Γιατί και πως πρέπει να διαβάζουμε την Αγία Γραφή (α΄)

Αγ. Ιουστίνου Πόποβιτς

Η Αγία Γραφή είναι κατά κάποιο τρόπο η βιογραφία του Θεού στο κόσμο αυτό. Και μάλιστα από την Αγία Γραφή, η Καινή Διαθήκη είναι η βιογραφία του σαρκωθέντος Θεού σ’ αυτό το κόσμο. Μέσα σ’ αυτή περιγράφεται πώς ο Θεός, για να δείξει τον εαυτό Του στους ανθρώπους, έστειλε το Θεό Λόγο, ο οποίος σαρκώθηκε και έγινε άνθρωπος, και σαν άνθρωπος είπε στους ανθρώπους, όλα όσα ο Θεός έχει, όλα όσα ο Θεός επιθυμεί για τον κόσμο αυτό και για τους ανθρώπους που ζουν σ’ αυτόν. Αποκάλυψε ο Θεός Λόγος το σχέδιο του στο κόσμο.

Γίνε παιδί

«αμήν λέγω υμίν· εάν μη στραφήτε και γένησθε ως τα παιδία, ου μη εισέλθητε εις την βασιλείαν των ουρανών» (Ματ». 18:3)

Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Τάδε λέγει Κύριος και ο λόγος Του είναι άγιος και αληθινός. Τί πλεονέκτημα έχουν τα παιδιά έναντι των μεγάλων; Έχουν τρία πλεονεκτήματα: την πίστη, την υπακοή και την συγχωρητικότητα. Το παιδί ρωτάει το γονιό του για τα πάντα και, ασχέτως του τι απαντά εκείνος, πιστεύει το γονιό του. Το παιδί υπακούει στο γονιό του και εύκολα υποτάσσει το θέλημα του στο θέλημα του γονιού του. Το παιδί είναι συγχωρητικό και, μολονότι προκαλεί εύκολα, συγχωρεί γρήγορα.

Ο Χριστός, το φως του κόσμου (Μήνυμα του αρχιεπισκόπου Αλβανίας Αναστασίου για τα Χριστούγεννα του 2009)

Χριστός. Λεπτομέρεια από το ψηφιδωτό της Μεταμόρφωσης στην Μονή Αγίας Αικατερίνης στο Σινά (6ος αιώνας).

«Ην το φως το αληθινόν, ό φωτίζει πάντα άνθρωπον, ερχόμενον εις τον κόσμον» ( Ιω. 1:9).

Ο Λόγος, το φως το αληθινό που φωτίζει κάθε άνθρωπο, έρχεται στον κόσμο. Αυτό το συνταρακτικό γεγονός, το οποίο αφορά σε ολόκληρη την ανθρωπότητα εορτάζουμε τα Χριστούγεννα. Αυτή την ολοφώτεινη βεβαιότητα και αδιάψευστη ελπίδα μάς χαρίζει η σημερινή λαμπρή εορτή!

Όπως ψάλλει η Εκκλησία μας, κατά τη Γέννηση του Χριστού, «το φως το εκ φωτός προεκλάμψαν αχρόνως, εν χρόνω σαρκικώς τοις εν γη επεφάνη, και κόσμον εφώτισε» (Παρακλητική, ήχος α΄, όρθρος Πέμπτης).

Ικετευτική προσευχή Οσίου Εφραίμ του Σύρου

Εσύ, ω Κύριε, ο αναμάρτητος Γιος του Θεού, που με  την ίδια τη θέλησή σου υπέμεινες τη σταύρωση του σώματος και σφαγιάστηκες, για να σωθούμε εμείς οι αμαρτωλοί· εσύ, που γεύτηκες το θάνατο χωρίς να διαφθαρεί το σώμα σου, για να σώσεις την πεπτωκυΐα φύση μας, η οποία ήταν φυλακισμένη στα κατώτατα μέρη της γης· εσύ, που φάνηκες σαν νεκρός, μα πήγασες ζωή στο κόσμο σου και νέκρωσες τον ίδιο το θάνατο, και σαν μια φτηνή σκηνή γκρέμισες τη φυλακή του Ά­δη^· εσύ, που είσαι η βροχή της αφθαρσίας και ο πανάκριβος μαργαρίτης που βγαίνει από τη θεία αστραπή·