(Από την έκτακτη έκδοση της Ιεράς Μονής Μεγάλου Μετεώρου Εν Συνειδήσει, Δεκέμβριος 2006, αναδημοσιεύουμε το μεγαλύτερο μέρος του άρθρου του σεβαστού λογίου Μοναχού Μωυσέ­ως Αγιορείτου με τίτλο Μικρός σχολιασμός σε μεγάλα και λυπηρά γεγονότα. Ας προσέξουμε το ομολογιακό αυτό κείμενο με την διακριτική και αρχοντική του έκφραση).

  … Κανείς δεν μιλά σθεναρά. Όποιος μιλά, αν δεν θεωρείται φανατικός, χαρακτηρίζεται οπισθοδρομικός, στενοκέφαλος, μύωπας, αρτηριοσκληρωτικός ή ακόμη και φαιδρός και γραφικός. Βεβαίως θα πρέπει να τονίσουμε ότι δυστυχώς η ορθόδοξη παραδοσιακή γραμμή υποστηρίζεται ενίοτε ανορθόδοξα με αρές, ύβρεις, θυμούς, απειλές, φωνές, ακραίες θέσεις, ατεκμηρίωτες εκφράσεις και αναληθείς υπερβολές. Χρειάζεται μεγάλη γνώση, υπευθυνότητα, σοβαρότητα, ψυχραιμία, νηφαλιότητα και διάκριση. Δε θα διορθωθεί ένα κακό μ’ ένα άλλο κακό. Με την εμπάθεια δεν μπορεί να έλθει καλό.