Venerable Seraphim of Virits

Basil Muraviev (the future St Seraphim) was born in 1865 in the town of Cheremovsky in the Yaroslavl province. His parents, Nicholas and Chione, were peasants. When Basil was ten years old, his father died, and he was left to care for his ailing mother and his sister Olga.

A kind neighbor took Basil with him to St Petersburg, and found him a job as a store clerk. The boy had a secret desire to become a monk, so one day he went to the St Alexander Nevsky Lavra to speak to one of the Elders about this. The Elder advised him to remain in the world and raise a family, then after their children had grown, he and his wife were to serve God in the monastic life.

Read more…

Αρχιερείς και Φιλική Εταιρία

Είναι γνωστόν ότι ή Φ. Ε. «επήγασε από την μέσην (αστικήν) τάξιν των Ελλήνων». Εν τούτοις το εθνεγερτήριο σάλπισμά της δεν περιορίσθηκε μόνο στους εμπόρους, τεχνίτες και τούς άλλους αστούς επαγγελματίες αλλά απευθύνθηκε σ’ όλα τα στρώματα, τις τάξεις και βαθμίδες τής ελληνικής κοινωνίας, πού ζούσαν από το ταπεινότερο καλύβι μέχρι το πιο εκθαμβωτικό παλάτι των παραδουναβίων περιοχών.

Παράθυρο στον ουρανό.(Η μεταστροφή μιας Επισκοπελιανής κοινότητας στην Εκκλησία)

Η εικόνα!  Αγνοούσα τη σιωπηλή της επίδραση, που ενεργούσε μέσα μας, χωρίς εμείς να το γνωρίζουμε.  Σιωπηλά αλλά σταθερά, όπου κι αν πηγαίναμε. Oι εικόνες που συνέλεγα ως όμορφα δείγματα θρησκευτικής τέχνης ήταν οι μάρτυρες του ταξιδιού μας απ’ το σκοτάδι στο φως που είναι η Ορθοδοξία.

Ήταν για μένα μια αισθητική απόλαυση· αντικείμενα που κάθε καλό πρεσβυτέριο πρέπει να κατέχει.  Η θητεία μου στην ιστορία της τέχνης μού είχε διδάξει ότι οι εικόνες είναι «επίπεδοι, πρωτόγονοι προάγγελοι της Αναγέννησης –κατά την περίοδο της οποίας η Τέχνη δόξασε τον Άνθρωπο.»  Δεν είναι παράξενο που η αληθινή φύση και το νόημά τους ήταν άγνωστα σ’ εμένα.  Ακριβώς όμως λόγω αυτής της φύσεως, επιδρούσαν πάνω μας και μας περίμεναν υπομονετικά.

Εσφιγμενίτες Άγιοι

Στο Άγιον Όρος δεν γεννήθηκε κανένας άγιος, ούτε όλοι εκοιμήθησαν εδώ. Φιλοξενήθηκαν όλοι για λίγο ή πολύ. Αγάπησαν τον ιερό τόπο…

… Έζησαν στον Άθωνα από τον 9ο αιώνα και αρκετοί έδρασαν ποικιλόμορφα σε όλο τον Ορθόδοξο κόσμο. Βέβαια δεν είναι αυτοί οι μόνοι που ευαρέστησαν τον Θεό και δοξάσθηκαν από Αυτόν. Υπάρχει κι ένα πλήθος αγνώστων σ’ εμάς αγίων, που απολαμβάνουν τους μισθούς των καμάτων τους στη Βασιλεία των Ουρανών…

Μοναχός Μωυσής, Αγιορείτης

Τα στοιχεία είναι από το βιβλίο

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ

Τα παθήματα των Ραγιάδων

(Από τον Λόγο περί Ελευθερίας Ανωνύμου του Έλληνος, 1806)

Μύριοι είναι οι τρόποι με τους οποίους οι σκληροτράχηλοι Οθωμανοί δίδωσι τον θάνατον εις τους αθώους Έλληνας, ο συχνότερος όμως είναι το κρέμασμα. Οι πλάτανες των Ιωαννίνων είναι αδιακόπως φορτωμένοι από σώματα νεκρά.

Η Ελλάδα δεν πεθαίνει μόνο όταν ταυτίζεται με τον Χριστό

Το τεύχος αυτό του περιοδικού μας, με την επικαιρότητα της μεγάλης ημέρας του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και της απελευθερώσεως του Γένους μας θέλει να βροντοφωνήση την αλήθεια της Ιε­ρής Ιστορίας του Λαού μας. Αυτήν την αλήθεια, που εκ­δι­ώ­κεται πού κάθε μέρα και περισσότερο από την Πατρίδα μας μαζί με την Αυτοαλήθεια Χριστός!

Ευαγγελισμός..

Αρχιστράτηγος ευαγγελίζεται Γαβριήλ

απειρόγαμον Κόρην, νέου χαρμοσύνου.

Στέψη Βασιλομήτορος στη γέννηση Εκείνου,

το γένος εις αράν ποιεί , αιωνίου μνημοσύνου.

Η εξιστόρηση της θαυμαστής θεραπείας ενός καρκινοπαθούς

Κατά την περίοδο της εγκυμοσύνης μου, μου παρουσιάστηκε ένας όγκος στο κάτω δεξί μέρος του λαιμού, ο οποίος μεγάλωνε ταχύτατα. Ο γιατρός μου έλεγε να περιμένω πράγμα που επιδείνωσε την κατάσταση. Εκείνες τις μέρες τρέχαμε από γιατρούς σε γιατρούς. Όλοι μου λέγανε ότι δεν είναι κάτι ανησυχητικό και κάτι κακό. Σε κανέναν δεν πήγε τότε στο μυαλό. Έπρεπε, βέβαια, να κάνω εξετάσεις, αλλά λόγο της εγκυμοσύνης εγώ δεν έκανα και το άφηνα. Δεν έπρεπε, όμως, όπως φάνηκε στην πορεία. Άρχιζα να έχω προβλήματα με τον όγκο αυτό. Με δυσκόλευε στην αναπνοή, στο φαγητό και στον ύπνο. Έτσι, μπήκαμε στη διαδικασία να το ψάξουμε.

Ο σκύλος τώρα και τότε (1)

Κυνηγόσκυλα του τύπου όρασης που κυνηγάνε αγριόχοιρους εικονίζονται σε τοιχογραφίες του Μυκηναϊκού ανακτόρου της Τίρυνθας στην Ελλάδα. Οι τοιχογραφίες πιθανόν να χρονολογούνται μεταξύ 1400 -1125 π Χ.

VatopaidiFriend: Σκεφθήκαμε ότι θα ήταν ενδιαφέρον για τους αδελφούς μας που αγαπάνε τα ζώα, να ξεκινήσουμε ένα μικρό αφιέρωμα στους τετράποδους φίλους των ανθρώπων, τα σκυλιά. Μια μικρή εισαγωγή για την προέλευση και καθημερινά από μια παρουσίαση διαφόρων ρατσών.

Προέλευση του κατοικίδιου σκύλου

Η προέλευση του κατοικίδιου σκυλιού έχει γίνει αντικείμενο εκτεταμένων επιστημονικών μελετών. Η έρευνα στον τομέα αυτό, όπως και σε πολλές άλλες απόψεις των φυσικών επιστημών, άρχισε με τον Κάρολο Λιναίο (1707 – 1778), ο οποίος στο μεγάλο έργο του Systema Naturae ενσωμάτωσε εκείνες τις ράτσες κατοικίδιου σκυλιού που θεώρησε «καθαρές» από ζωολογική αίσθηση, δηλαδή που ξεχώριζαν σαφώς μεταξύ τους. Το 1753, ένας από τους μαθητές του, ο Έρικ Λίντεκραντζ (1727 -1788), παρουσίασε τη δική του θέση στα λατινικά με τίτλο Cynographia. Το έργο αυτό είναι μια από τις πρώτες προσπάθειες να περιγραφεί ένα είδος ζώου σύμφωνα με μεθόδους που όρισε ο Λιναίος στο έργο του Methodus Demonstrandi.

Πόλεμοι, Πείνες, Αρρώστιες, Σεισμοί……. Τα σημεία των καιρών

Οι πόλεμοι, οι πείνες, οι επιδημίες και οι σεισμοί κατά τόπους κατονομάζονται από τον Κύριο μας Ιησού Χριστό ως σημάδια που θα προηγηθούν της Δευτέρας Παρουσίας (βλ. Ματθ. ΚΔ΄6-8, Λουκ. ΚΑ΄ 9-11). Προσέχουμε ότι ενώ πρόκειται για φαινόμενα που επαναλαμβάνονται κατά τη διάρκεια της ιστορίας, όμως ο Κύριος τα αναφέρει ως σημεία της εσχάτης εποχής, επισημαίνοντας ότι όλα αυτά θα αποτελούν «αρχή των ωδίνων», δηλαδή αρχή των πόνων του τοκετού, την αρχή του τέλους όπως θα λέγαμε. «Ωδίνες» ονομάζονται οι πόνοι της εγκύου, που αυξάνονται σε συχνότητα και ένταση και οδηγούν στη γέννα. Πρόκειται λοιπόν για πολέμους, πείνες, αρρώστειες, σεισμούς και θεομηνίες με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και αποτελούν την αρχή γεγονότων που θα κλιμακώνονται για να οδηγήσουν στην εμφάνιση του Αντιχρίστου, του «γιου της απωλείας» (Β΄Θεσ. Β΄3) και «βδελύγματος της ερημώσεως» (Ματθ. ΚΔ΄15) που θα γεννήσει ο αμαρτωλός κόσμος.

Λάδι όχι! Ελιές ναι! Γιατί;

Απαντά ο αείμνηστος καθηγητής της Λειτουργικής Ιω. Φουντούλης

«Γιατί σε καιρό νηστείας νηστεύουμε το λάδι και τα ψάρια και τρώμε ελιές και αυγοτάραχο;»

Η παλιά και αληθινή νηστεία συνίσταται στην πλήρη αποχή τροφής ή στην ξηροφαγία. Επειδή όμως αυτή δεν είναι δυνατόν να τηρηθεί στις μεγάλες περιόδους των νηστειών του εκκλησιαστικού έτους, λόγω δύσκολων συνθηκών ζωής ή έλλειψης ζήλου, έχουν στην πράξη επινοηθεί διάφορες διευκολύνσεις, ώστε να είναι δυνατή η εφαρμογή της νηστείας από όλους τους πιστούς.

The Great Doxology from the Utreniye

The Temptations of Church

I have sometimes said (in a light-hearted manner) that God gave us the Church to keep us honest. The truth is, that God gave us the Church that we might be saved. The failure to see why and how the Church is the ark of salvation is a failure to understand some of the most fundamental parts of our Christian faith – and often a failure which transforms Christianity into an ersatz religion that knows nothing of the Church.

Read more…