Άγιος Μακάριος Νοταράς, Επίσκοπος Κορίνθου ( †1805) Αγιορείτης Άγιος Μνήμη 17 Απριλίου

Ο Άγιος Μακάριος ( κατά κόσμον Μιχαήλ) γεννήθηκε το 1731 στα Τρίκαλα της Κορινθίας και καταγόταν από τη σπουδαία οικογένεια των Νοταράδων. Ο πατέρας του Γεωργαντάς (ή Γεώργιος), πρόκριτος της περιοχής Κορινθίας, απέκτησε από το γάμο του με την ενάρετη Αναστασία εννιά παιδιά. Από τον Ευστάθιο, δάσκαλο από την Κεφαλληνία, διδάχθηκε τα πρώτα γράμματα στο μοναστήρι της Παναγίας. Έδειξε την κλήση του προς τα έργα της ευσέβειας και την αγάπη του προς την Εκκλησία από μικρός. Ως επιστάτης των οικογενειακών κτημάτων απέτυχε αφού όχι μόνο δεν μπορούσε να εισπράξει τα ενοίκια από τους χωρικούς αλλά μοίραζε και τα δικά του στους φτωχούς. Ο πατέρας του δεν του επέτρεψε να γίνει μοναχός στη Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου και έτσι επιδόθηκε στη μελέτη των θείων γραφών και πατερικών κειμένων.

Μετά το θάνατο του δασκάλου του ανέλαβε δωρεάν για έξι χρόνια να διδάξει τους μαθητές της Κορίνθου. Αυτό δημιούργησε το μεγάλο θαυμασμό και την εκτίμηση των συμπολιτών του με αποτέλεσμα το 1764 όλος ο κλήρος και ο λαός της περιοχής να ζητήσει από το Οικουμενικό Πατριαρχείο να τον χειροτονήσει ως επίσκοπο Κορίνθου μετά τη χηρεία του μητροπολιτικού θρόνου. Ο άγιος Μακάριος θεώρησε την ομόφωνη γνώμη κλήρου και λαού ως κλήση Θεού και δέχθηκε το αξίωμα της Αρχιεροσύνης. Κατά την χειροτονία του ονομάσθηκε Μακάριος.

Ο Άγιος Νεομάρτυς Πολύδωρος – 3 Σεπτεμβρίου

Μαρτύρησε στη Νέα Έφεσο στις 3 Σεπτεμβρίου 1794

Ο άγιος καταγόταν από τη Λευκωσία της Κύπρου και εμπορευόταν στην Αίγυπτο. Εκεί συνέβη να γνωριστεί μ’ ένα αρνησίχριστο Ζακυνθινό του οποίου έγινε γραμματέας. Μια μέρα ,σε κάποια διασκέδαση, μέθυσε και ,με σκοτισμένο το λογικό από τη μέθη, αρνήθηκε τον Χριστό και δέχθηκε το Ισλάμ. Όταν πέρασε η μέθη και ήλθε στον εαυτό του, μετανόησε και, όπως ο Πέτρος ,έκλαψε πικρά . Έφυγε από την Αίγυπτο τότε και πήγε στην Βηρυτό, βρήκε τον μητροπολίτη και εξομολογήθηκε με συντριβή καρδίας την πτώση του. Ο Επίσκοπος τον δέχθηκε πατρικά, τον συμβούλευσε, τον νουθέτησε, του έδωσε κανόνα και τον έστειλε να περάσει τη Μ. Τεσσαρακοστή σε κάποιο μοναστήρι του Λιβάνου, όπου, μετά το Πάσχα ,θα πήγαινε και ο ίδιος ,να τον χρίσει με το Άγιο Μύρο . Μαθεύτηκε απ’ ό,τι φαίνεται το γεγονός και, επειδή κινδύνευε ο Επίσκοπος, έφυγε ο Πολύδωρος από την περιοχή του και πήγε στην Πτολεμαΐδα της Παλαιστίνης , Άκρι ή Άκρα ονομαζόμενη τότε. Εκεί είχε αποφασίσει να ομολογήσει, ακούγοντας όμως από τον Άγιο Πτολεμαΐδος ότι πρέπει να ομολογήσει εκεί που αρνήθηκε ,πήρε ένα καράβι για την Αίγυπτο. Λόγω θαλασσοταραχής ωστόσο το καράβι έπιασε λιμάνι στη Χάιφα.

Άγιος Μακάριος Νοταράς, Επίσκοπος Κορίνθου

(17 ΑΠΡΙΛΙΟΥ)

Ο Άγιος Μακάριος ( κατά κόσμον Μιχαήλ) γεννήθηκε το 1731 στα Τρίκαλα της Κορινθίας και καταγόταν από τη σπουδαία οικογένεια των Νοταράδων. Ο πατέρας του Γεωργαντάς (ή Γεώργιος), πρόκριτος της περιοχής Κορινθίας, απέκτησε από το γάμο του με την ενάρετη Αναστασία εννιά παιδιά. Από τον Ευστάθιο, δάσκαλο από την Κεφαλληνία, διδάχθηκε τα πρώτα γράμματα στο μοναστήρι της Παναγίας. Έδειξε την κλήση του προς τα έργα της ευσέβειας και την αγάπη του προς την Εκκλησία από μικρός. Ως επιστάτης των οικογενειακών κτημάτων απέτυχε αφού όχι μόνο δεν μπορούσε να εισπράξει τα ενοίκια από τους χωρικούς αλλά μοίραζε και τα δικά του στους φτωχούς. Ο πατέρας του δεν του επέτρεψε να γίνει μοναχός στη Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου και έτσι επιδόθηκε στη μελέτη των θείων γραφών και πατερικών κειμένων.

Μετά το θάνατο του δασκάλου του ανέλαβε δωρεάν για έξι χρόνια να διδάξει τους μαθητές της Κορίνθου. Αυτό δημιούργησε το μεγάλο θαυμασμό και την εκτίμηση των συμπολιτών του με αποτέλεσμα το 1764 όλος ο κλήρος και ο λαός της περιοχής να ζητήσει από το Οικουμενικό Πατριαρχείο να τον χειροτονήσει ως επίσκοπο Κορίνθου μετά τη χηρεία του μητροπολιτικού θρόνου. Ο άγιος Μακάριος θεώρησε την ομόφωνη γνώμη κλήρου και λαού ως κλήση Θεού και δέχθηκε το αξίωμα της Αρχιεροσύνης. Κατά την χειροτονία του ονομάσθηκε Μακάριος.

Ο άγιος Νεομάρτυς και Ιερομάρτυς Ζαχαρίας Μητροπολίτης Κορίνθου

Μαρτύρησε στην Κόρινθο στις 30 Μαρτίου 1684

Επειδή ο άγιος ποίμαινε θεοφιλώς το ποίμνιο που του είχε εμπιστευθεί ο Χριστός , προκάλεσε τον φθόνο του εχθρού της αλήθειας, ο οποίος παρακίνησε τους Τούρκους να τον συκοφαντήσουν, τάχα ότι στέλνει γράμματα στους Φράγκους να έλθουν να κατακτήσουν την Κόρινθο. Μ’ αυτή την πρόφαση όρμησαν στη Μητρόπολη σαν ανήμερα θηρία, άρπαξαν τον αρχιερέα του Θεού και σιδηροδέσμιο, δέρνοντας και σπρώχνοντας, τον έφεραν στον δικαστή. Μόλις τον είδε ο δικαστής του είπε ν’ αρνηθεί τον Χριστό και να γίνει Τούρκος. Ο άγιος τότε του απάντησε :

Καλλικράτης και στην Εκκλησία;

VatopaidiFriend: Στη συνέχεια αναρτάμε δύο άρθρα για το θέμα του Καλλικράτη στην Εκκλησία. Τα σχόλια δικά σας.

Γ. Δριβελέγκας: Θα προτείνει συγχώνευση Μητροπόλεων

Ο βουλευτής Χαλκιδικής του ΠΑΣΟΚ, όπως αποκάλυψε ο ίδιος σε συναδέλφους του προτίθεται να θέσει θέμα συγχώνευσης Μητροπόλεων.

Ο Γιάννης Δριβελέγκας εμφανίζεται αποφασισμένος κατά την διάρκεια της απογευματινής του ομιλίας στην Ολομέλεια της Βουλής να προτείνει τον «εκκλησιαστικό Καλλικράτη» καθώς ο αριθμός των μητροπόλεων έχει φθάσει τις 80. Συνομιλητές του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ πάντως αναρωτήθηκαν

Άγιος Μακάριος αρχιεπίσκοπος Κορίνθου, ο Νοταράς (1731 – 17 Απριλίου 1805)

Ο Άγιος Μακάριος καταγόταν από τη σπουδαία οικογένεια των Νοταράδων. Πρόγονοί του υπήρξαν ο Νικόλαος (+1454) µέγας διερµηνέας του αυτοκράτορος Μανουήλ Β΄ του Παλαιολόγου (1391-1425), ο Λουκάς (+1453) µέγας δούκας του αυτοκράτορος Κωνσταντίνου Παλαιολόγου (+1453) και συµµάρτυράς του, ο όσιος Γεράσιµος ο εν Κεφαλληνία (+1579), ο µοναχός Ѳεοφάνης Ιβηρίτης κατά κόσµον Ѳωµάς Ελεαβούλκος Νοταράς (16ος αι.), ο Δοσίθεος (+1707) Πατριάρχης Ιεροσολύµων, ο Χρύσανθος (+1731) Πατριάρχης Ιεροσολύµων, ο Γρηγόριος Μητροπολίτης Κορίνθου (+1792), ο Σπυρίδων προεστώς Κορινθίας (+1778) και τα τέκνα του Ιωάννης (+1826) ιατροφιλόσοφος και Φιλικός, Σωτήριος (+1844) δηµογέροντας Κορινθίας και Πανούτσος (+1849) λόγιος και νουνεχής πολιτικός της Πελοποννήσου. Ο πατέρας του Αγίου Γεωργαντάς Ν. Νοταράς (+1771), διακεκριµένος πρόκριτος της Κορινθίας, απέκτησε από τον γάµο του µέ τη νέα, µορφωµένη και ενάρετη Αναστασία πέντε υιούς και τέσσερεις θυγατέρες. Ο αδελφός του αγίου Νικόλαος τελείωσε τον βίο του µαρτυρικά (+1775) και η αδελφή του Ευφροσύνη εκάρη µοναχή. Ο κατά κόσµον Μιχαήλ Γ. Νοταράς γεννήθηκε το 1731 στα Τρίκαλα της Κορινθίας.

Ο άγιος Νεομάρτυς και Ιερομάρτυς Ζαχαρίας Μητροπολίτης Κορίνθου

Μαρτύρησε στην Κόρινθο στις 30 Μαρτίου 1684

Επειδή ο άγιος ποίμαινε θεοφιλώς το ποίμνιο που του είχε εμπιστευθεί ο Χριστός , προκάλεσε τον φθόνο του εχθρού της αλήθειας, ο οποίος παρακίνησε τους Τούρκους να τον συκοφαντήσουν, τάχα ότι στέλνει γράμματα στους Φράγκους να έλθουν να κατακτήσουν την Κόρινθο. Μ’ αυτή την πρόφαση όρμησαν στη Μητρόπολη σαν ανήμερα θηρία, άρπαξαν τον αρχιερέα του Θεού και σιδηροδέσμιο, δέρνοντας και σπρώχνοντας, τον έφεραν στον δικαστή. Μόλις τον είδε ο δικαστής του είπε ν’ αρνηθεί τον Χριστό και να γίνει Τούρκος. Ο άγιος τότε του απάντησε :

Ο Άγιος Νεομάρτυς Νικόλαος από το Ψάρι Κορινθίας

Μαρτύρησε στην Κωνσταντινούπολη στις 14 Φεβρουαρίου 1554

Ο Άγιος καταγόταν από το Ψάρι Κορινθίας. Είχε ευσεβείς γονείς, τον Ιωάννη και την Καλή. Δώδεκα ετών έμεινε ορφανός, έφυγε από το χωριό του και πήγε κι εγκαταστάθηκε στη Σηλυβρία της Θράκης. Έζησε εκεί με φόβο Θεού, εργαζόμενος ως παντοπώλης. Αργότερα νυμφεύτηκε και απέκτησε παιδιά , τα οποία ανέτρεφε χριστιανικά. Αν και είχε πολλές μέριμνες , αυτό δεν τον εμπόδιζε να φροντίζει για τη σωτηρία του. Έδινε ελεημοσύνη στους φτωχούς και εκκλησιαζόταν τακτικά.

Εκείνη την εποχή έπαρχος της Κωνσταντινουπόλεως ήταν κάποιος Σινάν , ο οποίος φερόταν με μεγάλη σκληρότητα στους Χριστιανούς. Κάποιοι Τούρκοι συνάδελφοί του αγίου, από φθόνο , επειδή πούλαγε περισσότερα προϊόντα από αυτούς, τον κατηγόρησαν ότι έβρισε τον Μωάμεθ ως ψευδοπροφήτη . Τον έφεραν λοιπόν στην Κωνσταντινούπολη και τον παρέδωσαν στον σκληρό εκείνο έπαρχο.

Ο Νικόλαος ,χωρίς να φοβηθεί, με πολλή γενναιότητα, ομολόγησε τη χριστιανική του πίστη και ήλεγξε ως ψευδή τη θρησκεία των Μουσουλμάνων. Ο έπαρχος διέταξε να τον ραβδίσουν τόσο πολύ που μάτωσαν τα νύχια των ποδιών του και να τον ρίξουν στη φυλακή. Μετά από τέσσερις ημέρες τον οδήγησαν πάλι στον έπαρχο, ο οποίος τάζοντάς του τιμές και αξιώματα προσπαθούσε να τον εξισλαμίσει. Ο άγιος αντίθετα έμενε περισσότερο σταθερός στην πίστη, αποκαλώντας τον ψευδοπροφήτη τους Μωάμεθ υιό του διαβόλου.

30 πράξεις ΑΥΤΟΘΥΣΙΑΣ

Mε μια πράξη ΑΥΤΟΘΥΣΙΑΣ απάντησε ο 18χρονος Μουελμάρ Μεγκαλάνες στις φοβερές πλημμύρες που έπληξαν τις Φιλιππίνες τον προηγούμενο μήνα. Την ώρα του κινδύνου, δένοντας ένα σκοινί γύρω από τη μέση του γλίτωσε από τον πνιγμό όλα τα μικρότερα παιδιά της οικογένειάς του, βγάζοντας τα σε ασφαλές μέρος. Στη συνέχεια γύρισε στο πατρικό του σπίτι και εξασφάλισε τη ζωή των γονέων του. Δεν σταμάτησε όμως εκεί. Ο Μουελμάρ, βλέποντας και τους γείτονές του να κινδυνεύουν, έκανε ό,τι μπορούσε για να προσφέρει τη βοήθεια του και σ΄ αυτούς. Τελευταία ηρωϊκή πράξη του ήταν να βγάλει μέσα από δυνατό χείμαρρο μια νεαρή μητέρα με το έξι μηνών ηλικίας μωρό της. Ήταν ο τριακοστός άνθρωπος που έσωσε πριν ο ίδιος χαθεί μέσα στα ορμητικά νερά!., (εφ. «Η Καθημερινή», 01-10-09). Ο ηρωϊσμός του Μουελμάρ και το ενδιαφέρον του για τους συνανθρώπους του φέρνει στη σκέψη μας τα λόγια του Ευαγγελίου: «Μείζονα ταύτης αγάπην ουδείς έχει, ίνα τις την ψυχήν αυτού θη υπέρ των φίλων αυτού» (Ιω. ιε΄, 13).

Πηγή: για σας τους εφήβους Δελτίο Ειδήσεων, Με μια πράξη αυτοθυσίας…, Νεανικό & Μαθητικό Περιοδικό «Ο Πυρσός» των Εκπαιδευτηρίων «Απόστολος Παύλος», σελ. 192, τεύχος 30, περίοδος β΄, Ισθμός Κορίνθου, Νοέμβριος 2009

«Μακεδονία Ελληνική του Αλεξάνδρου η Χώρα»

Ποια στοιχεία αποδεικνύουν την ελληνικότη­τα της Μακεδονίας;

1) Οι Μακεδόνες ήταν πανάρχαια ελληνική φυλή, όπως οι Δωριείς, οι Ίωνες και οι Αιολείς. Μιλούσαν Ελληνικά σε διάλεκτο που συγγένευε ιδιαίτερα με τη δωρική και την αιολική διάλε­κτο.

2) Το όνομα Μακεδόνες και Μακεδονία είναι λέξεις ελληνικές και παράγονται από την αρχαία λέξη μάκος, Μακεδνός σημαίνει μακρύς, ψηλός. που είναι δωρικός τύπος της λέξης μήκος.

3) Η Θρησκεία των αρχαίων Μακεδόνων ή­ταν ίδια και απαράλλακτη με τη θρησκεία όλων των υπόλοιπων Ελλήνων. Πίστευαν τους ίδιους 12 «θεούς» και θεωρούσαν ότι το δωδεκάθεό τους κατοικούσε στο μεγάλο μακεδονικό βουνό, τον Όλυμπο.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΣΤΟ ΠΑΤΕΡ ΗΜΩΝ (8)

Άγιος Μακάριος Κορίνθου. Φορητή εικόνα Ιεράς Μονής Αγίου Ιωάννου Θεολόγου Πάτμου (19ος αι.). Από το βιβλίο του Μωυσέως Μοναχού Αγιορείτου, Οι Άγιοι του Αγίου Όρους, εκδ. Μυγδονία (σ. 526).

Συνέχεια από (7)

Αγίου Μακαρίου Νοταρά

«Και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν»

Ο Κύριος μας παραγγέλλει να παρακαλούμε τον Θεό και Πατέρα μας να μην παραχωρήσει να μπούμε σε πειρασμό. Και ο προφήτης Ησαΐας ως εκπρόσωπος του Θεού, λέει: «Εγώ δημιούργησα το φως και το σκότος. Εγώ είμαι εκείνος που δίνω την ειρήνη και παραχωρώ να γίνονται τα κακά». Και ο προφήτης Αμώς παρομοίως λέει: «Δεν υπάρχει κάποιο κακό στην πόλη, που να μην έγινε με την παραχώρηση του Κυρίου ».

Από αυτά λοιπόν τα λόγια, πολλοί από τους αμαθείς και ακατάρτιστους πέφτουν σε διάφορους λογισμούς για τον Θεό. Ότι δήθεν μας ρίχνει ο Θεός στους πειρασμούς. Πάνω σ’ αυτό το θέμα μας ομιλεί ο απόστολος Ιάκωβος και μας λύνει τις απορίες. Μας λέει λοιπόν: «Κανένας, απ αυτούς που μπαίνουν σε πειρασμό, να μη λέει· ο Θεός με βάζει σε πειρασμό. Γιατί ο Θεός ούτε μπαίνει σε πειρασμό από το κακό ούτε βάζει σε πειρασμό κανέναν. Καθένας μπαίνει σε πειρασμό από δική του επιθυμία. Αυτή τον παρασύρει και τον εξαπατάει· έπειτα, η επιθυμία αυτή συλλαμβάνει το κακό και γεννάει την αμαρτία· και η αμαρτία, όταν ολοκληρωθεί, φέρνει θάνατο».

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΣΤΟ ΠΑΤΕΡ ΗΜΩΝ (7)

Άγιος Μακάριος Κορίνθου. Φορητή εικόνα Ιεράς Μονής Αγίου Ιωάννου Θεολόγου Πάτμου (19ος αι.). Από το βιβλίο του Μωυσέως Μοναχού Αγιορείτου, Οι Άγιοι του Αγίου Όρους, εκδ. Μυγδονία (σ. 526).

Συνέχεια από (6)

Αγίου Μακαρίου Νοταρά

«Και άφες ημιν τα οφειλήματα ημών ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών»

Γνωρίζοντας λοιπόν ο Κύριος ότι στον Άδη δεν υπάρχει μετάνοια και ότι, ως άνθρωποι μετά το Βάπτισμα, είναι αδύνατον να μη σφάλλουμε, μας προτρέπει, να λέμε στον Θεό και Πατέρα μας: Και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών.

Επειδή προηγουμένως μας ανέφερε ο Κύριος, στην Κυριακή Προσευχή, για τον άγιο Άρτο της Θείας Κοινωνίας και μας συνέστησε να μην τολμά κάποιος να Τον μεταλαμβάνει χωρίς την απαραίτητη προετοιμασία, γι’ αυτό τώρα μας λέει ότι η προετοιμασία αυτή έγκειται, στο να ζητήσουμε συγχώρηση από τον Θεό και από τους αδελφούς μας και τότε να προσερχόμαστε στα θεία Μυστήρια, όπως αναφέρεται σε άλλο σημείο της Αγίας Γραφής: «Αν, άνθρωπε, προσφέρεις το δώρο σου στο θυσιαστήριο και εκεί θυμηθείς ότι ο αδελφός σου έχει κάποιο παράπονο απέναντι σου, άφησε εκεί το δώρο σου, μπροστά στο θυσιαστήριο, και πήγαινε πρώτα να συμφιλιωθείς με τον αδελφό σου και τότε να επανέλθεις να προσφέρεις το δώρο σου».

Ερμηνεία στο Πάτερ ημών (6)

Άγιος Μακάριος Κορίνθου. Φορητή εικόνα Ιεράς Μονής Αγίου Ιωάννου Θεολόγου Πάτμου (19ος αι.). Από το βιβλίο του Μωυσέως Μοναχού Αγιορείτου, Οι Άγιοι του Αγίου Όρους, εκδ. Μυγδονία (σ. 526).

Συνέχεια από (5)

Αγίου Μακαρίου Νοταρά

«Τον άρτον ημών τον επιούσιον δος ημίν σήμερον»

Τρίτη ερμηνεία: Ο επιούσιος άρτος είναι το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου, το Οποίο τόσο διαφέρει, από το λόγο του Θεού. Όσο ο ήλιος από την ακτίνα. Κατά τη Θεία Μετάληψη, όλος ο Θεάνθρωπος ήλιος εισέρχεται, ενώνεται και ζυμώνεται με όλο τον άνθρωπο. Φωτίζει, λαμπρύνει και αγιάζει όλες τις ψυχικές και σωματικές δυνάμεις και αισθήσεις του ανθρώπου και τον οδηγεί από τη φθορά στην αφθαρσία. Γι’ αυτό ακριβώς, και κυρίως, λέγεται άρτος επιούσιος η Θεία Κοινωνία του πανάχραντου Σώματος και Αίματος του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, επειδή συντηρεί και συγκρατεί την ουσία της ψυχής και τη δυναμώνει στο να εκτελεί τις εντολές του Δεσπότη Χριστού και κάθε άλλη αρετή. Και αύτη είναι η αληθινή τροφή της ψυχής και του σώματος, καθώς το λέει και ο Κύριός μας : «Η Σάρκα μου είναι αληθινή τροφή και το Αίμα μου αληθινό ποτό» .

Αν κάποιος αμφιβάλλει ότι λέγεται άρτος επιούσιος το Σώμα του Κυρίου μας, ας ακούσει τι λένε γι’ αυτό το θέμα οι διδάσκαλοι της Εκκλησίας μας. Και πρώτα-πρώτα ο φωστήρας των Νυσσαέων, ο θείος Γρηγόριος, λέει:

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΣΤΟ ΠΑΤΕΡ ΗΜΩΝ (5)

Άγιος Μακάριος Κορίνθου. Φορητή εικόνα Ιεράς Μονής Αγίου Ιωάννου Θεολόγου Πάτμου (19ος αι.). Από το βιβλίο του Μωυσέως Μοναχού Αγιορείτου, Οι Άγιοι του Αγίου Όρους, εκδ. Μυγδονία (σ. 526).

Συνέχεια από (4)

Αγίου Μακαρίου Νοταρά

«Τον άρτον ημών τον επιούσιον δος ημίν σήμερον»

Δεύτερη έννοια: Άρτος επιούσιος είναι ο λόγος του Θεού, όπως λέει η Αγία Γραφή: «Δεν ζει ο άνθρωπος μόνο με το ψωμί, αλλά και με κάθε λόγο που βγαίνει από το στόμα του Θεού».

Λόγος του Θεού είναι η διδασκαλία του Αγίου Πνεύματος, δηλαδή όλη η Αγία Γραφή. Παλαιά και Νέα. Από αύτη την Αγία Γραφή άντλησαν, σαν από βρύση, όλοι οι άγιοι Πατέρες και Διδάσκαλοι της Εκκλησίας μας, οι οποίοι μας ποτίζουν με τα καθάρια νάματα της θεόπνευστης διδασκαλίας τους. Γι’ αυτό τα συγγράμματα και τις διδασκαλίες των Πατέρων πρέπει να τις δεχόμαστε ως άρτο επιούσιο, για να μην πεθάνει η ψυχή μας από την πείνα του λόγου της ζωής, πριν να πεθάνει το σώμα, καθώς το έπαθε και ο Αδάμ, διότι παρέβηκε τη θεϊκή εντολή.

Όσοι δεν θέλουν να ακούσουν το λόγο του Θεού και εμποδίζουν και τους άλλους, ή με τα λόγια τους ή με το κακό τους παράδειγμα να το κάνουν, παρόμοια και όσοι, όχι μόνο δεν συνεργούν στο να γίνονται σχολεία και άλλα παρόμοια έργα, με τα οποία προκύπτουν τα παιδιά των Χριστιανών, αλλά εμποδίζουν όσους θέλουν να βοηθήσουν, θα κληρονομήσουν το «ουαί» και αλίμονο των Φαρισαίων.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΣΤΟ ΠΑΤΕΡ ΗΜΩΝ (4)

Άγιος Μακάριος Κορίνθου. Φορητή εικόνα Ιεράς Μονής Αγίου Ιωάννου Θεολόγου Πάτμου (19ος αι.). Από το βιβλίο του Μωυσέως Μοναχού Αγιορείτου, Οι Άγιοι του Αγίου Όρους, εκδ. Μυγδονία (σ. 526).

Συνέχεια από (3)

Αγίου Μακαρίου Νοταρά

«Τον άρτον ημών τον επιούσιον δος ημίν σήμερον»

Ο άρτος λέγεται επιούσιος με τρεις έννοιες. Και για να ξέρουμε, όταν προσευχόμαστε, ποιόν άρτο ζητάμε από τον Θεό και Πατέρα μας, ας δούμε τη σημασία της κάθε μιας έννοιας.

Πρώτα-πρώτα άρτος επιούσιος λέγεται ο κοινός άρτος, το ψωμί, η σωματική τροφή, η οποία αναμιγνύεται με την ουσία του σώματος, για να αυξάνει και να δυναμώνει το σώμα, ώστε να μην οδηγηθεί στο θάνατο.

Επομένως, αν πάρουμε τον άρτο με αυτή την έννοια, δεν πρέπει να επιζητούμε εκείνα τα φαγητά που φέρνουν στο σώμα μας τροφή και ηδυπάθεια, για τα οποία ο απόστολος Ιάκωβος λέει: «Ζητάτε από τον Θεό και δεν λαμβάνετε, διότι δεν ζητάτε από τον Θεό τα απαραίτητα, αλλά επιδιώκετε εκείνα που θα συντελέσουν στην αύξηση της ηδονής». Και σε άλλο σημείο: «Επιδοθήκατε στις τρυφές και στη σπατάλη, εδώ στη γη, και καλοθρέψατε τα σώματά σας τόσο, σαν να σας είχαν για σφαχτάρια».

Αλλά ο Κύριός μας λέει: «Προσέχετε καλά τον εαυτό σας, μην τύχει και βαρύνει ο νους σας από τη μέθη και τις κοσμικές μέριμνες και σας αιφνιδιάσει εκείνη η ημέρα η έσχατη».

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΣΤΟ ΠΑΤΕΡ ΗΜΩΝ (3)

Άγιος Μακάριος Κορίνθου. Φορητή εικόνα Ιεράς Μονής Αγίου Ιωάννου Θεολόγου Πάτμου (19ος αι.). Από το βιβλίο του Μωυσέως Μοναχού Αγιορείτου, Οι Άγιοι του Αγίου Όρους, εκδ. Μυγδονία (σ. 526).

Συνέχεια από (2)

Αγίου Μακαρίου Νοταρά

« Ελθέτω η βασιλεία Σου»

Επειδή η ανθρώπινη φύση με τη θέλησή της υποδουλώθηκε στον ανθρωποκτόνο διάβολο, γι’ αυτό μας προστάζει ο Κύριός μας να παρακαλούμε τον Θεό και Πατέρα μας να μας ελευθέρωσει, από την πικρή τυραννία του διαβόλου. Αλλά αυτό δεν γίνεται με κανέναν άλλο τρόπο, παρά μόνο αν έλθει η Βασιλεία του Θεού μέσα μας. Αυτό σημαίνει να έλθει το Πνεύμα το Άγιο, για να διώξει από μας τον τύραννο εχθρό και να μας εξουσιάσει, καθότι στους τέλειους αρμόζει να ζητούν τη Βασιλεία του Θεού και Πατρός, επειδή αυτοί έχουν φθάσει στην τελειότητα της πνευματικής ηλικίας.

Όσοι όμως έχουμε ακόμη τις τύψεις της συνειδήσεως να μας βασανίζουν, όπως εγώ, δεν μπορούμε ούτε να ανοίξουμε το στόμα μας να ζητήσουμε τέτοια πράγματα, αλλά πρέπει να παρακαλούμε τον Θεό να στείλει το Άγιό Του Πνεύμα, για να μας φωτίσει και να μας δυναμώσει στο θέλημα Του το άγιο και στα έργα της μετάνοιας. Διότι λέει ο Τίμιος Πρόδρομος : «Μετανοείτε, ήγγικε γαρ η βασίλεια των ουρανών». Δηλαδή: «Μετανοείτε, γιατί έφθασε η Βασιλεία του Θεού». Σαν να λέει: Άνθρωποι, μετανοείτε για τα κακά που κάνετε και ετοιμασθείτε για να υποδεχθείτε τη Βασιλεία των Ουρανών, δηλαδή Αυτόν τον Μονογενή και Λόγο του Θεού, ο Οποίος ήλθε για να εξουσιάσει και να σώσει όλον τον κόσμο.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΣΤΟ ΠΑΤΕΡ ΗΜΩΝ (2)

Άγιος Μακάριος Κορίνθου. Φορητή εικόνα Ιεράς Μονής Αγίου Ιωάννου Θεολόγου Πάτμου (19ος αι.). Από το βιβλίο του Μωυσέως Μοναχού Αγιορείτου, Οι Άγιοι του Αγίου Όρους, εκδ. Μυγδονία (σ. 526).

Συνέχεια από (1)

Αγίου Μακαρίου Νοταρά

«Αγιασθήτω το όνομά Σου»

Μήπως δεν είναι τάχα άγιο το Όνομα του Θεού και γι’ αυτό πρέπει να παρακαλούμε να άγιασθεί; Πώς αρμόζει να κάνουμε κάτι τέτοιο; Αυτός δεν είναι η πηγή της αγιότητας; Απ’ Αυτόν δεν αγιάζονται τα πάντα, όσα βρίσκονται στον Ουρανό και στη γη ; Πώς λοιπόν εδώ μας προτρέπει να αγιάζουμε το Όνομά Του;

Το Όνομα του Θεού, αυτό καθ’ εαυτό, είναι άγιο και υπεράγιο και πηγή αγιότητας. Και μόλις το αναφέρουμε αγιάζει όλα εκείνα για τα οποία το αναφέρουμε. Δεν επιδέχεται δε καμιά αύξηση αγιότητας ή ελάττωση. Όμως ο Θεός θέλει και αγαπά να δοξάζεται το Όνομά Του και από όλα τα δημιουργήματά Του, καθώς το λέει ο προφήτης και ψαλμωδός Δαβίδ: «Ευλογείτε τον Κύριον πάντα τα εργα αυτού». Δηλαδή: «Δοξάσατε τον Θεό όλα τα δημιουργήματά Του». Και αυτό το απαιτεί. Όχι τόσο για τον εαυτό του, όσο για να αγιασθούν τα πλάσματα Του απ’ Αυτόν και να δοξασθούν. Γι’ αυτό πρέπει, ό,τι και να κάνουμε, να το κάνουμε για τη δόξα του Θεού, σύμφωνα και με τον Απόστολο που λέει: «Είτε τρώτε, είτε πίνετε, είτε κάνετε ο,τιδήποτε άλλο, να το κάνετε για τη δόξα του Θεού, για να αγιάζεται το Όνομα του Θεού και από μας».

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΣΤΟ ΠΑΤΕΡ ΗΜΩΝ (1)

Άγιος Μακάριος Κορίνθου. Φορητή εικόνα Ιεράς Μονής Αγίου Ιωάννου Θεολόγου Πάτμου (19ος αι.). Από το βιβλίο του Μωυσέως Μοναχού Αγιορείτου, Οι Άγιοι του Αγίου Όρους, εκδ. Μυγδονία (σ. 526).

Αγίου Μακαρίου Νοταρά

«Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς»

Πραγματικά, αδελφοί μου, είναι μεγάλη η εύσπλαγχνία του Κυρίου μας και ανερμήνευτη η φιλανθρωπία που έδειξε και δείχνει σε μας τους αχάριστους καί αγνώμονες προς Αυτόν, τον ευεργέτη μας. Διότι, οχι μόνο μας ανέστησε, ενώ είχαμε κατρακυλήσει στην αμαρτία, αλλά, επειδή η αγαθότητα Του είναι άπειρη, μας παρέδωσε και πρότυπο προσευχής, που ανεβάζει το νου μας στην υψηλή κατάσταση της Θεολογίας και βοηθά ολο το ανθρώπινο γένος να μην πέσει πάλι από επιπολαιότητα και αφροσύνη στα ίδια αμαρτήματα.

Γι’ αυτό το λόγο, έτσι όπως είναι και πρέπον, από την αρχή της προσευχής, ανεβάζει το νου μας στο υψηλό επίπεδο της Θεολογίας. Μας γνωρίζει τον κατά φύση Πατέρα Του και Δημιουργό όλης της ορατής και αοράτου κτίσεως, και μας επισημαίνει την κατάσταση της υιοθεσίας, την οποία εμείς οι Χριστιανοί αξιωθήκαμε να λάβουμε, γι’ αυτό έχουμε και τη δυνατότητα να Τον φωνάζουμε κατά χάριν, «Πατέρα».

Διότι, αφού ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός σαρκώθηκε, δόθηκε εξουσία σε όλους, όσοι Τον πίστευσαν, να γίνουν τέκνα και υιοί του Θεού, μέσω του αγίου Βαπτίσματος, καθώς το λέει ο Θεολόγος και Ευαγγελιστής Ιωάννης: «Σ’ όσους Τον δέχθηκαν και πίστευσαν σ’ Αυτόν, έδωσε το δικαίωμα να γίνουν παιδιά του Θεού».