Εχτές, παραμονή της Πρωτοχρονιάς, ήμουνα ξαπλωμένος στό κουβούκλι μας, περασμένα τά μεσάνυχτα, και συλλογιζόμουνα. Είχα δουλέψει νυχτέρι γιά νά τελειώσω μιά Παναγία Γλυκοφιλούσα, και δίπλα μου καθότανε ή γυναίκα μου κι’ έπλεκε. Όποτε δουλεύω, βρίσκουμαι σέ μεγάλη κατάνυξη και ψέλνω διάφορα τροπάρια.
Σιγόψελνα λοιπόν εκεί πού ζωγράφιζα τήν Παναγία, κι’ ή Μαρία έψελνε και κείνη μαζί μου μέ τή γυναικεία φωνή της. Βλογημένη γυναίκα μου έδωσε ό Θεός, άς είναι δοξασμένο τ’ όνομά του γιά όλα τά μυστήρια της οικονομίας του. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »