ΣΤ’ ΑΡΜΑΤΑ, ΑΔΕΡΦΙΑ!…
Ήγαπημένοι μου… Ήτανε φαίνεται από το Θεό γραμμένο ν’ αδράξωμε τ’ άρματα μία ήμερα και να χυθούμε καταπάνου στους τυράννους μας, που τόσα χρόνια ανελεήμονα μας τυραγνεύουν. Τι τη θέλομε, βρέ αδέρφια, αυτή την πολυπικραμένη ζωή, να ζούμε απο-
κάτω ατή σκλαβιά και το σπαθί των Τούρκων να ακονιέται στα κεφάλια μας; Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Κωνσταντίνος Χολέβας , Πολιτικός Επιστήμων
2009 ΕΤΟΣ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗ
Ο εορτασμός των Εθνικών Επετείων αποκτά μεγαλύτερη σημασία και μεταδίδει πιο ουσιαστικά μηνύματα όταν αναζητούμε όχι μόνο τους πρωταγωνιστές των πεδίων των μαχών, αλλά κυρίως όταν ανιχνεύουμε τους πνευματικούς προδρόμους, αυτούς πού άνοιξαν το δρόμο. Τιμώντας, λοιπόν, την 25η Μαρτίου, διπλή πανήγυρη, χριστιανική και εθνική, και αναλογιζόμενοι πόσοι ήρωες αγωνίσθηκαν και θυσιάσθηκαν κατά την Ελληνική Επανάσταση, καλό είναι να τιμούμε και τους πνευματικούς πρωτοπόρους, τους καθοδηγητές, τους εμπνευστές. Ένας από αυτούς είναι ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, ο οποίος εκοιμήθη πριν από 200 ακριβώς χρόνια, στις 14 Ιουλίου 1809. Εφέτος, λοιπόν, που η Εκκλησία μας τιμά ιδιαιτέρως τα 200 χρόνια από την οσιακή κοίμηση του Αγίου, ας γράψουμε δυο λόγια για τη συνεισφορά του στήν προετοιμασία του Αγώνος.
Όχι. Ο Άγιος Νικόδημος δεν οργάνωσε κλέφτες και αρματολούς, ούτε μετείχε στην εξέγερση του παπα -Ευθύμη Βλαχάβα, την τελευταία μεγάλη εθνική ένοπλη κίνηση πριν από το 1821. Δεν έπιασε ποτέ όπλο στα χέρια του. Ούτε έγραψε επαναστατικά ή πολιτικά κείμενα όπως ο Ρήγας Φεραίος. Βοήθησε με τον τρόπο του, τον Φιλοκαλικό, τον πνευματικό, τον Ησυχαστικό, τον συγγραφικό. Ο Μοναχός από τη Νάξο με την εντυπωσιακή θεολογική και φιλολογική κατάρτιση, ο άνθρωπος που συνέδεσε το όνομά του με το Άγιον Όρος, ο σπουδαίος αυτός νεοπατερικός συγγραφεύς του 18ου και των αρχών του 19ου αιώνος έδωσε χωρίς τυμπανοκρουσίες το δικό του αγώνα. Με το κομποσχοίνι, με τη νοερά προσευχή, με τήν πέννα, με τα βιβλία, με το γνήσιο πατριωτισμό του , τον οποίο διακρίνουμε στα γραπτά του όσο κι αν προσπαθεί να τον παρουσιάσει με ήπιο τρόπο. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Το 1964, το πρώτο μου μόλις σχολικό έτος άγοντος της εν Αθωνιάδι καθηγεσίας μου, μου ανέθεσαν την εκφώνησι στο Πρωτάτο του πανηγυρικού της επετείου της εθνεγερσίας της 25ης Μαρτίου. Το να συντάξω εκείνον τον λόγο, όπως τον συνέταξα, πρέπει να αποδοθή στην απειρία της νεότητός μου, ενδεχομένως στην λανθάνουσα η και φανερή οίησί μου, πιθανόν δε και στο νευρώδες, ορμητικό και… επαναστατικό του θέματος. Και σαν να ήταν όλα τούτα λίγα, ήρθαν και προστέθηκαν, κατά την στιγμή της εκφωνήσεως, του στόμφου το επιτηδευμένο και του τόνου το υπερβολικό. Ας όψεται όμως και ο… Πανσέληνος, που τοιχογράφησε τόσο ανδρείους, εύσταλείς, στρατιωτικά ενδεδυμένους και ξιφήρεις -απέναντί μου- τους αγίους μεγαλομάρτυρας Δημήτριο, Θεόδωρο, Μερκούριο, Αρτέμιο και άλλους, που εξ αρχής, κοιτάζοντάς τους, νόμισα πως… συνηγορούσαν στην διάπραξι και τούτων των παραπτωμάτων μου!… Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Ύστερα από τη σκληρή δουλεία αιώνων,, οι ‘Ελληνες επαναστάτησαν το 1821 διεκδικώντας με το σπαθί και το ντουφέκι την ελευθερία τους. Η επανάσταση εκείνη, πλήρης επεισοδίων ηρωισμού, ανδρείας, ολοκαυτωμάτων, αυτοθυσίας και αυταπάρνησης, οδήγησε στην απελευθέρωση μικρού τμήματος του ελληνικού χώρου και στη δημιουργία ελευθέρου Ελληνικού κράτους. Οι επιπτώσεις του τιτάνιου εκείνου αγώνα επί της Κύπρου ήσαν πολλές και σημαντικές, όσο και τραγικές. Και ήσαν τόσο άμεσες, όσο και απορρέουσες αλλά και μακροπρόθεσμες.
Η Κύπρος, για διάφορους λόγους που θα δούμε πιο κάτω, δεν μπόρεσε να ακολουθήσει τα άλλα ελληνικά μέρη και να επαναστατήσει και αυτή. Παρά ταύτα, πλήρωσε βαρύτατο τίμημα αίματος. Αλλά και πέραν του κυπριακού χώρου, στην επαναστατημένη Ελλάδα, πολλοί Κύπριοι πολέμησαν εθελοντικά και αρκετοί έχυσαν το αίμα τους. Αξιόλογοι Κύπριοι, εξάλλου, μαρτυρείται ότι είχαν εργαστεί και για την προετοιμασία της Ελληνικής επανάστασης, μεταξύ δε των μυημένων μελών της Φιλικής Εταιρείας, της μυστικής οργάνωσις που προετοίμασε την επανάσταση, ήταν και ο αρχιεπίσκοπος Κύπρου Κυπριανός και, προφανώς, οι λοιποί ιεράρχες και άλλοι παράγοντες του νησιού, κληρικοί και λαϊκοί. Μεταξύ των Κυπρίων μαρτύρων υπέρ της ελληνικής ελευθερίας θα πρέπει να μνημονεύσουμε πρώτον τον εκ των συντρόφων του Ρήγα Φεραίου, τον Κύπριον Ιωάννην Καρατζάν. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών
Ιερά Μονή Ασωμάτων Πετράκη
Ι.Μετόχιον Αγ.Παντελεήμονος Κοκκιναρά Πεντέλης Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Όλη η θεόπνευστη Γραφή διδάσκει και διατάσσει να προσκυνούμε και να απονέμουμε κάθε τιμή όχι μόνο στην πάναγνη εικόνα του Σωτήρος μας Ιησού Χριστού και της Παναγίας Θεοτόκου και των άλλων εναρέτων και θεαρέστων ανδρών Του, αλλά και σε όλα τα άλλα που ως προσφορές αφιερώθηκαν στον Σωτήρα Χριστό, όπως τα λειτουργικά εκκλησιαστικά σκεύη η τα διάφορα αντικείμενα για την διακόσμηση και την ευπρέπεια της πάναγνης εικόνας Του η της αγίας Τραπέζης. Όλα αυτά πρέπει να τα τιμούμε και να τα προσκυνούμε ως πράγματα που μετέχουν ήδη της αγιοσύνης Του. Τούτο φαίνεται από το γεγονός ότι ο ίδιος ο Σωτήρ μίλησε επιτιμητικά στους Φαρισαίους και είπε: «Ουαί υμίν, οδηγοί τυφλοί, οι λέγοντες· ος αν ομόση εν τώ ναώ, ουδέν εστιν, ος δ’ αν ομόση εν τώ χρυσώ του ναού, οφείλει. Μωροί και τυφλοί! Τις γάρ μείζων εστίν ο χρυσός η ο ναός ο αγιάζων τον χρυσόν; Και ος αν ομόση εν τώ θυσιαστηρίω, ουδέν εστιν, ος δ’ αν ομόση εν τώ δώρω τώ επάνω αυτού, οφείλει. Μωροί και τυφλοί! Τί γάρ μείζον, το δώρον η το θυσιαστήριον το αγιάζον το δώρον;»[1]. Πράγματι είναι θαυμαστό ότι τα αντικείμενα, που αφιερώθηκαν στον Θεό με καλή πρόθεση και κατά τους κανόνες του εκκλησιαστικού τυπικού, μετέχουν αγιοσύνης, αφού ακόμη και τα χάλκινα πυρεία των διακοσίων πενήντα ανδρών, που επαναστάτησαν εναντίον του προφήτη Μωυσή και του ιερέα Ααρών με επί κεφαλής τον Κορέ, τον Δαθάν και τον Αβειρών, από τους οποίους άλλους κατάπιε ζωντανούς η γή μαζί με τις οικίες και όλες τις περιουσίες τους και τους άλλους κατέκαυσε το θεόσταλτο πύρ και τα οποία έφεραν εναντίον του θελήματος του Θεού, ο Θεός διέταξε στον Μωυσή και τον ιερέα Ελεάζαρ να τα πάρουν και να κάμουν από αυτά «λεπίδας ελατάς, περίθεμα τώ θυσιαστηρίω, ότι προσηνέχθησαν έναντι Κυρίου»[2]. Όλα αυτά δείχνουν σαφώς και αναντίρητα ότι κάθε αισθητό αντικείμενο, που ως εργαλείο της θείας λειτουργίας αφιερώθηκε στον Θεό, μετέχει της αγιοσύνης και αποτελεί αντικείμενο προσκύνησης. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Ειρήνη Οικονομίδου
Διαβάζοντας (στο περιοδικό «ΝΟΥΜΑΣ») το άρθρο το σχετικό με το θέμα της αγιοποίησης του Μακρυγιάννη θα ήθελα να παρατηρήσω τα εξής.
Πρώτα πρώτα ο Μακρυγιάννης δεν έγινε γνωστός από τον Σεφέρη αλλά από τον Βλαχογιάννη που ανακάλυψε το κρυμμένο χειρόγραφό του των «Απομνημονευμάτων» και των «Οραμάτων & Θαμάτων» και έκανε την πρώτη έκδοση των «Απομνημονευμάτων», μην έχοντας το θάρρος να εκδόσει και το αγιώτατο βιβλίο του των «Οραμάτων και Θαμάτων». ‘Οταν στις μέρες μας το εξέδωσε η Εθνική Τράπεζα γίνονταν τεράστιες σειρές για να το προμηθευθή ο κόσμος (όχι γιατί ήταν ένας «ήρωας του ’21», αλλά λόγω της βαθειάς πνευματικότητας αυτού του βιβλίου. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
“… Σήμερα σκέφτηκα να σας μιλήσω για τον Καραϊσκάκη, αλλά φοβάμαι ότι το μυαλό σας θα πάει αλλού, στο γήπεδο Καραϊσκάκη..
Σκέφτηκα να σας μιλήσω για το 1821, αλλά ο νους σας θα πάει στην Ορίτζιναλ.
Συλλογίστηκα πολύ, για να καταλήξω αν αξίζει να σας ταλαιπωρήσω για κάτι τόσο μακρινό, τόσο ξένο…
Άραγε, δύο αιώνες πίσω, κάποια γεγονότα, τι να λένε σε σένα;
Σε εσένα που βιάζεσαι να φύγεις, να πας για τσιγάρο, να πάς για καφέ, ή για κάτι άλλο.
Θα σου μιλήσω λοιπόν προσωπικά… Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Παιδιά μου!
Εις τον τόπο τούτο, οπού εγώ πατώ σήμερα, επατούσαν και εδημηγορούσαν τον παλαιό καιρό άνδρες σοφοί, και άνδρες με τους οποίους δεν είμαι άξιος να συγκριθώ και ούτε να φθάσω τα ίχνη των. Εγώ επιθυμούσα να σας ιδώ, παιδιά μου, εις την μεγάλη δόξα των προπατόρων μας, και έρχομαι να σας ειπώ, όσα εις τον καιρό του αγώνος και προ αυτού και ύστερα απ αυτὸν ο ίδιος επαρατήρησα, και απ αυτὰ να κάμωμε συμπερασμούς και δια την μέλλουσαν ευτυχίαν σας, μολονότι ο Θεός μόνος ηξεύρει τα μέλλοντα. Και δια τους παλαιούς Έλληνας, οποίας γνώσεις είχαν και ποία δόξα και τιμήν έχαιραν κοντά εις τα άλλα έθνη του καιρού των, οποίους ήρωας, στρατηγούς, πολιτικούς είχαν, δια ταύτα σας λέγουν καθ ημέραν οι διδάσκαλοί σας και οι πεπαιδευμένοι μας. Εγώ δεν είμαι αρκετός. Σας λέγω μόνον πως ήταν σοφοί, και από εδώ επήραν και εδανείσθησαν τα άλλα έθνη την σοφίαν των.
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Επιμέλεια:πρωτοπρεσβυτέρου Δημητρίου Αθανασίου.
Α.Από τις διδαχές του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού.(διασκευασμένο κείμενο)
Στα παλιά χρόνια, δηλαδή πριν από το 1800, κάποιος εκεί τότε, – υπήρχαν πολλοί λησταί, όπως είναι γνωστό, που στήνανε καρτέρι στα σταυροδρόμια, και λήστευαν τους περαστικούς,- κάποιος λοιπόν απ’ αυτούς τους αρχιληστάς είχε βάλει μερικούς συντρόφους, να στήνουν το καρτέρι τους σε ένα σταυροδρόμι που ήτο αναγκαστικό πέρασμα για τους περαστικούς πεζοπόρους, από τη μια πόλη στην άλλη. Και όποιος περνούσε, είτε ήταν μόνος του, είτε ήταν δύο είτε τρείς, τους λήστευαν.Και μετά τους άφηναν να φεύγουν, δεν τους έκαναν κακό. Δεν τους τραυμάτιζαν, δεν τους κακοποιούσαν.Κάποτε πέρασε απ’ αυτό το σταυροδρόμι και ένας άγιος μοναχός. Εκείνος, – τον σταμάτησαν βέβαια και τον λήστεψαν, τι να πάρουν από έναν μοναχό, τέλος πάντων, ό,τι είχε – δεν έφυγε. Παρακάλεσε τους ληστάς να τον οδηγήσουν στο λημέρι του αρχηγού τους, – λέει «τι τον θέλεις;» Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Η τελευταία πράξη του δράματος του θανατηφόρου τροχαίου, που συγκλόνισε την Λαμία και στοίχισε τη ζωή σε δύο παιδιά, παίχθηκε στο νοσοκομείο της Λαμίας, όπου στήθηκε γέφυρα ζωής με το Αννόβερο της Γερμανίας την Αθήνα και την Θεσσαλονίκη.
Σύμφωνα με το lamiareport.gr, η Χρύσα, έπειτα από το τραγικό τροχαίο δυστύχημα, από την πρώτη στιγμή έδινε άνιση μάχη αφού οι κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις ήταν τόσο βαριές που δεν άφηναν πολλά περιθώρια για να ελπίζει κανείς έστω και σε θαύμα.
Όταν πλέον διαπιστώθηκε, ότι η 21χρονη Χρύσα ήταν εγκεφαλικά νεκρή, οι γονείς ρωτήθηκαν αν συναινούν στο να γίνει δωρεά των οργάνων της.
Καταλυτικό ρόλο στην απόφασή τους έπαιξε η παρέμβαση της αδελφής της: «Αν ρωτούσαμε τη Χρύσα θα έλεγε «ναι».Όταν η Χρύσα ζούσε ήταν υπέρ της δωρεάς οργάνων», είπε η κατά δύο περίπου χρόνια μεγαλύτερη αδελφή της, που σπουδάζει στο εξωτερικό και από την αρχή ήταν κοντά στη Χρύσα. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Του Μητροπολίτου Zιμπάμπουε και Αγκόλας Σεραφείμ Κυκκώτη
Η σημερινή ημέρα είναι σημαντική τόσο από θρησκευτικής όσο κι από εθνικής πλευράς. Εορτάζουμε τον Ευαγγελισμό της Παναγίας μας και την επέτειον της ενάρξεως του μεγάλου ξεσηκωμού του Έθνους το 1821 που οδήγησε στην ελευθερία μας και στην αξιοπρεπή παρουσία του Ελληνικού Κράτους στη σύγχρονη ιστορία της Παγκόσμιας Κοινωνίας.
Η σημερινή αποστολική περικοπή αναφέρεται στο σκοπό της ενανθρωπίσεως του Υιού και Λόγου του Θεού, που είναι η σωτηρία του ανθρώπινου Γένους. Η Ευαγγελική Περικοπή αναφέρεται ακριβώς εις την ιστορική ημέρα της ανακοινώσεως της Καλής και σωτήριας αγγελίας (ευ-αγγελι-σμός=καλή αγγελία) εις την Παρθένον Μαρία για την ενανθρώπιση του Υιού και Λόγου του Θεού. Γιʼ αυτό στο σημερινό Απολυτίκιο της Εορτής του Ευαγγελισμού ψάλλουμε ότι «Σήμερον της Σωτηρίας ημών το Κεφάλαιον, και του απʼ αιώνος Μυστηρίου η φανέρωσις, ο Υιός του Θεού, Υιός της Παρθένου γίνεται, και Γαβριήλ την χάριν ευαγγελίζεται. Διό και ημείς συν αυτώ τη Θεοτόκω βοήσωμεν, Χαίρε Κεχαριτωμένη, ο Κύριος μετά Σου». Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Ο μεγαλύτερος από όλους ο Αναστάσιος Καρατάσος από την Βέροια, ο Αγγελής Γάτσος από το χωριό Σαρακηνοί της περιόχης της Αλμωπίας του νομού Πέλλας και ο Θεοδόσιος Λογοθέτης Ζαφειράκης από την Νάουσα. Αυτή η τριανδρία καθοδηγούσε τους εξεγερμένους Έλληνες να σπάσουν τις αλυσίδες της τυραννίας. Στην αρχή του αγώνα νικούσαν συνέχεια τους τούρκους αν και λιγότεροι αριθμητικά. Οι Έλληνες αμύνονταν του πατρίου εδάφους και δεν άφηναν ούτε πόντο γης αν δεν ήταν ποτισμένος με το αίμα τους για να βλαστήσει από εκεί ο καρπός της Ελευθερίας. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
ΣΥΝΑΞΑΡΙ
Απόψεις για τη Μονή Βατοπαιδίου (και όχι μόνο) 