Αποκλειστικό: Μαρτυρία κ.Γεωργίου Μιχελόπουλου.
Μια Κυριακή απόγευμα ήρθε στο σπίτι μου μια κυρία έντρομη, (είχαμε επαγγελματική σχέση).
– Κύριε Γιώργο μου είπε, έχω ένα μεγάλο πρόβλημα.
– Τι σας συμβαίνει κυρία Λ……α
– Έχω έναν όγκο μεγέθους πορτοκαλιού στο στήθος, μου έχουν κάνει όλες τις απαραίτητες εξετάσεις και αύριο έχω ραντεβού στο Θεαγένειο να χειρουργηθώ. Φοβάμαι πολύ κάνε κάτι.
– Τι θέλεις να κάνω; Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Μιά φορά, ήταν μιά γυναίκα που την έλεγαν Χρυσταλλού. Τούτη η γυναίκα στον κόσμο είχε μόνο ένα γιό.Κι ήταν έξυπνος-έπαιρνε τα γράμματα πολλά-κι όμορφος και ζωηρός.
Μιάν ημέρα, μάνα μου, εβγήκαν οι Τούρκοι κι είδαν το παιδί πως ήταν παλλικάρι κι επήραν το.Από τότε η μάνα του… μέρα-νύκτα έκλαιε.
-Α, το γιό μου, α το γιό μου…Απόστολε Αντρέα μου, φανέρωσε μου τον, Απόστολε Αντρέα μου…
Μιά νύχτα πήγε ο Απόστολος Αντρέας και της λέει:
-Τι έχεις και κλέεις; Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Oύτος ο μακάριος ήτον κατά τους χρόνους του βασιλέως Θεοφίλου του εικονομάχου, εν έτει ωκθ΄ [829], εκατάγετο δε από γονείς ευγενείς και λαμπρούς κατά την ζωήν. Πατρίκιοι γαρ ήτον αυτοί και Oρθόδοξοι, Bασίλειος και Eυδοκία ονομαζόμενοι, οίτινες εκατάγοντο από την Kαππαδοκίαν, ήτοι από την Kαραμανίαν. Όθεν επειδή αυτοί καλώς ανέθρεψαν και επαίδευσαν τον υιόν τους τούτον Eυδόκιμον, διά τούτο και ο βασιλεύς Θεόφιλος ετίμησεν αυτόν με το αξίωμα του Kανδιδάτου, και εδιώρισεν αυτόν να ήναι στρατοπεδάρχης, πρώτον μεν, εις την χώραν των Kαππαδοκών, έπειτα δε, εις όλην την γην των Pωμαίων. Ήτον γαρ ο Άγιος μία ζυγαρία της δικαιοσύνης, και ένας κανών, οπού εφύλαττε κάθε ισότητα. Kαι έκαμνε μεν καθ’ εκάστην ημέραν πολλάς ελεημοσύνας εις Eκκλησίας, εβοήθει δε εις χήρας και ορφανά, και απλώς ειπείν, κάθε είδος αρετής εμεταχειρίζετο ο αοίδιμος. Kυριευθείς δε από σωματικήν ασθένειαν, παρέδωκε την ψυχήν του εις χείρας Θεού. Oι δε δούλοι αυτού φυλάττοντες την παραγγελίαν οπού τοις έδωκεν, έθαψαν αυτόν μαζί με τα ρούχα και υποδήματά του. Oύτος ο αοίδιμος εδοξάσθη παρά Θεού με πολλά θαύματα, τα οποία τώρα δεν ημπορούμεν να αναφέρωμεν. H δε του λειψάνου αυτού μετακομιδή εις την Kωνσταντινούπολιν, έγινε κατά την έκτην του παρόντος Iουλίου. H δε κοίμησις αυτού έγινε κατά την παρούσαν τριακοστήν πρώτην του αυτού. (Tον κατά πλάτος Bίον του Aγίου τούτου όρα εις το Nέον Eκλόγιον. O δε ελληνικός Bίος τούτου σώζεται εν τη Λαύρα, εν τη των Iβήρων, και εν άλλαις, ου η αρχή· «Eυδοκίμου του φερωνύμως κατά Θεόν ευδοκιμήσαντος», συνεγράφη δε υπό του Mεταφραστού.) Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Μέρος 1. Η επίκαιρη κατάσταση.
Στο παρόν κείμενο παρουσιάζεται ένα θαύμα, που, από όσον τουλάχιστον γνωρίζουμε, είναι ίσως μοναδικό σε όλη την ιστορία του Χριστιανισμού. Ένας νεκρός (ο Γέροντας Ιωσήφ Βατοπαιδινός) χαμογέλασε. Εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι αυτό συνέβει 45 λεπτά μετά τον θάνατό του. Αυτό αποδεικνύεται με φωτογραφία. Έχουν αναφερθεί πολλά θαύματα με νεκρούς (προφήτες, αγίους, κ.τ.λ.). Σχεδόν ποτέ όμως δεν έχει συμβεί θαύμα, όπως αυτό που έγινε στην Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου (Άγιον Όρος, Ελλάδα).
Εδώ και πολλούς μήνες, η πνευματική οικογένεια του Γέροντα Ιωσήφ (δηλαδή η Αδελφότητα της Ι.Μ.Μ. Βατοπαιδίου και ιδιαιτέρως ο Ηγούμενος Εφραίμ) υφίσταται έναν μοναδικό για τα δεδομένα των ημερών μας διωγμό. Αυτός ο διωγμός περιλαμβάνει κάθε είδους ψέμματα και συκοφαντίες. Ο κάθε πατέρας λυπείται όταν βλέπει ότι κατηγορούνται τα παιδιά του. Λυπείται όμως πού περισσότερο, όταν γνωρίζει ότι οι κατηγορίες είναι άδικες. Ο Γέροντας Ιωσήφ, ως o πνευματικός πατέρας αυτής της οικογένειας, υπέφερε και ο ίδιος από αυτήν την κατάσταση. Όπου όμως παρουσιάστηκε πολύ μεγάλη αμαρτία (δηλαδή ο άδικος και συστηματικός διωγμός κατά της Αδελφότητας της Ι.Μ.Μ. Βατοπαιδίου από τα αξιολύπητα τσιράκια της Διεθνούς Νέας Τάξης), εκεί αποκαλύφθηκε πολύ περισσότερο η χάρη του Θεού (με το χαμόγελο από την αιωνιότητα) – «ού δέ επλεόνασεν η αμαρτία, υπερεπερίσσευσεν η χάρις» (Επιστολή Αποστόλου Παύλου Προς Ρωμαίους, κεφ. 5, στιχ. 20). Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
ΣΥΝΑΞΑΡΙ
Απόψεις για τη Μονή Βατοπαιδίου (και όχι μόνο) 
