Μητροπολίτης Σύρου: »Ζούμε μέρες ιστορικής ευθύνης»

Του Μητροπολίτη Σύρου κ. Δωροθέου / Εφημερίδα Δημοκρατία

Στη γενιά μας έλαχε το προνόμιο και ο σταυρός για την νέα πορεία του ελληνισμού.

Σε παλαιότερες εποχές, πολύ δυσκολότερες από τη σημερινή, οι γιορτές εξέφραζαν το θρησκευτικό και ιστορικο-εθνικό πολιτισμό του λαού μας, το εθνικό σύνολο αισθανόταν περισσότερο από κάθε άλλη ώρα την ενότητά του, την αλληλεγγύη του, την αμοιβαία αγάπη των μελών του.

Αυτό ακριβώς το αίσθημα της ενότητας, της αλληλεγγύης και της αμοιβαίας αγάπης είναι το ζητούμενο σήμερα.

.Στη δίνη των αλλεπάλληλων Μνημονίων, των συνεχών περικοπών, της επεκτεινόμενης φτώχειας και ανεργίας και της διευρυνόμενης απαισιοδοξίας διακατεχόμαστε, όχι άδικα, από αισθήματα οργής και αγανάκτησης, που όμως μας εμποδίζουν να σκεφτούμε λογικά, να ενεργήσουμε ψύχραιμα να αντιδράσουμε αποφασιστικά.

Τους συνεπήρε τ’ όραμα της λευτεριάς!

Μ. Κουτσόφτας, Στ. Μαυρομμάτης, Α. Παναγίδης

21 Σεπτεμβρίου 1956

«Γιατί μαυρίζει ο ουρανός κι ας είναι καλοκαίρι

λες κι η αυγή κατάμαυρο χαπάρι θα μας φέρει.

Και να! Χτυπούνε πένθιμα κάθε χωριού καμπάνες

κλαίνε μαζί τρεις μάνες, μαζί των κι όλη η γη.

Κι είναι γλυκό το κλάμα τους, από χαρά λες κλαίνε

λόγια Σουλιώτου λένε στην πένθιμη σιγή.

Ποιός μπορεί να σε υπηρετεί τρώγοντάς το;

Διήγηση για τον Άγιο Ανδρέα τον «δια Χριστόν σαλό»

Ο Άγιος Ανδρέας προσευχόταν μυστικά όλη την ημέρα, ώσπου ήρθε η νύκτα. Κοιμήθηκε λίγο και είδε  στον ύπνο του πως βρέθηκε σε βασιλικά παλάτια. Τον κάλεσε ο βασιλιάς και του είπε:

-Θέλεις να με υπηρετήσεις ολόψυχα και να σε κάνω έναν από τους αξιωματούχους του παλατιού μου;

-Υπάρχει κανείς δέσποτα, που να μη θέλει το καλό του; αποκρίθηκε. Εγώ πάντως πολύ το επιθυμώ.

Ο Χριστός, το φως του κόσμου (Μήνυμα του αρχιεπισκόπου Αλβανίας Αναστασίου για τα Χριστούγεννα του 2009)

Χριστός. Λεπτομέρεια από το ψηφιδωτό της Μεταμόρφωσης στην Μονή Αγίας Αικατερίνης στο Σινά (6ος αιώνας).

«Ην το φως το αληθινόν, ό φωτίζει πάντα άνθρωπον, ερχόμενον εις τον κόσμον» ( Ιω. 1:9).

Ο Λόγος, το φως το αληθινό που φωτίζει κάθε άνθρωπο, έρχεται στον κόσμο. Αυτό το συνταρακτικό γεγονός, το οποίο αφορά σε ολόκληρη την ανθρωπότητα εορτάζουμε τα Χριστούγεννα. Αυτή την ολοφώτεινη βεβαιότητα και αδιάψευστη ελπίδα μάς χαρίζει η σημερινή λαμπρή εορτή!

Όπως ψάλλει η Εκκλησία μας, κατά τη Γέννηση του Χριστού, «το φως το εκ φωτός προεκλάμψαν αχρόνως, εν χρόνω σαρκικώς τοις εν γη επεφάνη, και κόσμον εφώτισε» (Παρακλητική, ήχος α΄, όρθρος Πέμπτης).

Με τον Χριστό όλα είναι εφικτά

 

Κάποια µέρα ο γιος ρωτάει τον πατέρα του:  Πατέρα , θέλεις να συµµετάσχεις µαζί µου στον µαραθώνιο?

Ο πατέρας παρόλα που είναι καρδιακός απάντησε …ναι.
Έτσι αποφάσισαν µαζί να δηλώσουν συµµετοχή .
Μετά από ένα διάστηµα ρωτάει ο γιος τον πατέρα.
Πατέρα τι λες , µπορούµε να δηλώσουµε συµµετοχή στο Ironman?
Ο πατέρας απάντησε …ναι (είναι το ποιο δύσκολο τρίαθλο στο κόσµο που διοργανώνετε κάθε χρόνο  στην Hawai … οι αθλητές πρέπει να κολυµπήσουν 3,86km , µε το ποδήλατο 180,2km και να τρέξουν 43,19km διασχίζοντας το νησί.
Ο πατέρας µε τον γιο έγιναν ένα σώµα για να λάßουν συµµετοχή…
και τωρα δες το VIDEO…

Θείας Χάριτος Εμπειρίες, Γέροντας Ιωσήφ ο Ησυχαστής (4)

Συνέχεια από (3)

(+Γέροντος Ιωσήφ Βατοπαιδινού)

3. Η ησυχαστική ζωή.

Κάποτε του είπα: «Να, δεν τους ανοίγομεν και σκανδαλίζονται» – επειδή το απόγευμα που κοιμώμεθα εκλίναμεν την εξώπορταν. Και μου είπε: «Άν δεν κάμωμεν έτσι, παιδί μου, ησυχίαν δεν πρόκειται ποτέ να εύρωμεν. Αι προφάσεις των ανθρώπων είναι ανεξάντλητες. Πέρασε εκείνη η γενεά που εκτιμούσε την πνευματικήν αξιοπρέπειαν, και αν δεν μεταχειρισθώμεν μόνοι μας ολίγην αυστηρότητα, ειρήνην και ησυχίαν, και την λοιπήν συνέχειαν αποκλείεται να ίδωμεν. Φθάνουν αι καθορισμέναι ώραι που δεχόμεθα τους ανθρώπους και όποιος έχει ανάγκην θα έρθη τότε». Του είπα πάλιν: «Μα, αυτοί που βρίσκουν αιτία και κατηγορούν»;

Μου λέγει: «Μη φοβάσαι. Αυτοί που κατηγορούν είναι συνηθισμένοι να το κάμνουν και με ό,τι τρόπον και αν τους ανάπαυσης, θα βρεθή μια αιτία που κάποτε δεν θα μπόρεσης να τους ανάπαυσης και τότε θα κατηγορήσουν πάλιν. Που βρέθηκε το δικαίωμα εις τον άνθρωπον να κατηγορή τον συνάνθρωπόν του; Άραγε λοιπόν, την κατάκρισιν δεν την γεννά η αιτία, αλλ’ η κακή διάθεσις. Ημπορούμεν εμείς να πληροφορήσωμεν όλους τους ανθρώπους; Ημπορούμεν όμως να ευχαριστήσωμεν τον Θεόν και Αυτός θα τους πληροφόρηση κάποτε να γνωρίσουν τον πραγματικόν μας σκοπόν.

Η ησυχία, καθώς βλέπω και από της μικράς πείρας, χωρίς τα τόσα πολλά που έχουν γράψει οι άγιοι Πατέρες, είναι η ρίζα της αναμαρτησίας και η αιτία της αυτογνωσίας. Πάρετε παράδειγμα από τον εαυτόν σας και θα ιδείτε μόνοι σας την διαφοράν. Πριν έρθετε εδώ, ήσασταν με τους ανθρώπους και δοκιμάσατε όλους τους τρόπους, να τους είπωμεν κοινωνικούς, που μεταχειρίζονται οι πολλοί ομού για να ευαρεστήσουν τον Θεόν. Το αποτέλεσμα το γνωρίζετε, και απόδειξις ότι ήλθατε εδώ για να δοκιμάσετε και έτσι. Τώρα λοιπόν, βγάλτε μόνοι σας συμπέρασμα και τα λόγια είναι περιττά. Εάν μετά των ανθρώπων και εις ασχολίας κοινωνικάς βρίσκετε περισσοτέραν γαλήνην εις την ψυχήν σας και επικοινωνίαν με την Χάριν του Θεού, εκεί να πάτε. Άν πάλιν με την ησυχίαν και την προσευχήν που έχομεν εδώ, μόνοι σας θα αποφασίσετε. Εγώ νομίζω ότι τα αποτελέσματα δεν είναι ίσα. Παραδείγματα από τους Πατέρας καθ’ ημέραν διαβάζομεν και είναι περιττόν να τα επαναλάβωμεν.