Πως απήντησαν οι Γέροντες Πορφύριος και Παΐσιος στο δίλημμα γάμος η παρθενία

Σ’ ένα φίλο, που αντιμετώπιζε δίλημμα γάμου η παρθενίας, ο Γέροντας πρόσφερε πολλές προοπτικές σωτηρίας και τον απάλλαξε από το άγχος του διλήμματος, πριν ακόμη διαλέξει οτιδήποτε, λέγοντάς του:

Ιεράρχηση, σώζουσα αγάπη και σώζουσα υπακοή μέσα στο γάμο κατά τον Αγ. Ιωάννη τον Χρυσόστομο

(Μητροπ. Χαλεπίου Παύλου)

Εξ ίσου σπουδαία είναι η εσχατολογική προοπτική του Χρυσοστόμου και η συμβολή του στο ζήτημα των συζυγικών σχέσεων. Εικόνα και πρότυπο των σχέσεων των συζύγων μέσα στο γάμο είναι βέβαια εκείνη που δόθηκε από τον Παύλο, η σχέση του Χριστού και της Εκκλησίας. Δεδομένου ότι κι αυτή κατανοείται εσχατολογικώς σαν σχέση σώζουσα, σχέση δηλαδή της σωζούσης αγάπης και της σωζούσης υπακοής, όπου η μία ανταμείβει την άλλη κι έχουν από κοινού τον ίδιο έσχατο λογικό προορισμό. Πρόκειται δηλαδή για τη σχέση του σώματος με την κεφαλή. Το ότι στη γυναίκα αρμόζει η υπακοή, αυτό δεν σημαίνει ότι στον άνδρα αρμόζει πρώτα η «αρχή» ή η «εξουσία», αλλά ουσιαστικά του αρμόζει πρώτα η «αγάπη». Και η υπακοή σχετίζεται όχι με την αρχή αλλά με την αγάπη. Η αρχή είναι αμοιβή της αγάπης. Σ’ αυτόν που επιφορτίζεται με τα βαρύτερα, δηλαδή με την αγάπη, αρμόζει και η «αρχή». Η εσχατολογική σκέψη του Χρυσοστόμου αντιστρέφει το κοσμικό σκάνδαλο στην περικοπή του μυστηρίου του γάμου (Εφ. 5, 22-33). Το βαρύτερο στην περικοπή αυτή δεν είναι η υποταγή της γυναίκας, αλλά Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Σκοπός του γάμου κατά τον ιερό Χρυσόστομο

(Μητροπ. Χαλεπίου Παύλου)

Στο Χρυσόστομο είναι σαφές ότι, ενώ ο γάμος δεν μπορεί ν’ αποτελέσει πρόφαση ραθυμίας ή φυγομαχίας κατά τον κοινό για όλους τους Χριστιανούς αγώνα, εν τούτοις λόγω της «κοσμικής» και «εφθαρμένης» διακρίσεως που τον αποκόπτει από τον εσχατολογικό του προορισμό, λόγω δηλαδή του ότι ο σκοπός του κακώς μετατοπίστηκε από τη «βασιλεία του Θεού» στην «κοινωνία», έχει καταντήσει «εμπόδιον» στην ταχύτερη πρόοδο προς τον έσχατο και κοινό όλων των Χριστιανών στόχο, δηλαδή προς την τελείωση. Βα¬σική εσχατολογική αρχή για το Χρυσόστομο είναι ότι η «σοφία» της οικογενείας είναι αυτή η ίδια η «κατά Χριστόν φιλοσοφία». Ο γάμος είναι μεν μεταπτωτική μορφή του παρόντος βίου, η υπεροχή όμως της παρθενίας συνίσταται όχι τόσο στην προπτωτική της καταγωγή όσο στη δυνατότητα που φαίνεται να εξασφαλίζει για μια ταχύτερη επάνοδο μάλλον άνοδο προς την ερχομένη βασιλεία. Η διάκριση δηλαδή αφορά στο ήθος, όπου αυτό υπάρχει. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Παραλληλισμοί μεταξύ γάμου και μοναχισμού

Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ

Δεν μπορώ να πω ότι χρειάστηκε να περάσω από την εμπειρία της «αποταγής», όταν αποφάσισα να ακολουθήσω τον μοναχισμό. Όταν άφηνα τον «κόσμο», δεν δοκίμασα εσωτερική πάλη με τον εαυτό μου, δηλαδή δυσκολία να αρνηθώ κάτι που με τραβούσε στην κοσμική ζωή. Τίποτε δεν απέρριπτα ούτε υποτιμούσα. Πήγα στο μοναστήρι, γιατί μου ήταν πνευματικά απαραίτητο να βρω μια τέτοια μορφή ζωής, στην οποία θα μπορούσα να δοθώ στον Θεό ολοκληρωτικά, δηλαδή με όλες τις σκέψεις, όλη την καρδιά, όλες τις φυσικές και ψυχικές δυνάμεις του είναι μου. Ωστόσο, αυτό δεν απέκλεισε κάποια περίοδο οδυνηρής πάλης ανάμεσα στην προσευχή και την εμπαθή αγάπη μου προς τη ζωγραφική. Η τέχνη ήταν για μένα η οδός προς τη γνώση του είναι. Έτσι αντιλαμβανόμουν την τέχνη, έτσι την ζούσα· με διεκδικούσε ολόκληρο, ακόμη και περισσότερο από «ολόκληρο». Χωρίς την πλήρη παράδοση του εαυτού μας στην τέχνη, αυτή δεν γίνεται ποτέ γνήσια, δηλαδή δεν μπορεί να οδηγήσει τον θεράποντά της πέρα από τα όρια του χρόνου και του χώρου. Αυθεντικά καλλιτεχνικό έργο είναι μόνο εκείνο, που φέρει μέσα του στοιχεία του αιωνίου· έξω από αυτό παραμένει μόνο «διακοσμητικό» αντικείμενο των σπιτιών μας. Η σκέψη για το αιώνιο με συνόδευε από τα παιδικά μου χρόνια. Η προσευχή, βαθαίνοντας μέσα μου, με οδηγούσε με μεγαλύτερη δύναμη στην ψηλάφηση της αιωνιότητας. Και αύτη νίκησε.

Αργότερα ο μοναχισμός

Γάμος, αγαμία και μοναστική ζωή

Ένα από τα παράδοξα του χριστιανικού ήθους είναι ότι και ο γάμος και η αγαμία, παρ’ όλο που προϋποθέτουν διαφορετική συμπεριφορά στην πράξη, εν τούτοις βασίζονται στην ίδια Θεολογία της Βασιλείας του Θεού και γι’ αυτό και στην ίδια πνευματικότητα.

Η μοναδικότητα του Χριστιανικού γάμου συνίσταται στη μετουσίωση και στη μεταμόρφωση μιας φυσικής ανθρώπινης στοργής ανάμεσα σ’ έναν άντρα και μια γυναίκα, σ’ έναν αιώνιο δεσμό αγάπης, που δεν μπορεί να σπάσει ακόμη και με το θάνατο. Ο γάμος είναι ένα μυστήριο, γιατί σ’ αυτόν η μέλλουσα Βασιλεία του Θεού -ο γάμος του Αρνίου (αποκάλυψη ιθ’: 7,9), η πλήρης ένωση Χριστού και Εκκλησίας- προσλαμβάνεται και αναπαρίσταται. Ο χριστιανικός γάμος βρίσκει το τελικό του νόημα όχι στη σαρκική ικανοποίηση, ούτε στην κοινωνική σταθερότητα, ακόμη ούτε σε μια διασφαλιστική διαιώνιση αλλά στο «έσχατον», στην τελική κατάληξη, που ο Κύριος ετοίμασε για τους εκλεκτούς Του.

Γνωρίζομε άρα γε τι είναι το Μυστήριο του Γάμου;

του Σεβ. Μητροπολίτου Πατρών κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

Α

Κάθε φορά που καλούμαι να τελέσω το Μυστήριο του Γάμου κάποιων παιδιών που απεφάσισαν να ενώσουν την ζωή τους και να προχωρήσουν μαζί μέχρι το τέλος, κάνω κάποιες σκέψεις στις οποίες με οδηγεί το όλο κλίμα εντός και εκτός των Ιερών Ναών.

Πιστεύω ότι είναι πολύ καλό το ότι πολλοί Αρχιερείς, εν οις και ο γράφων, έρχονται σε προσωπική επικοινωνία με τους μελλονύμφους κατά την ώρα της υπογραφής των αδειών τελέσεως του Μυστηρίου του Γάμου. Εκεί διαπιστώνομε, ότι πολλοί νέοι βαδίζουν με επίγνωση βαθειά, στο Μυστήριο του Γάμου και με την απόφαση να δημιουργήσουν μια ευλογημένη οικογένεια, ξεπερνώντας με πίστη στο Θεό, με αγάπη και υπομονή, τις όποιες δυσκολίες, οι οποίες φυσικόν είναι να υπάρξουν στην μετά ταύτα πορεία.

Όμως κάποιοι άλλοι νέοι

Προγαμιαίες σχέσεις μεταγαμιαίων ανθρώπων

Το ερωτικὸ πλάσμα

Ο άνθρωπος από τη φύση του είναι πλάσμα ερωτικό.

Έχει την τάση να κινείται προς ένωση.

Το επίπεδο στο οποίο πραγματοποιείται η ένωση αυτή είναι τριπλό. Κινείται προς ένωση με το Θεό, με το συνάνθρωπο, και ενώνει με τα ψυχικά και διανοητικά του χαρίσματα όλες τις δυναμικές που χαρακτηρίζουν την προσωπικότητά του.

Πιο πρακτικά δοσμένο αυτό το σχήμα θέλει τον άνθρωπο

Ουσιαστικό θεμέλιο του γάμου η αγνότητα των συζύγων

Η εγκράτεια από τα σαρκικά πάθη είναι η φυσική κατάσταση, ενώ αντίθετα η πτώση στις σαρκικές αμαρτίες είναι στην πραγματικότητα κάτι το αφύσικο. Σήμερα όμως έχει τόσο πολύ παραπλανηθεί ο κόσμος ώστε θεωρεί το φως σαν σκότος και το σκότος σαν φως. Χαρακτηρίζει τους εγκρατείς και σώφρονες «καθυστερημένους» και «οπισθοδρομικούς», ενώ αυτούς που κυλίονται στο βούρκο των σαρκικών ηδονών, τους θεωρεί… προοδευτικούς!

Ένας νέος ερωτεύεται​..

Ένας χριστιανός νέος ερωτεύεται μια κοπέλα και αρχίζει να την βλέπει συχνά.

Επειδή όμως ο νέος αυτός θέλει να κάνει υπακοή στο θέλημα του Θεού, δηλαδή δεν θέλει να έχει σαρκικές σχέσεις με κοπέλες πριν απο τον γάμο του, είναι αποφασισμένος να μην προχωρήσει σε σαρκικές σχέσεις με την κοπέλα του, πρίν απο τον γάμο τους.

Το πονηρό πνεύμα όμως, του υποβάλλει τον εξής λογισμό : » εάν δεν φθάσεις σε ολοκληρωμένες σχέσεις με την κοπέλα σου, δεν θα της δείξεις οτι πραγματικά την αγαπάς. Εάν δεν της δοθείς ολοκληρωτικά, και εκείνη σε σένα, δεν θα αποδείξετε ο ένας στον άλλο οτι αγαπιέστε αληθινά.»

Σκέψεις πριν τον Γάμο

Άγνωστος συγγραφεύς

Αγαπητοί μας,

Ο Γάμος είναι θεοσύστατο Μυστήριο. Είναι μάλιστα Μυστήριο «Μέγα» το οποίο τελείται στο κέντρο του Ιερού Ναού, μπροστά στις Άγιες Εικόνες του Χριστού, της Παναγίας και των Αγίων και απέναντι ακριβώς από το Ιερό Θυσιαστήριο.

Στον Ιερό αυτό χώρο εσείς οι δύο υποψήφιοι σύζυγοι σε λίγες ημέρες θα υποσχεθείτε ότι θα ζήσετε αφοσιωμένοι για πάντα ο ένας στον άλλο. Θα ζητήσετε και θα πάρετε την ευλογία και τη Χάρη του Χριστού, για να ξεκινήσετε τη νέα σας οικογένεια. Από τη στιγμή αυτή θα ζείτε πλέον μαζί, με αγάπη, συμπόνια και αλληλοκατανόηση.

Τι είναι ο Γάμος;

Θερμόαιμος γαμπρός ξυλοκόπησε την νύφη την ώρα του γάμου

Απίστευτη εξέλιξη είχε ένας γάμος στην γειτονική Κωνσταντινούπολη, όταν κατά τη διάρκεια της δεξίωσης που ακολούθησε το μυστήριο ο γαμπρός ξυλοκόπησε άγρια την νύφη μπροστά στα έκπληκτα μάτια συγγενών και προσκεκλημένων.

Το περιστατικό, σημειώθηκε…στην περιοχή Καντίκιοι και σύμφωνα με την εφημερίδα Hurriyet, η αιτία ήταν ότι στο αυτοκίνητο που θα τους πήγαινε στη δεξίωση, η νύφη «τόλμησε» να πει στον άντρα της, πώς η θεία του της κρέμασε ψεύτικα κοσμήματα στο νυφικό.

Γάμος και Μοναχισμός, ομιλία του π. Μωϋσή Αγιορείτη (Βίντεο)

Ομιλία του Γέροντα Μωϋσή  Αγιορείτη.Η Ομιλία έγινε στην Ιερά Μονή Αγίων Πάντων Ωλενού Τριταίας.

Το σεξ πριν από τον γάμο

 

Κάποιος είχε στείλει στην εφημερίδα Ορθόδοξος Τύπος την εξής επιστολή, στην οποία κατόπιν απάντησε ο άγιος γέροντας π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος:

 

Κύριε διευθυντά,

γνωστός φιλοσοφών θεολόγος, καθηγητής Ανωτάτης Σχολής, περιοδεύων κατ’ αυτός εν Κύπρω ηκούσθη εις δημόσιον συζήτησιν να λέγη και τα ακόλουθα:

«Ο γάμος δεν είναι μυστήριο, με την έννοιαν του αν κάνουμε έρωτα πέντε λεπτά πριν το γάμο είναι αμαρτία, ενώ αν κάνουμε έρωτα πέντε λεπτά αργότερα είμαστε εντάξει. Αστεία πράγματα!».

Το «αστεία πράγματα» το επανέλαβε με στόμφο τρεις φορές. Και συμπλήρωσεν:

«Ο γάμος είναι μυστήριο με την έννοια όχι του ότι έρχεται να νομιμοποιήσει τις σχέσεις δύο ανθρώπων, αλλά κατά το ότι δύο άνθρωποι γίνονται δεκτοί σαν συζευγμένοι μέσα στην κοινότητα της Εκκλησίας». Επειδή οι απόψεις αυτές εσκανδάλισαν πολλούς, παρακαλώ θερμώς τον «Ο. Τ.» να αναλάβη την ευθύνην να μας διαφωτίση περί του θέματος αυτού.

Με την εν Κυρίω αγάπη

Κύπριος θεολόγος

ΣΗΜ. «Ορθόδοξου Τύπου.»: Την παρούσαν επιστολήν εθέσαμεν υπ’ όψιν του Αρχιμ. π. Επιφανίου Θεοδωροπούλου και τον παρεκαλέσαμεν να υποβληθή εις τον κόπον να απαντήση εις τον επιστολογράφον μας. Ούτος μας έστειλε την κατωτέρω δημοσιευομένων απάντησιν η οποία τοποθετεί τα πράγματα εις την αρμόζουσαν θέσιν και δια την οποίαν τον ευχαριστούμεν.

Η απάντηση:

Mηνιαίο περιοδικό, «Ο Τήρων» αφιερωμένο στο γάμο

Γάμος, αγαμία και μοναστική ζωή

(π. Ιωάννης  Μέγεντορφ)

Ένα από τα παράδοξα του χριστιανικού ήθους είναι ότι και ο γάμος και η αγαμία, παρ’ όλο που προϋποθέτουν διαφορετική συμπεριφορά στην πράξη, εν τούτοις βασίζονται στην ίδια Θεολογία της Βασιλείας του Θεού και γι’ αυτό και στην ίδια πνευματικότητα.

Γάμος και οικογένεια.(Γέροντος Ιωσήφ Βατοπαιδινού)

«Οι άνδρες αγαπάτε τας γυναίκας εαυτών».

Στη συζυγία η αγάπη επιβάλλεται και για ένα ακόμη λόγο, ας πούμε καλύτερα από κάποια ιδιαιτερότητα. Αυτός είναι η φύση της γυναίκας, που αποδεικνύεται ότι είναι γέννημα και προϊόν αγάπης (δημιουργήθηκε από την πλευρά του Αδάμ που ήταν κοντά στο μέρος της καρδιάς) και επομένως δεν ισορροπεί, όταν τη στερείται. Η ίδια πηγάζει αγάπη μέσω της μητρότητάς της και δίκαια απαιτεί να αγαπάται, αφού και η ίδια κατά φύση και θέση αγαπά.

Γάμος και οικογένεια: σημεία επιβίωσης

Σ΄ ένα προσκλητήριο γάμου που έχω πάρει έγραφε: «Όταν προσεύχεσαι για την ευτυχία ενός γάμου, προσεύχεσαι για την αρμονία του κόσμου». Θα ήθελα σήμερα να γράψω για το «μεγάλο μυστήριο», κατά τον Απόστολο Παύλο. Όχι βέβαια για να το αναλύσω – αναλύεται το μυστήριο; – αλλά για να επισημάνω κάποια σημεία που, κατά τη γνώμη μου, είναι ουσιαστικά.

Όλοι μας έχουμε ως βάση της ζωής μας την ενότητα δύο ανθρώπων, οι οποίοι, για να μας φέρουν στον κόσμο, ένωσαν αγαπητικά την ψυχή και το σώμα τους. Δηλαδή η βάση της ύπαρξής μας είναι η αγάπη. Κι από την άλλη, αν θεωρήσουμε πως ευρισκόμενοι σε Ορθόδοξη χώρα παντρευτήκαν στην Εκκλησία, αυτή η «βάση της ύπαρξής μας» δέχτηκε τη χάρη του Θεού κι άρα βρίσκεται στον αγιασμό.

Γάμος…? (Χαρακτηριστικά των «δύσκολων συντρόφων»)

Αυτός που αληθινά αγαπά είναι υπομονετικός και ευγενικός. Δεν ζηλεύει, δεν μιλάει άσχημα και δεν φέρεται με εγωισμό και αγένεια. Αυτός που αληθινά αγαπά δεν φέρεται άσχημα, δεν είναι απαιτητικός, δεν θυμώνει και δεν βάζει στο νου του κακούς λογισμούς. Δεν του αρέσει η αδικία και χαίρεται με την αλήθεια. Αυτός που αληθινά αγαπά, ανέχεται όλα τα σφάλματα των άλλων, δεν χάνει ποτέ την πίστη του και την ελπίδα του και αντιμετωπίζει υπομονετικά όλες τις δυσκολίες. Αυτός που αληθινά αγαπά, εκφράζει πάντοτε και σε όλους την αγάπη του ότι και αν συμβεί.

Κορινθ. 13: 4-8 (Ελεύθερη απόδοση)

Χαρακτηριστικά των «δύσκολων συντρόφων»

• Είναι τόσο πιεσμένοι από τις ατομικές τους ανάγκες και επιθυμίες ώστε είναι αναγκασμένοι να υπηρετούν και να φροντίζουν μόνο τον εαυτό τους.
• Δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις ανάγκες των άλλων. Απαιτούν όμως οι άλλοι να ανταποκρίνονται στις δικές τους ανάγκες.
• Αν αποκαλυφθεί στην πράξη μια σημαντική αδυναμία τους θα νιώσουν αισθήματα μειονεκτικότητας και ανασφάλειας και είναι πιθανόν να εκδηλώσουν κρίση άγχους και κατάθλιψης. Αν σε κάποια περίσταση κατορθώσεις να τους αλλάξεις γνώμη με λογικά επιχειρήματα θα βιώσουν έντονη εσωτερική σύγκρουση και ταραχή. Η συνειδητοποίηση και η αποδοχή ενός σφάλματος δεν οδηγεί σε διόρθωση αλλά σε θλίψη και συντριβή.
•  Οι συμφωνίες που κάνουν ισχύουν μόνο υπό τον όρο ότι δεν θα νιώσουν ενόχληση από όσα συμφωνήθηκαν. Εάν ενοχληθούν η συμφωνία ακυρώνεται και όλοι πρέπει να ακολουθήσουν τις δικές τους προτάσεις. Ισχύει πάντοτε η δικτατορία του αδυνάτου.

Απροθυμία για δέσμευση (Η νέα μόδα…)

-Πόσο εύκολα οι νέοι του σήμερα, καταλήγουν στην συμβίωση και για ποιούς λόγους τα πράγματα τροχιοδρομούνται προς αυτή την κατεύθυνση;

-Η συμβίωση λαμβάνει ευρύτερες διαστάσεις στην εποχή μας για μία σειρά από λόγους. Κατ’ αρχήν, υφίσταται σε πολλούς μια δυσπιστία προς τον γάμο και μια ανασφάλεια ως προς το να τον αποφασίσουν. Κακές εμπειρίες από τον γάμο των γονέων τους λειτουργούν ως αρνητικά πρότυπα για τους νέους, οι οποίοι φοβούνται ότι με τον γάμο θα ατονήσει ο έρωτας και τελικά θα πληγωθούν και αυτοί και τα παιδιά. Δεν θα είναι υπερβολή να ισχυρισθούμε ότι για αρκετούς νέους έρωτας και γάμος αποτελούν εχθρούς που δεν μπορούν να συνυπάρξουν.

Ατάκες γάμου που έγραψαν ιστορία

Γνωριμία

«Η γυναίκα μου κι εγώ ζούσαμε ευτυχισμένοι για 25 ολόκληρα χρόνια. Μετά γνωριστήκαμε…».

Μυστικά

«Εχω να σου πω δύο μυστικά, για να διατηρήσεις τον γάμο σου σε άψογη κατάσταση. Πρώτον, όποτε έχεις κάνει λάθος, ομολόγησέ το. Δεύτερον, όποτε έχεις δίκιο, βγάλε τον σκασμό».

Συγχώρεση

Είπεν ο Γέρων… Περί Γάμου

Φρίκη και σκότος, ερημιάς

έστω ζωής, ίχνος καμιάς

και ευθύς Θεός, από καρδιάς,

με Λόγον Θείον, δια μιας

ύδωρ και φως να ψηλαφάς,

και ουράνια , έδωσε για εμάς…

Το χώμα πήρε και έπλασε

μορφήν τινός ανθρώπου,

πνοήν του φύσηξεν, ευθύς

άρχων, γένη του τόπου…

Η αγία Θωμαΐς η εκ Λέσβου, προστάτης του συζυγικού βίου

του Γεωργίου Π. Σωτηρίου

Θεολόγου, τ. Διευθυντού Παιδαγωγικής Ακαδημίας

Η Αγία Θωμαΐς γεννήθηκε στη Λέσβο, άγνωστο όμως σε ποιο ακριβώς σημείο του νησιού. Οι γονείς της, Μιχαήλ και Καλή, ήταν ευσεβέστατοι, έντιμοι, ευκατάστατοι και αποτελούσαν ζεύγος, που οι σύγχρονοι το χαρακτήριζαν «ζεύγος χρυσούν, ζεύγος τρισευδαίμον και μακάριον». Ο πατέρας της χαρακτηρίζεται «τον τρόπον χρηστός, το φρόνημα σταθερός…» και η μητέρα της «το ήθος καλλίστη, καλλίων δε την ψυχήν». Την στέρηση παιδιού την αντιμετώπιζαν «πενθούντες και σκυθρωπάζοντες», αλλά και με την ελπίδα ότι θα αποκτούσαν παιδί και για τούτο δεν έπαυαν να προσεύχονται. Τέλος, η Παναγία με θείο όνει­ρο προειδοποίησε την Καλή ότι όχι μόνο θα αποκτούσε παιδί, αλλά ότι τούτο θα ξεχώριζε σε πλούτο χαρισμάτων και αγιότητα. Πραγματικά, απέκτησαν κόρη που την ονόμασαν Θωμαΐδα, και καθώς μεγάλωνε ξεχώριζε για τα χαρίσματα που είχε αλλά και την ομορφιά της. Όπως αναφέρεται στα βιβλία: «Ξυμπάσας τας λεσβίδας κάλλει και μεγέθει διαφερόντως υπερελάσασα», ξεπέρασε δηλαδή, όλες τις κοπέλες της Λέσβου στην ομορφιά και στο ανάστημα. Παρουσίαζε «αρμονία αρίστη σωματική και πνευματική».

Το προγαμιαίο σεξ «υποσκάπτει» την ποιότητα του έγγαμου βίου

Η επιστήμη επιβεβαιώνει πανηγυρικά την Εκκλησιαστική ηθική!

Ο Δημιουργός τού ανθρώπου γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα μας, το καλό τού πλάσματός Του, και οι δικές Του ηθικές αρχές, δεν δόθηκαν για να μας ταλαιπωρούν, ούτε για να μας βάλουν σε «καλούπια». Αλλά δόθηκαν ως οδηγίες ποιοτικότερης ζωής, και πνευματικής ανόδου, ώστε να μπορέσουμε να Τον προσεγγίσουμε. Και τώρα πλέον, μετά από αιώνες αθεϊστικής αμφισβήτησης και επίκρισης προς τις Χριστιανικές ηθικές αρχές, έρχεται η Επιστήμη, για να επιβεβαιώσει για μια φορά ακόμα, αυτό που η Εκκλησία προτείνει και διδάσκει επί χιλιάδες χρόνια!

Τρόποι επιτυχίας της συζυγικής αγάπης

Όσο λοιπόν, για το πώς θα συμπεριφέρωνται σωστά και η γυναίκα και ο άνδρας, ο Παύλος τα ανέφερε με ακρίβεια, προτρέποντας τη γυναίκα να φοβάται και να σέβεται τον άνδρα της σαν κεφαλή, και ο άνδρας να την αγαπά σαν γυναίκα. Πώς όμως θα μπορέσουν να γίνουν αυτά; Ο Παύλος είπε ότι αυτά πρέπει να γίνουν ∙ το πώς όμως πρέπει να γίνουν θα σας πω εγώ.  Αυτό θα γίνη, αν περιφρονούμε τα χρήματα, αν έχουμε μόνον ένα σκοπό, δηλαδή την αρετή της ψυχής, αν έχουμε πάντοτε μπροστά μας το φόβο του Θεού…

«Σ’ αγαπώ γιατί είσαι συ»

Αρρωστημένη θρησκευτικότητα και αγωγή (Β)

Μητροπολίτου Σισανίου και Σιατίστης κ. Παύλου

Η σχέση τώρα του ανθρώπου με το Θεό. Ένα μεγάλο θέμα. Μια προσεκτική ματιά θα μας κάνει να δούμε ότι πολλές φορές είμαστε μάρτυρες μιας μεγάλης αρρωστημένης θρησκευτικότητας. Υπάρχουν άνθρωποι που είναι άρρωστοι θρησκευτικά, που έχουν αρρωστημένη θρησκευτικότητα. Μια θρησκευτικότητα που στερείται και την ελευθερία και την αγάπη. Αρρωστημένη θρησκευτικότητα όσον άφορα στον εαυτό μας, αρρωστημένη θρησκευτικότητα όσον άφορα αυτήν που πάμε να προσφέρουμε στους άλλους. Ποιά είναι η σχέση του ανθρώπου με το Θεό; Είναι μια υπεύθυνη σχέση, και είναι μια σχέση ελευθερίας και από την πλευρά του ανθρώπου και από την πλευρά του Θεού. Ουσιαστικά είπαμε για την ελευθερία του Θεού. Ο άνθρωπος στο Θεό πηγαίνει ελεύθερα.