Μια μερα πού πήγαν οι τέσσερεις μοναχές στο Καπανδρίτι, ήρθε μαζί τους και μια κυρία, γνωστή, και μόλις είδε την καταπράσινη πεδιάδα με τα πλατάνια και τα πολλά νερά, είπε:
– Δεν είναι αυτό το μερος πού θα κτισθεί το Μοναστηρι. Εγώ, το είδα στο όνειρό μου. Θα κτισθεί πάνω σε οροσειρά.
Γέλασαν εκείνες και της είπαν:
Δεν πιστεύουμε στα όνειρα. Άλλωστε, ο τόπος είναι σχεδόν αγορασμενος, αφού έχουμε δώσει και προκαταβολή….
– Εδώ δε γίνεται Μοναστηρι, είπε κάποιος άλλος. Θα κάνουν εξαγωγή μαρμάρου.
Αυτό το τελευταίο, πού μπορεί να ήταν πιθανόν, …κι ακόμα οι αναβολές για τη Θεία Λειτουργία, πού τόσο περί ποθούσαν οι Μοναχές, τις έριξε σε συλλογή. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Απόψεις για τη Μονή Βατοπαιδίου (και όχι μόνο) 