Τιμή από τους εύζωνες στους Πόντιους

Το δικό της τρόπο για να τιμήσει την επέτειο της ποντιακής
γενοκτονίας βρήκε η Προεδρική Φρουρά.

Eνα διαμάντι από τη χαμένη πατρίδα

Πρόσφυγες εγκαταλείπουν την Τραπεζούντα. Έργο του Δημήτριου Βλάχου

Η θεία Κερέκη, πρώτη εξαδέρφη του πατέρα μου, όταν πληροφορήθηκε ότι θα πάω στην Τραπεζούντα, μου έστειλε ένα γράμμα από την Αλεξανδρούπολη, με την παράκληση να βρω το σπίτι της σε μία συνοικία έξω από την πόλη προς τα Πλάτανα.
 Η θεία Κερέκη είχε ένα μωρό τον Κωστή, που της το άρπαξαν βίαια οι Τούρκοι, όταν έδιωχναν τον ελληνικό πληθυσμό από την Τραπεζούντα το 1922. Το δεξί της χέρι ήταν κουλό από το χτύπημα του υποκόπανου στην προσπάθειά της να κρατήσει το παιδί. Η θεία Κερέκη ποτέ δεν ξέχασε τον Κωστή της. Η φωτογραφία του μωρού ήταν φυλαγμένη στο εικονοστάσι μαζί με τα εικονίσματα και το κρεμαστό καντήλι, που είχε φέρει από την πατρίδα. Το παιδί είχε μια χαρακτηριστική ουλή στη δεξιά πλευρά του μετώπου, που έγινε στη γέννα με τα πρωτόγονα μέσα της εποχής και των περιστάσεων.

Σχόλια του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Αρκαλοχωρίου, Καστελίου και Βιάννου κ.κ. Ανδρέα για την Πατριαρχική Θεία Λειτουργία στη Σουμελά

Τα πάθη θεριεύουν κάποιες στιγμές της ιστορίας. Στρατευμένα και συστρατευμένα ιδεολογικοποιούνται για να εξαλείψουν, να διώξουν, να αφανίσουν, να σκοτώσουν στο χώρο και το χρόνο, το διαφορετικό.

Την άλλη γλώσσα, θρησκεία, πολιτισμό. Η πρόσφατη Πατριαρχική Θεία Λειτουργία, στην Παναγία του Σουμελά, έδωσε το μεγάλο εκκλησιαστικό μήνυμα της υπέρβασης των παθών.

Οι χιλιάδες των Ποντίων ορθοδόξων προσκυνητών, που συναντήθηκαν στην πατρίδα τους, με τους συντοπίτες τους μουσουλμάνους και μίλησαν με κάποιους την ποντιακή διάλεκτο, είναι αυτοί που οι γονείς τους και οι παππούδες τους έφυγαν διωγμένοι ή έμειναν σκοτωμένοι από τα ιδεολογικοποιημένα πάθη των εθνοκτονιών.

Όσοι έμειναν εκεί, στον Πόντο, όσοι ήλθαν εδώ στην Ελλάδα κι’ όσοι επέστρεψαν την Κυριακή 15 Αυγούστου 2010 για να λειτουργηθούν στην Παναγία του Σουμελά, διαμόρφωσαν και δημιούργησαν τον πολιτισμό του Πόντου, που διαφυλάχθηκε εν μέσω των περιπετειών του χρόνου και της ιστορίας.

Οι Όσιοι Βαρνάβας και Σωφρόνιος, κτίτορες της Μονής Σουμελά (10ος-11ος αι.) [18 Αυγούστου]

VatopaidiFriend: Αν και η μνήμη τους εορτάζεται στις 18 Αυγούστου, επ ευκαιρίας της Θείας Λειτουργίας που θα τελεστεί στην Παναγία Σουμελά στην Τραπεζούντα (και θα μεταδοθεί από την ΕΤ3) κρίναμε σκόπιμο να τους τιμήσουμε από τώρα.

Οι κατά κόσμον συγγενείς (θείος και ανηψιός) Βασίλειος και Σωτήριχος γεννήθηκαν στην Αθήνα τον 10ο αιώνα. Όταν εκάρησαν μοναχοί και χειροτονήθηκαν ιερείς, έλαβαν τα ονόματα Βαρνάβας και Σωφρόνιος. Κατόπιν θεοσημίας ξεκίνησαν μεγάλο ταξίδι για τον Πόντο, προς ανεύρεση της θαυματουργής εικόνας της Παναγίας της λεγομένης Σουμελά και της ανοικοδομήσεως μονής. Κατά την ιεραποδημία τους αναφέρεται ότι προσκύνησαν τα τίμια λείψανα τών αγίων Λουκά εν Στειρίω, Βαρβάρου, Αχιλείου Λαρίσης και Δημητρίου Μυροβλύτου. Συναντήθηκαν με επισκόπους και ασκητές και κατέληξαν στο Άγιον Όρος, όπου προσκύνησαν στη Μεγίστη Λαύρα του οσίου Αθανασίου του Αθωνίτου και επισκέφθηκαν τή μονή Βατοπαιδίου.

«Η Ρωμανία κι αν επέρασεν ανθεί και φέρει κι άλλο»

Πατήστε εδώ ή στην φωτογραφία για να ακούσετε ένα όμορφο ποντιακό τραγούδι

Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη

Ο Μωάμεθ ο Πορθητής, σε αντίθεση με το ψηλό παιδί από την Μινεσότα ήταν ελληνομαθής. Ο καρντάσης μας, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο μπακαλόγατος που θέλει να γίνει σουλτάνος, πάλι σε αντίθεση με το ψηλό παιδί από την Μινεσότα, ξέρει Ιστορία. Ή τουλάχιστον ξέρει ο Φον Ρίμπεντροπ του ισλαμοφασισμού, ο Νταβούτογλου.

Ο Ρετζέπ όταν επισκέφθηκε την Ηγεμονία μας, ζήτησε γι’ άλλη μια φορά το Φετιχέ τζαμί στο Μοναστηράκι κι ο αφασιακός Γιώργος είπε ναι.

Λοιπόν αδέρφια, για να μάθετε αυτά που δεν ξέρει ο Γιώργος, το εν λόγω τζαμί δεν χτίστηκε από τους Τούρκους αλλά από Άραβες εμπόρους, που ζούσαν ειρηνικά ως κοινότητα στην Αθήνα και τον Πειραιά, για τις λατρευτικές τους ανάγκες, πολύ πριν οι Τούρκοι δουν την από δω μεριά της Ελληνικής Λίμνης.

19η Μαΐου: Ημέρα Ιστορικής Μνήμης

Γράφει ο Ιάκωβος Ποθητός

Όλοι οι Έλληνες που γνωρίζουν βασικά στοιχεία της Ελληνικής Ιστορίας, θα απαντήσουν αν ερωτηθούν, πως έγινε από τους Τούρκους τόσο η γενοκτονία των Ποντίων, όσο και η σφαγή κι ο ξεριζωμός των Ελλήνων της Μικράς Ασίας. Είναι μετά από την Άλωση της Πόλης, οι μελανότερες σελίδες της Ιστορίας μας στις οποίες καταγράφονται τόσο τα δικά μας λάθη και οι αγριότητες κατά την περίοδο της Μικρασιατικής Καταστροφής, όσο και οι θηριωδίες, οι βιασμοί, οι αρπαγές περιουσιών και η γενοκτονία εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων που κατοικούσαν στην Μικρά Ασία και στα παράλια του Πόντου, από τους Τούρκους.

Οι «κόκκινες γραμμές»

του Βλαση Αγτζιδη*

Ενα από τα ζητήματα που φέρεται να θέτει επισήμως η τουρκική πλευρά είναι η αλλαγή των ελληνικών βιβλίων Ιστορίας και η απαλοιφή των αναφορών που έχουν στη Μικρασιατική Καταστροφή, στη σφαγή και την πυρπόληση της Σμύρνης, καθώς και στη γενοκτονία του ποντιακού Ελληνισμού.

Με τον τρόπο αυτόν ο Ταγίπ Ερντογάν φαίνεται να πραγματοποιεί μια μεγάλη ιδεολογική στροφή και να αλλάζει επί το αρνητικότερον με βάση το εσωτερικό πολιτικό παιχνίδι. Τα σημάδια αυτοκριτικής που είχε δείξει ο Ερντογάν για τα θλιβερά γεγονότα του παρελθόντος φαίνεται ότι παραχωρούν τη θέση τους στην παραδοσιακή αδιαλλαξία και την άρνηση.

Να θυμίσουμε ότι ένα χρόνο πριν ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είχε δηλώσει ότι οι πολίτες που «… είχαν διαφορετική εθνική ταυτότητα» είχαν εκδιωχθεί από την Τουρκία ως «αποτέλεσμα φασιστοειδούς αντίληψης». Με τη διαπίστωση αυτή ο Ερντογάν ανέτρεπε άρδην τη βασική επιχειρηματολογία του τουρκικού εθνικισμού και του βαθέος κράτους. Συγκεκριμένα ο Ερντογάν είχε δηλώσει σε τοπικό συνέδριο του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης: «Επί χρόνια, στη χώρα αυτή έγιναν κάποια πράγματα. Εκδιώχθηκαν όσοι είχαν διαφορετική εθνική ταυτότητα. Μήπως βγήκαμε κερδισμένοι;

Η 91η Ημέρα Μνήμης της Ελληνικής Ποντιακής Γενοκτονίας στην Νέα Υόρκη

In English

Νέα Υόρκη – 19 Μαίου, η διεθνής ημέρα Μνήμης της Ελληνικής Ποντιακής Γενοκτονίας θα τιμηθεί στην πόλη της Νέας Υόρκη με δημόσια εκδήλωση και την ανάρτηση της Ελληνικής Ποντιακής Σημαίας και της Σημαίας της Ελλάδας στο Bowling Green Park στο Μανχάτταν (γωνία του State Street και Broadway), και η εκδήλωση Μνήμης διοργανώνεται από την Παν-Ποντιακή Ομοσπονδία Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής και Καναδά και την Ομοσπονδία των Hellenic Societies of Greater New York. Η εκδήλωση  Μνήμης θα περιλαμβάνει ομιλίες από ΄Ελληνες και Ελληνο-Αμερικανούς επίσημους και ηγέτες. Επίσης θα παρευρεθούν Αμερικανοί επίσημοι, συγγραφείς, διανοούμενοι, ακτιβιστές εναντίον των γενοκτονιών και εκπρόσωποι των  Αμερικανικών κοινοτήτων των Αρμενίων και Ασσυρίων.

Ημερομηνία – 19 Μαίου, 2010  – ώρα 12 μ.μ. – 1 μ.μ.

Τόπος – Bowling Green Park ( corner of Broadway and State Street in Lower Manhattan) NEW YORK CITY

Η Γεωπολιτική των Γενοκτονιών και η Εκκωφαντική Ένοχη Σιωπή στην Ελλάδα

του Σάββα Καλεντερίδη

Την Πέμπτη, 4 Μαρτίου 2010 η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ, ψήφισε με το οριακό 23-22 την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων και την προώθηση του θέματος στην ολομέλεια, για συζήτηση και ψήφιση, κάτι που επαφίεται στην πρωτοβουλία της προέδρου της βουλής Νάνσι Πελόσι. Η αμερικανική διοίκηση στην αρχή κράτησε αποστάσεις από το θέμα, ενώ ο ίδιος ο πρόεδρος Ομπάμα και η υπουργός εξωτερικών Χίλαρυ Κλίντον, την παραμονή της ψηφοφορίας επιχείρησαν να αποτρέψουν την έγκριση, τη στιγμή που ο Ομπάμα προεκλογικά είχε δεσμευτεί δημόσια να αναγνωρίσει τη Γενοκτονία των Αρμενίων. Ο λόγος; Τον έπεισαν οι αρμόδιες υπηρεσίες ότι ενδεχόμενη αναγνώριση της Γενοκτονίας, μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τις γεωπολιτικές ανάγκες και συμφέροντα των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν, το Ιράν, το Ιράκ-Κουρδιστάν, τη Μέση Ανατολή και τον Καύκασο, αφού είναι δεδομένος ο κομβικός ρόλος της Τουρκίας στην εξυπηρέτησή τους.

Μωυσής Αγιορείτης: «Τότε αλλού και σήμερα εδώ» (Ρωσία και Ελλάδα)

Τα Χριστούγεννα του 1991 κατέβηκε για πάντα η κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο από το Κρεμλίνο της Μόσχας και ανέβηκε η γνωστή, τρίχρωμη, ρωσική. 

Στα 74 έτη του σοβιετικού καθεστώτος είχαμε ανθηρό κομμουνιστικό παράδεισο με εκατομμύρια θύματα αντιφρονούντων. 

Ο ορθόδοξος κλήρος θεωρήθηκε «αντιπαραγωγικό κοινωνικό στοιχείο» και καταδιώχθηκε βάναυσα. Χιλιάδες κληρικοί για την πίστη τους βρήκαν πρόωρο, αφύσικο και βίαιο θάνατο. 

Ο Τρότσκι ίδρυσε την «Ένωση Μαχητικών Αθέων», η οποία εργάστηκε σκληρά για την επικράτηση των ιδεών της. 

Ο Στάλιν δημιούργησε τα φοβερά και απάνθρωπα κολαστήρια των γκουλάγκ στη Σιβηρία, όπου εξορίστηκαν 2,5 εκατομμύρια συνάνθρωποί του, πολλοί από τους οποίους δεν επέστρεψαν ποτέ στα σπίτια τους. 

Ο Άγιος Νεομάρτυς Συμεών ο Τραπεζούντιος ο Χρυσοχόος (Μαρτύρησε στην Κωνσταντινούπολη στις 14 Αυγούστου 1653)

Άποψη του Γαλατά τον 19ο αιώνα.

Κάποια ημέρα τρεις Χριστιανοί κατέβαιναν από το μπεζεστένι ( κλειστή αγορά ) για να πάνε στα σπίτια τους πέρα στον Γαλατά . Περνώντας μέσα από την Εβραίικη συνοικία συνάντησαν ένα πολύ μεγαλόσωμο Εβραίο . Ο ένας Χριστιανός , ο οποίος ήταν πολύ μικρόσωμος, κοίταξε τον Εβραίο που στεκόταν πάνω του σαν τέρας. Ο Εβραίος δυσαρεστήθηκε θεωρώντας ότι ο Χριστιανός τον κοιτούσε περιγελαστικά, τον έπιασε από τη ζώνη ,τον έριξε στον ώμο του και άρχισε να περπατάει. Ο Χριστιανός, επειδή δεινοπαθούσε, έβγαλε το μαχαίρι του και χτύπησε τον Εβραίο στη ράχη. Ο Εβραίος αρχικά δεν κατάλαβε τίποτα, ήταν και λίγο μεθυσμένος, τον άφησε λοιπόν να φύγει. Σε λίγο όμως κατάλαβε την πληγή από τον πόνο και το αίμα. Τότε όσοι Εβραίοι έτυχαν εκεί έτρεξαν να πιάσουν τον Χριστιανό αλλά δεν τον βρήκαν. Περνούσαν τότε από εκεί κάποιοι Χριστιανοί , μεταξύ των οποίων και ο Συμεών, οι οποίοι στάθηκαν να ρωτήσουν την αιτία τόσης πολλής ταραχής.

*ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΔΡ. ΟΛΓΑΣ ΣΑΡΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ 90η ΕΠΕΤΕΙΟ ΜΝΗΜΗΣ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ*

Έργο του Βλάση Αγτζίδη.

Η 19η Μαΐου αποτελεί για τον Ελληνισμό του Πόντου, ημέρα μνήμης και χρέους στα 353.000 θύματα της απαράμιλλης ανθρώπινης βαρβαρότητας που συντελέστηκε στις αρχές του 20ου αιώνα. Βαθιά ριζωμένες στην μνήμη της ανθρωπότητας μένουν οι εικόνες εκείνης της εποχής.

 Σήμερα, συμπληρώνονται 90 χρόνια και όλοι εμείς, μαζί με τους Πόντιους αδελφούς μας, αποτίνουμε τον πρέποντα φόρο τιμής στα θύματα της Γενοκτονίας.

 Ενενήντα χρόνια μετά, δεν εγκαταλείπουμε το δικαίωμα στην ιστορική μνήμη και την μάχη για αναγνώριση του εγκλήματος αυτού κατά της ανθρωπότητας.

 Η αναγνώριση έρχεται ως προϋπόθεση για την αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας και της αποφυγής των ίδιων λαθών και στο μέλλον. Η Τουρκία που επιζητεί να μοιραστεί την τύχη της ευρωπαϊκής προοπτικής πρέπει να αποδεχθεί το παρελθόν της για να εξασφαλίσει το μέλλον της, στον δρόμο για τον εκδημοκρατισμό της.

 Ο Ελληνισμός του Πόντου δεν επιζητεί εκδίκηση, επιζητεί δικαίωση.

 Το ζήτημα της αναγνώρισης των Γενοκτονιών έχει ξεπεράσει τα σύνορα της Ελλάδας. Πολύ πρόσφατα η Πολιτειακή Βουλή της Νοτίου Αυστραλίας, ενέκρινε ψήφισμα αναγνωρίζοντας την Γενοκτονία κατά των χριστιανικών πληθυσμών. Έγινε λοιπόν, ένα ζήτημα διεθνές, ζήτημα δημοκρατίας και παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που αφορά ολόκληρη την ανθρωπότητα.

Το τοπικό κοινοβούλιο της Νότιας Αυστραλίας αναγνωρίζει την γενοκτονία Ποντίων, Αρμενίων και Ασσυρίων.

Φάνης Μαλκίδης

Πριν ακριβώς ένα χρόνο μιλώντας στην Αδελαΐδα, στην εκδήλωση που είχε διοργανώσει μία από τις παλαιότερες ποντιακές οργανώσεις του πλανήτη, η Ποντιακή Αδελφότητα Νότιας Αυστραλίας (έτος ίδρυσης 1958), είχαν προταθεί δύο ζητήματα προς υλοποίηση. Το πρώτο ήταν να τεθεί στην πολιτική ατζέντα της Αυστραλίας το ζήτημα της γενοκτονίας. Το δεύτερο ήταν να γίνει ένας αγώνας της ποδοσφαιρικής ομάδας της Αδελφότητας «Ποντιακοί Αετοί»- μετέχει στο εθνικό πρωτάθλημα της Αυστραλίας- στη μνήμη των Ποντίων ποδοσφαιριστών του Ελληνικού Αθλητικού Συλλόγου «Πόντος» Μερζιφούντας που δολοφονήθηκαν το 1921 στην Αμάσεια. Το δεύτερο πραγματοποιήθηκε το φθινόπωρο του 2008, όταν οι Πόντιοι της Αυστραλίας φορούσαν τα ακριβή αντίγραφα της στολής που φορούσαν οι πρόγονοί τους στον Πόντο.