Νέο βιβλίο του Προηγούμενου της Ι.Μ. Ιβήρων Αρχιμ. Βασιλείου Γοντικάκη

Γράφει για το βιβλίο ο Στέλιος Κούκος

Κυκλοφόρησε πρόσφατα το βιβλίο του Αρχιμανδρίτη Βασιλείου, Προηγουμένου της Ιεράς Μονής Ιβήρων, Αγίου Όρους, «Απολυτίκιον, Νυν πάντα πεπλήρωται φωτός».

Το τεύχος, που αποτελεί έκδοση της Ιεράς Μονής Ιβήρων, περιέχει εισηγήσεις του Αρχιμ. Βασιλείου που πραγματοποίησε σε διάφορα διεθνή συνέδρια στην Ελλάδα και το εξωτερικό ενώ αναδημοσιεύονται και δύο κείμενα τα οποία είχαν παρουσιαστεί σε άλλους τόμους. Στην ανθολόγηση αυτή περιλαμβάνεται επίσης και μία επιστολή που εστάλη στις επιτροπές της ετοιμασίας της εκθέσεως των αγιορειτικών κειμηλίων στο Παρίσι (2009) και δημοσιεύεται με τον τίτλο «Σκέψεις για την ετοιμασία μιας εκθέσεως». Μετά από το κείμενο αυτό δημοσιεύεται η εισαγωγή του καταλόγου της έκθεσης που έγραψε ο Αρχιμανδρίτης Βασίλειος και έχει τον τίτλο «Άγιον Όρος και Παρίσι σήμερα».

ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΟΙ ΑΝΔΡΕΣ ΝΑ ΣΥΜΠΕΡΙΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΟΥΣ (Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου) (3)

Ο γάμος του τσάρου Αγίου Νικόλαου Αλεξάντροβιτς και της Αγίας Αλεξάνδρας Θεοδώροβνας. Έργο του Ilya Repin (1894)

Συνέχεια από (2)

ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ’ΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ (20η Ομιλία στην Επιστολή προς Εφεσίους)

Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου

«Αλλά και ο καθένας από σας», προτρέπει ο Απόστολος, «ας αγαπάει τη γυναίκα του όπως τον εαυτό του, ενώ η γυναίκα οφείλει σε ανταπόδοση αυτής της αγάπης να σέβεται τον άνδρα».

Πράγματι, η αλληλουχία των γεγονότων που συνοδεύουν το γάμο, τον αναδεικνύουν μυστήριο, και μάλιστα μέγα μυστήριο , καθώς ο άνδρας καλείται να εγκαταλείψει αυτόν που του έδωσε τη ζωή, τον γέννησε, τον ανέθρεψε, καθώς και αυτήν που ταλαιπωρήθηκε κατά τη γέννησή του, υπομένοντας τους πόνους του τοκετού. Αυτούς, λοιπόν, που τον ευεργέτησαν τόσο πολύ, που του έγιναν καθημερινή συνήθεια, καθώς ζούσε μαζί τους τόσα χρόνια, αυτούς εγκαταλείπει, για να προσκολληθεί σε μιαν άγνωστη, που, μέχρι πριν λίγο, ούτε που την ήξερε και που δεν έχει τίποτε κοινό μαζί της. Και όμως, από όλους και όλα αυτήν προτιμά. Πραγματικά είναι μέγα το μυστήριο του γάμου. Και ενώ γίνονται αυτές οι κοσμογονικές μεταβολές, οι γονείς δεν δυσανασχετούν, αλλά αντίθετα καταθλίβονται όταν δεν συμβαίνουν αυτά και τα παιδιά τους παραμένουν χωρίς σύντροφο. Και νιώθουν άφατη χαρά ακόμα και όταν καταναλώνουν χρήματα και υποβάλλονται σε πολλές δαπάνες για το γάμο των παιδιών τους.

Φώτης Κοντογλου, 44 χρόνια από την κοίμηση του

Φώτης Κόντογλου (Αποστολέλης) 1896-1965

Σήμερα συμπληρώνονται τριάντα χρόνια από την κοίμηση ενός μεγάλου νεοέλληνα, του μακαριστού φίλου και διδασκάλου Φώτη Κόντογλου (+13 Ιουλίου 1965). Γι’ αυτο και μαζευτήκαμε σ΄ αυτή τη σύναξη, όπως στα πρώτα χριστιανικά χρόνια, να τελέσουμε το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας και να προσευχηθούμε για την ανάπαυση της ωραίας και ηρωϊκής ψυχής του Κόντογλου. Ευτυχισμένη συγκυρία, να είναι μέρα Σάββατο, και να έχουμε συνευχομένους και συλλειτουργοϋντας και όλους τους άγιους Κολλυβάδες, πού αυτή ή προσωνυμία τους στην αρχή εθεωρείτο σκωπτική και υβριστική, επειδή αυτοί οι άγιοι (Νικόδημος Αγιορείτης, Μακάριος Κορίνθου, Αθανάσιος Πάριος κ.ά.) ήθελαν τα μνημόσυνα-κόλλυβα των κεκοιμημένων να τελούνται μόνο Σάββατο, μα σήμερα η λέξη Κολλυβάδες αποτελεί τίτλο τιμής και δίκαιο έπαινο κ΄ εγκώμιο για τους φανατικούς αυτούς τηρητάς των ορθοδόξων λειτουργικών Παραδόσεων και της ακριβούς εφαρμογής της εκκλησιαστικής τάξεως. Και ο Κόντογλου, ως γνήσιος υϊός και μαθητής του Παπαδιαμάντη και των Αγιορειτών Κολλυβάδων, μπορεί να θεωρηθεί απόγονος και συνεχιστής των νεωτέρων αυτών Πατέρων και Συγγραφέων της Ορθοδόξου Εκκλησίας, «εν λόγω και έργω». Τονίζουμε το «εν λόγω και έργω» κατά το γραφικό «ο ποιήσας και διδάξας, ούτος μέγας κληθήσεται». Σ΄ αυτό διαφέρει ο Κόντογλου από το πλήθος των συγχρόνων ορθοδοξολογούντων -με όλα τα κανάλια της δημοσιότητας- πού, ωστόσο, βρίσκονται πολύ μακρυά, φευ, από το πνεύμα της γνήσιας Όρθοδόξου πνευματικότητος, η οποία είναι εναρμόνιση λόγου και έργου, διδασκαλίας και ζωής, ορθοδοξίας λόγων και ορθοπραξίας.

Τηρουμένων των αναλογιών, θα μπορούσαμε σήμερα να επαναλάβουμε τον ωραίο λόγο του ιερού Χρυσοστόμου: «τιμή Μάρτυρος, μίμησις Μάρτυρος». Δηλαδή, όλες οι τιμές και οι πανηγυρικοί τόμοι και τα συνέδρια και οι διατριβές και οι διάφορες μελέτες, πού γίνονται τελευταία για τον Κόντογλου, για να είναι αληθινές και να έχουν πνευματικό αποτέλεσμα, πρέπει να είναι από ανθρώπους πού ακολουθούν τα ίχνη και τα βήματα του προφήτου και διδασκάλου Φωτίου. Αλλιώς, είναι όλο θέατρο και υποκρισία, πού δεν οδηγεί σε κανένα θετικό αποτέλεσμα.