Λατρευτικά έθιμα των Θεοφανείων

Διακρίνονται οι Ιερείς, από αριστερά προς τα δεξιά, κάτω: παπα-Γιώργης Μπονάκης, εφημέριος Παναγίας Λιμνιάς Σκιάθου, παπα-Γιώργης Ρήγας (Αρχιερατικός Επίτροπος Σκιάθου) και παπα-Γρηγόρης Καλοειδής, εφημέριοι των Τριών Ιεραρχών Σκιάθου, και πίσω τους: ο παπα-Θεόφιλος Μπουσιόπουλος, ηγούμενος Ι. Μ. Παναγίας Εικονίστριας και ο παπα-Δαμιανός Παρίσης, ηγούμενος Ι. Μ. Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Δεκαετία του ’30. Από το αρχειακό υλικό του Πνευματικού Κέντρου Ενοριών Σκιάθου (πηγή: http://www.pkins.gr)

Την ημέρα των Θεοφανείων ξεχωρίζει η τελετή του αγιασμού των υδάτων. Με ιδιαίτερη λαμπρότητα  γίνεται η τελετή της καταδύσεως του τιμίου Σταυρού η οποία και δεσπόζει της τελετής του αγιασμού. Οι «βουτηχτάδες» πηδούν στα νερά και συναγωνίζονται ποιος θα πιάσει πρώτος τον Σταυρό.

Αυτό το έθιμο ήταν προσφιλέστατο στον αλύτρωτο ελληνισμό και αναπτέρωνε τις ελπίδες του. Ο Δ. Λουκάτος  γράφει σχετικά: Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Μήνυμα του Μητροπολίτη Άρτης για τα Άγια Θεοφάνεια

Αγαπητοί μου Χριστιανοί.

Τα Άγια Θεοφάνεια και Θεία Επιφάνεια εορτάζει σήμερα η Αγία μας Εκκλησία. Ο Ιησούς Χριστός δέχεται το βάπτισμα από τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο, στον Ιορδάνη ποταμό. Ο Θεός Πατήρ μαρτυρεί και λέγει, κατά την ώρα εκείνη της βαπτίσεως. «Ούτος εστιν ο Υιός μου ο αγαπητός εν ω ευδόκησα». Και το Πνεύμα το Άγιο κατέρχεται εν είδει περιστεράς και επιβεβαιώνει την μαρτυρια του Πατρός. Έτσι φανερώνονται τα τρία πρόσωπα της παναγίας και ομοουσίου και προσκυνητής Τριάδος. Και ο Ιησούς Χριστός φανερώνεται προς ημάς, από τον Ουράνιο Πατέρα Του, ως Υιός αγαπητός, ο οποίος ήλθε στον κόσμο ως άνθρωπος,για να σώσει τον άνθρωπο από την αμαρτία, τη φθορά και τον θάνατο.

Θεοφάνεια στο Χονγκ-Κονγκ (2013)

Θεοφάνεια στο Χονγκ-Κονγκ (2013)

Έκλινε κεφαλήν…

«Κλίνει κορυφήν ο κλίνας ουρανούς»

 Συνεργείο τηλεοράσεως

Ζητούνται μάρτυρες! Για να βεβαιωθεί το δικαστήριο την αλήθεια μιας υποθέσεως, ζητεί μάρτυρες, και μάλιστα μάρτυρες αυτόπτες και αυτήκοους. Στα δικαστήριο της Ιστορίας η σοβαρότερη υπόθεση είναι η υπόθεση του Ιησού Χριστού. Και το δικαστήριο αυτό επεκτείνεται στις ψυχές όλων των ανθρώπων.

Τί είναι ό Ιησούς Χριστός; Ζητούνται μάρτυρες, να βεβαιώσουν την ταυτότητα του Ιησού Χριστού.

Ο Αγιασμός στον Ιορδάνη

Την Τετάρτη, 5/18 Ιανουαρίου 2012 σύμπασα η Αγιοταφιτική Αδελφότητα και πλήθος λαού προεξάρχοντος του Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ιεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου μετέβησαν στον Ιορδάνη ποταμό, όπου ετελέσθη ο Μικρός Αγιασμός και ο Αγιασμός των Υδάτων στην όχθη του ποταμού Ιορδάνου. Η ημέρα αυτή γέμισε όλους με χαρά και κατάνυξη.

Σημασίες και συμβoλισμοί εθιμικών πρακτικών των Θεοφανείων

Το νερό υπήρξε, ήδη από την αυγή της ανθρώπινης παρουσίας στη γη, πρωταρχικό βασικό στοιχείο για την ύπαρξη, την ζωή και την υγεία του ανθρώπου. Γι’ αυτό επόμενο είναι να ευλογείται και να αγιάζεται συμβολικά, στις πηγές, τα ποτάμια, τις λίμνες και τα πηγάδια, σε κάθε κρίσιμη και οριακή στιγμή του παραδοσιακού εορτολογίου, σε κάθε οριακή φάση της οργανωμένης κοινωνικής ζωής. Η γονιμική αυτή χρήση του νερού, εισάγει και την ουσία όλων αυτών των εθίμων, στην ρίζα των οποίων βρίσκεται η πάγια ανθρώπινη επιθυμία για υγεία, καλοχρονιά, ευετηρία και καλή παραγωγή.

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Τα τρία φώτα

Όταν αναφέρω τον Θεόν, ας σας φωτίζουν ένα και, ταυτοχρόνως,τρία φώτα. Τρία μεν λόγω των ιδιοτήτων, δηλαδή των υποστάσεων, εάν προτιμά κανείς να τους ονομάζη έτσι, η των προσώπων (διότι δεν πρόκειται να φιλονικήσωμεν διά τα ονόματα, όταν οι λέξεις έχουν την ίδιαν σιημασίαν). Ένα δε λόγω της ενότητος της ουσίας, δηλαδή της θεότητας. Διότι διαιρούνται, ενώ παραμένουν αδιαίρετα, διά να το είπω έτσι, και ενώνονται, ενώ παραμένουν διηρημένα. Διότι η θεότης είναι εν, το οποίον διακρίνεται εις τρία, και τρία τα οποία είναι ένα. Εκείνα εις τα οποία υπάρχει η θεότης, η διά να ακριβολογήσω περισσότερον, εκείνα τα οποία αποτελούν την θεότητα. Θα αποφύγωμεν δε τας υπερβολάς και τας παραλείψεις, χωρίς να κάμωμεν ούτε την ένωσιν σύγχυσιν, ούτε την διαίρεσιν αποξένωσιν. Διότι διά ποίον λόγον θα πρέπει η να συγχωνεύωμεν κακώς τον Θεόν η να τον διαχωρίζωμεν εις άνισα πρόσωπα;

Τα Θεοφάνεια

…Τα Θεοφάνεια είναι η πρώτη δημόσια εμφάνιση του Χριστού. Μετά τη Γέννηση Του στη Βηθλεέμ, ο Κύριος μας είχε αποκαλυφθεί σε μερικούς προνομιούχους. Σήμερα όμως, όλοι όσοι περικύκλωναν τον Ιωάννη, δηλαδή οι μαθητές του, και όλο το πλήθος που είχε κατεβεί στην όχθη του Ιορδάνη, γίνονται μάρτυρες μιας πολύ επισημότερης φανέρωσης του Ιησού. Σε τι συνίσταται αυτή η φανέρωση; Έχει δύο πτυχές. Αφ’ ενός υπάρχει η πτυχή της ταπεινώσεως στην οποία υπόκειται ο Κύριος, και η οποία αντιπροσωπεύεται από το βάπτισμα.

Σήμερα τα Φώτα…

Εικόνα από την Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου. 18ος αιώνας

Κάλαντα Θεοφανείων (MP3)

Από το CD «Σας τα ‘παν άλλοι»

O αγιάζων και οι αγιαζόμενοι (Ομιλία εις τα άγια Θεοφάνεια)

(†) Μητροπολίτης Πατρών Νικόδημος Βαλληνδράς

Όταν γίνεται λόγος περί αγιασμού, είναι φανερόν ότι προϋποτίθεται αγιάζων και αγιαζόμενοι. Η πράξις του αγιασμού προϋποθέτει εκείνον ο οποίος ενεργεί και εκείνους διά τους οποίους ενεργείται. Δεν πρόκειται διά τον αγιασμόν των υδάτων, αλλά περί της ουσίας του αγιασμού, δηλαδή περί της αγιοποιήσεως των ανθρώπων. (Άλλωστε, υπέρ του αγιασμού ημών τελείται ο αγιασμός των υδάτων) Ο απόστολος Παύλος εξηγεί σχετικώς ποίος είναι ο αγιάζων και ποίοι οι αγιαζόμενοι. Και είναι επίκαιρον σήμερον, ομολογουμένως, να ομιλήσωμεν περί του αγιάζοντος και των αγιαζομένων. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Η εορτή των Χριστουγέννων – Θεοφανείων

αρχιμ. Νικόλαος Ιωαννίδης

Από την ιστορικοθεολογική μελέτη μπορούμε να συμπεράνουμε ότι οι εορτές των Χριστουγέννων και των Θεοφανείων μέχρι τον Δ΄ αιώνα εορτάζονταν από κοινού. Το 330 για πρώτη φορά στη Ρώμη άρχισε να εορτάζεται στις 25 Δεκεμβρίου η Γέννηση του Κυρίου ξεχωριστά από την εορτή των Θεοφανείων, η οποία συνέχισε να εορτάζεται στις 6 Ιανουαρίου και έλαβε έκτοτε χαρακτήρα χαρισματικό. Σταδιακά μέχρι τα μέσα του ΣΤ΄ αιώνα όλες οιοι τοπικές υιοθέτησαν οριστικά αυτή τη διάκριση του εορτασμού. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Η Διακήρυξη του ουρανού

«Και φωνή εγένετο εκ των ουρανών· Συ ει ο υιός μου ο Αγαπητός, εν σοι ευδόκησα»

(Μαρκ. 1, 11)

Λιτότητα εκφράσεως

Μεγάλο γεγονός με λίγες λέξεις. Το Ευαγγέλιο, που διαβάζεται κατά την τελετή του Αγιασμού των Θεοφανείων, είναι από τα μικρότερα σε έκταση. Μόλις τρεις στίχοι είναι. Και όμως μέσα σ’ αυτούς τους ελάχιστους στίχους κρύβεται όλο το Θεοφανικό μυστήριο. Λιτότητα χαρακτηρίζει τους Ιερούς Ευαγγελιστές στην περιγραφή των μεγάλων γεγονότων της ζωής του Χριστού.

Είναι και η λιτότητα μία απόδειξη της αλήθειας των υπερφυσικών γεγονότων. Αν όσα περιγράφουν οι Ευαγγελιστές για το πρόσωπο του Ιησού Χριστού δεν ήσαν αδιάψευστα γεγονότα, αλλ’ ήσαν αποκυήματα της φαντασίας, θα προσπαθούσαν να τα στολίσουν με εντυπωσιακές περιγραφές, με κτυπητά επίθετα και με λογοτεχνικά περιδέραια. Αλλά τα γεγονότα της Αγίας Γραφής είναι πραγματικά. Γι’ αυτό με λιτότητα ύφους παριστάνεται η φυσικότητά τους.

Η ερμηνεία της εικόνας της Βαπτίσεως του Κυρίου (Τα Θεοφάνεια)

Μέχρι τον Δ´ αἰώνα, ἡ Γέννηση καί ἡ Βάπτιση τοῦ Κυρίου ἑορτάζονταν τήν ἴδια ἡμέρα. Ἡ ἑνότης τους εἶναι ἀκόμη ὁρατή στήν παρόμοια σύσταση τῶν ἀκολουθιῶν αὐτῶν τῶν δύο ἑορτῶν καί δείχνει μιά ὁρισμένη συμπλήρωση τοῦ γεγονότος τῆς Γεννήσεως σ ̉ ἐκεῖνο τῆς Βαπτίσεως. Στή Γέννησή του, λέγει ὁ ἅγιος Ἰερώνυμος, ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ ἦλθε στόν κόσμο μέ κρυφό τρόπο, στήν Βάπτισή του ἐμφανίστηκε μέ φανερό τρόπο. Ἐπίσης ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος: Τά Θεοφάνεια δέν εἶναι ἡ ἑορτή τῆς Γεννήσεως ἀλλά τῆς Βαπτίσεως. Πρίν ἦταν ἄγνωστη ἀπό τό λαό, μέ τή Βάπτιση, ἀποκαλύπτεται σέ ὅλους.

Τό Ἅγιο Πνεῦμα ἀναπαύεται αἰώνια ἐπάνω στόν Υἱό· ἐκδηλωτική δύναμη ἀποκαλύπτει τόν Υἱό στόν Πατέρα καί τόν Πατέρα στόν Υἱό καί πραγματοποιεῖ ἔτσι τή θεία γενεαλογία, εἶναι ἡ αἰώνια χαρά… ὅπου οἱ τρεῖς χαίρονται μαζί. Ἡ ἐνσάρκωση ριζώνεται στήν ἴδια πράξη γενεαλογίας ἀλλά πού καλύπτει προοδευτικά τήν ἀνθρωπότητα τοῦ Χριστοῦ.

Η Βάπτιση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού

Οι Χριστιανικές γιορτές είναι γεγονότα, που έχουν σκοπό να καθοδηγήσουν τον άνθρωπο στο μεγάλο μυστήριο της σωτηρίας και για αυτό είναι λυτρωτικές για τον πιστό. Έτσι ο χρόνος για τον άνθρωπο, που συμμετέχει σε όλες τις γιορτές της Εκκλησίας, μεταφέρει το μήνυμα της εν Χριστώ αναγέννησης, την οποία καμία άλλη κοσμική γιορτή δεν μπορεί να προσφέρει ή να αντικαταστήσει.

Τα Θεοφάνεια ή Θεοφάνια ή γιορτή των Επιφανείων ή Αγίων Φώτων είναι μια από τις δεσποτικές γιορτές του Χριστού μας μέσα στο λειτουργικό πλαίσιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας, που γιορτάζεται στις 6 Ιανουαρίου. Είναι η τρίτη και τελευταία γιορτή του Δωδεκαημέρου (γιορτών των Χριστουγέννων). Η γιορτή αυτή είναι η αρχαιότερη μετά το Πάσχα δεσποτική γιορτή, που άρχισε κατά το 2ο αιώνα μ.Χ. και συνδέεται με την αποκάλυψη του Θεού, δηλαδή τη φανέρωση του ενός Τριαδικού Θεού στην ενανθρώπηση του Υιού του Θεού και Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Είναι η αρχή της δημόσιας φανέρωσης της ένσαρκης οικονομίας του Υιού του Θεού, που συνδέεται με τη βάπτιση Tου στον Ιορδάνη από τον Ιωάννη τον Βαπτιστή και η οποία τον ανέδειξε Σωτήρα και Λυτρωτή του κάθε πιστού. Η βάπτιση του Χριστού μας κατέστη ο θεμέλιος λίθος της σύνδεσης του κάθε πιστού με το μυστήριο της βάπτισής του, με το οποίο ξαναγεννιέται και εισέρχεται στη νέα εν Χριστώ ζωή.

Τα Φώτα στ’ Αϊβαλί

Στα θαλασσινά τα μέρη ρίχνουνε τον Σταυρό, ύστερ’ από τη Λειτουργία των Θεοφανίων. Έτσι τον ρίχνανε καί στην πατρίδα μου, κ’ ήτανε ένα θέαμα έμορφο και παράξενο.

 Ξεκινούσε η συνοδεία από τη μητρόπολη. Μπροστά πηγαίνανε τα ξαφτέρουγα και τα μπαϊράκια, κ’ ύστερα πηγαίνανε οι παπάδες με τον δεσπότη, ντυμένοι με τα χρυσά τα άμφια, παπάδες πολλοί κι αρχιμαντρίτες, γιατί η πολιτεία είχε δώδεκα εκκλησίες, και κατά τις επίσημες μέρες στις μικρές ενορίες τελειώνανε γλήγορα τη Λειτουρ­γία και πηγαίνανε οι παπάδες στη μητρόπολη, για να γίνεται η γιορ­τή πιο επίσημη. Οι ψαλτάδες ήτανε και κείνοι κάμποσοι κ’ οι πιο καλλίφωνοι, και ψέλνανε με μεγαλοπρέπεια βυζαντινά, δηλαδή ελ­ληνικά, κι όχι σαν σήμερα πού τρελλαθήκαμε και κάναμε την ψαλ­μωδία μας σαν ανάλατα και ξενικά θεατρικά τραγούδια. Από πίσω ακολουθούσε λαός πολύς.

Η εικόνα των Αγίων Θεοφανείων

Τα Άγια Θεοφάνεια είναι μία από τις μεγαλύτερες εορτές της Χριστιανοσύνης. Εορτάζεται το γεγονός της Βαπτίσεως του Κυρίου στα Ιορδάνια νάματα και ταυτόχρονα φανερώνεται η Τριαδική Θεότητα στον κόσμο.

Η σπουδαιότητα της εορτής φαίνεται από τις ιστορικές μαρτυρίες που αναφέρουν ότι μετά το Πάσχα, η εορτή των Θεοφανίων είναι η αρχαιότερη χριστιανική εορτή.

Το γεγονός της Βαπτίσεως έχει τεράστια θεολογική σημασία. Ο αγιογράφος κατάφερε να αποτυπώσει με τα χρώματα αυτό το πλούσιο σε νοήματα γεγονός.

Ο Χριστός βρίσκεται μεταξύ ψηλών βράχων, που σμίγουν και σχηματίζουν «κλεισούραν». Τα νερά, που δεν είναι αγιασμένα, μας θυμίζουν την εικόνα του θανάτου – κατακλυσμού. Ο συμβολισμός των βράχων της εικόνας της γεννήσεως συνεχίζεται στην εικόνα των Θεοφανίων και καταλήγει στην εικόνα της καθόδου του Χριστού στον Άδη. Η εικόνα της βαπτίσεως παρουσιάζει τον Ιησού να εισέρχεται στα νερά, στον υγρό τάφο. Ο Άδης έχει την μορφή ενός σκοτεινού σπηλαίου, που περιέχει όλο το σώμα του Κυρίου, δείχνοντας την προκάθοδο Του στον Άδη, για να διαλύσει το δυνατό του κόσμου τούτου. Όπως αναφέρει και ο άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων, ο Ιησούς «Καταβάς ἐν ὕδασιν ἔδησε τόν ἰσχυρόν».

Θεοφάνεια (+Ι. Μ. Φουντούλη)

Την 6^η  Ιανουαρίου εορτάζει η Εκκλησία μας την μεγάλη δεσποτική εορτή των «Θεοφανείων» ή «Επιφανείων» ή «τα άγια Φώτα». Τα προεόρτιά της αρχίζουν την επομένη της πρωτοχρονιάς, την 2^α  Ιανουαρίου. Μέσα στην προπαρασκευαστική αυτή περίοδο ευρίσκεται και η «Κυριακή προ των φώτων». Και αυτή εντάσσεται μέσα στην προεόρτιο λειτουργική ετοιμασία. Στα αναγνώσματα της θείας λειτουργίας της Κυριακής αυτής ακούμε την «Αρχή του Ευαγγελίου Ιησού Χριστού, Υιού του Θεού» από τον πρόλογο του Κατά Μάρκον Ευαγγελίου, που αφηγείται την εμφάνιση του Προδρόμου στην έρημο του Ιορδάνη, το κήρυγμά του και την προφητεία του περί του Χριστού. Ο Ιωάννης εβάπτισεν «εν ύδατι», ο «ισχυρότερός» του όμως, που έρχεται «οπίσω» του, θα βαπτίσει τον λαό «εν Πνεύματι αγίω» (Μάρκ. 1, 1-8).

Στην τετραήμερο προεόρτιο περίοδο, από της 2^ας μέχρι της 5^ης Ιανουαρίου στοιβάζονται οι κανόνες, τα τριώδια και τα άλλα προεόρτια ιερά άσματα. Εχομε και εδώ την «Μεγάλη Εβδομάδα» των Φώτων, όπως την είδαμε και στα Χριστούγεννα, με την διαφορά ότι ο χρόνος της προπαρασκευής εδώ είναι μικρότερος, λόγω της παρατάσεως των μεθεόρτων των Χριστουγέννων μέχρι της 31^ης Δεκεμβρίου και της εορτής της Περιτομής του Χριστού της 1^ης Ιανουαρίου. Και πάλι η επίδραση των ακολουθιών της Μεγάλης Εβδομάδος είναι έκδηλη, λόγω ακριβώς της προσπάθειας παραλληλισμού της εορτής των Θεοφανείων προς το Πάσχα. Και πάλι η προπαρασκευή κορυφώνεται την παραμονή με την λαμπρά ακολουθία των μεγάλων ωρών και του μεγάλου εσπερινού της εορτής.

Θεοφάνεια στα κύματα του Αιγαίου Πελάγους

Ω αμάραντο πέλαγο τι ψιθυρίζεις πες μου…

Στον Ήλιο ψιθυρίζω,

τον Πρώτο της Ανατολής,

της Δικαιοσύνης,

Μικρός και Μεγάλος Αγιασμός

Η Εκκλησία μας παρέλαβε από τον 3ο η 4ο αιώνα να αγιάζει τα ύδατα τη νύκτα των Θεοφανείων. Οι χριστιανοί έφερναν σπίτι τους αυτό τον Αγιασμό και τον διατηρούσαν 2 η 3 η και περισσότερα χρόνια και τον χρησιμοποιούσαν για τις ανάγκες καθώς αυτές αναφέρονται στις ευχές καθαγιασμού των υδάτων.

Πως έχει η ιστορια του καθαγιασμού των υδάτων; Οι αρχαιότερες πληροφορίες υπάρχουν από τις αρχές του 4ου αιώνα όταν ύδατα αγιασθέντα όχι με ιεροπραξία της Εκκλησίας, αλλά δι’ ευχών αγίων ανδρών χρησιμοποιήθηκαν για την διάλυση μαγγανιών και δαιμονικών επιρροών. Ο πρώτος που κάνει λόγο για τον αγισμό των υδάτων κατά την νύκτα των Θεοφανείων είναι ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος.

Ο ιερός πατήρ μας πληροφορεί, ότι τα μεσάνυκτα της εορτής αγιαζόταν πάσα η φύσις των υδάτων και οι χριστιανοί έφερναν τον Αγιασμό σε δοχεία στο σπίτι τους, τον διατηρούσαν για πολλά χρόνια και τον χρησιμοποιούσαν για τούς σκοπούς που η Εκκλησία υπεδείκνυε. Είχε δε διαπιστώσει ο ιερός πατήρ ότι το αγιασμένο νερό δεν αλλοιωνόταν, δεν «χαλούσε» αλλά παρέμενε νεαρό, φρέσκο, και διαυγές παρά την παρέλευση πολλών ετών.

Ποια η ερμηνεία της Εικόνος των Θεοφανείων;

Η εικόνα των Θεοφανείων προσφέρει τήν ευαγγελική διήγηση αλλά προσθέτει µερικές λεπτοµέρειες πού έχουν χρησιµοποιηθεί στή λειτουργία της εορτής καί δείχνει αυτό πού ο Ιωάννης θά µπορούσε νά διηγηθεί. Επάνω στήν εικόνα ένα τµήµα ενός κύκλου παριστά τούς ουρανούς πού ανοίγουν, καί κάποτε από µιά διπλή πτυχή πού οµοιάζει µέ κροσσό ενός σύννεφου, βγαίνει τό χέρι του Πατρός πού ευλογεί. Από αυτό τόν κύκλο αναχωρούν ακτίνες φωτός, χαρακτηριστικό του Αγίου Πνεύµατος, καί πού φωτίζουν τό περιστέρι. Αυτόµατη ανάµνηση του αρχικού λόγου «καί εγένετο φώς», η εκδηλωτική ενέργεια του Πνεύµατος, αποκαλύπτει τόν τριαδικό Θεό:

Τα Άγια Θεοφάνεια στον τόπο της Βαπτίσεως του Κυρίου

Σε άκρως πανηγυρικό κλίμα εορτάσθηκαν και φέτος τα άγια Θεοφάνεια στην Ανατολική Όχθη. Στην πανηγυρική τελετή, η οποία έλαβε χώρα στο σημείο της βαπτίσεως του Ιησού από τον Άγιο Ιωάννη τον πρόδρομο, συμμετείχαν πλήθος ορθοδόξων, περισσότεροι από 5000, από την Ιορδανία, τα γύρω αραβικά κράτη, και  άλλα μέρη του κόσμου, οι οποίοι με άπειρη θρησκευτική ευλάβεια, συναισθηματική ένταση, δάκρυα ελπίδος, ιερό δέος και πνευματική κατάνυξη κατέκλυσαν το ναό, αλλά και όλο τον παρά τις όχθες του ιερού ποταμού χώρο.

Θεοφάνεια στο Βατοπαίδι

Αρχικά,έγινε ο καθιερωμένος αγιασμός στην «Φιάλη» του Μοναστηριού.

Σαν περιστέρι

Σχετικό άρθρο

Άνθρωπος – Περιστέρι

Στον Ιορδάνη ποταμό έχουμε την αποκάλυψη των τριών προσώπων της Αγίας Τριάδας, ή μάλλον ακούμε τον Πατέρα. Βλέπουμε τον Υιό, τον σαρκωθέντα Υιό και Λόγο του Θεού, στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού. Βλέπουμε και το Πνεύμα το Άγιο «εν είδει περιστερας».

Ομοούσια τα τρία πρόσωπα. Ίσοι και ο Πατέρας και ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα. Ίσοι. Ίσως κάποιος, βλέποντας τον άνθρωπο που βα­πτίζεται και το περιστέρι που εμφανίζεται στον Ιορδάνη, να ρωτήσει:

Τραγούδι για τα Θεοφάνεια

Τα Θεοφάνεια  (του Διόνυσου και του Χριστού)
Από το Δωδεκάορτο του Χρίστου Τσιαμούλη
Τραγούδι: Ασπασία Στρατηγού
Στίχοι:  Αγγελος Καλογερόπουλος

Ήταν κοντά μιά θάλασσα, πού ’βγανε μιά πηγούλα
τού Διόνυσου ήταν η πηγή καί τού Χριστού τό κύμα.

Γιατί βαπτίστηκε ο Χριστός;

Αεροφωτογραφία τού Ιορδάνη ποταμού στήν εκβολή του πρός τήν θάλασσα τής Γαλιλαίας...

ΣHMEPA, τελειώνει το Δωδεκαήμερο. Δωδεκαήμερο είναι ο κύκλος των χαρμοσύνων εορτών, που αρχίζουν με τή γέννησι του Xριστού και τελειώνουν με τη βάπτισί του. Oι ημέρες είναι δώδεκα αν αφαιρεθεί η νηστήσιμος παραμονή των Φώτων.

Tην ημέρα των Xριστουγέννων είδαμε το Xριστό νήπιο στό σπήλαιο.