Ο μακάριος Γέροντας Ιωσήφ Βατοπαιδινός, μπροστά από το Παρεκκλήσιον της Παναγίας Παντανάσσης , το οποίο ο ίδιος έφτιαξε, στο Πόρτο Λάγος
συνέχεια από το 1ο μέρος
Μπορούμε να πούμεν ότι η μετάνοια αποτελεί τη σπονδυλική στήλη τού πρακτικού μέρους της σωτηριολογίας. Διότι, ποιος μπόρεσε ποτέ να φυλάξει τη χάρι τού θείου βαπτίσματος και την ακριβή τήρηση των θείων εντολών, όπως υποσχέθηκε όταν βαπτιζόταν; Ασφαλώς κανείς, έστω κι’ αν η ζωή του ήταν μόνο μια ημέρα πάνω στη γή, κατά τον προφήτη. Καλούμεθα, βλέπετε, αμαρτωλοί και εμπαθείς όντες, και ζώντες μέσα σε περιβάλλοντα αμαρτωλά και αντίθετα, να βαδίσουμε το δρόμο των αρετών και τού αγιασμού. Η προτίμηση του καλού είναι εύκολη, η εφαρμογή όμως θέλει αγώνα· «το μεν πνεύμα πρόθυμον, η δε σαρξ ασθενής». Επομένως, η μετάνοια είναι η μόνη ελπίδα και βοήθεια που απέμεινε στον αμαρτωλό άνθρωπο για να πετύχει τον προορισμό του.
Γι’ αυτό ακριβώς η αγία μας Εκκλησία, εφαρμόζοντας την εντολή τού Κυρίου, συνεχίζει το σωτήριον αυτό έργο υπό την μυστηριακή μορφή της μετάνοιας – εξομολογήσεως, ώστε μέσω αύτού κάθε άνθρωπος να δύναται να ανταποκριθεί στα χριστιανικά του καθήκοντα, μετανοώντας για όσα είτε εκ προθέσεως εϊτε έξ αδυναμίας έπραξε. Το μυστήριο της μετανοίας – εξομολόγησεως μοιάζει με παγκόσμιο λογιστήριο στο όποιο η ανθρωπότης προσέρχεται και συνδιαλλάττεται με τον Θεό, ομολογώντας το χρέος και λαμβάνοντας δωρεάν την εξόφληση. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Απόψεις για τη Μονή Βατοπαιδίου (και όχι μόνο) 