Η μετάνοια κατά τον άγιο Γρηγόριο Παλαμά (μέρος 2ο)

Συνέχεια από (1)

Αρχ. Εφραίμ, Καθηγουμένου Ι. Μ. Μονής Βατοπαιδίου, Αγίου Όρου

ΤΟ ΠΕΝΘΟΣ ΩΣ ΑΣΚΗΤΙΚΗ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ

Βασική προϋπόθεση εξόδου από τα δεσμά των παθών, αλλά και ταυτοχρόνως αρχή και πηγή μετανοίας είναι το κατά Θεόν πένθος.

Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς μέσα στα κείμενα του πολύ συχνά αναφέρεται στο κατά Θεόν πένθος και στην οδυνηρή αλλά και ευφρόσυνη κατάσταση, από την όποια χρειάζεται να περάσει ο χριστιανός, που επιθυμεί να ζήσει την αληθινή ζωή.

Γι΄ αυτό και δεν διστάζει να χαρακτηρίσει την περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής ως κατ’ εξοχήν περίοδο πένθους και αγώνα πνευματικού, ως σύμβουλο του παρόντος αιώνος και ως προϋπόθεση αναστάσεως για τη ζωή του κάθε πιστού.

Ο Άγιος Παλαμάς που βιώνοντας το κατά Θεόν πένθος άφηνε τους εκ βάθους στεναγμούς «φώτισον μου το σκότος», πολύ δικαιολογημένα δεν μπορεί να δει το πέρασμα του άνθρωπου από τη ζωή της αμαρτίας στην «όντως ζωή» χωρίς το πένθος και την μετάνοια.

Όταν ο νους, λέει, απελευθερωμένος από κάθε αισθητό πράγμα, ανεβεί πάνω από τον κατακλυσμό της τύρβης για τα γήινα πράγματα και μπορέσει να δει τον έσω άνθρωπο, αφού συνειδητοποιήσει κατά τη δική του έκφραση «το ειδεχθές προσωπείον», που απέκτησε η ψυχή από την περιπλάνηση της στα γήινα, τότε σπεύδει να αποπλύνει τον ρύπο της με δάκρυα πένθους (Λόγος εις Πέτρον Αθωνίτην, P.G. 150). Όσο απομακρύνεται ο άνθρωπος από τις βιοτικές μέριμνες και επιστρέφει στον εαυτό του, τόσο περισσότερο γίνεται δεκτικός του θείου ελέους. Ο Χριστός μας μακάρισε αυτούς που πενθούν για τις αμαρτίες τους και για την απώλεια της σωτηρίας τους που έχει ως αιτία την αμαρτία. Αυτός άλλωστε είναι ο λόγος για τον οποίον το πένθος αυτό ονομάζεται μακάριο.

Η μετάνοια κατά τον άγιο Γρηγόριο Παλαμά (μέρος 1ο)

Αρχ. Εφραίμ, Καθηγουμένου Ι. Μ. Μονής Βατοπαιδίου, Αγίου Όρους

Ακολουθώντας τη γνήσια πατερική παράδοση δεν αποδέχτηκε την ηθικιστική θεώρησι της πνευματικής ζωής, που προσπάθησαν μερικοί να φέρουν από τη Δύση και να προβάλουν στον χώρο των Ορθοδόξων.

Σε ολόκληρη την πατερική παράδοση τονίζεται ότι η μετάνοια δεν εξαντλείται σε ορισμένες αντικειμενικές βελτιώσεις της συμπεριφοράς ούτε σε τύπους και σχήματα εξωτερικά, αλλά αναφέρεται σε μια βαθύτερη και καθολικότερη αλλαγή του ανθρώπου. Δεν είναι μία παροδική συντριβή από τη συναίσθηση διαπράξεως κάποιας αμαρτίας, αλλά μία μόνιμη πνευματική κατάσταση, που σημαίνει σταθερή κατεύθυνση του ανθρώπου προς τον Θεό, και συνεχή διάθεση για ανόρθωση, θεραπεία και ανάληψη του πνευματικού αγώνα. Μετάνοια είναι το νέο φρόνημα, η νέα σωστή πνευματική κατεύθυνση, που πρέπει να συνοδεύει τον άνθρωπο μέχρι τη στιγμή του θανάτου.

Το αγκάθι του σήμερα είναι το λουλούδι του αύριο

Μια φορά κάποιος ζήτησε από το Θεό ένα λουλούδι και μια πεταλούδα. Ο Θεός όμως αντί γι’ αυτά του έδωσε ένα κάκτο και μια κάμπια. Αυτό στενοχώρησε τον άνθρωπο. Δεν μπορούσε να καταλάβει, γιατί δεν πήρε αυτό που ζήτησε. Είπε μέσα του, λοιπόν: «Ο Θεός έχει να νοιαστεί για τόσους ανθρώπους.». Και αποφάσισε να μην ζητήσει εξηγήσεις.

Μετά από λίγο καιρό

Ο Άγιος Νεομάρτυς Ζαχαρίας

Μαρτύρησε στην Πάτρα στις 20 Ιανουαρίου το 1782

Ο άγιος καταγόταν από την περιοχή της Άρτας και ήταν στο επάγγελμα γουναράς. Για κάποιο λόγο, τον οποίο δεν γνωρίζομε ,αρνήθηκε τον Χριστό και έγινε μουσουλμάνος. Έφυγε δε και εγκαταστάθηκε στην Πάτρα., όπου είχε εργαστήριο και συνέχιζε το επάγγελμά του.

Παρά την άρνησή του είχε ένα βιβλίο « Αμαρτωλών σωτηρία» και το διάβαζε κρυφά. Το αποτέλεσμα ήταν να έλθει σε άκρα μετάνοια και να κλαίει πικρά για το μεγάλο κακό που έπαθε. Παρακαλούσε δε θερμά τον Κύριο να τον αξιώσει να τύχει της σωτηρίας του.

Ο Άγιος Νεομάρτυς Αθανάσιος

Μαρτύρησε στη Σμύρνη στις 7 Ιανουαρίου 1700

Ο άγιος καταγόταν από την Αττάλεια της Μ. Ασίας. Στη Σμύρνη όπου ζούσε συναναστρεφόταν με Οθωμανούς, οι οποίοι συνεχώς τον ενοχλούσαν με το να περιγελούν τη χριστιανική πίστη. Μολονότι ο άγιος ήταν αγράμματος τους απαντούσε με λόγο και σύνεση , με αποτέλεσμα να τους αποστομώνει. Μη μπορώντας να αντιτάξουν λόγο αλλά και επειδή ντρέπονταν για την σαθρότητα των δογμάτων της πίστης τους σκέφθηκαν να τον συκοφαντήσουν. Τον παρατηρούσαν λοιπόν συνεχώς μήπως και βρουν την κατάλληλη ευκαιρία να τον παγιδεύσουν.

Σήμερα τα Φώτα…

Εικόνα από την Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου. 18ος αιώνας

Κάλαντα Θεοφανείων (MP3)

Από το CD «Σας τα ‘παν άλλοι»

Οι Άγιοι Νικόλαος, Αθανάσιος και Αντώνιος οι νέοι Κτίτορες της Μονής Βατοπαιδίου (10ος-11ος αι.)

Οι Κτίτορες της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου Όσιοι Νικόλαος, Αντώνιος και Αθανάσιος.καθώς και ο Όσιος Σάββας ο Βηματάρης εξάγουν την εικόνα της Παναγίας Βηματάρισσας από το πηγάδι. Παράσταση σε σύγχρονη χρυσοκέντητη ποδέα.

Κατά ιερά παράδοση κτίτορες της ιεράς μονής Βατοπαιδίου θεωρούνται οι από την Αδριανούπολη ευγενείς άρχοντες Αθανάσιος, Νικόλαος και Αντώνιος. Αυτοί ήλθαν στα μέσα του 10ου αιώνος, ενώ κτιζόταν η ιερά μονή Μεγίστης Λαύρας, πλησίον του κτίτορός της οσίου Αθανασίου του Αθωνίτου, ο οποίος και διατύπωσε το τυπικό της νέας μονής, και υπακούοντας στην προτροπή του μεγάλου οσίου «επανίδρυσαν» και ανοικοδόμησαν την ερημωθείσα από τους πειρατές ιερά μονή Βατοπαιδίου. Οι τρεις όσιοι παρουσιάζονται ως πλούσιοι, ως αδελφοί, ως μοναχοί και ως κτίτορες.

Η καρδιά και ο Θεός (Αγίου Θεοφάνους του Εγκλείστου)

Ο Θεός βρίσκεται παντού. Και σαν βρει καρδιά που δεν Του εναντιώνεται, καρδιά ταπεινή, μπαίνει μέσα της και τη γεμίζει χαρά. Τόση είναι η χαρά της καρδιάς που έχει μέσα της το Θεό, ώστε κολλάει πάνω Του και δεν θέλει ποτέ να Τον αποχωριστεί. Σε καρδιά φουσκωμένη από εγωισμό δεν πλησιάζει ο Κύριος. Κι έτσι αυτή καταθλίβεται, μαραζώνει και σιγολιώνει, βυθισμένη στην άγνοια, τη λύπη και το σκοτάδι. Όσο αμαρτωλοί κι αν είμαστε, μόλις στραφούμε με μετάνοια και πόθο προς τον Κύριο, η θύρα της καρδιάς μας ανοίγει σ’ Εκείνον. Η εσωτερική ακαθαρσία ξεχύνεται έξω, για να παραχωρήσει τη θέση της στην καθαρότητα, την αρετή, τον ίδιο το Σωτήρα, τον μεγάλο Επισκέπτη της ψυχής, τον κομιστή της χαράς, του φωτός, του ελέους. Θείο δώρο είναι αυτή η ευλογημένη κατάσταση, όχι δικό μας κατόρθωμα. Και αφού είναι δώρο, πρέπει να ευχαριστούμε το δωρητή με ταπείνωση. Ταπείνωση! Η βάση κάθε

Ο άγιος Νεομάρτυς Αγγελής

Μαρτύρησε στη Χίο στις 3 Δεκεμβρίου 1813

Ο άγιος καταγόταν από το Άργος της Πελοποννήσου και ζούσε στο Κουσάντασι ( Έφεσο) της Μικράς Ασίας . Εργαζόταν ως πρακτικός γιατρός. Ήταν άνθρωπος ήσυχος, ευλαβής , φιλακόλουθος και ελεήμων.

Κάποια μέρα σε μια συναναστροφή έτυχε να βρίσκεται ένας Γάλλος άθεος ο οποίος χλεύαζε τη χριστιανική πίστη. Ο άγιος ούτε ντράπηκε ούτε φοβήθηκε αλλά αντέκρουσε τα επιχειρήματα του Φράγκου. Του πρότεινε μάλιστα να μονομαχήσουν, εκείνος πάνοπλος και ο άγιος μόνο με ένα ξύλο, πιστεύοντας πως θα τον νικήσει με τη δύναμη της πίστης. Ο Φράγκος δέχτηκε, έκαναν μάλιστα και έγγραφη συμφωνία στην πρεσβεία. Ο άγιος έτρεξε στον πνευματικό του, εξομολογήθηκε και του ζήτησε την ευχή του. Ο πνευματικός πάσχισε να τον αποτρέψει αλλά ο άγιος επέμενε και ο ιερέας τελικά τον ευχήθηκε.

Ο Αγγελής πέρασε άγρυπνος όλη τη νύχτα με θερμή προσευχή ζητώντας από τον Κύριο να τον ενδυναμώσει εναντίον του βλάσφημου Φραντσέζου. Έτσι προετοιμάστηκε πνευματικά για τη μονομαχία όμως ο Θεός δεν επέτρεψε να γίνει τελικά ανθρωποκτονία.

Αφού κοινώνησε ο Αγγελής των αχράντων Μυστηρίων εμφανίστηκε μπροστά στον αλλόφυλο .Τότε τρόμος απερίγραπτος και δειλία θανάτου κυρίευσε τον Φράγκο ,με αποτέλεσμα , μπροστά σε όλους, να εγκαταλείψει καταντροπιασμένος τη μονομαχία . Έτσι νικητής ανακηρύχθηκε ο άγιος.

Στην Αγία Μεγαλομάρτυρα Αικατερίνα (+ 25 Νοεμβρίου)

Του Σεβασμιότατου Μητροπολίτου Αντινόης κ.κ. Παντελεήμονος

Μέσα στα πλαίσια των καθηκόντων μας, ως μαθητές του Πρωτομάρτυρος και Αρχιποίμενος Χριστού, είναι η διά βίου ομολογία και μαρτυρία της εις Χριστόν πίστεώς μας. Ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός διαβεβαίωσε τούτο με τα εξής λόγια: Εάν ο κόσμος σας καταδιώκει, εάν σας φυλακίζει, εάν σας καθυποβάλλει σε φοβερά και φρικτά μαρτύρια, με σκοπό να αρνηθείτε το όνομά Μου, τότε ας γνωρίζετε, ότι προτού να καταδιώξει εσάς, Εμένα πρώτα απ’ όλους κατεδίωξε.

Ο Κύριος καλεί όλους όσους θέλουν να Τον ακολουθήσουν, να βαδίσουν την στενή και τεθλιμμένη οδό, η οποία, παρά τις δυσκολίες και αντιξοότητες της, απάγει στην αιώνιο ζωή και Ουράνιο Βασιλεία του Θεού.

Ο Άγιος Νεομάρτυς Αναστάσιος από την Παραμυθία

Μαρτύρησε στην Παραμυθία Θεσπρωτίας στις 18 Νοεμβρίου 1750

Μια μέρα του Ιουνίου ο Αναστάσιος με άλλους Χριστιανούς και με την αδελφή του πήγαν στα χωράφια να θερίσουν. Όπως θέριζαν , πέρασε από εκεί ο γιος του πασά ονόματι Μουσάς ,με άλλους τούρκους , είδαν την όμορφη αδελφή του αγίου με ακόλαστη επιθυμία και έσπευσαν να ικανοποιήσουν την ασέλγειά τους. Ο άγιος όμως με τους άλλους Χριστιανούς ήρθαν στα χέρια μαζί τους δίνοντας έτσι χρόνο στην αδελφή του να φύγει.

Οι Αγαρηνοί προσβεβλημένοι πήγαν στον πασά και είπαν πράγματα διαφορετικά, ότι τάχα ο Αναστάσιος τους είχε δώσει λόγο να γίνει μωαμεθανός και τώρα αρνείται. Ο πασάς έστειλε αμέσως και έφεραν δέσμιο μπροστά του τον αθώο Αναστάσιο . Βλέποντάς τον νέο, ωραίο και ρωμαλέο σκεφτόταν με ποιο τρόπο θα κατάφερνε να τον εξισλαμίσει.

Ο άγιος, όταν άκουσε τις συκοφαντίες των κατηγόρων περί δήθεν εξομώσεώς του, με θάρρος είπε στον πασά :

Εγώ ουδέποτε είπα τέτοια κουβέντα. Χριστιανός γεννήθηκα και Χριστιανός θα πεθάνω, με τη βοήθεια του Χριστού μου. Όσο για τα αγαθά που μου υπόσχεσαι, δεν ενδιαφέρομαι καθόλου , γιατί έχω πολλά αγαθά αιώνια στους ουρανούς, που δεν συγκρίνονται με τα παρόντα.

Το έγκλημα της βλασφημίας στην ελληνική έννομη τάξη

Επειδή πολλά ακούστηκαν από μη ειδικούς σχετικά με το αδίκημα της βλασφημίας χωρίς να θέλουμε να προβληθεί η προσωπική άποψη του οποιοδήποτε και χωρίς να κάνουμε δική μας ερμηνεία των νόμων θα παραθέσουμε τις διατάξεις και ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο

Ο Απόστολος και Ευαγγελιστής Ματθαίος (16 Νοεμβρίου)

Ο άγιος Ματθαίος. Μικρογραφία από βυζαντινό Ευαγγέλιο της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου.

Σήμερα η Εκκλησία εορτάζει και τιμά την ιερή μνήμη του αγίου αποστόλου και ευαγγελιστή Ματθαίου. Ο Ματθαίος, που λεγότανε και Λεβίς, είναι ο όγδοος στη σειρά των δώδεκα Αποστόλων και ο θεόπνευστος συγγραφέας του πρώτου Ευαγγελίου. Ήταν τελώνης το επάγγελμα, κι ο Ιησούς Χριστός περνώντας τον κάλεσε και του είπε· «Ακολουθεί μοι». Τότε ο Ματθαίος «αναστάς ηκολούθησεν αυτώ». Ο ευαγγελιστής Λουκάς, που στο Ευαγγέλιο του αναφέρει επίσης για την κλήση του Ματθαίου, λέγει ότι «καταλιπών άπαντα ηκολούθησεν αυτώ». Κι ακόμη ότι «εποίησε δοχήν μεγάλην αυτώ εν τη οικία αυτού». Όλα αυτά μας δίνουν να εννοήσουμε τί άνθρωπος ήταν ο τελώνης Λεβίς, ο έπειτα απόστολος και ευαγγελιστής Ματθαίος.

Αν μοιάζαμε στο κεράκι μας…

Προχτές είχα πάει σ’ένα… πολύ μικρό, ταπεινό εκκλησάκι να
προσκυνήσω. Στο κέντρο της πόλης, μα σχεδόν αόρατο. Αθέατο. Πολύ μ’αρέσουν κάτι
τέτοια εκκλησάκια. Προσκύνησα τις εικόνες, άναψα δυο κεράκια και αφέθηκα στη
δίνη της εύλαλης σιωπής…

Όποιος αγαπάει τον Θεό, δεν είναι δυνατό να μην αγαπήσει και κάθε άνθρωπο σαν τον εαυτό του.

Aγίου Μαξίμου του Ομολογητού

Και όσους ακόμα είναι υπόδουλοι στα πάθη τους κι αυτούς τους αγαπάει σαν τον εαυτό του, και χαίρεται με αμέτρητη και ανείπωτη χαρά, όταν τους βλέπει να διορθώνονται.

«Όποιος με αγαπάει», λέει ο Κύριος, «θα τηρήσει τις εντολές μου» (Ιω. ιδ’ 23). «Και η δική μου εντολή είναι να αγαπάτε ο ένας τον άλλο» (Ιω. ιε’ 12). Εκείνος λοιπόν που δεν αγαπάει τον πλησίον του, αθετεί την εντολή του Κυρίου.

Και όποιος αθετεί την εντολή του Κυρίου, ούτε τον Κύριο είναι δυνατό ν’ αγαπήσει.

Ας πλησιάσουμε ο ένας τον άλλο!

Αββάς Δωρόθεος, Έργα Ασκητικά, ΣΤ΄Διδασκαλία

» Φροντίστε όσο μπορεί ο καθένας να ενωθείτε μεταξύ σας. Γιατί όσο ενώνεται κανείς με τον πλησίον, τόσο ενώνεται και με το Θεό.

Και για να καταλάβετε τη σημασία αυτού του λόγου θα σας πω ένα παράδειγμα από τους Πατέρες.

Φανταστείτε ένα κύκλο πάνω στη γη, σαν ένα σχήμα στρογγυλό που χάραξε κάποιος με διαβήτη από ένα κέντρο. Κέντρο λέγεται το μέσο του κύκλου. Προσέξτε τώρα.

Οι άγνωστοι Αρχάγγελοι Ραφαήλ και Ουριήλ

του π. Αθανασίου Γιουσμά

Η πίστη μας είναι όντως ένα μυστήριο! Αρκετά τα άγνωστα και πάμπολλα τα κεκρυμμένα… Γνωρίζουμε και πιστεύουμε τόσα όσα ο Κύριος μάς έχει αποκαλύψει. Και μας αποκάλυψε τόσα όσα είναι αρκετά για να Τον πλησιάσουμε και να σωθούμε.

Η Ορθόδοξη πίστη μας είναι αλήθεια που δεν ανακαλύφθηκε κι ούτε ανακαλύπτεται, αλλά αποκαλύφθηκε και αποκαλύπτεται. Αποκαλύφθηκε από τον Τριαδικό Θεό μέσα στο διάβα των αιώνων και αποκαλύπτεται (με την έννοια γνωρίζεται, κατανοείται) ως σήμερα, σε όσους είναι δεκτικοί αυτής της δωρεάς κι έχουν αγαθή προαίρεση και «καθαρή καρδιά» (Ματθ. 5, 8).

Ο άγιος Δημητριανός, επίσκοπος Κυθρέας (6 Νοεμβρίου)

Άγιος Δημητριανός Επίσκοπος Χύτρων. Σύγχρονη φορητή εικόνα.

Από το χωριό Συκές, της επαρχίας των παλαιών Χύτρων, της σημερινής σκλαβωμένης Κυθρέας της Κύπρου, καταγόταν ο σήμερα εορταζόμενος Άγιος Δημητριανός. Οι γονείς του ενάρετοι και ευσεβείς. Ο πατέρας του ιερέας του χωριού είχε μια επίσης ισάξια του φιλόθεη πρεσβυτέρα. Και οι δύο φρόντισαν για την χριστιανική αγωγή του Δημητριανού.

Όταν έφθασε στην ηλικία των 15 ετών για να τον διαφυλάξουν από τους κινδύνους που απειλούν την ατίθαση νεότητα τον πάντρεψαν με μια συνομήλικη του που είχε το ανάλογο ήθος με αυτόν. Ο Θεός όμως άλλα σκεφτόταν για τον Δημητριανό. Για άλλα τον προόριζε.

Μέσα σε τρείς μήνες η νεαρή σύζυγος πέθανε. Κατά την σύντομη ζωή τους οι δύο σύζυγοι με τη δύναμη της χάριτος του Θεού παρέμειναν παρθένοι. Μετά την κοίμηση της συζύγου του ο Δημητριανός αποφάσισε να αφιερωθεί ολοκληρωτικά στο Θεό διαπιστώνοντας το άστατο της ζωής του ανθρώπου, που μοιάζει με ένα όνειρο.

Ο άγιος νεομάρτυς και οσιομάρτυς Γεώργιος ο Νεαπολίτης

Μαρτύρησε στη Μαλακοπή της Μ. Ασίας στις 3 Νοεμβρίου 1797

Ο άγιος Γεώργιος ο Νεαπολίτης ήταν ιερομόναχος στην Ι. Μ. Κοιμήσεως της Θεοτόκου στη Νεάπολη, Νεβ – Σεχήρ τούρκικα , της Μ. Ασίας. Ως εφημέριος διέπρεπε για την πραότητά του, την ταπείνωση και την ακρίβεια της τήρησης των εντολών του Χριστού. Ως άγγελος ενίσχυε και παρηγορούσε τους Χριστιανούς που καταδυναστεύονταν από τους Αγαρηνούς.

Ευαρεστώντας έτσι τον Θεό κα τους ανθρώπους αξιώθηκε μαρτυρικού τέλους

Μετά τα Ορλωφικά τα πράγματα δεν είχαν ακόμα ησυχάσει και οι τύραννοι εξακολουθούσαν να διώκουν τους Ρωμιούς. Οι κάτοικοι της Μαλακοπής δεν είχαν ιερέα είτε διότι ήταν σοβαρά άρρωστος είτε διότι κρυβόταν εξαιτίας των διωγμών των Τούρκων και ιδιαίτερα εξαιτίας της μανίας τους κατά των κληρικών. Κατά το 1797 παρακάλεσαν τον Άγιο να πάει στη Μαλακοπή, έξι ώρες δρόμο από την Νεάπολη, να τους λειτουργήσει , γιατί ήταν κάποια μεγάλη εορτή και να αγιάσει εκεί τους ευσεβείς Χριστιανούς .

Ο άγιος Γεώργιος ξεκίνησε πρόθυμα, καβάλα σε ένα γάιδαρο , αν και ήταν ηλικιωμένος και ασθενικός , για την Μαλακοπή , να εξυπηρετήσει τις ανάγκες των Χριστιανών.

Η αγία νεομάρτυς Ελένη από την Σινώπη του Πόντου

Μαρτύρησε στη Σινώπη την 1η Νοεμβρίου ( 18ος αι.)

Η αγία παρθενομάρτυς Ελένη καταγόταν από την Σινώπη , τη μητρόπολη των πόλεων του Πόντου. Ήταν κόρη της ευσεβούς οικογένειας Μπεκιάρη. Οι γονείς της την ανέθρεψαν με φόβο Θεού. Στην ανατροφή της επέδρασε και ο θείος της, αδελφός του πατέρα της, που δίδασκε σε ελληνικό , κρυφό, σχολειό της Σινώπης.

Η αγία ήταν δεκαπέντε ετών, πολύ όμορφη, η δε αγνότητά της έδινε ιδιαίτερη χάρη στο πρόσωπό της.

Μια ημέρα η μητέρα της την έστειλε να αγοράσει νήματα, για το κέντημα από το κατάστημα του Κρυωνά. Στο δρόμο εκείνο υπήρχε το σπίτι του Ουκούζογλου πασά της Σινώπης. Την ώρα που περνούσε η Ελένη την είδε ο πασάς απ’ το παράθυρο και η ωραιότητά της τράβηξε την ακόλαστη ψυχή του. Διέταξε αμέσως και την έφεραν μπροστά του. Αφού έμαθε ποια ήταν, προσπάθησε δυο και τρεις φορές να την μιάνει αλλά μια αόρατη δύναμη τον απωθούσε . Ένα αόρατο τείχος προστάτευε την κόρη. Ήταν το τείχος της προσευχής .Η Ελένη προσευχόταν νοερώς λέγοντας συνεχώς τον εξάψαλμο .

Ο άγιος Νέστωρ

Σήμερα,  27 Οκτωβρίου, η Εκκλησία εορτάζει και τιμά την ιερή μνήμη του αγίου και ένδοξου μάρτυρα Νέστορα.

Και η σημερινή εορτή είναι σαν συνέχεια της χθεσινής, όπου εορτάσαμε την ιερή μνήμη του αγίου και ενδόξου μεγαλομάρτυρα Δημητρίου του μυροβλύτη. Θα μπορούσαν κι οι δυo μάρτυρες να εορτάζονται μαζί την ίδια μέρα, γιατί μαζί άθλησαν και μαζί στεφανώθηκαν με το αμάραντο στεφάνι του μαρτυρίου. Η Εκκλησία όμως, για να τους τιμήσει περισσότερο, τους εορτάζει χωριστά, αφιερώνοντας μια ήμερα για τον καθένα. Όσα λοιπόν θα πούμε σήμερα είναι σχεδόν τα ίδια που θα λέγαμε και χθες.

Μνάσων, ο αρχαίος μαθητής

Η μνήμη του τιμάται στις 19 Οκτωβρίου

«Μετά δε τας ημέρας ταύτας επισκευασάμενοι ανεβαίνομεν εις Ιερουσαλήμ· συνήλθον δε και των μαθητών από Καισαρείας συν ημίν, άγοντες παρ’ ώ ξενισθώμεν Μνάσωνί τινι Κυπρίω, αρχαίω μαθητή» (Πράξ. κα’ 15, 16).

Δηλαδή, υστέρα από τις ήμερες αυτές (που έμειναν στην Καισαρεία κι ο προφήτης Άγαβος προφήτεψε τη σύλληψη του αποστόλου, όταν θα πήγαινε στα Ιεροσόλυμα για τελευταία φορά) οι απόστολοι Παύλος, Λουκάς κι οι σύντροφοι τους ετοίμασαν τις αποσκευές τους κι ανέβηκαν στα Ιεροσόλυμα.

Εκεί ήρθαν κι από την Καισαρεία μερικοί από τους μαθητές. Έτσι ονομάζονταν οι πρώτοι χριοτιανοί. κι έφεραν μάλιστα μαζί τους και κάποιο Μνάσωνα, Κύπριο παλιό μαθητή στο σπίτι του οποίου επρόκειτο να φιλοξενηθούν.

Αρχαίος μαθητής!

Να ο επίζηλος τίτλος, τον οποίο αυτό το πνεύμα του Θεού δια του αποστόλου και ευαγγελιστού Λουκά δίνει στον εκλεκτό Ιεράρχη της Κύπρου, τον άγιο Μνάσωνα. Αρχαίο μαθητή τον ονομάζει.

Τώρα πως…

Μνήμη της ανακομιδής του τιμίου λειψάνου του αγίου Λαζάρου (17 Οκτωβρίου)

Ο ΑΓΙΟΣ ΛΑΖΑΡΟΣ μέσα από την Γραφή και την Παράδοση

Βηθανία, εβραϊκή λέξη που σημαίνει «οίκος Φοινίκων». Έμεινε γνωστή στην Ιστορία ως πατρίδα του φίλου του Χριστού Λαζάρου. Μικρή και ασήμαντη κωμόπολη στο χώρο της Παλαιστίνης αλλά σημαντική στην Ιστορία του Χριστιανισμού. Ήταν από τους τόπους που αγαπούσε ιδιαίτερα και παρέμενε πολύ συχνά ο Ιησούς. Και αυτό, οφειλόταν στον ιδιαίτερο δεσμό αγάπης και φιλίας που συνέδεε τον θεάνθρωπο με την οικογένεια του Λαζάρου και με τον λεπρό που πολλοί θεωρούν ως πατέρα του Αγίου.

Γνωστή είναι η φιλοξενία του Κυρίου στο σπίτι της Μάρθας και Μαρίας, αδελφών του Λαζάρου. Το γεγονός όμως που δόξασε τη Βηθανία είναι η ανάσταση του Λαζάρου (Ιω. ια’ 1-44), όπου ο Κύριος με αυτό το θαύμα προεικόνισε την δική του ανάσταση. Γι’ αυτό και η υμνολογία της αγίας μας Εκκλησίας κατά το Σάββατο του Λαζάρου τονίζει πρωτίστως το μυστήριο της κοινής αναστάσεως και δευτερευόντως τη μνήμη του Αγίου.

Ο Άγιος Μάρτυς Λογγίνος ο εκατόνταρχος

1.Καταγωγή – Επάγγελμα

Ο άγιος Λογγίνος έζησε κατά τους χρόνους της ενσάρκου οικονομίας του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.

Ο Συμεών ο Μεταφραστής στους βίους και την πολιτεία Αγίων Μηνός Μαρτίου αναφέρει ότι, ανήκε στην Ιουδαϊκή συναγωγή (P.G., Τόμ. 115, σ. 32 Α).

Ο Άγιος καταγόταν από την κωμόπολη Σανδιάλη της Καππαδοκίας (P.G., Τόμος 115, σελ. 41). Εκεί, λοιπόν, αποσύρθηκε μετά την Ανάσταση του Κυρίου, όταν παραιτήθηκε από το Ρωμαϊκό στρατό που υπηρετούσε και εκήρυξε «Χριστόν εσταυρωμένον και αναστάντα εκ νεκρών».

Πως μπορούμε να μιλήσουμε στα παιδιά για το Θεό;

Αρχιμανδριτου Εφραιμ Παναούση

Αλήθεια, πώς θα μπορούσαμε να μιλήσουμε στα παιδιά για το Θεό; Πόσο εφικτό γίνεται αυτό όταν εμείς έχουμε μεγάλα πνευματικά κενά αλλά καί οι σημερινές απαιτήσεις των παιδιών έχουν γίνει πιεστικές; Στούς καιρους μας περισσεύουν οι αντιρρήσεις για την ύπαρξη του Θεού, ενώ μεταλλαγμένες μορφές αθεΐας εμφανίζονται συνεχώς. Παράλληλα τα αμείλικτα ερωτήματα των παιδιών μας ζητούν απαντήσεις, σημερινές καί άμεσες. Πού είναι ό Θεός όταν το κακό κραυγάζει θριαμβευτικά, όταν ό πόνος, ή αρρώστια, ό θάνατος χτυπούν βάναυσα καί ανελέητα; Πού είναι ό Θεός στην ορφάνια ή στην έσχατη φτώχεια; Σ’ αυτό τον ορυμαγδό αμφισβητήσεων καί αντιρρήσεων μόνο ή εμπειρική βίωση από μέρους μας της ορθοδόξου πίστεως μπορεί να απαντήσει.

Από την αρχή παρουσιάζεται ένα πρακτικό πρόβλημα. Στήν εκκλησιαστική παράδοση καί την ορθόδοξη Θεολογία μιλούμε για ένα Θεό πού είναι Τριαδικός. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πώς αυτά πού κατανοούμε ή προσπαθούμε να κατανοήσουμε εμείς, δεν είναι αυτονόητα στο παιδί.