«Πότε αγαπάς πιο πολύ το μικρό σου αδερφό;»
«Όταν είναι στο κρεβάτι του και κοιμάται…»
(Κορεντέν, 3,5 χρόνων)
Υπάρχουν πολλών ειδών σχέσεις στη ζωή του κάθε ανθρώπου, η σχέση που δημιουργεί αρχικά με την μητέρα, τον πατέρα, τα άμεσα συγγενικά πρόσωπα, γιαγιά, παππού έπειτα –αν αυτά έρθουν- τα αδέρφια…. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Διδαχές του Γέροντα Παναή από τη Λύση
θ. Γιατί ζηλεύεις; Διότι δεν έχεις εμπιστοσύνη στον εαυτό σου. Αν έχεις ισχυρό χαρακτήρα ή κυρίως αν έχεις τη χάρη του Αγίου Πνεύματος, θα αισθάνεσαι όλους τους γύρω σου σαν τη μεγαλύτερη χαρά. Ο άντρας για τη γυναίκα είναι ο ηγέτης και η γυναίκα για τον άντρα η ζωή. Και οι δυο θα πρέπει να δίνουν ο ένας στον άλλο όλο και μεγαλύτερη χαρά. Η ζήλεια όμως καταστρέφει αυτή τη σχέση. Πολλές φορές η υπερβολική αγάπη οδηγεί στην ζήλεια. Μα τούτο είναι μια λανθασμένη αγάπη. Είναι ένα πάθος που σε οδηγεί να μην έχεις ραχάτι (ησυχία). Και σημεία να έχεις, να μη ζηλεύεις. Τι γίνεται όταν ζηλεύεις; Γίνεται χειρότερος ο πειρασμός και προσπαθεί ν’ ανοίξει μάζες για να βασανίζει τους συζύγους. Όταν πάψεις να ζηλεύεις, ούτε ο άντρας σου θα κακώσει περισσότερο. Τότε βέβαια ο διάβολος θα σας πολεμά συνεχώς, θα σας εναντιώνεται, αλλά εσύ να παρακαλείς τον Θεό και να βιάζεις τον εαυτό σου, να σφίγγεις τον γρόνθο σου και θα νικάς με τη βοήθεια του Θεού. Αυτή η ισχυρή μάχη, γεννά στην ψυχή την πνευματική προσωπικότητα. Τότε ισχυροποιείται ο νους και η καρδιά του ανθρώπου. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
α. Τα πάθη μας να τα κόβουμε όταν είμαστε νέοι.
β. Όλα τα πάθη θέλουν πολύν αγώνα, επειδή η κακία, η έχθρα, είναι ο ίδιος ο εναντίος, δηλ. ο διάβολος, στα σπλάχνα μας. Γιατί εκείνος είναι ο κατ’ εξοχή φθονερός. Άμα κυριέψει το πλάσμα το μίσος, και γέρος και κατάκοιτος να είναι, δεν έχει τη θέληση να το διώξει. Γίνεται έξις, κι η έξις δεύτερη φύση.
γ. Κάποτε ένα αντρόγυνο είχε το πάθος της ζήλειας. Όπου ήταν να πάει ο άντρας ήθελε να παίρνει και τη σύζυγο του. Όμως εκείνη ζήλευε από τις άλλες γυναίκες. Όταν τους προσκάλεσαν κάπου, λέει ο άντρας στη γυναίκα του: «Πήγαινε εσύ. Εγώ δεν θα πάω». «Όχι, να πάμε μαζί», απαντά η γυναίκα. «Όχι, μόνη σου θα πάεις», λέει ο άντρας. Σκέφτηκε η γυναίκα: Γιατί να θέλει να πάω μόνη μου; Και κατέληξε να του πει: «Θέλω να με ζηλεύεις», διότι, σκέφτηκε, πως για να μην πάει μαζί της δεν την θέλει. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Γράφει ο Ιάκωβος Ποθητός
Συκοφάντες. Το πιο επικίνδυνο είδος ανθρώπων. Φαρμακερά φίδια που όπου χύνουν το δηλητήριό τους γίνονται αιτία δεινών, δυστυχίας, προστριβών.
Συκοφάντες. Αρρωστημένο είδος ανθρώπων που χαίρεται όταν με τις ψευδείς κατηγορίες που εκτοξεύει, κάποιος καταστρέφεται.
Συκοφάντες. Το πιο αξιολύπητο είδος ανθρώπων που δύσκολα θα νιώσει το συναίσθημα της αγάπης, της φιλίας, της ταπείνωσης.
Αναρίθμητοι είναι οι συκοφάντες μέσα στις σελίδες της ιστορίας. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Aυτή είναι η βασκανία. Είναι μία δαιμονική ενέργεια.
– Γέροντα, την βασκανία την παραδέχεται η Εκκλησία;
– Ναι , υπάρχει και ειδική ευχή. Όταν κανείς λέη κάτι με φθόνο, τότε πιάνει το «μάτι».
– Πολλοί ,Γέροντα, ζητούν «ματάκια» για τα μωρά, για να μην τα ματιάζουν. Κάνει να φορούν τέτοια;
– Όχι, δεν κάνει. Να λέτε στις μητέρες σταυρό να τα φορούν. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Του Ιάκωβου Ποθητού
Συκοφάντες. Το πιο επικίνδυνο είδος ανθρώπων. Φαρμακερά φίδια που όπου χύνουν το δηλητήριό τους γίνονται αιτία δεινών, δυστυχίας, προστριβών.
Συκοφάντες. Αρρωστημένο είδος ανθρώπων που χαίρεται όταν με τις ψευδείς κατηγορίες που εκτοξεύει, κάποιος καταστρέφεται.
Συκοφάντες. Το πιο αξιολύπητο είδος ανθρώπων που δύσκολα θα νιώσει το συναίσθημα της αγάπης, της φιλίας, της ταπείνωσης.
Αναρίθμητοι είναι οι συκοφάντες μέσα στις σελίδες της ιστορίας.
Πρώτο και καλύτερο το φίδι, ο όφις της Παλαιάς Διαθήκης. Αυτός που παραπλάνησε τους πρωτόπλαστους κατηγορώντας τον Θεό.
Κίνητρο γι’ αυτή την ενέργεια η δυσφήμιση του Θεού κι η επανάσταση του δημιουργήματος κατά του Δημιουργού.
Όφελος για το φίδι, η ικανοποίηση που ένιωσε βλέποντας να διαταράσσεται η αρμονική σχέση Θεού και ανθρώπου.
Τιμωρία τόσο για τον συκοφάντη, όσο και γι’ αυτούς που πίστεψαν στις ψευδείς κατηγορίες, η εξορία τους από τον Παράδεισο.
Ο Ρασπούτιν κι ο Μακιαβέλι είναι δύο χαρακτηριστικές μορφές της Ιστορίας και κατέχουν την πρώτη θέση στις δολοπλοκίες και τις μηχανορραφίες. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Κάιν και Άβελ. Έργο του Ιταλού ζωγράφου Pietro Novelli (1603-1647)
Ο κόσμος μας σήμερα είναι απαλλαγμένος από ανθρώπους σαν τον Κάιν, που ήταν γεμάτος από φθόνο και φόνο για τον αδελφό του, και σαν τον Ησαύ, που πούλησε τα πρωτοτόκια αντί πινακίου φακής; Άλλαξε ο άνθρωπος σήμερα;
Δυστυχώς όχι! Και σήμερα ακόμη – ίσως περισσότερο σήμερα – υπάρχουν άνθρωποι που επαναλαμβάνουν τον Κάιν, που κατά τον Αγ. Μακάριο τον Μέγα, είναι «τύπος και εικών πάντων των αμαρτωλών». Η πρόοδος των άλλων, η φήμη, η αρετή και η ευτυχία τους ξεσηκώνει μέσα τους τη ζήλεια, που σύντομα – όταν δεν καταπολεμηθεί – εξελίσσεται στο φοβερό πάθος του φθόνου και καταστρέφει την ψυχή τους. Η κακοποιός δύναμη του πάθους αυτού είναι πολλές φορές τρομακτική, αλλά και φοβερά εφευρετική σε τρόπους προσβολής και καταστροφής του φθονουμένου. Τα πάντα επιστρατεύονται, προκειμένου να εξοντωθεί ο… αντίπαλος! Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
…Εδώ θα απαντήσουμε στο ερώτημα: «Τι πρέπει να κάνουν οι γονείς για να μην αφήσουν να αναπτυχθεί στις καρδιές των παιδιών η ζήλεια και ο φθόνος;» Σημειώστε λοιπόν τους πέντε επόμενους κανόνες:
Ο πρώτος κανόνας: Να καταστέλλετε εγκαίρως κάθε εμφάνιση ζήλειας στα παιδιά.
Το ελάττωμα αυτό εμφανίζεται με διάφορες μορφές στην παιδική ψυχή. Θα τις δούμε με ορισμένα παραδείγματα, γιατί οι γενικές παρατηρήσεις πολύ λίγο μπορούν να βοηθήσουν στην προκειμένη περίπτωση. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Ο ερχομός ενός νέου παιδιού, κάνει πολύ συχνά τους γονείς να ανησυχούν για προβλήματα ζήλιας που πιθανόν να προκύψουν μεταξύ ενός μεγαλύτερου και του νέου παιδιού. Πράγματι η ζήλια μεταξύ αδελφιών δεν είναι σπάνια. Το μεγαλύτερο παιδί νιώθει ότι κάτι χάνει με τον ερχομό του αδελφιού του. Εκεί που απολάμβανε πολλά πράγματα μόνο του, την προσοχή των γονιών του, τώρα πρέπει να τα μοιράζεται με το αδελφάκι του.
Η ζήλια μεταξύ αδελφιών παρατηρείται συχνότερα όταν η διαφορά ηλικίας μεταξύ των παιδιών δεν είναι μεγάλη ή ακόμα όταν είναι του ίδιου φύλου. Στην περίπτωση διδύμων το φαινόμενο αυτό είναι ακόμη πιο έντονο. Ο ρόλος των γονιών είναι καθοριστικός στη δημιουργία της ζήλιας μεταξύ των παιδιών. Οι συγκρίσεις που κάνουν μεταξύ των παιδιών τους συμβάλλουν στην ανάπτυξη ζήλιας, αντιπαλότητας και συναγωνισμού. Στις περιπτώσεις που το ένα παιδί καταφέρνει να ξεπερνά το άλλο στις επιδόσεις του, μπορούν να δημιουργηθούν αισθήματα χαμηλής αυτοεκτίμησης ακόμη και κατάθλιψης που συνοδεύονται από ζήλια. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
"ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΛΥΣΙΜΑΧΟΥ". Ένα από τα "όστρακα" (θραύσματα αγγείων) με τα οποία εξοστράκισαν και εξόρισαν τον Αριστείδη τον Δίκαιο. Αθήνα, Μουσείο Αρχαίας Αγοράς.
VatopaidiFriend: Η ιστορία του Αριστείδη του Δίκαιου μάς θυμίζει λίγο εκείνη του Γέροντα Εφραίμ. Όλη η ελληνική ιστορία βρίθει από τέτοιες εμπαθείς συμπεριφορές και αδικίες.
Ο Αριστείδης ο Δίκαιος (540 – 468 π.Χ.) υπήρξε επιφανής πολιτικός και στρατηγός των Αθηναίων. Στη μάχη του Μαραθώνα ήταν ένας απ’ τους 100 Έλληνες στρατηγούς και στη συνέχεια ανακηρύχθηκε Άρχοντας των Αθηνών.
Εκτός από τη μεγάλη σωφροσύνη και φιλοπατρία του, τον διέκρινε μια αυστηρότατη προσήλωση στο πνεύμα της δικαιοσύνης γι’ αυτό και η ιστορία, δίπλα στο όνομά του, του κόλλησε τον χαρακτηρισμό «Ο δίκαιος». Γεννήθηκε στην Αθήνα, όπου και πέθανε πάμπτωχος το 468 π.Χ., σε ηλικία 72 ετών.
Πολέμησε στη Μάχη του Μαραθώνα (490 π.Χ.) ως στρατηγός της φυλής του και τον επόμενο χρόνο εκλέχτηκε «άρχων» της Αθήνας. Η εκλογή αυτή, πιθανότατα, ήταν αποτέλεσμα της φήμης που είχε αποκτήσει κατά την θητεία του ως ταμίας του ναού της Αθηνάς, όπου διακρίθηκε για την τιμιότητα και την δικαιωσύνη που επέδειξε. Εξαιτίας της φήμης του, ο στρατηγός Μιλτιάδης τον επέλεξε ανάμεσα στους δέκα στρατηγούς των αττικών φυλών για τη φύλαξη των λαφύρων και των αιχμαλώτων μετά την μάχη του Μαραθώνα…. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
3) Είπα ότι η τρίτη πτυχή στη γυναικεία υπεροχή είναι η πίστη στο Θεό. Οι εκκλησιές γεμίζουν από γυναίκες, οι εκκλησιές μας βασίζονται στις γυναίκες για εθελοντική προσφορά. Οι πρώτοι άνθρωποι που έμαθαν το μήνυμα της Αναστάσεως ήταν γυναίκες, και ο σπόρος της χριστιανικής αγωγής πέφτει στη ψυχή των μικρών ανθρώπων από τις μητέρες. Δεν θα μπορούσε η εκκλησία να λειτουργεί τόσο καλά χωρίς το δυναμισμό που έχει η γυναικεία ψυχή.
Η γυναίκα μπορεί να έχει πράγματι περισσότερη πίστη στο Θεό, γιατί, αν θέλετε έχει λιγότερο εγωισμό από τον άνδρα ή, εν πάση περιπτώσει, έναν διαφορετικού τύπου εγωισμό. Ο ανδρικός εγωισμός τον εμποδίζει να στραφεί στο Θεό και να τον εμπιστευθεί. Και λειτουργεί πάρα πολύ με την λογική.
Όμως εδώ κάτι το οποίο μπαίνει σαν το σκουλήκι και μας χαλάει αυτό το σπουδαίο γεγονός είναι ότι μερικές φορές η γυναίκα εκλαμβάνοντας την πίστη της λάθος κινδυνεύει να βάλει το Θεό ανάμεσα σε αυτή και τον άνδρα της. Και αυτό δεν γίνεται σκόπιμα συνήθως. Γίνεται μέσω μιας αγωγής που πήρε η γυναίκα. Της αγωγής που πήρε από την οικογένειά της. δηλ. ότι το κορίτσι μεγαλώνει με μια αγωγή που το κάνει να φοβάται ή να απεχθάνεται ό,τι έχει σχέση με το άλλο φύλο και τη σεξουαλικότητα. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Ο Παπαδιαμάντης σε ένα διήγημά του μιλάει για μια γυναίκα που είναι στην εκκλησία με το μωρό της αγκαλιά και πάει ένας επίτροπος με υπερβάλλοντα ζήλο να της πει να κάνη ησυχία, με αποτέλεσμα ο ίδιος κάνει περισσότερη φασαρία από το μωρό… Και συμπληρώνει ο Παπαδιαμάντης «και μετά σου λένε πως οι άνδρες είναι δήθεν εξυπνότεροι των γυναικών!…». Οι ειδικοί αποφαίνονται ότι η γυναίκα έχει 1) περισσότερο συναίσθημα από τον άντρα, 2) περισσότερη αντοχή και 3) περισσότερη πίστη στο Θεό. Όταν όμως κάποιος δεν ξέρει την δύναμή του ή την χρησιμοποιεί λάθος τότε γίνεται επικίνδυνος. Ξέρετε, όσο πιο μεγάλη δύναμη έχεις, το λάθος σου είναι όλο και πιο καταστροφικό. Ας αναλύσουμε λίγο το κάθε χαρακτηριστικό της γυναίκας ξεχωριστά.
1) Η γυναίκα έχει περισσότερο συναίσθημα: Έχει την δυνατότητα να συνεισφέρει μέσα στην οικογένειά της, κυρίως με το συναίσθημα, ενώ ο άντρας κυρίως με τη λογική. Υπάρχουν βέβαια και οικογένειες με διαφοροποιήσεις, αλλά κατά κανόνα η γυναίκα αποτελεί την καρδιά της οικογένειας ενώ ο άνδρας το μυαλό της.
Όταν μιλάμε για συναισθήματα εννοούμε τα συναισθήματα της αγάπης, της τρυφερότητας, της καλοσύνης και κυρίως την ικανότητα να νοιώθει, πώς νοιώθει ο άλλος, να μπαίνει στη θέση του. Κάτι που είναι προϋπόθεση για την Αγάπη. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
VatopaidiFriend: Η Μονή της Παναγίας Αγνούντας είναι ένα κυριολεκτικά πανέμορφο και γραφικότατο μοναστηράκι πάνω σε έναν κατάφυτο λοφίσκο δίπλα στο δρόμο από την Κόρινθο στην Επίδαυρο. Η επίσκεψη σε τούτο το μικρό στολίδι της Ορθοδοξίας είναι μια ιδιαίτερη εμπειρία. Υπάρχει μια τελείως διαφορετική ατμόσφαιρα εκεί. Τα γήινα τερακόττα χρώματα σε πάνε κατευθείαν στην Κάτω Ιταλία. Οι κάκτοι που αναρριχώνται στο κτίριο της μονής και τα κελλιά παλαιών ασκητών προσθέτουν ακόμα περισσότερο στην εξωτική ατμόσφαιρά της. Η αρχιτεκτονική της εκκλησίας της μονής, που είναι αφιερωμένη στην Παναγία, είναι κάτι το μοναδικό. Η υψηλή, σε σύγκριση με το μήκος και το πλάτος της, οροφή της είναι κάτι που δεν το συναντάς συχνά. Το εσωτερικό του ναού, με τις εκπληκτικές μεταβυζαντινές τοιχογραφίες του, χαρακτηρίζεται από ένα κλίμα υπερβατικό και μυστηριακό. Πραγματικά, όταν πάς σε αυτό το μοναστήρι, είναι σαν να μεταφέρεσαι δέκα αιώνες πίσω. Επίσης αναφέρουμε πως στην μονή φυλάσσεται ως πολύτιμος θησαυρός η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας Αγνούντας, μέσω της οποίας επιτελούνται πάμπολλα θαύματα. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που πολύς κόσμος, και από την Αθήνα ακόμα, επιλέγει αυτό το μοναστηράκι για να κάνει εκεί τις βαφτίσεις των παιδιών τους. Το μόνο που έχετε να κάνετε, είναι μια εκδρομούλα να πάτε να το δείτε από μόνοι σας. Σας το συστήνουμε κατηγορηματικά!!!
11. Τα βοηθητικά εξωμοναστικά κτίσματα
Στην εξωτερική πλευρά του νοτίου τείχους είχαν κτισθεί οι βοηθητικοί χώροι της Μονής. Σήμερα δεν υπάρχουν. Είχαν κι αυτά μορφή κελλιών με θολωτή στέγη και ξεχωριστές εξωτερικές εισόδους. Υπήρχαν οι σταύλοι (Βορδοναρεία), ο Μυλών, το Τουβλαρείο, δηλαδή εργαστήριο κατασκευής κεραμικών, και χώροι αποθηκεύσεως γεωργικών εργαλείων και ζωοτροφών. Σε μικρή απόσταση από το ανατολικό τείχος διακρίνονται ακόμη ίχνη από πέτρινα αλώνια. Δύο όμοια αλώνια υπήρχαν δυτικά της Μονής, στο σημερινό χώρο σταθμεύσεως. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Ο Ιησούς γιος του Σειράχ (συγγραφέας του βιβλίου Σοφία Σειράχ) διδάσκει τον λαό. Σχέδιο του γερμανού ζωγράφου Julius Schnorr von Carolsfeld (1794-1872).
VatopaidiFriend: Το «Σοφία Σειράχ» (ή επί το πληρέστερον «Σοφία Ιησού, υιού Σειράχ») είναι ένα εξαιρετικά ωραίο και διδακτικό βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης, που έχει πολλές συμβουλές και για την καθημερινή ζωή και πολλές απαντήσεις. Διαβάστε το και θα αρχίσετε να καταλαβαίνετε πολλά πράγματα…
1 Ευτυχής είναι ο άνθρωπος εκείνος, από το στόμα του οποίου δεν εξέφυγαν λόγια αμαρτωλά και ο οποίος, ως εκ τούτου, δεν είχε τύψεις συνειδήσεως και λύπην δι’ αμαρτίας στόματός του.2 Μακάριος είναι ο άνθρωπος, τον οποίον δεν ελέγχει η συνείδησις και ο οποίος δεν έχει ξεπέσει και δεν έχει χάσει την ελπίδα του στον Θεόν. 3 Εις τον μικροπρεπή άνθρωπον δεν είναι καλός ο πλούτος. Εις άνθρωπον φθονερόν, που λυώνει από τον φθόνον του, τι χρειάζονται τα χρήματα; 4 Εκείνος που συνάγει χρήματα κάμνων μεγάλας οικονομίας εις βάρος της ζωής του, τα συγκεντρώνει δια τους άλλους. Και άλλοι είναι εκείνοι, οι οποίοι θα χαρούν και θα γλεντοκοπήσουν με τα αγαθά του. 5 Εκείνος που είναι κακός δια τον ίδιον τον εαυτόν του, εις ποίον είναι δυνατόν να φανή καλός; Αυτός δεν θα απολαύση και δεν θα χαρή τα αγαθά του. 6 Δεν υπάρχει δυστυχέστερος άνθρωπος από τον ζηλόφθονον. Αυτό τούτο το πάθος του αποτελεί την τιμωρίαν της κακίας του. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Ο Ιησούς γιος του Σειράχ (συγγραφέας του βιβλίου Σοφία Σειράχ) διδάσκει τον λαό. Σχέδιο του γερμανού ζωγράφου Julius Schnorr von Carolsfeld (1794-1872).
VatopaidiFriend: Το «Σοφία Σειράχ» (ή επί το πληρέστερον «Σοφία Ιησού, υιού Σειράχ») είναι ένα εξαιρετικά ωραίο και διδακτικό βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης, που έχει πολλές συμβουλές και για την καθημερινή ζωή και πολλές απαντήσεις. Διαβάστε το και θα αρχίσετε να καταλαβαίνετε πολλά πράγματα…
1 Μη ζηλοτυπής την γυναίκα σου, που αναπαύεται εις την αγκάλην σου. Και μη εμβαλης στον εαυτόν σου πονηράς σκέψεις· 2 αλλά και μη παραδίδης εξ ολοκλήρου την ψυχήν σου εις γυναίκα, δια να μη γίνη αυτή κυρία επί της δυνάμεώς σου. 3 Μη επιζητής συναντήσεις με εταίραν, μήπως περιπέσης εις τας παγίδας της. 4 Μη συχνάζης και μη συναναστρέφεσαι με τραγουδίστριαν, δια να μη περιπέσης και κυριευθής εις τα τεχνάσματά της. 5 Μη περιεργάζεσαι παρθένον, δια να μη σκανδαλισθής και πέσης εις την αυτήν μαζή της αμαρτίαν και τιμωρίαν. 6 Μη παραδίδης την καρδίαν σου εις πόρνας, δια να μη χάσης την περιουσίαν σου. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Ο άγιος γέροντας Πορφύριος
Του είπα κάποτε:
– «Γέροντα, δεν μπορώ να συνεργασθώ μ’ αυτόν τον αδελφό… είναι γκρινιάρης».
– «Μωρέ εσύ έχεις εγωισμό. Το ξέρεις; Απ’ αυτόν τα παθαίνεις όλα».
– «Το ξέρω, Γέροντα, τον έχω από μικρός. Εύχεσθε να μου δώσει ο Θεός ταπείνωση στην καρδιά μου».
– «Όταν η καρδιά έχει την αγία ταπείνωση, όλα τα βλέπει καλά και ζει στην επίγεια Άκτιστη Εκκλησία του Θεού από τώρα. Ταπείνωση όχι αυτή που τη λέμε με λόγια, ούτε αυτή που νομίζουμε ότι αποκτήσαμε. Η ταπείνωση η αγία, είναι δώρο Θεού στην ψυχή. Το δίνει ο Θεός όταν εύρει καθαρή προετοιμασία. Τότε επιβλέπει με ευχαρίστηση και έλκει την ψυχή αυτή προς Εαυτόν. Λοιπόν κι εσύ μη λες «αυτός είναι γκρινιάρης, αυτός ζηλιάρης, αυτό θυμώνει» κ.λ.π. Μη λές «δεν μπορώ να κάνω μαζί του, δεν κάνω ποτέ». Αυτός δεν είναι τρόπος. Αυτό δεν είναι ορθόδοξο, δεν είναι χριστιανικό.Έτσι ξεχωρίζεις τον εαυτό σου από τη χάρη του Θεού, διότι τον ξεχώρισες από τους αδελφούς σου. Αντίθετα, θα παραβλέπεις τις αδυναμίες τους και χωρίς να τις μιμείσαι, θα γίνεσαι ένα με αυτούς στη συνεργασία. Ό,τι θέλουν και όπως το θέλουν. Έτσι το θέλουν; Έτσι. Αλλιώς; Αλλιώς. Με αυτόν τον τρόπο καταστρέφονται τα τείχη που μας χωρίζουν από τους αδελφούς μας. Έτσι συνδεόμεθα με το Χριστό. Όσο πιο πολύ συνδέεσαι καθημερινά με τους αδελφούς σου, τόσο περισσότερο εισέρχεσαι μυστικά μέσα στην Αγάπη του Χριστού». Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
ΣΥΝΑΞΑΡΙ
Απόψεις για τη Μονή Βατοπαιδίου (και όχι μόνο) 
