Τιμωρεί ο Θεός;

Γράφει ο πατήρ Βασίλειος Καλλιακμάνης

α) Λέμε συχνά στην καθημερινή ζωή, όταν προκύπτει ένα πρόβλημα υγείας ή ένα ατυχές γεγονός ή μια στενοχώρια, ότι ο Θεός μας τιμωρεί. Την τιμωρία αυτή τη συνδέουμε με κάποιο αμάρτημα. Η εν λόγω αντίληψη έχει εδραιωθεί στη λαϊκή θρησκευτικότητα και σχετίζεται με την ποιότητα της πίστης μας. Δηλαδή, σε ποιον Θεό και πώς πιστεύουμε. Διότι πράγματι στην Παλαιά Διαθήκη απαντούν πολλές περιπτώσεις όπου οι άνθρωποι τιμωρούνται για την παράβαση του θελήματός Του.

Tο μυστήριο της μετανοίας

Ο άσωτος υιός επιστρέφει στην αγκαλιά του πατέρα του (Κατά Λουκάν κεφ. ΙΕ' στίχοι 11-32)

Είναι το μυστήριο της μετάνοιας μιας ψυχής, που συναισθάνεται την ευγνωμοσύνη αλλά και την ενοχή της ενώπιον του Χριστού, που σταυρώθηκε για να αναλάβει τις αμαρτίες μας και να μας επιστρέψει στον Παράδεισο. Ομολογεί κατόπιν ο άνθρωπος τις αμαρτίες του και υπόσχεται να αγωνιστεί για να εφαρμόσει το θέλημα του Θεού με ακρίβεια και αγάπη.

* * *

Αμαρτία είναι η παράβαση του θελήματος του Θεού. Συχνά έρχονται στον εξομολόγο άνθρωποι που ισχυρίζονται ότι δεν έχουν κάνει σοβαρές αμαρτίες. Νομίζουν ότι αμαρτία είναι μόνον ο φόνος, η μοιχεία κλπ. Όμως η μεγαλύτερη αμαρτία είναι η περιφρόνηση του Θεού. Και περιφρονεί κανείς το Θεό όταν δεν ενδιαφέρεται να μάθει το θέλημά Του και να το εφαρμόσει στη ζωή του. Έτσι απομακρύνεται σταδιακά από το Θεό και χάνει την ουράνια βασιλεία και μακαριότητα. Αυτό είναι ο πνευματικός θάνατος.

* * *

Κανείς δεν εφεύρε την εξομολόγηση! Μας την παρέδωσε ο ίδιος ο Χριστός, όταν έδωσε στους Αποστόλους εντολή να συγχωρούν αμαρτίες, εν ονόματι του Θεού. Από τότε οι Απόστολοι χειροθέτησαν τους επισκόπους και αυτοί με τη σειρά τους, τους ιερείς και ποιμένες μέχρι σήμερα. Όσο μεγάλος άγιος και να είναι κανείς, δεν σώζεται χωρίς την εξομολόγηση, γι’ αυτό και ανήκει στα υποχρεωτικά μυστήρια, όπως και το βάπτισμα.