Η χαρά στην Παλαιά Διαθήκη

 

Βοόζ και Ρουθ η χαρά στην Π.Δ.

Ομότιμος καθηγητής στο τμήμα Θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Γεώργιος Πατρώνος

Η βασική αυτή έννοια, ότι ο Θεός είναι τελικά ο μεγάλος «δοτήρ» και χορηγός της χαράς στον άνθρωπο, βρίσκεται ιδιαίτερα αναπτυγμένη στην Παλαιά Διαθήκη. Και μάλιστα σχετίζεται άμεσα εκεί και με τη λατρεία του ονόματος του Θεού (Δευτ. 16, 14· Ψαλμ. 100, 2). Η σύνδεση αυτή της χαράς με την παρουσία του Θεού στη ζωή του ανθρώπου, κάνει τη χαρά να μη θεωρείται σαν ένα απλό εσωτερικό αίσθημα αλλά σαν ένα καθολικό γεγονός που δείχνει τη στάση του ανθρώπου μέσα στην προσωπική του ιστορία.

Οι σωτηριολογικές ενέργειες του Θεού είναι η κύρια πηγή χαράς για τον πιστό άνθρωπο. Η πεποίθηση ότι ο Θεός «κατασκηνώνει» μεταξύ των πιστών Του και γίνεται «ασπίδα» των δικαίων, φέρνει ασφαλώς μαζί με την ελπίδα ευφροσύνη και χαρά (Ψαλμ. 5, 11—12). Ο ψαλμωδός θα εκφράσει έντονα αυτή τη σωτηριολογική αίσθηση και εμπειρία· «… διηγήσομαι πάντα τα θαυμάσια σου· ευφρανθήσομαι και αγαλλιάσομαι εν σοι» (Ψαλμ. 9, 2-3) και «προωρώμην τον Κύριον ενώπιόν μου διά παντός, ότι εκ δεξιών μου έστιν, ίνα μη σαλευθώ. Διά τούτο ηυφράνθη η καρδία μου και ηγαλλιάσατο η γλώσσα μου, έτι δε και η σαρξ μου κατασκηνώσει επ’ ελπίδι, ότι ουκ εγκαταλείψεις την ψυχήν μου εις άδην» (Ψαλμ. 15,8—10). Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

 

Ο πύργος της Βαβέλ

Για παιδιά /Ιστορίες από την Παλαιά και Καινή Διαθήκη

Μία γνωστή ιστορία που αναφέρεται στο ενδέκατο κεφάλαιο του βιβλίου της «Γένεσης» είναι αυτή του Πύργου της Βαβέλ.

Οι απόγονοι του Νώε με την ευλογία του Θεού πολλαπλασιάσθηκαν γρήγορα και ζούσαν με αγάπη και ειρήνη. Άλλοι από αυτούς έγιναν γεωργοί και ζούσαν με την καλλιέργεια της γης και άλλοι έτρεφαν κοπάδια από βόδια, πρόβατα και κατσίκια και ζούσαν από τα προϊόντα της κτηνοτροφίας, άλλοι έγιναν κυνηγοί και άλλοι εξασκούσαν κάποια τέχνη από αυτές που σιγά-σιγά επινοούσαν οι άνθρωποι.

Οι άνθρωποι έμαθαν επίσης να κατασκευάζουν πλίθινα σπίτια και η ζωή τους συνεχώς βελτιωνόταν.

Ωστόσο, καθώς ο Κάντε κλικ παρακάτω, για να ακούσετε την αφήγηση του κειμένου.

Ο Νώε και ο κατακλυσμός

Για παιδιά /Ιστορίες από την Παλαιά και Καινή Διαθήκη

Καθώς η ιστορία της Δημιουργίας συνεχίζεται στη «Γένεση», διαβάζουμε τη γνωστή ιστορία του Νώε και του κατακλυσμού, ενός γεγονότος που υπάρχει στη συλλογική μνήμη και αναφέρεται – με διαφορετικούς τρόπους – στην ιστορία πάρα πολλών εθνών της γης. Η διήγηση για τον Νώε εξελίσσεται από το έκτο μέχρι το ένατο κεφάλαιο της «Γένεσης».

Με το πέρασμα των χρόνων οι άνθρωποι έγιναν πολύ αμαρτωλοί. Ξέχασαν τον Θεό και σκέφτονταν μόνον το κακό. Η γη είχε Κάντε κλικ παρακάτω για να ακούσετε την αφήγηση του κειμένου.

Κάιν και Άβελ

Για παιδιά /Ιστορίες από την Παλαιά και Καινή Διαθήκη

Το βιβλίο της «Γένεσης» συνεχίζει την αφήγηση με την πορεία των απογόνων των πρωτόπλαστων μετά την εκδίωξή τους από τον Παράδεισο. Στο τέταρτο κεφάλαιο μπορούμε να διαβάσουμε για τον Κάιν και τον Άβελ, τα παιδιά του Αδάμ και της Εύας.

Όταν ο Θεός έπλασε τον Αδάμ και την Εύα, τους ευλόγησε και τους είπε ν’ αυξάνουν και να πληθαίνουν και να γίνουν κύριοι όλης της γης. Αυτή η ευχή συνόδευε τους πρωτόπλαστους και μετά την εκδίωξή τους από τον Παράδεισο. Ο Αδάμ και η Εύα αξιώθηκαν να Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Απαντήσεις στις κατηγορίες εναντίον της Παλαιάς Διαθήκης

Μητροπολίτης Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Ιερεμίας (Φούντας)

Πρόλογος

Ευχαριστώ για την τιμή να ομιλήσω στο θεολογικό αυτό Συνέδριο της Ενορίας Αγίας Παρασκευής Χολαργού, με το γενικό της θέμα περί της Παλαιάς Διαθήκης. Το επί μέρους θέμα, το οποίο μου έδωσε η Επιτροπή του Συνεδρίου να αναπτύξω, είναι «Απαντήσεις στις κατηγορίες εναντίον της Παλαιάς Διαθήκης». Λυπάμαι όμως, γιατί στο μικρό χρονικό διάστημα που μου παρέχει το πρόγραμμα δεν θα μπορέσω να ανταποκριθώ, όπως θα ήθελα, στην ανάπτυξη του σπουδαίου αυτού θέματος, γι’ αυτό και θα περιοριστώ στα πλέον βασικά σημεία του.

Στις ημέρες μας, αγαπητοί μου, μαζί με τα άλλα, γίνεται και αυτό το μεγάλο αμάρτημα, που είναι προδοσία πίστεως: Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

 

Η οφειλή του κόσμου στην Παλαιά Διαθήκη

Σεβ. Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμος (Κουκουρίδης)

Πολλοί στην εποχή μας αμφισβητούν την αξία και την προσφορά της Παλαιάς Διαθήκης στο σύνολο πολιτισμό. Κάποιοι την πολεμούν και την αποδοκιμάζουν. Κάνουν λάθος. Η Π.Δ. είναι το δεύτερο δώρο του Θεού προς τον άνθρωπο. Το πρώτο ήταν η λογική και αυτεξούσια ζωή. Όταν άλλοι λαοί, σκιαμαχούσαν στο σκοτάδι ο βιβλικός Ισραήλ μιλούσε με το Θεό. Όταν άλλοι λαοί υποψιάζονταν περί του Θεού και προσπαθούσαν να τον εντοπίσουν στα πολυπρόσωπα είδωλα, ο Ισραήλ συνήπτε συμφωνίες μαζί του. Όταν άλλοι λαοί θυσίαζαν τα παιδιά τους για να εξευμενίσουν το θείο, ο Ισραήλ έψαλε και υμνούσε το Θεό και φρόντιζε να μειώνει την απόσταση που τον χώριζε απ’αυτόν. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

O Σιναϊτικός Κώδικας στο Διαδίκτυο!

Ένα από τα σημαντικότερα κείμενα της χριστιανικής παράδοσης, ο περίφημος Σιναϊτικός Κώδικας, είναι πλέον διαθέσιμος στο Διαδίκτυο. Πρόκειται ουσιαστικά για ένα από τα αρχαιότερα και πιο σημαντικά χειρόγραφα βιβλία στον κόσμο. Η συγγραφή του ανάγεται σε εποχή που υπερβαίνει τους 16 αιώνες πριν από σήμερα. Περιλαμβάνει την ελληνική μετάφραση της Παλαιάς Διαθήκης και το αρχαιότερο γνωστό πλήρες αντίγραφο της Καινής Διαθήκης. Ο κώδικας αυτός αποτελεί έτσι και ένα σταθμό για τις γνώσεις μας σχετικά με την ίδια την ιστορία του βιβλίου. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Παλαιά Διαθήκη και Διαχρονικές Αξίες [Β΄]

Σταμάτιος-Νικόλαος Μωραΐτης

2.      Εργασία

Η εργασία είναι, σύμφωνα με τη διδασκαλία της Π. Διαθήκης, θείος θεσμός. Αυτό γίνεται φανερό από τα πρώτα κεφάλαια της Γένεσης[1]. Συνδέεται – πέρα από την οικονομική ανάγκη που την επιβάλλει – με εσωτερική ανάγκη του ανθρώπου να θέτει σε ενέργεια τα στοιχεία που δυνάμει φέρει μέσα του και να τα αξιοποιεί, να μετατρέπει δηλ. τις δυνατότητές του σε ικανότητες προς όφελος δικό του και του συνόλου. Το ρήμα εργάζομαι αποδίδει το αντίστοιχο εβραϊκό עָבַד (abad), το οποίο έχει και τη σημασία υπηρετώ, λατρεύω, λειτουργώ[2]. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Τιμωρεί ο Θεός;

Γράφει ο πατήρ Βασίλειος Καλλιακμάνης

α) Λέμε συχνά στην καθημερινή ζωή, όταν προκύπτει ένα πρόβλημα υγείας ή ένα ατυχές γεγονός ή μια στενοχώρια, ότι ο Θεός μας τιμωρεί. Την τιμωρία αυτή τη συνδέουμε με κάποιο αμάρτημα. Η εν λόγω αντίληψη έχει εδραιωθεί στη λαϊκή θρησκευτικότητα και σχετίζεται με την ποιότητα της πίστης μας. Δηλαδή, σε ποιον Θεό και πώς πιστεύουμε. Διότι πράγματι στην Παλαιά Διαθήκη απαντούν πολλές περιπτώσεις όπου οι άνθρωποι τιμωρούνται για την παράβαση του θελήματός Του.

Ο Μητροπολίτης Γόρτυνος & Μεγαλοπόλεως Ιερεμίας η Θεία Ευχαριστία στην προτύπωση της Παλαιάς Διαθήκης

Ο Μητροπολίτης Γόρτυνος & Μεγαλοπόλεως Ιερεμίας η Θεία Ευχαριστία στην προτύπωση της Παλαιάς Διαθήκης.

Παλαιά Διαθήκη και Διαχρονικές Αξίες [Α΄]

Σταμάτιος-Νικόλαος Μωραΐτης

Στόχος της παρούσας μελέτης είναι η ανάδειξη αρχών και αξιών που απαντούν στην γραμματεία της Π. Διαθήκης, ορισμένες από τις οποίες έχουν παίξει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του σύγχρονου πολιτισμού, ενώ άλλες αποτελούν ζητούμενο και στις μέρες μας.

Κατ΄αρχάς θεωρούμε απαραίτητο να αναφερθούμε σύντομα στην κριτική που δέχεται η Π. Διαθήκη λόγω άγνοιας, παρερμηνείας ή ιδεολογικών προκαταλήψεων. Η προσπάθεια υποτίμησης και αμφι­σβήτησης της αξίας της ξεκινάει από παλιά. Μεταξύ των πρώτων πολέμιων συγκαταλέγονται οι Γνωστικοί και ιδιαίτερα οι οπαδοί του Μαρκίωνος με τις γνωστές θεωρίες τους περί αυστηρού Θεού της Π. Διαθήκης και σπλαχνικού Πατέρα της Καινής. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Τι είναι το «τάμα», «τάξιμο» που κάνουμε σε έναν Άγιο;

του π. Αθανασίου Γιουσμά

Οι πιστοί συχνά πυκνά αποθέτουν τα μάτια στις εικόνες της Παναγίας ή των Αγίων μας, θέλοντας μ’ αυτόν τον τρόπο, ή απλώς να εκδηλώσουν την ευγνωμοσύνη τους, ή σε κάποιες άλλες περιπτώσεις να… «καλοπιάσουν» τον Άγιο και να «εξαναγκάσουν» με τον τρόπο τους το θείον, να υπακούσει στο αίτημά τους.

Τα τάματα είναι

Κυριακή προ της Ύψωσης του Τιμίου Σταυρού (Ιωάν.3:13-17)

 Του Σεβασμιώτατου Μητροπολίτη Αντινόης κ.κ. Παντελεήμoνος

Πριν από την Παγκόσμιο Ύψωση του Τιμίου Σταυρού, η Ορθόδοξός μας Εκκλησία προετοιμάζει τους πιστούς με βιβλικά αναγνώσματα, προσευχές και καλές πράξεις για να γιορταστεί επάξια το γεγονός της εύρεσης του τιμίου και ζωοπαρόχου Σταυρού του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.

Ανάμεσα στα τόσα σύμβολα της Χριστιανικής Πίστεως ο Τίμιος Σταυρός θεωρείται το πιο σημαντικό. Είναι το σύμβολο της Χριστιανοσύνης. Είναι το σύμβολο της νίκης του Χριστού κατά του θανάτου. Είναι το όπλο εναντίον όλων των δυνάμεων του σκότους. Είναι το όπλο των αγίων. Είναι η σημαία κάτω από την οποία οι δίκαιοι αγωνίζονται εναντίον του Διαβόλου.

Μωυσής ο Θεόπτης – 4 Σεπτεμβρίου

Ο Προφήτης Μωυσής παραλαμβάνει τις Πλάκες με τις Δέκα Εντολές από τον Θεό. Ψηφιδωτό της βασιλικής του Αγίου Βιταλίου στην Ραβέννα (6ος αιώνας).

Γεννήθηκε στην Αίγυπτο σε μια εποχή κατά την οποία είχε νομοθετηθεί η θανάτωση των αρσενικών παιδιών των Εβραίων. Έζησε, γιατί έτσι το θέλησε ο Θεός. Η μητέρα του για να τον σώση από τον θάνατο, τον ξάπλωσε μέσα σε ένα καλάθι, που το άλειψε με πίσσα για να μη βουλιάζη, και τον άφησε σε ένα ποτάμι. Εκεί τον βρήκε η κόρη του Φαραώ και επειδή της έκανε εντύπωση η χαρούμενη όψη του, θέλησε να τον υιοθετήση και τον έδωσε σε κάποια Εβραία να της τον μεγαλώση. Ο Θεός οικονόμησε έτσι τα πράγματα ούτως ώστε να βρεθή στην αγκαλιά της μητέρας του και να θηλάζη το μητρικό γάλα. Όταν μεγάλωσε, αρνήθηκε να ονομάζεται γιός της κόρης του Φαραώ. Περιφρόνησε τα πλούτη, τις αμαρτωλές ηδονές και την ψεύτικη ανθρώπινη δόξα και προτίμησε να συγκακουχείται με τον λαό του Θεού.

Λόγος στην Κοίμηση της Θεοτόκου (Αγίου Θεοδώρου του Στουδίτη)

Τώρα λοιπόν, ενώ έκλεισε τους αισθητούς οφθαλμούς η Θεοτόκος, υψώνει για χάρη μας τους νοητούς, σαν λαμπρούς και μεγάλους φωστήρες που ποτέ ως τώρα δεν βασίλεψαν, για να αγρυπνούν και να εξιλεώνουν τον Θεό υπέρ της σωτηρίας του κόσμου. Τώρα, ενώ στα θεοκίνητα χείλη της σίγησε ο έναρθρος λόγος, αείλαλο ανοίγει το πρεσβευτικό της στόμα υπέρ όλου του γένους. Τώρα, ενώ συνέστειλε τις σωματικές και θεοφόρες της παλάμες, τις υψώνει άφθαρτες προς το Δεσπότη υπέρ ολόκληρης της οικουμένης. Τώρα, ενώ μας απέκρυψε τα ηλιοειδή και φυσικά χαρακτηριστικά της, ακτινοβολεί διά μέσου της σκιαγραφίας της εικόνας της και την παρέχει στο λαό προς ασπασμό ευεργετικό και σχετική προσκύνηση, είτε το θέλουν οι αιρετικοί είτε όχι. Ενώ λοιπόν πέταξε επάνω η πάναγνη περιστερά, δεν παύει να φυλάττει τα κάτω. Ενώ εξήλθε του σώματος, με το πνεύμα της είναι μαζί μας. Ενώ οδηγήθηκε στους ουρανούς, εξοστρακίζει από ανάμεσα μας τους δαίμονες μεσιτεύοντας προς τον Κύριο.

Ερμηνεία στις Παροιμίες του Σολομώντος (2) – Η τέχνη της επικοινωνίας – Μητροπολίτης Λεμεσού κ. Αθανάσιος (Ηχητικό)

Ομιλία στο Πανεπιστήμιο Κύπρου από τον Μητροπολίτη Λεμεσού κ. Αθανάσιο.

Ο Προφήτης Ηλίας (20 Ιουλίου)

Βυζαντινή τοιχογραφία του προφήτη Ηλία στο Πρωτάτο των Καρυών στο Άγιο Όρος, φιλοτεχνημένη από τον Μανουήλ Πανσέληνος (περ. 1290). Από το εξαιρετικό έργο «Νέος Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας», υπό ιερομονάχου Μακαρίου Σιμωνοπετρίτου, εκδ. Ίνδικτος.

Μέσα στη χορεία των Προφητών της Παλαιάς Διαθήκης ξεχωριστή είναι η θέση του προφήτη Ηλία, του όποιου σήμερα η Εκκλησία εορτάζει και τιμά την ιερή μνήμη. Στην Καινή Διαθήκη το όνομα του προφήτη Ηλία αναφέρεται πολλές φορές από τον ίδιο τον Ιησού Χριστό. Ο Ζαχαρίας, ο πατέρας του Προδρόμου, είπε πως ο Ιωάννης θα ερχότανε «εν πνεύματι και δυνάμει Ηλιού», θα είχε δηλαδή τα γνωρίσματα και το ζήλο του προφήτη Ηλία, θα ήταν ο ίδιος ο προφήτης Ηλίας, όπως ο λαός τον περίμενε να ξανάρθει. Ο Ιησούς Χριστός, όταν έδωσε μαρτυρία για τον πρόδρομο Ιωάννη κι έπλεξε το εγκώμιο του, είπε πως αυτός ήταν ο Ηλίας «Αν θέλετε, να το παραδεχθήτε, αυτός είναι ο Ηλίας, που έμελλε να έλθει».

Η Αγία Γραφή και το δίκαιο των Εργατών

«Δεν θα αδικήσης τον πλησίον σου, δεν θα αρπάσης ό,τι του ανήκει. Το ημερομίσθιον του εργάτου σου δεν θα μείνη μαζή σου έως το πρωϊ. Θα πληρώσης αυτόν το ίδιο βράδυ.» (Λευιτικόν ΙΘ΄ 13)

«Δεν θα ελαττώσης ούτε θα κατακρατήσης το ημερομίσθιον πτωχού και ενδεούς τόσον εκ των αδελφών σου Ισραηλιτών, όσον και από τους ξένους που ευρίσκονται εις τας πόλεις σας. Θα πληρώσης αυτόν την ιδίαν ημέραν. Δεν θα δύση ο ήλιος, χωρίς αυτός να έχη λάβει το ημερομίσθιόν του, διότι είναι πτωχός και εις αυτό στηρίζει την ελπίδα του. Εάν δεν τον πληρώσης εγκαίρως, θα φωνάξη κατά σού με αγανάκτησιν προς τον Κύριον και θα καταλογισθή εις σέ αμαρτία.» (Δευτερονόμιον ΚΔ΄ 14-15)

«Διότι και η Αγία Γραφή λέγει· «δεν θα δέσης και δεν θα κλείσης το στόμα του βωδιού, που αλωνίζει»· και «ο εργάτης είναι άξιος του μισθού του».» (Α΄ Προς Τιμόθεον Ε΄18)

«Και τώρα η σειρά σας πλούσιοι· κλάψτε με ολολυγμούς και θρήνους διά τας δυστυχίας και ταλαιπωρίας, αι οποίαι έρχονται κατεπάνω σας. Ο πλούτος σας, (που με αδικίας είχατε αποκτήσει και εις τον οποίον εστηρίξατε τας ελπίδας σας,) έχει σαπίσει και τα πολυτελή ενδύματά σας έχουν σκοροφαγωθή μέσα εις τας ιματιοθήκας σας. Ο χρυσός και ο άργυρος, που εθησαυρίσατε, έχουν κατασκουριάσει και η σκουριά των θα μένη ως (φοβερά) μαρτυρία εναντίον (της ιδιοτελείας και της σκληρότητός) σας και θα καταφάγη τας σάρκας σας σαν φωτιά. Εσυσσωρεύσατε θησαυρούς,

Ο Προφήτης Ηλίας στην εποχή του και στα έσχατα

† π. Αθανασίου Μυτιληναίου (απομαγνητοφωνημένη ομιλία)

«Ως εδοξάσθης, Ηλία, εν τοις θαυμασίοις σου^. και τις όμοιός σοι καυχάσθαι; ο εγείρας νεκρόν εκ θανάτου και εξ άδου εν λόγω Υψίστου^. ο καταγαγών βασιλείς εις απώλειαν και δεδοξασμένους από κλίνης αυτών. ο ακούων εν Σινά ελεγμόν και εν Χωρήβ κρίματα εκδικήσεως^. ο χρίων βασιλείς εις ανταπόδομα και προφήτας διαδόχους μετ’ αυτόν^. ο αναληφθείς εν λαίλαπι πυρός εν άρματι ίππων πυρίνων^. ο καταγραφείς εν ελεγμοίς εις καιρούς κοπάσαι οργήν προ θυμού, επιστρέψαι καρδίαν πατρός προς υιόν και καταστήσαι φυλάς Ιακώβ. Μακάριοι οι ιδόντες σε και οι εν αγαπήσει κεκοσμημένοι, και γαρ ημείς ζωή ζησόμεθα.» (Σ. Σειρ.48,11)

Ο προφήτης Ηλίας, ο μέγιστος των Προφητών.

Για τον προφήτη Ηλία έχουν γραφεί στην Παλαιά Διαθήκη πολλές σελίδες,

Ο άγιος προφήτης Ησαΐας

Ό άγιος προφήτης Ησαΐας γεννήθηκε περί τό 765 π.Χ., στο βασίλειο του Ιούδα τήν εποχή που ο εβραϊκός λαός, σκληρά διαιρεμένος μεταξύ των αντιπάλων βασιλείων του Ισραήλ (μέ πρωτεύουσα τήν Σαμάρεια) και του Ιούδα (με πρωτεύουσα τήν Ιερουσαλήμ), επρόκειτο να περάσει μία από τις τραγικότερες περιόδους τής ιστορίας του, η οποία θα ολοκληρωνόταν με τήν οριστική καταστροφή του βασιλείου τής Σαμάρειας. Ό Ησαΐας άσκησε το λειτούργημα του επί σαράντα έτη, κατά τά όποια η αυτοκρατορία των Άσσυρίων δέσποζε στήν Ανατολή, απειλώντας όλο και περισσότερο τά εβραϊκά βασίλεια και τους γείτονες τους.

Οι ιλιγγιώδεις ερωτήσεις του Θεού προς τον Ιώβ και η κατάληξη της ιστορίας του ομώνυμου βιβλίου

(Το κείμενο που σας παραθέτουμε είναι από την πολύ καλή μετάφραση της Αγίας Γραφής από τον μακαριστό Ι. Θ. Κολιτσάρα, εκδόσεις «Ζωή».) 

ΙΩΒ 38

1 Όταν έπαυσεν ο Ελιούς να ομιλή, είπεν ο Κύριος δια μέσου της λαίλαπος και των νεφών·

2 “ποιός είναι αυτός, ο οποίος με τας εξηγήσεις που δίδει συσκοτίζει και αποκρύπτει τας ιδικάς μου βουλάς, κρατεί δε εις την καρδίαν του λόγους αστηρίκτους και νομίζει ότι εγώ είμαι εκείνος, που κρύπτω τας βουλάς μου;

3 Ζώσε, λοιπόν, την μέσην σου ως ανήρ πολεαιστής και πάρε θάρρος, διότι εγώ θα σε ερωτήσω, συ δε δος μου απόκρισιν.

Ιώβ του πολυάθλου (6 Μαϊου) (Με πλούσιο φωτογραφικό υλικό)

Η υπόθεση του βιβλίου της Π. Διαθήκης.

Ο Ιώβ είναι ένας εκλεκτός και πλήρως αφοσιωμένος στον Κύριο άνθρωπος, με αρετή και ευσέβεια, που την επιδοκιμάζει πλήρως και την επαινεί ο ίδιος ο Θεός και τον θεωρεί ως τον πιο εκλεκτό άνθρωπο στη γη. Για τη γνησιότητα όμως της ευσέβειας και της αρετής του Ιώβ αμφιβάλλει απολύτως ό σατανάς, πού προσπαθεί να τον διαβάλει και σ’ αυτόν τον Θεό ως υποκριτή και καθαρά έμπορο της ευσέβειας! Θεωρεί την ευσέβεια του Ιώβ ως ψεύτικη -σαν να μην είναι παντογνώστης ο Θεός και σαν να μη βλέπει τα κρυφά για άλλους μυστικά των καρδιών και φυσικά και τα βάθη της καρδιάς του δούλου Του Ιώβ!- και αποδίδει καθαρά εγωιστικά ελατήρια και κίνητρα για ικανοποίηση ατομικών συμφερόντων και μόνο στον Ιώβ.

Υπάρχει τόσο μεγάλο ψάρι που να κατάπιε τον Ιωνά;

Πολλοί εμμένουν στο ότι η ιστορία τού Ιωνά που τον κατάπιε ένα ψάρι, είναι μύθος τής Παλαιάς Διαθήκης. Και στα επιχειρήματά τους, χρησιμοποιούν το ότι δήθεν δεν υπάρχει ψάρι που να μπορεί να καταπιεί ολόκληρο έναν άνθρωπο. Όμως τα παρακάτω ντοκουμέντα τους διαψεύδουν!

Παλαιά Διαθήκη

ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ

Η μεν Παλαιά Διαθήκη προφητεύει για την έλευση του Μεσσία και προετοιμάζει τον κόσμο για την υποδοχή Του, η δε Καινή Διαθήκη μας λέει για την εκπλήρωση των προφητειών της Παλαιάς Διαθήκης.

Καταρχήν, όταν λέμε Παλαιά Διαθήκη σημαίνει ότι υπάρχει και κάποια Καινή Διαθήκη, και όταν μιλάμε για Καινή Διαθήκη, υπάρχει και κάποια Παλαιά. Η Παλαιά Διαθήκη περιέχει την πρώτη αποκάλυψη που έδωσε ο Θεός στους ανθρώπους. Είναι η βάση της Καινής Διαθήκης. Η Καινή Διαθήκη είναι η συνέχεια της Παλαιάς.

Ο Προφήτης Αββακούμ (2 Δεκεμβρίου)

Το κοινωνικό περιεχόμενο του κηρύγματος των Προφητών τραβάει πάντα την προσοχή εκείνων που μελετούν την Παλαιά Διαθήκη, σαν αποκάλυψη βέβαια του Θεού, αλλά και σαν βιβλίο στο οποίο περιέχεται ιστορία πολλών αιώνων. Στο βιβλίο του προφήτου Αββακούμ, που είναι ο όγδοος στη σειρά των «ελασσόνων» Προφητών και του οποίου η Εκκλησία σήμερα γιορτάζει την μνήμη, εικονίζεται με ζωηρά χρώματα η κοινωνική κατάσταση της εποχής του, «…διεσκέδασται νόμος, και ου διεξάγεται εις τέλος κρίμα, ότι ασεβής καταδυναστεύει τον δίκαιον…». Ο νόμος καταπατείται, δικαιοσύνη δεν απονέμεται, αδικία και καταδυνάστευση των ασεβών και των ισχυρών μαστίζει το λαό. Αλλ’ ακριβώς μέσα στην κοινωνική αυτή αποσύνθεση συντελείται το έργο του Θεού. » Ίδετε, οι καταφρονηταί, και επιβλέψατε και θαυμάσατε θαυμάσια και αφανισθήτε. Διότι έργον εγώ εργάζομαι εν ταις ημέραις υμών, ό ου μη πιστεύσητε εάν τις διηγήται».

Ο Αββακούμ, που το όνομά του σημαίνει«θερμός εναγκαλισμός», ήταν από τη φυλή του Συμεών και γιος του Σαφάτ και ο χρόνος που έδρασε τίθεται μεταξύ 650 και 672 π.Χ.