Ξέρω ότι είναι δύσκολο. Πριν μερικά χρόνια πέθανε o άνδρας σου. Στενοχωριόσουν το ξεπέρασες. Πάντρεψες τον μοναχογιό σου· η χαρά επέστρεψε. Έπειτα σε χαροποιούσε πάρα πολύ το εγγόνι. Όμως εκείνο που αγαπούσες εσύ αγαπούσε και ο Θεός και το πήρε. Μόλις το εγγόνι σου πέταξε στον αόρατο κόσμο, αρρώστησε και η νύφη σου. Τη στέγνωσε η στενοχώρια και η λύπη κι εκείνη ακολούθησε τον γιό. Τελικά Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Αγίου Σεραφείμ της Βίριτσα
«Αυτό ήταν από Εμένα»
Σκέφτηκες ποτέ πως οτιδήποτε εγγίζει εσένα, παρόμοια εγγίζει κι Εμένα; Διότι «ο απτόμενος υμών ως απτόμενος της κόρης του οφθαλμού αυτού» (Ζαχ. 2, 8), δηλαδή όποιος εγγίζει εσένα, εγγίζει την κόρη του οφθαλμού Μου. Εσύ στους οφθαλμούς μου είσαι ακριβός και πολύτιμος και Εγώ σε αγάπησα πολύ. Γι’ αυτό για Μένα αποτελεί ιδιαίτερη χαρά να σε παιδαγωγήσω.
– Όταν πειρασμοί σηκώνονται εναντίον σου και ξαφνικά περνούν και φεύγουν σαν ποτάμι, θέλω να γνωρίζεις ότι αυτό ήταν από Μένα, Ότι η δική σου Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Στις 11 Αυγούστου εκάστου έτους λιτανεύεται στην Κέρκυρα το σεπτό σκήνωμα του Αγίου Σπυρίδωνος, σε ανάμνηση της θαυματουργικής επέμβασης του Αγίου το 1716 μ. Χ., ο οποίος έδιωξε σε μία νύχτα τις χιλιάδες των Τούρκων εισβολέων και έτσι διέσωσε το νησί της Κέρκυρας.
Το 1716 η Κέρκυρα βρισκόταν στα χέρια των Βενετών, οι οποίοι την κατείχαν από το 1386. Επειδή, λοιπόν, οι Τούρκοι κινούνταν απειλητικά προς την Κέρκυρα, τότε στάλθηκε στο νησί ο Στρατηγός Ιωάννης Ματθίας Σούλεμπουργκ, προκειμένου να παρακολουθεί τις στρατιωτικές κινήσεις των Τούρκων, οι οποίοι από το 1431 επιχειρούσαν, κατά καιρούς, να την καταλάβουν. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Μετά την Ανάσταση, μαζί με άλλα, ο Ιησούς Χριστός είπε στους Αποστόλους και τα εξής· «Θα λάβετε δύναμη, όταν θα έλθει σ’ εσάς το Άγιο Πνεύμα και θα είσαστε μάρτυρές μου, ως την άκρη της γης». Η Εκκλησία λοιπόν, αφού γιόρτασε τον ερχομό του Αγίου Πνεύματος, γιορτάζει σήμερα την μνήμη όλων των Αγίων της, που η αγιοσύνη τους είναι καρπός της παρουσίας του Αγίου Πνεύματος. Για όλους λοιπόν τους Αγίους, που μαρτύρησαν «τον λόγο του Θεού και την μαρτυρία Ιησού», και που δεν είναι λίγοι, άλλα ένα ολόκληρο σύννεφο, θα μιλήσουμε.
Γράφει ο Μοναχός Μωυσής, Αγιορείτης στη ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 5 Ιουνίου 2011
Δικαιολογημένα το θέμα των ημερών μας είναι η σοβαρή οικονομική κρίση που διέρχεται η πατρίδα μας. Γι’ αυτό υπάρχει μεγάλη ανασφάλεια, ανησυχία, αγωνία, αγανάκτηση, σύγχυση, φόβος και άγχος. Οι καιροί είναι πράγματι χαλεποί. Σ’ αυτή την κατάσταση καλούνται οι χριστιανοί να δώσουν τη μαρτυρία και ομολογία τους. Καταρρέουν κάστρα σαν πύργοι στην άμμο.
Παγιδεύονται πλούσιοι, δημιουργούνται πολλά προβλήματα, ανατρέπονται ισορροπίες, γεννιούνται εκμεταλλεύσεις, πονηρές επιθυμίες. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Η υπόθεση του βιβλίου της Π. Διαθήκης.
Ο Ιώβ είναι ένας εκλεκτός και πλήρως αφοσιωμένος στον Κύριο άνθρωπος, με αρετή και ευσέβεια, που την επιδοκιμάζει πλήρως και την επαινεί ο ίδιος ο Θεός και τον θεωρεί ως τον πιο εκλεκτό άνθρωπο στη γη. Για τη γνησιότητα όμως της ευσέβειας και της αρετής του Ιώβ αμφιβάλλει απολύτως ό σατανάς, πού προσπαθεί να τον διαβάλει και σ’ αυτόν τον Θεό ως υποκριτή και καθαρά έμπορο της ευσέβειας! Θεωρεί την ευσέβεια του Ιώβ ως ψεύτικη -σαν να μην είναι παντογνώστης ο Θεός και σαν να μη βλέπει τα κρυφά για άλλους μυστικά των καρδιών και φυσικά και τα βάθη της καρδιάς του δούλου Του Ιώβ!- και αποδίδει καθαρά εγωιστικά ελατήρια και κίνητρα για ικανοποίηση ατομικών συμφερόντων και μόνο στον Ιώβ. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Το παρακάτω κείμενο αποτελεί ενα γράμμα που στάλθηκε απο τον Άγιο Σεραφείμ της Βίριτσα σε ενα πνευματικό του παιδί, επίσκοπο, ο οποίος βρισκόταν στην φυλακή. Είναι ένας λόγος παρηγοριάς και νουθεσίας, που ο Δημιουργός Θεός απευθύνει στην ψυχή του ανθρώπου. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Έλαβα το έλεός Σου Θεέ μου όταν με πέρασες από την ανυπαρξία στην ύπαρξη. Και όχι μόνο με πέρασες στην ύπαρξη, αλλά και με έκανες άνθρωπο. Με έκανες άνθρωπο ελπίζοντας να δεις καμιά χαρά από μένα. Γιατί πολύ σε έχουμε πικράνει εμείς οι άνθρωποι. Που από εμάς είχες μεγάλες προσδοκίες όταν έπλασες τον Αδάμ. Έπλασες τον άνθρωπο για να γνωρίσει το δημιούργημα τον Δημιουργό του και ο Δημιουργός το δημιούργημά Του. Κι εγώ όμως αυτό που έκανε κι ο Αδάμ θα έκανα αν ήμουν στη θέση του. Θα γινόμουν κι εγώ αχάριστος όπως ο Αδάμ και το γνωρίζεις αυτό Θεέ μου. Όπως και έγινα αχάριστος σε αυτή τη ζωή, σε αυτή τη δοκιμασία. Αχάριστος, αφού σε αρνήθηκα και σε ξέχασα. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Είναι γνωστή στην Παλαιά Διαθήκη η ιστορία του πολυάθλου Ιώβ. Για κείνους που σκανδαλίζονται για την αρχή και την ύπαρξη του κακού στον κόσμο, η απάντηση υπάρχει σ’ κείνη την ιστορία. Ποιά είναι η αρχή των κι από πού προέρχονται τα παθήματα των ανθρώπων στον κόσμο; Γιατί να δέρνη τους ανθρώπους η φτώχεια, η αρρώστια κι ο θάνατος; Γιατί και οι δίκαιοι να δεινοπαθούν και να υποφέρουν; Και πώς όλα τούτα συμβιβάζονται με τη δικαιοσύνη του Θεού; Ανθρώπινη απάντηση δεν υπάρχει σε τούτα τα ερωτήματα, υπάρχει όμως απάντηση του Θεού. «Μη αποποιού μου το κρίμα. Οίει δε με άλλως σοι κεχρηματικέναι ή ίνα αναφανής δίκαιος;» (Ιώβ μ’ 8). Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Η Αγία Μελάνη. Αγιογραφία της μακαριστής αδ. Ολυμπιάδος. Από το βιβλίο "Μοναχής Ολυμπιάδος Δέησις: Επιλογή από το Αγιογραφικό της Έργο", εκδ. Ιεράς Κοινοβιακής Μονής Ευαγγελισμού Μητρός Ηγαπημένου, Πάτμου.
Έζησε στα χρόνια που βασιλιάς ήταν ο Ονώριος, ο δεύτερος γιός του Μεγάλου Θεοδοσίου. Οι γονείς της, ευγενείς και πλούσιοι, την πάντρεψαν σε μικρή ηλικία και απέκτησε δύο παιδιά.
Όμως μεγάλες δοκιμασίες την περίμεναν. Τη μητρική της καρδιά σπάραξε ο θάνατος των δύο παιδιών της. Μετά από λίγο και εντελώς ξαφνικά, πέθανε ο σύζυγος της. Και για να γεμίσει το πικρό ποτήρι της λύπης, χάνει και τους γονείς της. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
[…].Νομίζω ότι αυτό σου δόθηκε όχι με μικρό τίμημα. Χάρις όμως σε αυτό διασαφηνίστηκαν σ’ εμένα πολλά, όχι μόνο για τη δική μας προσωπική περίπτωση, αλλά και γενικά διανοίχτηκε σε μένα το παράλογο των ανθρώπινων διαπροσωπικών σχέσεων. Εξαιτίας της ελευθερίας του ανθρώπου, η αντίδραση κάθε προσώπου στο ένα ή στο άλλο φαινόμενο είναι απρόβλεπτη. Στη ζωή υπάρχει πάντοτε κάτι το «απροσδόκητο», το μη προβλεπόμενο, που δεν υπόκειται σε κανέναν υπολογισμό. Ακόμη και οι καλύτερες από κάθε πλευρά διαθέσεις μπορούν, όπως έδειξε η πείρα, να οδηγήσουν κάποτε σε παρεξηγήσεις, και μάλιστα σοβαρές. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Εικόνα του αγίου Φιλάρετου από το Holy Transfiguration Monastery στην Βοστώνη.
Μεγάλη είναι η χαρά της προσφοράς και της ελεημοσύνης στον άνθρωπο με διαστάσεις αιωνιότητας, ενώ η ευχαρίστηση και η ικανοποίηση της ιδιοκτησίας και γενικά των υλικών και φθαρτών αγαθών είναι ευτελής και πρόσκαιρη.
Ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος, ο αγαπημένος μαθητής του Κυρίου και Απόστολος της αγάπης πάντα έλεγε το «τεκνία αγαπάτε αλλήλους». Έλεγε να αγαπάτε τους άλλους με τα έργα και την αλήθεια και όχι με τα λόγια. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Οι πάντες σχεδόν την μεταστροφή τους οφείλουν σε κάποια δοκιμασία
Η θλίψης είναι κακό πράγμα. Αλλά πίσω απ’ αυτό, πίσω από τον πόνο, πίσω από την θλίψη, πίσω από την δοκιμασία, κρύβεται η ευλογία του Θεού, κρύβεται η αναγέννησης, η ανάπλασις του ανθρώπου, της οικογενείας. Οι πάντες σχεδόν την μεταστροφή τους την οφείλουν σε κάποια δοκιμασία. Νομίζουν ότι πηγαίνουν όλα ωραία∙ τους παίρνει ο Θεός το παιδί∙ κλάμματα κακό, κ.λ.π. Έρχεται και επισκιάζει έπειτα η χάρις του θεού και ειρηνεύουν οι άνθρωποι∙ και πλησιάζουν την εκκλησία, πλησιάζουν την εξομολόγηση, πλησιάζουν τον ιερέα. Χάριν του παιδιού πάνε στην εκκλησία ο πόνος τους κάνει ν’ αναζητήσουν, να προσευχηθούν υπέρ αναπαύσεως, να κάνουν τις λειτουργίες. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
« Να προσεύχεσαι, λέγει, να μην εισέλθεις σε πειρασμούς της πίστης σου. Να προσεύχεσαι να μην εισέλθεις στον πειρασμό του δαίμονα της βλασφημίας και της υπερηφάνειας με την οίηση του νου σου. Να προσεύχεσαι να μην εισέλθεις, κατά παραχώρηση του Θεού, στους φανερούς πειρασμούς των … αισθήσεων, που ο διάβολος ξέρει πως να σου δημιουργεί όταν το επιτρέπει ο Θεός λόγω των ανόητων λογισμών που καλλιεργείς… Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Ιερομόναχος Γρηγόριος, Ιερόν Κουτλουμουσιανόν Κελλίον Άγ. Ιωάννης ο Θεολόγος, Καρυές Άγιον Όρος
Η προϋπόθεση για να ωφεληθεί ο άνθρωπος από την δοκιμασία της αρρώστιας του είναι να την αντιμετωπίσει πνευματικά. Τότε ευχαριστεί τον Θεό, ο οποίος σαν καλός πατέρας τον αξίωσε της παιδείας Του, ενθυμούμενος τον προφητικό λόγο: Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Ο πόνος ταπεινώνει τον άνθρωπο, πράγμα που έχει δύο ευεργετικά και σωτήρια αποτελέσματα: Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Η ΕΞΟΡΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΟΥΤΟΥ ΚΙ Η ΕΛΠΙΔΑ ΣΤΟ ΘΕΟ
Όλοι οι άνθρωποι είμαστε ξένοι και παρεπίδημοι στον κόσμο αυτό. Αλλά η γοητεία της ζωής αυτής και οι πειρασμοί μας κρύβουν από τα μάτια της ψυχής την μέγιστη αυτή αλήθεια και μας προσκολλούν σε πρόσωπα και πράγματα, σε έργα της ματαιότητας. Ο αληθινός όμως χριστιανός έχει κατανικήσει, κατανικά αδιάκοπα, με πόνους και στερήσεις τη μαγεία του πρόσκαιρου αυτού κόσμου για ν’ αφοσιωθεί στο Χριστό. Εκείνος μονάχα αγωνιζόμενος αντιλαμβάνεται πως η ζωή αυτή είναι μια εξορία γα τον πιστό, ένας τόπος δοκιμασιών πικρίας και πως η αληθινή του πατρίδα είναι η άλλη ζωή· είναι ο Θεός που με την αγάπη και τη Χάρη του κρατά τη χριστιανική ψυχή ορθή και ανθεκτική. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Η συνάντηση του αγίου Αντωνίου με το άγιο Παύλο το Θηβαίο
Ο ίδιος είπε: «Κανείς δεν μπορεί να εισέλθει στη βασιλεία των ουρανών, χωρίς να δοκιμάσει πειρασμούς (=δοκιμασίες). Βγάλε από τη μέση τους πειρασμούς και τότε κανείς δεν θα υπάρχει που να σώζεται.»
Είπε ο αββάς Αντώνιος: «Είδα όλες τις παγίδες του εχθρού (δηλαδή του διαβόλου) απλωμένες πάνω στη γη. Και στέναξα και είπα: Ποιος άραγε θα τις προσπεράσει χωρίς να τον πιάσουν; Και άκουσα φωνή να μου λέει: Η ταπεινοφροσύνη.»
Είπε πάλι: «Είναι μερικοί που έλιωσαν τα σώματά τους με την άσκηση, επειδή όμως τους έλειπε η διάκριση, βρέθηκαν μακριά από τον Θεό». Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
«Όλες οι θλίψεις, οι αρρώστιες, τα βάσανα, οι στερήσεις επιτρέπονται από τον Θεό για να βγάλουμε από μέσα μας την αμαρτία και να βάλουμε στη θέσι της την αρετή. Για να μάθουμε εκ πείρας πόσο άσχημο πράγμα είναι η αμαρτία και να τη μισήσουμε. Για να μάθουμε, πάλι εκ πείρας, την αλήθεια και την ομορφιά της αρετής και να την αγαπήσουμε με όλο μας το είναι. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
+Ανδρέα Θεοδώρου, Καθηγητή Πανεπιστημίου Αθηνών
Οι πειρασμοί γενικά αποβλέπουν στη δική μας ηθική διόρθωση και εποικοδομή. Στον Παύλο δόθηκε από το Θεό «σκόλοψ τη σαρκί» (Β’ Κορ. ιβ’ 7). Οι δοκιμασίες, σωστά αντιμετωπιζόμενες, κρατύνουν την αγωνιστικότητα και το μαχητικό τόνο της ψυχής, καταδεικνύοντας συγχρόνως (περίπτωση ασθενειών και θανάτου) τη ματαιότητα των εγκόσμιων και κρατύνοντας το αίσθημα εξάρτησης από το Θεό και προσήλωσης στο θείο λυτρωτικό αγαθό. Φυσικά η επενέργεια των πειρασμών δεν είναι μονόδρομα θετική και εποικοδομητική, αλλά πολλές φορές είναι αμφίδρομη, σκληρύνοντας τον άνθρωπο στο κακό και απομακρύνοντάς τον από την αγαθή πρόνοια του Θεού. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
(+Γέροντος Ιωσήφ Βατοπαιδινού)
Όταν τους ευρήκαμεν εμείς, ήσαν κάπως τακτοποιημένοι, αλλά με τόσην ευτέλειαν και προχειρότητα, που αν περιγράψω κάτι, φοβούμαι μήπως δεν θα με πιστεύση η καλομαθημένη μας γενεά. Αρκεί να είπω ότι εις τα δωμάτια τους, το παράθυρο ήταν συνάμα και πόρτα. Άν ήθελες δε να ξαπλώσης καλά τα πόδια σου εις το στρώμα, αν επιτρέπεται να το ονομάσωμεν στρώμα αυτό που είχαν, ήτο αδύνατον, γιατί το μέρος δεν χωρούσε. Δεν ξεχνούσε ο αείμνηστος τον προορισμόν του, ούτε ο ζήλος του αμβλύνετο από το να κακοπαθή, γι’ αυτό και όλη του η ζωή και το περιβάλλον ήτο πάντοτε ταπεινόν, ευτελές, προσωρινόν και μόνον για την χρείαν και ενίοτε ούτε γι’ αυτήν δεν εξαρκούσε. Όταν κάποτε εγογγύζαμεν από μικροψυχίαν και σε περιβάλλον ασυγκρίτως πλατύτερον και άνετον από το δικόν του, εστέναζε και μας έλεγεν: «Εγώ, από απόψεως αναπαύσεως, δεν θυμάμαι να ικανοποίησα τον εαυτόν μου ποτέ». Και πράγματι αυτό διαπιστώσαμεν μέχρι τέλους της ζωής του.
Όταν επήγαμεν εμείς, κατά το 1947, πρώτα εγώ και κατ’ ολίγον ο πνευματικός μου αδελφός Εφραίμ, ο μετέπειτα ιερομόναχος, υπεβλήθημεν αμέσως εις όλην την συνέχειαν του τυπικού τους. Έπρεπε δα να κατασκευάσωμεν καλύβες για να καθίσωμεν, διότι δεν είχαν διά εμάς. Τας πρώτας ύλας τας κουβαλήσαμεν εις τον ώμον, ξύλα από το βουνόν και άμμον ή χαλίκια από την θάλασσαν. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
(+Γέροντος Ιωσήφ Βατοπαιδινού)
15. Οι όροι της χρείας εις την πνευματικήν ζωήν.
Έτσι να κάνετε και εσείς εις όλας σας τας δύσκολους στιγμάς και ποτέ δεν θα παρασυρθήτε,ουτε και η μεταμέλεια θα σας κατατυραννή. Και δεν είναι μόνο αυτό, αλλά κάθε φορά που ο άνθρωπος νικά ένα πάθος, έναν πειρασμόν, λαμβάνει δύναμιν, θάρρος, προάγεται πνευματικώς και μέσα του αισθάνεται χαρά. Όταν όμως καταφρονή ή δειλιά και νικάται εις ό,τι αντίστασιν του συμβή, τότε συμβαίνει το αντίθετον και το αποτέλεσμα είναι να χαυνωθή, να μένη απαρρησίαστος, δειλός, αδύνατος, όλος υποψία και η λύπη και η απελπισία θα του γίνουν αχώριστοι σύντροφοι.
Ο μοναχός που θέλει να πετύχη τον σκοπόν του, πρέπει να μη επιχειρή τίποτα χωρίς να το εξετάζη· από που προέρχεται και ποιόν σκοπόν εξυπηρετή. Και αν συνηθίση με αυτήν την ακρίβειαν, δεν θα δυσκολευθή να καταλάβη την διαφοράν των δύο μεγάλων αφορμών, εις τας οποίας έχουν την βάσιν τους το κέρδος και η ζημία, η αμέλεια και γενικά όλος μας ο αγώνας. Αι δύο αφορμές που λέγω είναι η χρεία και η επιθυμία. Πόσον ομοιάζουν αυταί ή μάλλον τας κάνομεν εμείς να ομοιάζουν με τα θελήματά μας! Ο Θεός συνεργεί εις το να αποκτήσωμεν ή να ποιήσωμεν κάθε τι που είναι χρεία και η Χάρις Του δέν απουσιάζει. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου
1. Αν, λοιπόν, θέλεις να ανεβαίνεις τα σκαλοπάτια της πνευματικής ζωής, σταμάτησε τη ράθυμη και αποχαυνωμένη ζωή, δυνάμωσε τον εαυτό σου με τον κόπο της πνευματικής ασκήσεως, απομακρύνσου από τα γήινα πράγματα. Αυτό είναι το πρώτο σκαλοπάτι. Γιατί δεν είναι, δεν είναι δυνατόν συγχρόνως και την πνευματική σκάλα να αναβαίνεις και στη γη να είσαι προσκολλημένος.
2. Ο πνευματικός άνθρωπος πρέπει να είναι απονήρευτος, απλός και άκακος· όπως ακριβώς είπε και ο Χριστός: «Αν δεν αλλάξετε φρόνημα και δεν γίνετε απλοί και απονήρευτοι σαν τα παιδιά, δεν θα μπείτε στη Βασιλεία των ουρανών».
3. Όταν ανεβείς πνευματικά και συλλάβεις την υψηλή έννοια της φιλοσοφημένης ζωής, δεν θα μπορέσει να σε εκπλήξει και να σε ζαλίσει κανένα από τα επίγεια αγαθά, αλλά θα σου φαίνονται όλα μικρά, και ο πλούτος και η δόξα και η βασιλική εξουσία και η τιμή και οτιδήποτε άλλο παρόμοιο, αρκεί να βλέπεις προς τα ουράνια αγαθά. Τέτοια είναι όλα τα πνευματικά, δηλαδή είναι αντίθετα με τις ανθρώπινες συνήθειες.
4. Πρέπει πρώτα να εξοπλίζουμε εσωτερικά τον άνθρωπο, και έπειτα εξωτερικά.
5. Δεν ήταν εύκολος και άκοπος ό δρόμος, στον όποιον οδηγούσαν τους πιστούς οι Απόστολοι, αλλά δύσβατος και δύσκολος και χρειαζόταν ψυχή στοχαστική και άγρυπνη και σ’ όλα προσεκτική. Γι’ αυτό και ο Χριστός ονόμασε το δρόμο αυτό στενό και δύσκολο.
6. Είναι απόλυτη ανάγκη, εκείνος που θέλει να είναι ευάρεστος στο Θεό και δοκιμασμένος και καθαρός, να μην επιδιώκει τον άνετο και πλαδαρό και διαλυμένο βίο, άλλα τον γεμάτο από πολλούς κόπους και μόχθους και ιδρώτες. «Γιατί κανείς δεν παίρνει ως βραβείο το στεφάνι», λέγει ο Απ. Παύλος, «αν δεν αγωνισθεί κατά τρόπο νόμιμο». Και άλλου· «κάθε αθλητής εγκρατεύεται από όλα» και από το λόγο, λέγει ό Απ. Παύλος, και από το βλέμμα και από την αισχρή φωνή και από την κακολογία και από τη βλασφημία και από την αισχρολογία. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
(+Γέροντος Ιωσήφ Βατοπαιδινού)
14. Η επίγνωσις του θείου θελήματος.
«Να, μας έλεγε, και εσείς να μη βιάζεσθε και να επιχειρήτε αμέσως ό,τι σας λέγει ο λογισμός χωρίς πολλήν υπομονήν και δοκιμασίαν. Ο άνθρωπος που έχει ανυπομονησία και βιάζεται, ποτέ δεν μπορεί να καταλάβη το θείον θέλημα, και επομένως γαλήνην ποτέ του δεν θα εύρη, γι’ αυτό χρειάζεται προσοχή και υπομονή. Συνήθως εγώ όσες φορές ηξιώθηκα να πληροφορηθώ ποίον είναι το θέλημα του Θεού, εις το τέλος της εξαντλητικής υπομονής το εύρισκα. Και οσάκις πάλιν η Χάρις του Θεού με παρηγόρησε, εις το τέρμα της μικρής μου δυνάμεως και υπομονής γινόταν.
Πολλές φορές πάλιν ο άνθρωπος κάμνει ό,τι είναι απ’ αυτόν και βιάζεται και αναμένει και επιθυμεί να πληροφορηθή περί εκείνου που ενδιαφέρεται, εάν είναι σύμφωνον με το θείον θέλημα, και όμως δεν λαμβάνει καμμίαν πληροφορίαν. Άς κάμη τότε τον σταυρόν του και ας αρχίση με πολλήν προσοχήν γυμνώνοντας την ενέργειάν του τελείως από το δικό του θέλημα και κράζοντας με πάθος,»Κύριε, συ πάντα οίδας, συ πάντα γινώσκεις, μη με αφήσης να χαθώ», παρακολουθώντας την έκβασιν με υπομονήν. Και αν ίδη ότι συνήντησεν αντίδρασιν και μάλιστα σε σημείον που δεν έπρεπε, τότε ας παύση να συνέχιση. Με αυτόν τον τρόπον εξελίξεως των πραγμάτων ίσως εφανερώθη το θείον θέλημα. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Τον ερωτούσαμεν: «Δεν δειλιάσατε καθόλου»; Και μας έλεγεν: «Εις την αρχήν ήρθαν πολλοί λογισμοί δειλίας, η ψυχή όμως δεν δείλιασε καθόλου. Εκείνος που βιάζεται να μη ζη διά τον εαυτόν του, αλλά ό,τι ακούει το κάνει γιά τον Θεόν, σε τίποτα δεν έχει να φοβηθή. Ο τοιούτος έχει πάντοτε ως βάσιν του την πιστιν εις όλην του την ζωήν και η πίστις αυτή του αναπληρώνει κάθε τι που οι πειρασμοί του προβάλλουν ως εμπόδιον. Όταν άπαξ και δις ο άνθρωπος παραδώση τον εαυτόν του τελείως εις τον Θεόν με πιστιν, καθώς είπα,τότε βλέπει φανερά την Χάριν του Θεού, όπου τον σκεπάζει και τον δυναμώνει να κατορθώση εκείνο που από ανθρωπινής δυνάμεως και σκέψεως ήτο αδύνατον να γίνη. Αυτό δεν είναι μικρόν είναι αυτό που λέγεται από τους Πατέρας πείρα θείας αντιλήψεως. Όταν αυτό συνεχισθή, γεννά την πίστιν της θεωρίας, και η πίστις αυτή, όποιος την έχει, χωρίζει τους τύπους από τας πραγματικότητας».
13. Η αυταπάρνησις και η φιλοπονία ως μέσα συντηρήσεως της Χάριτος του Θεού.
«Γι’ αυτό σας λέγω να βιάζεσθε αψηφούντες τους κινδύνους, που μεγαλοποιεί η φιλαυτία, προκειμένου να φυλάγετε την τάξιν της πρακτικής, καθώς μας γράφουν οι Πατέρες. Γιατί όταν δειλιάτε να κοπιάσετε ολίγον, ούτε Χάριν Θεού πρόκειται να εύρητε, ούτε και την θείαν αντίληψιν θα αισθανθήτε ψηλαφητώς, να λάβετε δύναμιν και πληροφορίαν ιδικήν σας, εσωτερικήν και πραγματικήν, ότι «εγγύς Κύριος τοις επικαλούμενοις αυτόν», και χωρίς το εφόδιον αυτό ποτέ δεν επιχειρεί η ψυχή μεγάλους αγώνας. Όταν σας λέγω να κάμετε υπακοήν, εσείς θέλετε να βάζετε και τον δικόν σας λογισμόν και να προβάλλετε ενδεχόμενα. Όταν σας παρακινώ να έχετε αυταπάρνησιν, αμφιβάλλετε αν θα τα βγάλετε πέρα. Αν σας πω πάλιν για την δίαιταν, να μη εξετάζετε το τι βρέθηκε και εάν είναι παλαιόν ή νέον και προβάλλετε τους όρους της υγιεινής. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
ΣΥΝΑΞΑΡΙ
Απόψεις για τη Μονή Βατοπαιδίου (και όχι μόνο) 
