Μοναχού Μωϋσέως Αγιορείτου
Γεννήθηκε στην περιοχή της Άγκυρας, το 823, από ευσεβείς γονείς και στη βάπτισή του έλαβε το όνομα Νικήτας. Σε ηλικία επτά ετών αποχωρίσθηκε τον πατέρα του και δεκαεπτά ετών νυμφεύθηκε την Ευφροσύνη και απόκτησε μία θυγατέρα, την Αναστασώ. Ποθώντας τον βίο της ασκήσεως εγκαταλείπει τον πλούτο του στους συγγενείς του και αναχωρεί κρυφά για τον Βιθυνικό Όλυμπο, όπου μαθητεύει σε αγίους ασκητές και φορά το μοναχικό σχήμα, μετονομαζόμενος σε Ευθύμιο.
Ο π. Αρσένιος Μπόκα αφότου χειροτονήθηκε ιερεύς και έλαβε και την ευλογία να εξομολογή, συχνά στην εξομολόγησι έλεγε στους ανθρώπους που ήρχοντο τα ανεξομολόγητα αμαρτήματά τους (τα οποία αυτοί τα έκρυβαν ή τα ξεχνούσαν) και μόνο σε μερικούς έδινε την ευλογία να κοινωνήσουν των Αχράντων Μυστηρίων. Είχε το χάρισμα από τον Θεό ο π. Αρσένιος και έβλεπε την εσωτερική κατάστασι των ανθρώπων κι αυτά που είχαν κάνει στην ζωή τους και αυτά που θα τους συμβούν.
Βλέποντας όμως ο Πατήρ ότι πολλοί απ΄ αυτούς, που εξωμολογούντο, δεν άλλαζαν τον τρόπο της ζωής τους, αλλά συνέχιζαν με τις κακές επιθυμίες τους και τα αμαρτήματά τους και γνωρίζοντας ότι θα είναι εγγυητής για την σωτηρία των ψυχών τους στην Μέλλουσα Κρίσι, παρεκάλεσε τον Θεό να του αποκάλυψη για ποιά αιτία οι άνθρωποι δεν αφήνουν τις αμαρτίες τους. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Ο Ιωνάς ρίχνεται στην θάλασσα. Τοιχογραφία του 4ου αιώνα στην κατακόμβη των Αγίων Πέτρου και Μαρκελλίνου στην Ρώμη.
Ανάμεσα στα βιβλία του Αβδιού και του Μιχαία, στους λεγόμενους «μικρούς προφήτες» της Παλαιάς Διαθήκης, βρίσκεται το όντως μικρό – γεμάτο όμως διδασκαλία – βιβλίο του Ιωνά. Θα ήθελα σήμερα να ρίξουμε μια ματιά σ’ αυτό.
1. «Και έγινε λόγος Κυρίου στον Ιωνά….»
Ιωνάς 1:1-3
«Και έγινε λόγος Κυρίου στον Ιωνά, τον γιο του Αμαθί, λέγοντας: Σήκω, πήγαινε στην Νινευή, την μεγάλη πόλη, και κήρυξε εναντίον της. επειδή, η ασέβεια τους ανέβηκε μπροστά μου. Και ο Ιωνάς σηκώθηκε για να φύγει από το πρόσωπο του Κυρίου, προς τη Θαρσείς, και κατέβηκε στην Ιόππη. και βρήκε ένα πλοίο, που πήγαινε στη Θαρσείς, και έδωσε τον ναύλο του, κι ανέβηκε σ’ αυτό, για να πάει μαζί τους στη Θαρσείς, από το πρόσωπο του Κυρίου.»
Κάλεσε ο Κύριος τον Ιωνά και του έδωσε μια συγκεκριμένη αποστολή: να πάει και να κηρύξει ενάντια στην Νινευή. Ωστόσο εκείνος, μόλις το άκουσε έβαλε πλώρη για την αντίθετη κατεύθυνση: για την Θαρσείς. Αργότερα, στο κεφάλαιο 4, τον βρίσκουμε να δικαιολογεί αυτή την συμπεριφορά του ως εξής: Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Βυζαντινή τοιχογραφία του προφήτη Ηλία στο Πρωτάτο των Καρυών στο Άγιο Όρος, φιλοτεχνημένη από τον Μανουήλ Πανσέληνος (περ. 1290). Από το εξαιρετικό έργο «Νέος Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας», υπό ιερομονάχου Μακαρίου Σιμωνοπετρίτου, εκδ. Ίνδικτος.
Μέσα στη χορεία των Προφητών της Παλαιάς Διαθήκης ξεχωριστή είναι η θέση του προφήτη Ηλία, του όποιου σήμερα η Εκκλησία εορτάζει και τιμά την ιερή μνήμη. Στην Καινή Διαθήκη το όνομα του προφήτη Ηλία αναφέρεται πολλές φορές από τον ίδιο τον Ιησού Χριστό. Ο Ζαχαρίας, ο πατέρας του Προδρόμου, είπε πως ο Ιωάννης θα ερχότανε «εν πνεύματι και δυνάμει Ηλιού», θα είχε δηλαδή τα γνωρίσματα και το ζήλο του προφήτη Ηλία, θα ήταν ο ίδιος ο προφήτης Ηλίας, όπως ο λαός τον περίμενε να ξανάρθει. Ο Ιησούς Χριστός, όταν έδωσε μαρτυρία για τον πρόδρομο Ιωάννη κι έπλεξε το εγκώμιο του, είπε πως αυτός ήταν ο Ηλίας «Αν θέλετε, να το παραδεχθήτε, αυτός είναι ο Ηλίας, που έμελλε να έλθει». Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Ο άγιος προφήτης Ωσηέ, υιός Βεηρεί, καταγόταν από τη φυλή Ισάχαρ και έζησε επί βασιλείας Ιεροβοάμ υιού Ιωάς και των διαδόχων του, βασιλέων του σχισματικού βασιλείου του Ισραήλ (ή της Σαμαρείας, περί το 734 π.Χ.). Όπως και άλλοι προφήτες, ο Ώσηέ υπήρξε διερμηνεύς των μηνυμάτων του Θεού προς τον λαό του• όχι μόνο μέ τα λόγια, άλλα και μέ την ίδια του τή βιοτή απεκάλυψε τα μυστήρια της βούλησης του Θεού. ο Κύριος τον διέταξε να νυμφευθεί μια πόρνη, η όποια θα του ήταν άπιστη όπως άπιστος ήταν ο λαός του ‘Ισραήλ στη θεία Διαθήκη, επιδιδόμενος στη λατρεία ψευδοθεών και ειδώλων. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Εγκώμιο στον Τίμιο Πρόδρομο
Αγίου Σωφρονίου Ιεροσολύμων
Μέσα στα Άγια των Αγίων λοιπόν είχε βρεθεί ο Ζαχαρίας -γιατί ήταν άξιος και είχε τον ιερατικό βαθμό για μια τέτοια υπηρεσία. Καθώς λοιπόν βρισκόταν στο θυσιαστήριο, δέχτηκε μέσα στην επίμονη προσευχή του, την επίσκεψη ουράνιου αγγέλου. Τον είδε να στέκεται δεξιά από το θυσιαστήριο που προσφερόταν το θυμίαμα και να του μιλάει για τον ερχομό του Λόγου του Θεού στη γη, χαρίζοντάς του έτσι την πιο ουράνια και πιο ευχάριστη αγγελία.
Ο Άγγελος που έφερε αυτά τα σπουδαία μηνύματα ήταν ο αρχάγγελος Γαβριήλ. Αυτός και μόνο με το όνομά του φανερώνει τη σημασία που είχαν τα μηνύματα που έφερνε. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
VatopaidiFriend: Θα θέλαμε επί τη ευκαιρία της μνήμης του αγίου προφήτου Ελισαίου, να ευχηθούμε Καλό Παράδεισο στον ηγούμενο της Ιεράς Μονής Σίμωνος Πέτρα, αρχιμανδρίτη κ. Ελισαίο.
Ό άγιος προφήτης Έλισαίος, του οποίου το όνομα σημαίνει «Ό Θεός είναι σωτηρία», ήταν γιος ενός εύπορου καλλιεργητή από τό Άμπελ-Μεολά της κοιλάδας του Ιορδάνη. Μία ημέρα πού όργωνε μέ δώδεκα ζευγάρια βόδια, ο άγιος προφήτης Ηλίας [20 Ίουλ.] πλησίασε και έρριξε πάνω του τον μανδύα του, εννοώντας μέ την πράξη αυτή ότι τόν όριζε κληρονόμο του προφητικού χαρίσματος του. Ό Ελισαίος θυσίασε τα βόδια και χρησιμοποίησε τά ξύλα του άλετριού για να βράσει τό κρέας τους ώς προσφορά στον Κύριο. Κατόπιν εγκατέλειψε τά πάντα και δίχως νά αποχαιρε της ει τους δικούς του ακολούθησε τόν Ηλία και έγινε ο αφοσιωμένος υπηρέτης του. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Ό άγιος προφήτης Ησαΐας γεννήθηκε περί τό 765 π.Χ., στο βασίλειο του Ιούδα τήν εποχή που ο εβραϊκός λαός, σκληρά διαιρεμένος μεταξύ των αντιπάλων βασιλείων του Ισραήλ (μέ πρωτεύουσα τήν Σαμάρεια) και του Ιούδα (με πρωτεύουσα τήν Ιερουσαλήμ), επρόκειτο να περάσει μία από τις τραγικότερες περιόδους τής ιστορίας του, η οποία θα ολοκληρωνόταν με τήν οριστική καταστροφή του βασιλείου τής Σαμάρειας. Ό Ησαΐας άσκησε το λειτούργημα του επί σαράντα έτη, κατά τά όποια η αυτοκρατορία των Άσσυρίων δέσποζε στήν Ανατολή, απειλώντας όλο και περισσότερο τά εβραϊκά βασίλεια και τους γείτονες τους. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Σήμερα η Εκκλησία εορτάζει και τιμά την ιερή μνήμη του αγίου προφήτη Ιωήλ. Ο Ιωήλ είναι ο τέταρτος στη σειρά από τους δώδεκα ελάσσονες Προφήτες. Ο προφήτης Ιωήλ έζησε και προφήτεψε στην Ιερουσαλήμ στα 830 έως 750 προ Χριστού, είναι δηλαδή από τους αρχαιότερους Προφήτες. Περισσότερα δεν ξέρουμε για τον προφήτη Ιωήλ παρά μόνο πως ήταν γιός κάποιου Βαθουήλ, καθώς αναφέρεται στην αρχή του βιβλίου του· «Λόγος Κυρίου, ως εγεννήθη προς Ιωήλ τον του Βαθουήλ»» δηλαδή ο λόγος του Θεού, που έγινε στον Ιωήλ το γιό του Βαθουήλ. Το εβραϊκό όνομα Ιωήλ στα Ελληνικά θα πει «αγάπη Κυρίου». Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Όσο κι αν δεν θέλουμε να το παραδεχθούμε, καθημερινά νιώθουμε το χέρι του Θεού, πότε να να μας χαϊδεύει παρηγορητικά και πότε να μας σπρώχνει σκανδαλωδώς μακριά από τα εμπόδια. Βέβαια εμείς στο δικό μας μικρόκοσμο, γυρνώντας γύρω από τον εαυτό μας, χαραμίζουμε το τάλαντο που μας δόθηκε, μη μπαίνοντας στον κόπο ούτε να το θάψουμε στη γη. Γκρινιάζοντας και παραπονούμενοι στο Θεό για τα «μεγάλα» βάσανα που μας βρίσκουν, αφαιρώντας από τη μνήμη μας και την παραμικρή ευεργεσία, σαν τον Ιωνά. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Φοβού τον Κύριον και δόξασον ιερέα
(Σοφ.Σειράχ 7: 29-31)
Ο Ιερέας δεν είναι ένα συνηθισμένο πρόσωπο. Παρά τις αμαρτίες, οι οποίες αναπόφευκτα ως άνθρωπο τον βαρύνουν, παρά τις ατέλειες και τις βρότειες(ανθρώπινες) αδυναμίες του, εξαιτίας της αγίας ιεροσύνης που φέρει, βρίσκεται ανάμεσα στο Θεό και στους ανθρώπους. Μεταξύ ουρανού και γης! Γιατί η ιεροσύνη «τελείται μεν επί της γης, τάξιν δε επουρανίων έχει ταγμάτων…». Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Ο προφήτης Μωυσής κατήγετο από την φυλή του Λευί. Υιός του Άμράμ και της Ίωχαβέδ, γεννήθηκε στην Αίγυπτο κατά τους χρόνους της σκληρής καταδυναστεύσεως των ομογενών του απο τον Φαραώ. Φοβούμενος ο τελευταίος την αϋξησι και ευημερία των Εβραίων, πού ζούσαν εκεί από την εποχή του πάγκαλου Ιωσήφ, έκανε σκληρότατες τις συνθήκες εργασίας τους και διέταξε να θανα-τώνωνται όλα τα νεογέννητα άρρενα τέκνα τους. Η μητέρα του Μωυσέως, για να τον σώση, τον έβαλε μέσα σε κάνιστρο αλειμμένο με πίσσα, το οποίο απέθεσε η αδελφή του Μαριάμ στην ακροποταμιά του Νείλου εγκαταλείποντας το στην θεία πρόνοια. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Εγκώμιο στον Τίμιο Πρόδρομο
Αγίου Σωφρονίου Ιεροσολύμων
Μέσα στα Άγια των Αγίων λοιπόν είχε βρεθεί ο Ζαχαρίας -γιατί ήταν άξιος και είχε τον ιερατικό βαθμό για μια τέτοια υπηρεσία. Καθώς λοιπόν βρισκόταν στο θυσιαστήριο, δέχτηκε μέσα στην επίμονη προσευχή του, την επίσκεψη ουράνιου αγγέλου. Τον είδε να στέκεται δεξιά από το θυσιαστήριο που προσφερόταν το θυμίαμα και να του μιλάει για τον ερχομό του Λόγου του Θεού στη γη, χαρίζοντάς του έτσι την πιο ουράνια και πιο ευχάριστη αγγελία.
Ο Άγγελος που έφερε αυτά τα σπουδαία μηνύματα ήταν ο αρχάγγελος Γαβριήλ. Αυτός και μόνο με το όνομά του φανερώνει τη σημασία που είχαν τα μηνύματα που έφερνε. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Tον τελευταίο καιρό επιτείνεται μια τάση που παρετηρείτο και παλαιότερα, δηλαδή επικρατεί μια «φρενίτις» μεταφράσεων των λειτουργικών κειμένων και μάλιστα των λειτουργικών ευχών με απρόβλεπτες συνέπειες. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Το έργο «Φυσιολόγος» είναι μια διδασκαλία για τη φύση και το έργο του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, καθώς και για τα καθήκοντα των χριστιανών. Ο ιερός Πατέρας βλέπει να συμβολίζονται όλα αυτά στις μορφές και στις συνήθειες διαφόρων ζώων. Δίνουμε παρακάτω μερικά αποσπάσματα σε μετάφραση.
Όταν περπατάει στο δάσος κι οσφραίνεται από μακριά κυνηγό, σκεπάζει με την ουρά του τ’ αχνάρια του,… Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
+ Ιερομονάχου Ευσεβίου Βίττη.
α. Είναι για όλους η Θεολογία;
Οι γραμμές, που ακολουθούν, δεν έχουν την πρόθεση να απασχολήσουν τον ευλαβή αναγνώστη με ειδική ιστορικοφιλολογική έρευνα γύρω από τους όρους θεολογία και θεολογείν. Άλλοι αρμοδιότεροι έγραψαν και γράφουν σχετικά με το θέμα αυτό. Όσα θα ακολουθήσουν, αποσκοπούν κυρίως στο να υπογραμμίσουν τόσο ως υπόμνηση κάποιων αληθειών γύρω από αυτό το θέμα όσο και ως ταπεινή προσφορά οικοδομής και στηριγμού, που μπορεί αναμφιβόλως να αποτελεί το πλούσιο πνευματικό περιεχόμενο τους. Και η αλήθεια που θέλουν να τονίσουν όσα θα γραφούν στη συνέχεια αποσκοπούν στο να συνειδητοποιηθεί μια αλήθεια γνωστή παλαιότερα, αλλά άγνωστη στους πολλούς, ότι δηλαδή κάθε πιστός καλείται να γίνει θεολόγος, όχι με τη συνηθισμένη χρήση του όρου σήμερα, αλλά με την αληθινή έννοιά του, για την οποία μιλούν, και την οποία αναπτύσσουν οι άγιοι Πατέρες. Και η έννοια αυτή αποτελεί μια αλήθεια, που πρέπει να την εγκολπωθούμε όσοι πιστοί, αν θέλουμε να γίνουμε περισσότερο πιστοί και βαθύτερα «επιγνώμονες» της ιδιότητος του να είναι κανένας συνειδητός χριστιανός.
Εσωτερική άποψη του Καθολικού της Ιεράς Μονής Αγίου Ιωάννη του Λαμπαδιστή το οποίο είναι αφιερωμένο στον Άγιο Ηρακλείδιο Επίσκοπο Ταμασού.
Το Καθολικό του Αγίου Ηρακλειδίου
Το καθολικό είναι αφιερωμένο στον Κύπριο άγιο Ηρακλείδιο, ο οποίος σύμφωνα με το συναξάριό του βαπτίστηκε χριστιανός στο ποτάμι Σέτραχο, σε χώρο πλησίον της μονής από τους Αποστόλους Παύλο, Βαρνάβα και Μάρκο κατά την περιοδεία στην Κύπρο το 45 μ.Χ. Οι Απόστολοι με το πέρας της περιοδείας τους χειροτόνησαν τον άγιο Ηρακλείδιο ως πρώτο επίσκοπο Ταμασού. Ο ναός του αγίου Ηρακλειδίου ανήκει στον τύπο του εγγεγραμμένου σταυροειδούς με τρούλλο. Φέρει τρεις ημικυκλικές αψίδες στα ανατολικά και αρχικά οικοδομήθηκε χωρίς νάρθηκα. Στην κεντρική αψίδα σώζονται σπαράγματα τοιχογραφιών με διακοσμητικά μοτίβα κάτω από μεταγενέστερες τοιχογραφίες και χρονολογούνται στον 11ο αιώνα. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Ο κατά κόσμον Μιχαήλ Τριβώλης, υιός των επιφανών, πλουσίων και ευσεβών γονέων Μανουήλ και Ειρήνης, κατήγετο από την Λακεδαίμονα της Πελοποννήσου, αλλά γεννήθηκε στην Άρτα της Ηπείρου το 1470. Έλαβε καλή μόρφωση, στην αρχή από τον πατέρα του και στην συνέχεια από τον ιερέα Ιωάννη Μόσχο. Έφηβος φοίτησε στο περίφημο ελληνικό σχολείο της Άρτας. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Φώτης Κόντογλου (Αποστολέλης) 1896-1965
Σήμερα συμπληρώνονται τριάντα χρόνια από την κοίμηση ενός μεγάλου νεοέλληνα, του μακαριστού φίλου και διδασκάλου Φώτη Κόντογλου (+13 Ιουλίου 1965). Γι’ αυτο και μαζευτήκαμε σ΄ αυτή τη σύναξη, όπως στα πρώτα χριστιανικά χρόνια, να τελέσουμε το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας και να προσευχηθούμε για την ανάπαυση της ωραίας και ηρωϊκής ψυχής του Κόντογλου. Ευτυχισμένη συγκυρία, να είναι μέρα Σάββατο, και να έχουμε συνευχομένους και συλλειτουργοϋντας και όλους τους άγιους Κολλυβάδες, πού αυτή ή προσωνυμία τους στην αρχή εθεωρείτο σκωπτική και υβριστική, επειδή αυτοί οι άγιοι (Νικόδημος Αγιορείτης, Μακάριος Κορίνθου, Αθανάσιος Πάριος κ.ά.) ήθελαν τα μνημόσυνα-κόλλυβα των κεκοιμημένων να τελούνται μόνο Σάββατο, μα σήμερα η λέξη Κολλυβάδες αποτελεί τίτλο τιμής και δίκαιο έπαινο κ΄ εγκώμιο για τους φανατικούς αυτούς τηρητάς των ορθοδόξων λειτουργικών Παραδόσεων και της ακριβούς εφαρμογής της εκκλησιαστικής τάξεως. Και ο Κόντογλου, ως γνήσιος υϊός και μαθητής του Παπαδιαμάντη και των Αγιορειτών Κολλυβάδων, μπορεί να θεωρηθεί απόγονος και συνεχιστής των νεωτέρων αυτών Πατέρων και Συγγραφέων της Ορθοδόξου Εκκλησίας, «εν λόγω και έργω». Τονίζουμε το «εν λόγω και έργω» κατά το γραφικό «ο ποιήσας και διδάξας, ούτος μέγας κληθήσεται». Σ΄ αυτό διαφέρει ο Κόντογλου από το πλήθος των συγχρόνων ορθοδοξολογούντων -με όλα τα κανάλια της δημοσιότητας- πού, ωστόσο, βρίσκονται πολύ μακρυά, φευ, από το πνεύμα της γνήσιας Όρθοδόξου πνευματικότητος, η οποία είναι εναρμόνιση λόγου και έργου, διδασκαλίας και ζωής, ορθοδοξίας λόγων και ορθοπραξίας.
Τηρουμένων των αναλογιών, θα μπορούσαμε σήμερα να επαναλάβουμε τον ωραίο λόγο του ιερού Χρυσοστόμου: «τιμή Μάρτυρος, μίμησις Μάρτυρος». Δηλαδή, όλες οι τιμές και οι πανηγυρικοί τόμοι και τα συνέδρια και οι διατριβές και οι διάφορες μελέτες, πού γίνονται τελευταία για τον Κόντογλου, για να είναι αληθινές και να έχουν πνευματικό αποτέλεσμα, πρέπει να είναι από ανθρώπους πού ακολουθούν τα ίχνη και τα βήματα του προφήτου και διδασκάλου Φωτίου. Αλλιώς, είναι όλο θέατρο και υποκρισία, πού δεν οδηγεί σε κανένα θετικό αποτέλεσμα. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Ο Γέροντας Παϊσιος. Φωτογραφία παρμένη από τον βατοπαιδινό μοναχό Νήφωνα.
Έρριξες φάρμακο για τις κάμπιες;
– Έρριξα, Γέροντα.
– Τόσες καλόγριες ούτε μια κάμπια δεν μπορείτε να σκοτώσετε! Στην Κατοχή, όταν είχε πέσει ακρίδα, είχαν βγάλει εδώ στην Χαλκιδική την Αγία Ζώνη από την Μονή Βατοπεδίου και η ακρίδα έπεφτε σύννεφα-σύννεφα στην θάλασσα. Στην Ήπειρο, θυμάμαι, ηταν σαν το χιόνι. Κάναμε όλοι προσωπική εργασία· με τα σεντόνια την μαζεύαμε και μετά την πετούσαμε. Ήταν και η πείνα…, μην τα ρωτάς! Τα σιτάρια είχαν ξαναδώσει, αλλά είχαν σακατευθή.
Οι ακρίδες, οι πόλεμοι, η ανομβρία, οι αρρώστιες είναι μάστιγα. Όχι ότι ο Θεός θέλει να παιδαγωγήση έτσι τον άνθρωπο, αλλά είναι συνέπεια της απομακρύνσεως του ανθρώπου από τον Θεό. Όλα αυτά συμβαίνουν, γιατί ξεφεύγει ο άνθρωπος από τον Θεό. Έρχεται η οργή του Θεού, για να θυμηθή ο άνθρωπος τον Θεό και να ζητήση βοήθεια. Δεν είναι ότι ο Θεός τα κανονίζει έτσι και βγάζει μια διαταγή να έρθη κάποια συμφορά στον άνθρωπο, αλλά ο Θεός βλέπει μέχρι πού θα φθάση η κακία των ανθρώπων και ότι δεν θα αλλάξουν, και γι’ αυτό επιτρέπει να συμβή μια συμφορά, για να συνετισθούν. Όχι ότι τα κανόνισε έτσι ο Θεός. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
του Αγίου Δημητρίου του Ροστώβ
Η ανάληψη του προφήτη Ηλία.
Ας θυμηθούμε τον άγιο προφήτη Ηλία. Μιλούσε (κάποτε) με το βασιλιά του Ισραήλ Αχαάβ και πρόφερε αυτά τα λόγια: «Ζη Κύριος ο Θεός Ισραήλ, ω πορέστην ενώπιον αυτού!» (Γ’ Βασ. ιζ’ 1). Τα ίδια λόγια πρόφερε κατά τη συνομιλία του με το γέροντα υπηρέτη του βα¬σιλιά, τον Αβδιού: «Ζη Κύριος των δυνάμεων, ω παρέστην ενώπιον αυτού» (Γ’ Βασ. ιη’ 15). Ίσως κάποιος θα ρωτήσει: άγιε προφήτη Ηλία, μα τι λες; Κοίταξε γύρω σου: Που βρίσκεσαι; Λοιπόν στέκεις όχι στον ουρανό, αλλά στη γη· όχι μπροστά στο μεγαλείο του Θεού, αλλά μπροστά στη μεγαλοπρέπεια του βασιλιά του Ισραήλ, του Αχαάβ. Και τι απαντά ο Προφήτης; Στέκω, λέει, ενώπιον του Θεού: «Ζη Κύριος των δυνάμεων, ω παρέστην ενώπιον αυτού!» – δηλαδή, μολονότι σωματικά είμαι στη γη και στέκω ενώπιον του γήινου βασιλιά, ωστόσο, ο νους μου, ο λογισμός μου, η καρδιά μου στέκει ενώπιον τού ιδίου του Θεού, που είναι στους ουρανούς και αναπαύεται στους θρόνους τους Χερουβικούς. Ω θεόφρονα νου, ω θεοφιλής καρδία, λογισμέ υψηλέ, που και στην παρουσία ανθρώπων ούτε σπιθαμή δεν εκκλίνεις και δεν εγκαταλείπεις το Θεό και στέκεις ενώπιον του…
Να ζει κανείς στην παρουσία του Θεού σημαίνει να ζει μέσα στον ίδιο το Θεό. Κι όποιος ζει μέσα στο Θεό, γίνεται ο ίδιος ωσάν θεός. Σε τέτοιους ανθρώπους είναι που αναφέρονται οι λόγοι του Δαβίδ: «Εγώ είπα• θεοί εστε…» (Ψαλμ. πα’ 6).
Ρώσικη εικόνα του προφήτη Δαβίδ, του συγγραφέα των Ψαλμών, όπου εκφράζονται μεγάλες αλήθειες, σαν και αυτήν που εξηγεί στο συγκεκριμένο εδάφιο ο Μέγας Βασίλειος.
«Απέστρεψας δε το πρόσωπον σου, και εγενήθην τεταραγμένος» (Ψαλμ. 29,8). Έστρεψες αλλού το πρόσωπό σου, και αμέσως με έπιασε η ταραχή. Όσο καιρό, λέει ο ψαλμωδός, με φώτιζαν οι ακτίνες της επισκέψεώς σου, ζούσα σε σταθερή και ατάραχη κατάσταση· όταν όμως έστρεψες αλλού το πρόσωπο σου, φανερώθηκε η εμπάθεια και η ταραχή της ψυχής μου. Λέγεται δε ότι αποστρέφει ο Θεός το πρόσωπό του από εμάς, όταν στους καιρούς των δύσκολων περιστάσεων μας αφήνει να εκτεθούμε σε πειρασμούς, για να γίνει γνωστή, η δύναμη αντιστάσεως του αγωνιστή. Εάν λοιπόν «η ειρήνη του Θεού, την οποίαν κανένας ανθρώπινος νους δεν μπορεί να εννοήσει φρουρήσει τις καρδιές μας και τις σκέψεις μας», μπορούμε να αποφύγουμε την ταραχή και τη σύγχυση, που φέρνουν τα πάθη. Επειδή λοιπόν η αποστροφή του προσώπου του Θεού είναι αντίθετη με το θέλημά του και η ταραχή αντίθετη με το κάλλος, την ωραιότητα και τη δύναμη, γι’ αυτό η ταραχή θα είναι μια ασχήμια και αδυναμία της ψυχής, που προέρχεται από την αποξένωση και την απομάκρυνση από το Θεό. Ας ευχόμαστε λοιπόν πάντοτε να λάμπει πάνω μας το πρόσωπο του Θεού, ώστε να είμαστε «στην εξωτερική μας εμφάνιση και ενδυμασία ιεροπρεπείς» και πράοι και με κάθε τρόπο ατάραχοι εξ αιτίας της προθυμίας μας για τα καλά.
(Ομιλία στον 29ο Ψαλμό).
Η Ρουθ στο χωράφι με τον Βοόζ. Η ιστορία της βρίσκεται στο ομώνυμο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης.
«Αι γυναίκες να υποτάσσεσθε εις τους άνδρας σας, σαν να υποτάσσεσθε εις τον Κύριον. Διότι ο άνδρας είναι κεφαλή (ο αρχηγός) της γυναικός, όπως και ο Χριστός είναι κεφαλή της εκκλησίας, ο οποίος όμως Χριστός είναι σωτήρ του σώματος της Εκκλησίας (όλων δηλαδή ανεξαιρέτως των πιστών). Αλλ’ όπως η Εκκλησία υποτάσσεται εις τον Χριστόν, έτσι και αι γυναίκες πρέπει να υποτάσσωνται εις τους άνδρας των εις κάθε τι. Οι άνδρες να αγαπάτε τας γυναίκας σας, όπως και ο Χριστός ηγάπησε την Εκκλησίαν και εθυσίασεν τον εαυτόν του υπέρ αυτής , Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Η Δεββώρα, που ήταν προφήτισσα και "κριτής" του Ισραήλ (βλ. Κριταί, κεφ. 4-5). Γκραβούρα του Gustave Doré (1832-1883).
Η χριστιανική πίστη κηρύσσει ακριβώς ότι ο προορισμός του ανθρώπου δεν είναι κάποια εγκόσμια «χρήση». Κάθε άνθρωπος καλείται να «θεωθεί», δηλαδή να γίνει κατά χάριν θεός, μέτοχος της άκτιστης δόξας του αληθινού Θεού, η οποία είναι η αιώνια ζωή. Ο ύψιστος αυτός θείος προορισμός, η αφάνταστη αυτή τιμή και δωρεά εκ μέρους του Κυρίου είναι για κάθε έναν άνθρωπο, είτε άνδρας είναι αυτός είτε γυναίκα. Για τον Θεό κάθε άνθρωπος είναι κάτι μοναδικό και ανεπανάληπτο, το οποίο αυτός ο ίδιος έφτιαξε για να ζει και να χαίρεται όλη την απεραντοσύνη Του.
Η γυναίκα με κανέναν τρόπο δεν υστερεί σε αξία σε σχέση με τον άνδρα. Η γυναίκα έχει για τον Θεό την ίδια αξία που έχει ένας άνδρας, και το αντίστροφο. Τα δύο φύλα είναι ισότιμα, αλλά όχι ίσα. Άλλη θέση έχει η γυναίκα, άλλη ο άνδρας. Υπάρχει λόγος που ο Θεός έφτιαξε δύο φύλα και όχι ένα. Δεν έγινε έτσι στην τύχη. Το κάθε φύλο εξυπηρετεί κάποιες δικές του επιμέρους λειτουργίες. Δεν είναι «απαξίωση» για μια γυναίκα το να μην μπορεί να παριστάνει τον άνδρα και να κάνει πράγματα που δεν αρμόζουν στην φύση της, όπως δεν είναι «απαξίωση» και για έναν άνδρα το να μην μπορεί να φοράει σουτιέν και φουστάνια, να έχει έμμηνο κύκλο, να κυοφορεί, να τίκτει, να γαλουχεί κλπ κλπ.
Ας μην ξεχνούμε ότι γυναίκα είναι αυτή που κατέβασε τον Θεό στην γη. Γυναίκα είναι αυτή που κατέχει τα «δευτερεία» της Αγίας Τριάδος. Γυναίκα είναι το εκλεκτότερο πράγμα που είχε να παρουσιάσει ολόκληρη η ανθρωπότητα, η κορωνίδα ολόκληρου του ορατού και αοράτου κόσμου. Σας προκαλούμε να ρίξετε μια ματιά στους Οίκους και στον Κανόνα του Ακαθίστου Ύμνου, και στην υπόλοιπη θεομητορική υμνολογία. Και σκεφτείτε, όλα αυτά τα λόγια απευθύνονται σε μια γυναίκα… Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
ΣΥΝΑΞΑΡΙ
Απόψεις για τη Μονή Βατοπαιδίου (και όχι μόνο) 
