VatopaidiFriend: Ο Γέροντας Ιωσήφ μιλάει σε σύναξη των μοναχών της συνοδείας του την Παρασκευή 23/4 – 6 Μαΐου 1988 για μία «ωφέλιμη οπτασία αγιορείτου μοναχού που είχε σε ευλάβεια τον Άγιο Μεγαλομάρτυρα Γεώργιο τον Τροπαιοφόρο.
VatopaidiFriend: Ο Γέροντας Ιωσήφ μιλάει σε σύναξη των μοναχών της συνοδείας του την Παρασκευή 23/4 – 6 Μαΐου 1988 για μία «ωφέλιμη οπτασία αγιορείτου μοναχού που είχε σε ευλάβεια τον Άγιο Μεγαλομάρτυρα Γεώργιο τον Τροπαιοφόρο.
J’ai rencontré le staretz Joseph pendant l’été 1982 au Saint Monastère de Koutloumousiou, quand il y demeurait à l’époque. Je dois ma première visite à la Sainte Montagne à mon ami Haralambos, et je l’en remercie. Depuis lors, une relation paternelle d’amour, s’est développée entre nous et le staretz.
Je voyais le staretz Joseph à chaque fois que je me rendais en visite à la Sainte Montagne, ainsi que chaque fois qu’il venait à Athènes. Il nous offrait soutien spirituel et consolation…
Η έκπληξη την ημέρα του μνημόσυνου του Γέροντα Ιωσήφ, ήταν ένα βίντεο με ομιλία του για την εορτή των Αγίων Αποστόλων. Δεἰτε το εδώ… Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
ΛΟΓΟΙ ΠΑΡΑΚΛΗΣΕΩΣ. ΛΟΓΟΙ ΑΓΑΠΗΣ (β΄)
* Να μη φοβάται κανείς το κακό που ολοένα εξαπλώνεται, γιατί δεν θα αφήσει ο Θεός τους δικούς του όσο και αν το κακό είναι οργανωμένο, γιατί «μείζων έστι ο εν ημίν ή ο εν τω κόσμω».
* Μη φοβάστε, δεν πρόκειται να χαθείτε. Μας στηρίζει όλους η χάρη του Ιησού μας και οι ευχές των πατέρων και γεροντάδων μας.
* Μέρα-νύχτα μένω μαζί σας, σας κρατώ στην αγκαλιά μου και πάσχω για σας· σας παρακολουθώ και κλαίοντας παρακαλώ για σας, τα παιδιά μου. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Ένας χρόνος συμπληρώνεται σήμερα από την εκδημία-μετάβαση «από της γης εις τα άνω» του μακαριστού Γέροντα και πνευματικού πατέρα μας. Σε πολλά συναξάρια διαβάζουμε και αυτό· «εάν θέλετε να με καλείτε πατέρα, μιμηθείτε το βίο και τις πράξεις μου». Εάν όμως δεν μπορούμε να τον μιμηθούμε, τουλάχιστον ας θυμηθούμε τους λόγους παρακλήσεως και αγάπης, τις συμβουλές, τους κόπους, τις προσπάθειες, την ανοχή και απέραντη υπομονή του και κυρίως «τα σπλάχνα των οικτιρμών» και την φιλανθρωπία του, το σεβασμό της ελευθερίας και της προσωπικότητας του καθενός μας στο δρόμο προς την θέωση και τη μεταμόρφωσή μας. Από τα γραπτά και προφορικά κείμενα που μας άφησε καθώς και τα γράμματά του, ξεχωρίσαμε μερικά, ελάχιστα, αλλά χαρακτηριστικά αποσπάσματα που δείχνουν την αρχοντιά και το μεγαλείο της πατρικής του καρδιάς, τα σπλάχνα των οικτιρμών του και το μέγεθος των πατρικών του κόλπων που με περισσή αγάπη όλα τα χωρούσε. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Question: In addition to what you have already told us, geronta, what else must we do when these changes appear in our spiritual life? Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Κάντε κλικ και Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Η προσευχή χαρακτηρίζεται ως η γλώσσα του μέλλοντα αιώνα. Αλλά μήπως και σε αυτόν τον αιώνα υπάρχει άλλη; Πόσα γένη γλωσσών και διαλέκτων υπάρχουν και χρησιμοποιούνται στην ανθρωπότητα; Καμία όμως από αυτές δεν είναι αληθινή, γιατί αγνοεί την κατ’ εξοχήν αλήθεια. Οι διάλεκτοι χρησιμεύουν στην έκφραση των ανθρωπίνων πόθων και διαθέσεων. Ποιός άλλος πόθος ή έφεση είναι τόσο θετικός, όσο ο Θεός και η αιωνιότητα; Και να που και τα δύο συγκεφαλαιώνονται στην Αγάπη προς τον Θεό και τον συνάνθρωπο. Το μέσο και η οδός προς το κατόρθωμα αυτό είναι η προσευχή. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
One could apply to Elder Arsenios what the Scriptures said “here is a true Israelite, in whom there is nothing false”. He was by nature direct, simple, harmless, meek, obedient and an extraordinary, hard working spiritual fighter, without a single material possession. One could say that he was simply a “Yes” or a “No” man.
He never held grudge with anyone, whatever one would do to him, he would never get angry and he would never hurt anyone. read more… Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Nea Skiti
To my dearest A. and M., I send my fatherly prayers.
I have received both the letter and the goods, and we are most grateful to you, as is Fr Athanasios [now Metropolitan of Limassol], who received the phelonion. Let’s see who will get tired first, us from receiving, or you from sending. read more… Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
11/9/1988 Vatopaidi Monastery
My esteemed Mrs M., our Christ’s Grace be with your spirit.
I have received your letter and read the contents carefully. The issues you raise are not as worthy of praise as your good will and decision to live a more meticulous life in Christ. In this, I wish you to have never-ending progress.
The issue of diet, my devout lady, as the most necessary duty and element of our lives, is something which preoccupies – if not captivates – everyone, due to the particular extravagance that characterizes our generation. Right now, it is neither beneficial for us nor praiseworthy to stop eating, especially abruptly, one of the main types of foods under the pretext that perhaps we may have lost control over it. Neither do the Fathers approve of or praise such a move, but, in my opinion, the middle road is the best. Which road is this? To restrict its consumption, so that health is not affected, and to prevent people making a fuss that “M. is not eating meat”, which will create for you a useless struggle to avoid haughtiness and pride. The same applies to sweets, since they too are useful to a certain extent to preserve a normal and balanced life. read more… Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Nea Sketi 21/1/1987
To my beloved child, I fatherly pray that Christ’s Grace be with your spirit.
I have received your letter, which was just a little smaller than a newspaper, though it could even be as big as that! Fr. Athanasios and Fr. Theonas are about to leave for Thessaloniki to see some doctors and to sort out the book, and they will perhaps speak with you there. I was very pleased to hear about X; it is good for him to have his own family nest, since time passes and then everything seems like drudgery. read more… Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Nea Skiti 28/2/1985
My dearest child, I send you my fatherly embrace.
I am pleased because you seem to sense my spiritual affection and love, so that you feel some comfort. I remain with you in spirit and I follow all your movements. I was so moved by the manifestation of your own affection that, if I could, I would come to see you in person, if even for a short while. But this affection is not the result of my own doing, since I am unworthy and insignificant, but of both your own faith and purity and that of my beloved son, who quietly fulfills all the conditions and rules of respect and obedience. read more… Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
VatopaidiFriend: Ο μακάριος Γέροντας Ιωσήφ ο Βατοπαιδινός μιλά (Β’ Κυριακή των Νηστειών 18/31-03-2002) για…
συνέχεια από το 1ο μέρος
Μπορούμε να πούμεν ότι η μετάνοια αποτελεί τη σπονδυλική στήλη τού πρακτικού μέρους της σωτηριολογίας. Διότι, ποιος μπόρεσε ποτέ να φυλάξει τη χάρι τού θείου βαπτίσματος και την ακριβή τήρηση των θείων εντολών, όπως υποσχέθηκε όταν βαπτιζόταν; Ασφαλώς κανείς, έστω κι’ αν η ζωή του ήταν μόνο μια ημέρα πάνω στη γή, κατά τον προφήτη. Καλούμεθα, βλέπετε, αμαρτωλοί και εμπαθείς όντες, και ζώντες μέσα σε περιβάλλοντα αμαρτωλά και αντίθετα, να βαδίσουμε το δρόμο των αρετών και τού αγιασμού. Η προτίμηση του καλού είναι εύκολη, η εφαρμογή όμως θέλει αγώνα· «το μεν πνεύμα πρόθυμον, η δε σαρξ ασθενής». Επομένως, η μετάνοια είναι η μόνη ελπίδα και βοήθεια που απέμεινε στον αμαρτωλό άνθρωπο για να πετύχει τον προορισμό του.
Γι’ αυτό ακριβώς η αγία μας Εκκλησία, εφαρμόζοντας την εντολή τού Κυρίου, συνεχίζει το σωτήριον αυτό έργο υπό την μυστηριακή μορφή της μετάνοιας – εξομολογήσεως, ώστε μέσω αύτού κάθε άνθρωπος να δύναται να ανταποκριθεί στα χριστιανικά του καθήκοντα, μετανοώντας για όσα είτε εκ προθέσεως εϊτε έξ αδυναμίας έπραξε. Το μυστήριο της μετανοίας – εξομολόγησεως μοιάζει με παγκόσμιο λογιστήριο στο όποιο η ανθρωπότης προσέρχεται και συνδιαλλάττεται με τον Θεό, ομολογώντας το χρέος και λαμβάνοντας δωρεάν την εξόφληση. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Αποτελεί ευχάριστη είδηση το γεγονός ότι τώρα τελευταία δημιουργούνται στο Facebook σελίδες για τους σύχρονους μακαριστούς οσίους Γέροντες, για τον Γέροντα Παΐσιο, τον Γέροντα Σωφρόνιο κ.ά. Πριν λίγες ημέρες έγινε και σελίδα για τον Γέροντα Ιωσήφ τον Βατοπαιδινό (ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΣ – ELDER JOSEPH OF VATOPAIDI) που τόσο πολύ έχουν αγαπήσει οι αναγνώστες του ιστολογίου μας. Αξίζει να την επισκεφθείτε: http://www.facebook.com/pages/-ELDER-JOSEPH-OF-VATOPAIDI/236347429811?v=info
Για τον Γερο-Αρσένιον, ομολογουμένως, ισχύει το εύαγγελικόν «ίδε αληθής Ισραηλίτης, εν ω δόλος ουκ εστίν». Ήτο εκ φύσεως ευθύς, απλός, άκακος, πράος, υπήκοος, και κατ΄ εξοχήν ένας σπάνιος αγωνιστής, αλλά και ακτήμων. Για τον Γερο-Αρσένιον ίσχυε πάντα, το ναι, ναι, ου, ου.
Ποτέ του δεν μνησικακούσε, σε ό,τι και αν τον έβλαπτες, ποτέ δεν θύμωνε, ποτέ δεν έβλαψεν κανέναν.
Στην υπακοήν ζούσε με απόλυτον ακρίβειαν γι΄ αυτό και μέσω της υπακοής και της απολύτου πίστεως στο πρόσωπο του Γέροντα, εζούσε καθημερινώς υπεράνω των νόμων της φύσεως. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
VatopaidiFriend: Δημοσιεύουμε επιστολή του Γέροντα Ιωσήφ Βατοπαιδινού στην οποία επεξηγεί πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί μία περίπτωση μαγείας. Δεν είναι παράξενο αγαπητοί αναγνώστες του ιστολογίου μας να γίνονται μαγείες στις ημέρες μας.
Ο μακαριστός Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης τόνιζε ότι αυτό που χαρακτηρίζει την εποχή μας είναι η πορνεία και η μαγεία.
8/11/88, Μονή Βατοπαιδίου
Ευλαβεστάτη …,
η Χάρις του Χριστού μας μετά Σου και πάσης σας της οικογενείας.
Πήρα το γράμμα σου παιδί μου και λυπήθηκα για τις δοκιμασίες σας που πράγματι είναι αλλεπάλληλες. Αυτό δείχνει πού και Σεις συμπεράνατε ότι δεν είναι αυτά συμπτωματικά αλλά όντως κάποιος που σας φθονεί σας έχει κάμει μάγια και έπρεπε τον σπάγγο αυτό με τους κόμπους να τον πέταγες στην φωτιά να καεί παρά πού τον έριξες στα σκουπίδια. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Μια συνέντευξη από το Περιβόλι της Παναγίας στην οποία ο λόγος που απορρέει από την υπερεξηκονταετή ασκητική πείρα του γέροντα Ιωσήφ, ακούγεται διαχρονικός σε σύγχρονα υπαρξιακά ζητήματα.
– Σεβαστέ γέροντα, θα θέλαμε να αναφερθείτε στο ορθόδοξο ασκητικό ήθος των Αγιορειτών πατέρων.
– Οι Αγιορείτες, παιδί μου, είναι συνεχιστές της ακριβούς πατερικής ορολογίας. Δεν υπάρχει τίποτα καινούργιο. Αυτό που δημιούργησαν οι πρώτοι Πατέρες, οι θεοφόροι και θεοφώτιστοι, αυτό συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Ο μοναχισμός ξεκίνησε από το βάθος της Αιγύπτου τον 4ο αιώνα. Μετά από τη θεμελίωση του από τον Μεγάλο Αντώνιο το μεγάλωσαν, το αύξησαν οι λεγόμενοι Ταβεννησιώτες, στην Ταβέννηση που ευρίσκονταν. Το μετέφεραν στην Παλαιστίνη, αρχικά ο Μέγας Ευθύμιος, και ύστερα ο άγιος Σάββας. Ο άγιος Σάββας δημιούργησε τη Λαύρα, κοινόβιο μεν, αλλά υπήρχε ελευθερία προσευχής και διαίτης κατά βούληση. Κατόπιν ο Μέγας Θεοδόσιος κατήργησε την ιδιορρυθμία και εφήρμοσε την απόλυτη έννοια του κοινοβιακού συστήματος. Στη συνέχεια μεταφέρθηκε στο Βυζάντιο, αφού εκείνα τα μέρη τα είχε πλέον η λαίλαπα της ισλαμικής κατάρας αφανίσει. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Διάβασα στην ιστοσελίδα σας ότι ζητάτε απ’ όσους διατηρούσαν αλληλογραφία με τον μακαριστό Γέροντα Ιωσήφ αν μπορούν να σας στείλουν κάποια επιστολή για να την δημοσιεύσετε. Απ’ αυτές που έχω – και είναι αρκετές – ξεχώρισα μερικές οι οποίες δεν περιέχουν προσωπικά οικογενειακά θέματα. Σας στέλλω την πρώτη που αναφέρετε στην αποθάρρυνση. Ο τίτλος είναι δικός μου. Το όνομά μου και η διεύθυνσή μου στη διάθεσή σας. Ευχαριστώ.
Νέα Σκήτη, 22/1/87
Αλ… μου, Αλ… μου, υιέ μου αγαπητέ, τις δώει τον θάνατόν μου αντί σου υιέ μου, υιέ μου. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Ο αξιομνημόνευτος γέρων Ελπίδιος ήτο δίδυμος αδελφός του Ιερομάρτυρος Φιλουμένου, του μαρτυρήσαντος προσφάτως εις την Παλαιστίνην υπό των Εβραίων, το δε άγιόν του λείψανον ευρίσκεται άφθαρτον εις τα Ιεροσόλυμα με εμφανή τα σημεία της αγιότητος εκ της υπερφυσικής ευωδίας και των θαυμάτων… Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »