Eνα διαμάντι από τη χαμένη πατρίδα

Πρόσφυγες εγκαταλείπουν την Τραπεζούντα. Έργο του Δημήτριου Βλάχου

Η θεία Κερέκη, πρώτη εξαδέρφη του πατέρα μου, όταν πληροφορήθηκε ότι θα πάω στην Τραπεζούντα, μου έστειλε ένα γράμμα από την Αλεξανδρούπολη, με την παράκληση να βρω το σπίτι της σε μία συνοικία έξω από την πόλη προς τα Πλάτανα.
 Η θεία Κερέκη είχε ένα μωρό τον Κωστή, που της το άρπαξαν βίαια οι Τούρκοι, όταν έδιωχναν τον ελληνικό πληθυσμό από την Τραπεζούντα το 1922. Το δεξί της χέρι ήταν κουλό από το χτύπημα του υποκόπανου στην προσπάθειά της να κρατήσει το παιδί. Η θεία Κερέκη ποτέ δεν ξέχασε τον Κωστή της. Η φωτογραφία του μωρού ήταν φυλαγμένη στο εικονοστάσι μαζί με τα εικονίσματα και το κρεμαστό καντήλι, που είχε φέρει από την πατρίδα. Το παιδί είχε μια χαρακτηριστική ουλή στη δεξιά πλευρά του μετώπου, που έγινε στη γέννα με τα πρωτόγονα μέσα της εποχής και των περιστάσεων.

Η Κλαιομαρία του Περισσού (Μοναχή Μαρία· Υποτακτική του μακάριου Γέροντα Ιωσήφ Ησυχαστή)

Παναγία Γαλακτοτροφούσα, 16ος αιώνας. Βρισκόταν στο Ναό Αγίας Ζώνης Αμμοχώστου και μεταφέρθηκε στο Βυζαντινό Μουσείο του Ιδρύματος Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ’ , Λευκωσία Κύπρος.

Στοιχεία για την ψυχή αύτη μας έδωσε ή μακαριστή Γερόντισσα Βρυαίνη Μπατιστάτου, Ηγουμένη της Ιεράς Μονής Παναγίας Μυρτιδιωτίσσης Σταμάτας – Αττικής. Τό μοναστηράκι αυτό υπήρξε τόπος αγαπημένος των παιδικών χρόνων το οποίο επισκεπτόμασταν με συγγενείς.

Ή Κλαιομαρία λοιπόν του Περισσού ήταν πρόσφυγας από τα μέρη τής Καππαδοκίας. Χήρεψε σε νεαρά ηλικία έτσι όπως όλοι πίστευαν, καθόσον ό άντρας της υπήρξε αιχμάλωτος στους Τούρκους και κανείς ποτέ δεν έμαθε νέα γι` αυτόν. Είχε δύο γιους και μία κόρη.

Όταν ήλθε στην Αθήνα βρήκε ένα φτωχικό προσφυγικό σπιτάκι στο όποιο έκανε αγρυπνίες, αλέθοντας με το χειρόμυλο σιτάρι και λέγοντας με δάκρυα και κατάνυξη την ευχή τού Ιησού.

Επιστολή Ιωσήφ Μοναχού Διονυσιάτου για το σκάνδαλο Βατοπεδίου

Για το σκάνδαλο Βατοπεδίου
Λαμβάνω πρώτον την τιμή ν΄ αυτοσυστηθώ, ότι είμαι αγιορείτης μοναχός επί μία συναπτήν 45ετίαν.
Επ΄ ευκαιρία της ενταύθα αποστολής μου επικοινώνησα όσο μου ήτο δυνατόν με την Ομογένειά μας. Παρακολούθησα πολλάς εκδηλώσεις και έντυπα μεταξύ των οποίων και την έγκριτον εφημερίδα σας «Εθνικός Κήρυξ».

Η Λεμονιά, η μητρυιά του Παρασκευά του Αναγνώστη

Μάτωνε η καρδιά του καθώς ξεφύλλιζε το τεφτέρι των αναμνήσεων. Η Αλήθεια, πόσες φορές η σκληρή μοίρα ορθώθηκε αδυσώπητη στο δρόμο της ζωής του και τον ανάγκασε να ξεστρατήσει απ΄ αυτόν! Θυμόταν, θυμόταν κι αναστέναζε βαθειά ο Παρασκευάς. Γενέτειρα του ήταν ο Μανταμάδος. Από μικρός στερήθηκε το χάδι της μητέρας του Ελένης, πού έφυγε για την άλλη ζωή όταν αυτός ήταν ακόμη βρέφος. Ο πατέρας του, ο Ηλίας, ξαναπαντρεύτηκε με μια ευγενική ψυχή, τη Λεμονιά, πού αγκάλιασε σαν δικό της παιδί τον Παρασκευά και τον μεγάλωνε με στοργή και αγάπη περισσή. Δεν πέρασε πολύς καιρός όταν ο πατέρας του έφυγε κι αυτός στον ουρανό για ν’ ανταμώσει την πρώ¬τη του γυναίκα, την Ελένη. «Εμεινε μόνος ο Παρασκευάς με την μητρυιά του στο φτωχικό σπιτάκι, πού τους άφησε ο πατέρας. Κι ήταν παιδί ακόμα, στης άνοιξης τα χρόνια, όταν η μητρυιά του αναγκάστηκε να τον ξενητέψει.

Εορτασμός… της Αναλήψεως στη Βιθυνία της Μικράς Ασίας

Η Λέκα-Παναγία

VatopaidiFriend: Η Βασιλική Ράλλη, η οποία γεννήθηκε στη Θέρμη της Λέσβου λίγους μήνες μετά την Μικρασιατική καταστροφή, και με καταγωγήαπό το Μοσχονήσι της Μικράς Ασίας αφού άκουσε από συμπατριώτες της ις ιστορίες και τα βάσανα κτης ζωής τους τα επεξεργάστηκε και μας τα μεταφέρει λογοτεχνικά και σε μας. Από τις πολύ ενδιαφέρουσες ιστορίες που υπάρχουν στο βιβλίο και το οποίο είναι έκδοση του Ιερού Ησυχαστηρίου «Άγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης» Βατοπαίδι Χαλκιδικής θα αναρτήσουμε στο ιστολόγιό μας κάποια μικρά απόσπάσματα.

Πρέπει δε να πούμε ότι η συγγραφέας του βιβλίου κα Βασιλική Ράλλη είναι η πρώτη που δέχθηκε σε ενύπνιο τις υποδείξεις του Αγίου Ραφαήλ και τις συνοδείας του σχετικά με την αποκάλυψη των λειψάνων τους μέσα στο κτήμα της, στο χώρο αυτό που σήμερα είναι η Ιερά Μονή Αγίου Ραφαήλ.

Ο πιο ταπεινός

Με την ταπεινή και άδοξη μορφή του ο Ιησούς είναι ένας άνθρωπος, ο φτωχότερος και ο πολυπαθέστερος στην ιστορία της ανθρωπότητας. Γεννήθηκε μέσα σ’ ένα σταύλο, ανάμεσα στις ακαθαρσίες και στα χνώτα των ζώων. Μεγάλωσε σε μία πολίχνη κακόφημη, τη Ναζαρέτ, απ’ όπου κανείς δεν περίμενε να βγει κάτι καλό και σπουδαίο (Ιω 1,47). Εκεί έζησε μέχρι τα τριάντα του χρόνια εξασκώντας το επάγγελμα του τέκτονα (δηλ. του μαραγκού).