Μισάνοιξε δειλά την πόρτα του Γραφείου του Ιεραποστολικού Κέντρου και στάθηκε αμήχανα Ξαφνιαστήκαμε. Αύτη ή τόσο αυθόρμητη φοιτήτρια και Κατηχήτριά μας, που τόσο άνετα φερόταν πάντα, τι έπαθε σήμερα;
– Ε, τί συμβαίνει, Θ.;
– Ανιόν Χασιμνικά! Χαιρέτησε με ασυνήθιστη επισημότητα. Ξέρετε… Η μητέρα μου… Κόμπιαζε.
– Τί; Έπαθε τίποτε;
– Ήρθε να σας δει. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »