Θρησκείες και Πολιτική στη Νεωτερικότητα [2]

Ειρήνη Αρτέμη

Στο προοίμιο της Βυζαντινής εποχής το διάταγμα των Μεδιολάνων το 313 αποτέλεσε την αρχή της στενής συνεργασίας-σύζευξης του Χριστιανισμού με την Πολιτεία. Επιπλέον, μελετώντας τα ιστορικά κείμενα της εποχής, είναι εύκολο κανείς να διαπιστώσει πόσο η Πολιτεία στήριξε τη Χριστιανική θρησκεία αλλά και το αντίστροφο.  Το Βυζάντιο θεωρείται κατεξοχήν η πρώτη Χριστιανική Αυτοκρατορία. Μόνο την περίοδο του Ιουλιανού του Παραβάτη και την περίοδο της εικονομαχίας, η πολιτική εξουσία βρίσκεται μέσα σε ένα ανταγωνισμό με το Χριστιανισμό, με σκοπό να τον παραγκωνίσει ολοκληρωτικά. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Θρησκείες και Πολιτική στη Νεωτερικότητα [1]

Δρ Θεολογίας – Φιλόλογος Ειρήνη Αρτέμη

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Πολλές φορές στη διάρκεια της ανθρώπινης ιστορίας, οι θρησκείες και η πολιτική συμπορεύτηκαν. Παρέχοντας χώρο δράσης η μία στην άλλη. Άλλοτε πάλι η μία στήριζε την άλλη και βοηθούσε στη θεμελίωσή της. Φυσικά, δεν ήταν λίγες οι φορές που οι δύο αυτοί παράγοντες της ανθρώπινης ιστορίας βρέθηκαν αντιμέτωπες και αγωνίστηκαν όχι μόνο για το ποια θα επικρατήσει στη μεταξύ τους αντιπαράθεση αλλά και πως θα παραγκωνίσει τελείως την άλλη. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Η περίοδος του Μεσοπολέμου και οι κρίσεις στην Ελληνική Κοινωνία [2]

Ειρήνη Αρτέμη

Το προσφυγικό υπήρξε μία από τις παραμέτρους της περιόδου του Μεσοπολέμου. Μία άλλη υπήρξε η πολιτική αλλά και η οικονομική κρίση του 1922 με τη διχοτόμηση της δραχμής Το βενιζελικό κόμμα είχε χάσει την αίγλη του. Πρόσωπα από το χώρο των βενιζελικών ίδρυσαν νέα πολιτικά κόμματα[1]. Η κυβέρνηση Γούναρη με την επιστροφή του Βασιλιά έδωσε αφορμή στις Μεγάλες Δυνάμεις να εγκαταλείψουν τη χώρα αβοήθητη στο Μικρασιατικό μέτωπο. Οι κρατούντες ήταν ανίκανοι να ανταπεξέλθουν στις οικονομικές απαιτήσεις του έθνους. «Mέσα στο πλήρες οικονομικό αδιέξοδο, ο Π. Πρωτοπαπαδάκης συνέλαβε την ιδέα του πρώτου «αναγκαστικού δανείου», με τη διχοτόμηση της δραχμής, δηλαδή το υποχρεωτικό κόψιμο όλων των χαρτονομισμάτων στη μέση[2]. Ταυτόχρονα η χώρα συγκλονίστηκε από πολιτικές αποκαλύψεις. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Πολιτική και μνήμη

Ο Νικόλαος Μέρτζος στο χώρο της βιβλιοθήκης της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών

Νικόλαος Ι Μέρτζος

Οι «αντιμνημονιακοί» μάς διαβεβαιώνουν από δεξιά και αριστερά πως για το Μνημόνιο και όλα τα δεινά της χώρας «φταίνε οι Γερμανοί». Γι’ αυτό, συχνά-πυκνά, θυμίζουν στον ελληνικό Λαό ότι μεταξύ των άλλων οι Γερμανοί κατακτητές πριν εβδομήντα χρόνια προκάλεσαν Ολοκαύτωμα στα Καλάβρυτα και στο Δίστομο.

Αυτή η επιλεκτική χρήση της μνήμης δημιουργεί την εντύπωση (ή μήπως πιστοποιεί;) ότι υπάρχουν διαφορετικές Ελλάδες και διαφορετικές κατηγορίες Ελλήνων. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Διωγμοί ελληνικών πληθυσμών στα βουλγαρικά παράλια του Εύξεινου Πόντου, 1906

Συγγραφή : Κοτζάμπαση Μαρία (18/12/2007)

Για παραπομπή: Κοτζάμπαση Μαρία, «Διωγμοί ελληνικών πληθυσμών στα βουλγαρικά παράλια του Εύξεινου Πόντου, 1906», 2007,

Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού, Εύξεινος Πόντος

1. Στόχοι και μέσα της βουλγαρικής αφομοιωτικής πολιτικής (1885-1904)

Μετά την προσάρτηση της υπό οθωμανικό έλεγχο αυτόνομης επαρχίας της Ανατολικής Ρωμυλίας στη βουλγαρική ηγεμονία (1885) επιδιώχθηκε η αφομοίωση του ελληνικού στοιχείου με διάφορους τρόπους. Η βουλγαρική αφομοιωτική πολιτική εφαρμόστηκε κυρίως από το Εθνικό Φιλελεύθερο Κόμμα, που συνδύαζε εθνικιστική και φιλελεύθερη ιδεολογία, στηριζόταν σε διάφορα πατριωτικά σωματεία και κυβέρνησε τη χώρα κατά τα χρονικά διαστήματα 1886-1894 και 1903-1908.
Η αφομοιωτική διαδικασία κατευθύνθηκε από την κυβέρνηση και την κεντρική διοίκηση και εκδηλώθηκε στην εκπαίδευση, στη στελέχωση του κρατικού μηχανισμού, στο στρατό και στα εκκλησιαστικά ζητήματα1.
Για το σκοπό αυτό το βουλγαρικό κράτος έλαβε μια σειρά από μέτρα, όπως:

Νέστωρ Κίρσνερ. Ένας σύγχρονος «Νέστωρ της πολιτικής»

Βίντεο αφιερωμένο στον Νέστωρ Κίρσνερ, εκλιπόντα Πρόεδρο της Αργεντινής που

απεβίωσε στις 27 Οκτωβρίου το 2010, την ημέρα μνήμης του Αγίου Νέστωρα σε

ηλικία 60 ετών. Το βίντεο προβλήθηκε την 27 Οκτωβρίου 2012 στο Πνευματικό

Κέντρο του Δήμου Τρικάλων στα πλαίσια εκδήλωσης του Συλλόγου Τρικάλων

«Άγιος Νέστωρ» για τα 1700 χρόνια Ρωμιοσύνης από τις 27 Οκτωβρίου 312μ.Χ

με το όραμα του «Εν τούτω νίκα»  έως τις ημέρες μας.

«Η Ελλάδα πεινάει κι εμένα θα μου βάλετε …τηλέφωνο;»

Τάδε έφη Νικόλαος Πλαστήρας, πρωθυπουργός της Ελλάδας με άνεργο αδερφό…

Η φτώχεια του πρώην πρωθυπουργού Ν. Πλαστήρα, δεν αποτελεί παράδειγμα για τους σημερινούς κηφήνες της πολιτικής! «Η Ελλάδα πεινάει κι εμένα θα μου βάλετε τηλέφωνο», είχε πει, ενώ ο αδελφός του ήταν άνεργος. Μεταφέρουμε μερικά από τα πολλά αξιόλογα συμβάντα της ζωής του, τα οποία χαρακτηρίζουν τον άνδρα και τον καθιστούν πρότυπο, παράδειγμα προς μίμηση για παλιότερους αλλά και σημερινούς, δεδομένου ότι, τόσο ο ίδιος όσο και άλλοι, έμπαιναν πλούσιοι στην πολιτική και έβγαιναν πάμφτωχοι.

Ο αείμνηστος Ανδρέας Ιωσήφ – πιστός φίλος του – αναφέρει:

¨Ιωάννης Καποδίστριας Ο Άγιος της Πολιτικής¨

Το εκδοτικό γεγονός των τελευταίων 180 ετών!
Για πρώτη φορά η φωνή του πρώτου μας Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια μέσα από ανέκδοτες επιστολές του, αποτυπωμένες με τον καλλιγραφικό του χαρακτήρα!

Το Ευαγγέλιο είναι πάνω από την πολιτική

Πολύ συχνά ακούμε, κυρίως από τους πολιτικούς και τους δημοσιογράφους, ότι η Εκκλησία δεν πρέπει να αναμιγνύεται στην πολιτική αλλά να περιορίζεται στα του οίκου Της. Αυτούσια, μάλιστα, αυτή τη φράση υιοθέτησε πρόσφατα και ένας ιεράρχης της Ηπείρου, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι και ποιμένες της Εκκλησίας έχουν παγιδευτεί στην περίεργη αυτή λογική, νομίζοντας ότι έτσι εκφράζουν την αλήθεια και προφυλάσσουν την Εκκλησία από την εκκοσμίκευσή Της!

Μουσουλμάνος έγινε ορθόδοξος χριστιανός

Γεννήθηκα στη Φριτάουν στα τέλη του 1950 από τον πατέρα μου Μορλάι Καμαρά και τη μητέρα μου Ραματού Θορόνκα. Και οι δύο γονείς μου ήταν μουσουλμάνοι και διέμεναν σε μια περιοχή της Φριτάουν, πού ονομάζεται Φούλαχ και βρισκόταν τότε υπό την κυριαρχία των Μουσουλμάνων. Έχει ενδιαφέρον να αναφέρω ότι σε ηλικία πέντε χρονών, με έστειλαν σ’ ένα καθολικό σχολείο (Δημοτικό Σχολείο του Αγίου Εδουάρδου) για να μάθω αγγλικά και στα επτά μου με έγραψαν σ’ ένα αραβικό σχολείο για να μάθω το Κοράνι. Πραγματικά σπούδασα το Κοράνι και ήμουν σε θέση να εκθέσω πλήρως το περιεχόμενό του. Από την περίοδο εκείνη θυμάμαι έντονα την απαγγελία αραβικών ποιημάτων στην οποία ήμουν ένας τοπικός «στάρ». Είμαι σίγουρος ότι εξίσου επέδρασε και το καθολικό σχολείο.

Μία προσωπική ιδιόκτητη επανάσταση!

Οι εκλογές φέρνουν για μια ακόμη φορά στο προσκήνιο τό θέμα της σχέσης των νέων μέ την πολιτική. Πολλοί θα ψηφίσουν για πρώτη φορά, ενώ τα πολιτικά κόμματα οργανώνουν ειδικές καμπάνιες θέλοντας να προσεγγίσουν τους νέους. Το σύνηθες είναι η κολακεία της νέας γενιάς και η εγκατάλειψή της στη συνέχεια στο έλεος της τηλεόρασης, της ανεργίας, της κατανάλωσης, και η αδιαφορία για την καλλιέργεια μιας βαθύτερης σχέσης των νέων με την πολιτική.

Βυζαντινή Στρατηγική : Διδάγματα για το σήμερα

Μια ωριαία εκπομπή (στα αγγλικά) με θέμα την Βυζαντινή υψηλή στρατηγική και τα διδάγματα τα οποία μπορεί να προσφέρει σήμερα. Φιλοξενούμενος ο συγγραφέας και στρατηγιστής Έντουαρντ Λούτβακ, συγγραφέας του βιβλίου «Τhe Grand strategy of the Byzantine Empire». Πιστεύουμε ότι οι αγγλομαθείς αναγνώστες θα την βρουν εξαιρετικά ενδιαφέρουσα, παρακολουθήστε ολόκληρη την εκπομπή και δεν θα χάσετε..

Διπλωματία, πληροφορίες και στρατιωτική δύναμη όπως εφαρμόστηκαν από τον -ξεχασμένο εν πολλοίς- Μεσαιωνικό Ελληνισμό. Τα πολιτιστικά και ιδεολογικά θεμέλια (29:45) που συνέβαλαν στην χιλιόχρονη κυριαρχία του Βυζαντίου (οι ίδιοι θεμέλιοι λίθοι που πλήττονται βάναυσα στην πολυπολιτισμική Ελλάδα του ΓΑΠ..)

Η στρατηγική του Βυζαντίου μάθημα για τις ΗΠΑ

Απομνημονεύματα στρατηγού Μακρυγιάννη (1)

Το Λάβαρο των Μακεδονικών δυνάμεων της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 που υψώθηκε στη μάχη της Ρεντίνας, στις 17 Ιουνίου 1821, στη Μακεδονία υπό την αρχηγία του Αρχιστράτηγου Εμμανουήλ Παπά, όπου απεικονίζεται η Ανάληψη του Χριστού. Φυλάσσεται στην Ι. Μ. Εσφιγμένου στο Άγιον Όρος

…Μπαίνοντας εις αυτό το έργον και ακολουθώντας να γράφω δυστυχήματα αναντίον της πατρίδος και θρησκείας, οπού της προξενήθηκαν από την ανοησίαν μας και ᾿διοτέλειά μας και από θρησκευτικούς και από πολιτικούς και από ᾿μάς τους στρατιωτικούς, αγαναχτώντας και εγώ απ᾿ ούλα αυτά, ότι ζημιώσαμε την πατρίδα μας πολύ και χάθηκαν και χάνονται τόσοι αθώοι άνθρωποι, σημειώνω τα λάθη ολωνών και φτάνω ως την σήμερον, οπού δεν θυσιάζομε ποτές αρετή και πατριωτισμόν και είμαστε σε τούτην την άθλια κατάστασιν και κιντυνεύομεν να χαθούμεν. Γράφοντας αυτά τα αίτια και τις περίστασες, οπού φέραμεν τον όλεθρον της πατρίδας μας όλοι μας, τότε ως έχοντας και εγώ μερίδιον εις αυτείνη την πατρίδα και κοινωνία, γράφω με πολλή αγανάχτησιν αναντίον των αιτίων όχι να ᾿χω καμμιά ιδιαίτερη κακία αναντίον τους, αλλά ο ζήλος της πατρίδος μου δίνει αυτείνη την αγανάχτησιν και δεν μπόρεσα να γράψω γλυκώτερα…

Μήνυμα της ημέρας

Ανέκδοτο … με επίκαιρο νόημα

«Μια μέρα πέθανε μια γυναίκα που ήταν μεγάλη πολιτικός και μεγαλοστέλεχος στο κόμμα της, με υπουργεία και πολλές περγαμηνές.

Όταν έφτασε στον άλλο κόσμο, την υποδέχτηκε ο Άγιος Πέτρος και της λέει:

– «Που θα ήθελες να περάσεις την αιωνιότητα σου, στην Κόλαση ή στον Παράδεισο;» Εκείνη το σκέφτεται λίγο και λέει:

– «Δεν είμαι σίγουρη.»

– «Τότε», λέει ο Άγιος Πέτρος, «θα κάνουμε το εξής, θα περάσεις 24 ώρες στην Κόλαση και 24 ώρες στον Παράδεισο και μετά αποφασίζεις.»

Η πολιτικός συμφωνεί. Πάνε λοιπόν, στην Κόλαση.

Εκεί η πολιτικός βλέπει όλους τους πολιτικούς φίλους της που είχαν πεθάνει να παίζουν γκολφ, να ποντάρουν στο καζίνο, να πίνουν σαμπάνια, να φλερτάρουν με ωραίους άντρες και πανέμορφες γυναίκες και γενικά να διασκεδάζουν πολύ.

Ακόμα και ο Διάβολος ήταν μαζί τους και κάνανε παρέα, λέγοντάς τους τα καλύτερα πρόστυχα και πικάντικα ανέκδοτα.

Όλα πολύ ωραία και η πολιτικός περνούσε υπέροχα.

Πριν όμως να το καταλάβει, πέρασαν οι 24 ώρες και ήρθε ο Άγιος Πέτρος να την πάρει να πάνε στον Παράδεισο.

Ο Παράδεισος ήταν ένα πολύ ήσυχο μέρος με ήρεμη ατμόσφαιρα, οι άγγελοι έπαιζαν γαλήνια μουσική με τις άρπες και τις λύρες τους, οι φιλόσοφοι μιλάγαν για τη ζωή και το θάνατο και όλοι μαζί συζητούσαν με τον Θεό που ήταν πολύ γλυκός κι ευχάριστος τύπος.

Η πολιτικός αισθανόταν πολύ όμορφα και πριν να το καταλάβει, πέρασαν και αυτές οι 24 ώρες, ώσπου ήρθε ο Άγιος Πέτρος να τι ρωτήσει τι αποφάσισε τώρα που είδε και τα δύο μέρη.

Η πολιτικός το σκέφτεται λίγο και του λέει:

– «Ο Παράδεισος ήταν πολύ ωραίος και γαλήνιος, αλλά στην Κόλαση ήταν όλοι οι φίλοι μου και διασκέδαζαν πιο πολύ, οπότε θα προτιμήσω την Κόλαση.»

Ο Άγιος Πέτρος σέβεται την επιθυμία της και την στέλνει στην Κόλαση.

Όμως, η Κόλαση ήταν λίγο διαφορετική τώρα, ένα διαλυμένο μέρος με αποπνικτική ατμόσφαιρα και όλοι οι φίλοι της πολιτικού δούλευαν στα κάτεργα και κουβαλούσαν τεράστιες πέτρες, ενώ και ο Διάβολος ήταν πάνω από τα κεφάλια τους και τους διέταζε συνεχώς.

Η πολιτικός δυσαρεστημένη πάει και τον ρωτά:

– «Τι έγινε εδώ; Προχθές όλα ήταν τόσο ωραία και όλοι διασκέδαζαν.»

Και ο Διάβολος της απαντά:

Τότε είχαμε προεκλογική εκστρατεία, σήμερα μας ψήφισες!!!»

Γελοιογραφία για την πολιτική κατάσταση του τόπου μας

Δείτε πιο κάτω μία υπέροχη γελοιογραφία που νομίζουμε ότι εκφράζει απόλυτα την πολιτική κατάσταση του τόπου μας. Τελικά είμαστε για γέλια ή για κλάματα;

Παγκόσμια Ιντιφάντα

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη

Ο «Νέος Αμερικανικός Αιώνας» των χριστιανοσιωνιστών δεν φαίνεται να επαληθεύεται γιατί η αντίσταση των λαών υπήρξε αποφασιστική. Ακόμα και οι ίδιοι οι Αμερικανοί παραδέχονται σε έκθεση του Εθνικού Ινστιτούτου Πληροφοριών (NIC) ότι η αμερικανική κυριαρχία θα συρρικνωθεί τα επόμενα χρόνια σε όλους τους τομείς–Οικονομία, πολιτική, πολιτισμό–και ότι θα επικρατήσει μια επισφαλής Παγκόσμια Τάξη. Φυσικά, τη δεκαετία «της ύβρεως», από το 1991 που διακηρύχθηκε η Νέα Τάξη, μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ, μέχρι τη στιγμή που τα ιμπεριαλιστικά μισθοφορικά στρατεύματα εισέβαλαν στη Βαγδάτη, τον Απρίλιο του 2003, η Ουάσιγκτον πίστευε καθαρά ότι μπορεί να επιβάλει μια γενικευμένη Pax Americana σε ολόκληρο τον κόσμο.

NEYROMARKETING: Το βουλιμικό σύστημα και η πρωτόγονη ιδεολογία

Ψάχνοντας τις αιτίες της κρίσης αναλυτικά διαπιστώνουμε ένα σύστημα αυτοκαταστροφικής βουλιμίας, που πια έχει γίνει παγκόσμια ιδεολογία εκφραζομένη από κάθε είδους πολιτικούς.
Είναι πολύ δύσκολο όταν είσαι πολιτικός σήμερα να παραδεχθείς ότι φταίει το σύστημα και όχι ο απλός πολίτης, στον οποίο προωθούν κάθε αποτυχία επιμερισμένη αναλογικά με το πολιτικό «ανάστημα» που διαθέτει.
Δηλαδή, πιο πολύ φταίει π.χ. ο σερβιτόρος από έναν διευθυντή τραπέζης για μια αποτυχία που παράγει το σύστημα. Ένα σύστημα που είναι δομημένο στην βάση…