Δεν υπάρχει τέλος στο δρόμο αυτών που πηγαίνουν προς το ατελεύτητο

(Αγ. Ιουστίνου Πόποβιτς)

Με την ευλογία του Θεανθρώπου το «ον» τους διαδόθηκε και «επεκτάθηκε» σε «παν-όν» και αυτοί πλέον με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος και των θαυματουργικών δυνάμεων Του, μόνιμα αισθάνονται τον «εαυτό» τους ένα με όλους τους ανθρώπους και με όλα τα δημιουργήματα. Δηλαδή αισθάνονται ένα με όλες τις «θλίψεις», τα «βά­σανα» και «στενοχώριες» των ανθρώπων στη γη, αλλά και με όλες τις «χαρές» τις «εκστάσεις» και «μακαριότη­τες» των αγγέλων στον ουρανό. Αυτοί είναι θεοειδείς παν-αισθανόμενοι και παν-συναισθανόμενοι. Η καρδιά τους σαν παν-καρδιά, αισθάνεται όλες τις χαρές όλων των όντων σαν δικές της και όλα τα βάσανα σαν δικά της και όλους τους θανάτους σαν δικούς της και όλες τις αμαρτίες σαν δικές της και όλα τα μαρτύρια σαν δικά της.

Τιμήθηκε στην Ηλιούπολη ο Όσιος Ιουστίνος Πόποβιτς

Με αγρυπνία στον Ιερό Ναό Αγίας Μαρίνης Ηλιουπόλεως, εορτάστηκε την Τετάρτη 13 Ιουνίου 2012, η μνήμη του νέου Σέρβου Οσίου Ιουστίνου Πόποβιτς.

Ψάλθηκε ο Μέγας Εσπερινός μετά Λιτής, Όρθρος και τελέσθηκε Θεία Λειτουργία, προεξάρχοντος του Επίσκοπου Σαλώνων Αντωνίου, Γενικού Διευθυντού της Εκκλησιαστικής Κεντρικής Υπηρεσίας Οικονομικών.Στην Θεία λειτουργία έλαβαν μέρος  ο Σερβομαθής πρωτοπρεσβύτερος Σταμάτιος Σκλήρης, και οι Σέρβοι κληρικοί Ιωάννης Madzic, Ιουστίνος Jeremic, Νέναντ Mihailovic, Μακάριος Imamovic, Ευσέβιος Meandzija, Ντούσαν Bursac και Νικόλαος Gacevic.

Μνήμη Οσίου Ιουστίνου Πόποβιτς

 

ΙΕΡΑ ΑΓΡΥΠΝΙΑ

 

Ανακοινώνεται στους ευσεβείς χριστιανούς ότι την Τετάρτη 13  Ιουνίου από ώρα 21:00  έως 00:30 μετά τα μεσάνυχτα, θα τελεστεί στον Ιερό Ναό Αγίας Μαρίνης Ηλιουπόλεως  Ιερά Αγρυπνία επί τη εορτή του Σέρβου Οσίου Ιουστίνου Πόποβιτς. 

Οι Ακολουθίες και η Θεία Λειτουργία θα τελεσθούν Ελληνικά και Σερβικά  (Σλαβωνικά) προεξάρχοντος του Επισκόπου Σαλώνων Αντωνίου με την συμμετοχή και Σέρβων Κληρικών.

Η Εκκλησία μια διαρκής Πεντηκοστή (Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς)

Ποιός είναι ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός; Ποιός είναι σε Αυτόν ο Θεός και ποιος ο άνθρωπος; Πώς γνωρίζεται ο Θεός στον Θεάνθρωπο και πώς ο άνθρωπος; Τι εδώρησε σε μας τους ανθρώπους ο Θεός εν τω Θεανθρώπω; Όλα αυτά τα φανερώνει σε μας το Πνεύμα το Άγιον, το «Πνεύμα της αληθείας». Μας αποκαλύπτει δηλαδή όλη την αλήθεια για Αυτόν, για τον Θεό εν Αυτώ και για τον άνθρωπο και για το τι χάρισε σ’ εμάς μ’ όλα αυτά. Αυτό επίσης απείρως ξεπερνά κάθε τι που οι ανθρώπινοι οφθαλμοί είδαν ποτέ και τοις ωσίν αυτών ηκούσθη και η καρδία αυτών κάποτε αισθάνθηκε.

Η Εκκλησία μια διαρκής Πεντηκοστή.(Αγ.Ιουστίνου Πόποβιτς)

Ποιός είναι ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός; Ποιός είναι σε Αυτόν ο Θεός και ποιος ο άνθρωπος; Πώς γνωρίζεται ο Θεός στον Θεάνθρωπο και πώς ο άνθρωπος; Τι εδώρησε σε μας τους ανθρώπους ο Θεός εν τω Θεανθρώπω; Όλα αυτά τα φανερώνει σε μας το Πνεύμα το Άγιον, το «Πνεύμα της αληθείας». Μας αποκαλύπτει δηλαδή όλη την αλήθεια για Αυτόν, για τον Θεό εν Αυτώ και για τον άνθρωπο και για το τι χάρισε σ’ εμάς μ’ όλα αυτά. Αυτό επίσης απείρως ξεπερνά κάθε τι που οι ανθρώπινοι οφθαλμοί είδαν ποτέ και τοις ωσίν αυτών ηκούσθη και η καρδία αυτών κάποτε αισθάνθηκε.

Αφιέρωμα στον άγιο Ιουστίνο Πόποβιτς

Ο άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς, του οποίου την μνήμη τιμούμε σήμερα, είναι μια σύγχρονη οσιακή μορφή, από αυτές που τόσο έχει ανάγκη η Εκκλησία μας σήμερα. Τιμώντας λοιπόν τον άγιο, έχουμε δημιουργήσει μια ξεχωριστή κατηγορία ΕΔΩ με πλήθος συγγραμμάτων του και άρθρων για τον άγιο.

Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς

Γέροντος  Μωϋσέως Αγιορείτου

Ο π. Ιουστίνος γεννήθηκε στήν πόλη Βράνιε τής Ν. Σερβίας στίς 25.3.1884 καί αναπαύθηκε οσιακά στίς 25.3.1979 στή μονή Τσέλιε. Η Ευαγγελίστρια Θεοτόκος τόν συνόδευε από τή γέννησή του έως τήν κοίμησή του. Σπούδασε θεολογία στή Σερβία, τή Ρωσία, τήν Αγγλία καί τήν Ελλάδα. Από τό 1935 υπήρξε πανεπιστημιακός διδάσκαλος στή Θεολογική Σχολή τού Βελιγραδίου. Τό 1945 τό κομμουνιστικό καθεστώς τόν ανάγκασε σέ παραίτηση. Αποσύρθηκε στή μονή τών Αγίων Αρχαγγέλων τού Τσέλιε, γιά ν’ αφοσιωθεί στή μελέτη, τή συγγραφή, τή διδαχή καί τήν προσευχή.

Αγιοκατάταξη του Αρχ. Ιουστίνου Πόποβιτς και Ηγουμένου Συμεών

VatopaidiFriend: Θα θέλαμε να υπενθυμίσουμε ότι στο ιστολόγιο μας υπάρχει μία κατηγορία « Άγ. Ιουστίνος Πόποβιτς » και μπορείτε να διαβάσετε περισσότερες λεπτομέρειες για το ζωή και το έργο του Αγίου. Η ευχή του μαζί μας.

Κατά τη διάρκεια της απογευματινής συνεδρίας της Πέμπτης, 29 Απριλίου 2010 η Σύνοδος της Ιεραρχίας της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, κατέταξε στα Δίπτυχα τον Αρχιμανδρίτη Ιουστίνο Πόποβιτς (1894 – 1979) και τον Ηγούμενο της Μονής Ντάιμπαμπε του Μαυροβουνίου κοντά στην Ποντγκόριτσα, Συμεών Πόποβιτς (1854 – 1941).

Η Σύνοδος της Ιεραρχίας της  Σερβικής Εκκλησία αποφάσισε η μνήμη του Αρχιμανδρίτη Ιουστίνου Πόποβιτς να τιμάται στις 14 Ιουνίου (νέο ημερολόγιο) και του Ηγουμένου Συμεών στις 1 Απριλίου.

Ομιλία εις την Ε´ Κυριακή των Νηστειών

Εις το Όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.

Ιδού η πέμπτη Κυριακή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, η Κυριακή [που σφραγίζει την εβδομάδα] των μεγάλων αγρυπνιών και των μεγάλων ασκήσεων, την εβδομάδα των μεγάλων θρήνων και αναστεναγμών, η Κυριακή της πιο μεγάλης μεταξύ των αγίων γυναικών Αγίας, της οσίας μητρός ημών Μαρίας της Αιγυπτίας…

Σαραντα-επτά χρόνια έκανε στην έρημο, και ο Κύριος της έδωσε εκείνο που σπάνια δίνει σε κάποιον από τους Αγίους. Χρόνια ολόκληρα δεν γεύθηκε ψωμί και νερό. Στην ερώτηση του αββά Ζωσιμά εκείνη απάντησε: «Ουκ επ’ άρτω μόνω ζήσεται άνθρωπος» (Ματθ. δ´, 4). Ο Κύριος την έτρεφε με έναν ιδιαίτερο τρόπο και την οδηγούσε στην ερημητική ζωή, στους ερημητικούς της αγώνες.

Οι αμαρτίες έχουν τον δικό τους θεό..! (Αγ. Ιουστίνου Πόποβιτς)

Οι αμαρτίες έχουν τον δικό τους θεό και αυτός είναι ο διάβολος. Αυτός είναι και ο κύριος δημιουργός τους. Και οι άνθρωποι όταν κάνουν τις αμαρτίες γίνονται συνεργοί του διαβόλου και όχι μόνον αυτό, αλλά και δούλοι και υπηρέτες του. Οι αμαρτίες έχουν το βασίλειο τους, τον κόσμο τους και αυτός είναι η κόλαση. Και αυτός ο γήινος κόσμος μας, με την θεληματική, εκούσια διαβίωσή μας στις αμαρτίες, γίνεται και είναι δικός τους κόσμος. Και τόσο είναι δικός τους, όσο εμείς οι άνθρωποι με ευχαρίστηση κάνουμε τις αμαρτίες. Ο διάβολος έρχεται με την αμαρτία στον γήινο κόσμο μας και τον κατακτά ολοκληρωτικά με τις αμαρτίες που κάνουν οι άνθρωποι. Και με τη βοήθεια των αμαρτιών, ο διάβολος κυβερνά τους ανθρώπους και κυριαρχεί σ’ αυτούς με το θάνατο. Και κάνει τους ανθρώπους «αβοήθητους δούλους» και γίνεται θεός αυτού του κόσμου, «θεός του αιώνος τούτου» (Β’ Κορ. 4,4). Γι’ αυτό το λόγο, ο Κύριος Ιησούς Χριστός ονομάζει το διάβολο κύριο αυτού του κόσμου, «άρχοντατου κόσμου τούτου» (Ιωάν. 12,31, 14,30).

Ομιλία εις την Γ’ Κυριακή των Νηστειών, Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως

του Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς

Ο Ζωηφόρος Σταυρός

«Όστις θέλει οπίσω μου ελθείν… και αράτω τον σταυρόν αυτού».

Ο Σταυρός του Κυρίου μας είναι η βάση πάνω στην οποία στηρίζεται το σταυροαναστάσιμο οδοιπορικό που διανύει την περίοδο αυτή ο κάθε χριστιανός. Ενώ ήταν το σύμβολο της αισχύνης και του θανάτου μετατράπηκε στην πιο ασφαλή εγγύηση της ζωής, της αληθινής και της αιώνιας. Και αυτό γιατί έδωσε την ευκαιρία στην αγάπη να σταυρωθεί και να ξεπροβάλει από τα βάθη και τα ύψη της η αθάνατη ζωή.

Για να εγκολπωθεί ο χριστιανός αυτή την

Ο διάβολος δεν μπορεί να αναγκάσει κανέναν από μας να αμαρτήσει

Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς

Τι είναι οι ανθρώπινες νίκες; Τίποτε. Όλες οι ανθρώπινες νίκες, αν δεν νικούν τον θάνατο, είναι ήττες. Τι είναι όλες οι νίκες, τις οποίες πολλοί βασιλιάδες και ισχυροί αυτού του κόσμου, επέτυχαν και επιτυγχάνουν; Τι είναι οι ευρωπαϊκοί πόλεμοι: πρώτος, δεύτερος, τρίτος, δέκατος και πεντηκοστός; Τι είναι; Είναι ήττες, ήττα μετά την ήττα. Δεν είναι νίκες. Οι άνθρωποι σκοτώνουν, επενόησαν τον πόλεμο και τους φόνους σαν μέσο, για να νικήσουν το κακό σ’ αυτόν τον κόσμο.

St. Justin Popovic: Whither does humanistic culture lead?

VatopaidiFriend: Today, June 14 we commemorate, the memory of Saint Justin Popovic that has been recently declared  a Saint from the Orthodox Church of Serbia. On our site, there are a lot of articles concerning his life, personality and teachings.

What is the objective of Orthodox culture? It is to introduce and to realize, to the greatest extent possible, the Divine in man and in the world around him; to incarnate God in man and in the world, wherefore Orthodox culture is an incessant service to Christ our God, an incessant divine service. Man serves God by means of all creation; all around himself he systematically and regularly introduces that which is of God into his every effort, into his creativity. He awakens everything divine in nature around him, in order that all of nature, under man’s guidance, might serve God, and thus does all creation participate in a general and mutual divine service, for nature serves that man who serves God.

Τί να ζητούμε από το Θεό;

Οσίου Ιουστίνου Πόποβιτς

«Εάν τις ίδη τον αδελφόν αυτού αμαρτάνοντα αμαρτίαν μη προς θάνατον, αιτήσει, και δώσει αυτώ ζωήν, τοις αμαρτάνουσι μη προς θάνατον. Έστιν αμαρτία προς θάνατον· ου περί εκείνης λέγω ίνα ερωτήση» (Α’ Ιωάννου 5,16).

Ευαγγελικό είναι να επιθυμείς για τον καθένα την σωτηρία του και να εργάζεσαι γι’ αυτήν. Αυτή είναι η επιθυμία του Χριστού για καθέναν, αυτό πρέπει να είναι και δική μας επιθυμία. Και τούτο σημαίνει: να μην επιθυμούμε για κανέναν την αμαρτία και εκείνο που είναι αμαρτωλό, αλλά πάντα να επιθυμούμε το αγαθό και εκείνο που οδηγεί στον Πανάγαθο· να μην επιθυμούμε για κανέναν το θάνατο και ό,τι είναι θανατηφόρο, αλλά πάντα να επιθυμούμε την αθανασία και ό,τι οδηγεί στην αθανασία· να μην επιθυμούμε για κανέναν τον διάβολο και εκείνο που είναι διαβολικό, αλλά για τον καθέναν να επιθυμούμε τον Χριστό και ό,τι είναι του Χριστού.

Επιλεγμένα κηρύγματα του Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς

Του Αββά Ιουστίνου Πόποβιτς

* Οι ασκητές είναι οι μοναδικοί ιεραπόστολοι της Ορθοδοξίας και ο ασκητισμός είναι η μόνη ιεραποστολική σχολή μέσα στην Ορθοδοξία. Η ορθοδοξία είναι άσκηση και ζωή γι’ αυτό και μονάχα διά της ασκήσεως και της ζωής επιτελείται το κήρυγμα και η ιεραποστολή. Ή ανάπτυξη της ασκητικότητας -προσωπικά και καθολικά- αυτή πρέπει να γίνει ή εσωτερική αποστολή της Εκκλησίας μας μέσα στον λαό. Οι ενορίες πρέπει να μεταβληθούν σε ασκητικά κέντρα, αλλά αυτό μπορεί να το επιτύχει μονάχα ένας εφημέριος – ασκητής. Πρέπει να ενισχύσουμε την προσευχή και την νηστεία, να αναπτύξουμε την εκκλησιαστική ευταξία η οποία είναι από τα κύρια μέσα της Ορθοδοξίας με το όποιο εκείνη επιδρά αναγεννητικά στον άνθρωπο. Όλα αυτά όμως απαιτούν ως προϋπόθεση: οι ιερείς και οι μοναχοί μας να γίνουν οι ίδιοι ασκητές.

Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς: «Το θεϊκό κάλλος του ανθρώπου»

Συχνά η εικόνα του Θεού μέσα στον άνθρωπο είναι πλακωμένη από
την λάσπη των ηδονών και το κατράμι των παθών, από τα αγκάθια
της αμαρτίας και την ήρα των επιθυμιών. Γι’ αυτό λέγεσαι ορθόδοξος
χριστιανός, για να καθαρίσεις όλα αυτά πάνω από την εικόνα του
Θεού στην ψυχή σου

Πώς προσεγγίζουμε τους αγίους (μέρος 2ο)

αρχιμ. Ελισαίου,

Καθηγουμένου Ιεράς Μονής Σίμωνος Πέτρας, Αγίου Όρους

Αφορμή χαράς και ελπίδος, γιατί φαίνεται μια ακτίνα αναζητήσεως του τελείου προτύπου στην πορεία της ζωής μας, οπότε και ο όρος «γεροντολαγνεία» χάνει αμέσως το περιεχόμενο του, αφού εμπίπτομε στα κανονικά και παραδοσιακά όρια της απαραίτητης προσωπικής μας σχέσεως με ένα πεπειραμένο και φωτισμένο πνευματικό οδηγό, απ΄ τον οποίο πλησιάζοντας τον προσδοκούμε βοήθεια για να ξεπλύνωμε τον ερρυπωμένο χιτώνα της ταλαίπωρης ψυχής μας και να βιώσωμε ορθόδοξα και ταπεινά το μυστήριο της πνευματικής σχέσεως του διδύμου Γέροντας-υποτακτικός.

Πώς προσεγγίζουμε τους αγίους (μέρος 1ο)

αρχιμ. Ελισαίου,

Καθηγουμένου Ιεράς Μονής Σίμωνος Πέτρας, Αγίου Όρους

Ένας πολύσοφος σύγχρονος ιεράρχης είπε τον έξης λόγο: «Είναι μεγάλος άθλος να βρίσκεσαι και να ζης κοντά σε ένα Άγιο. Απαιτεί μεγάλη ταπείνωσι και θέλει άκρα προσοχή». Τον δικαιολογώ απολύτως και συμφωνώ μαζί του. Για ποιο λόγο; Ο Άγιος βρίσκεται σε θέσι υπέροχης έναντι του εισέτι αγωνιζομένου να εγγίση τα κράσπεδα του Θεού. Έχοντας ήδη αποκτήσει τον νουν Χριστού και αγόμενος υπό του Αγίου Πνεύματος, φαίνεται πολλές φορές ακατανόητος για το πως σκέπτεται και το πως ενεργεί. Φυσικά δεν είναι απαλλαγμένος από τα συγγνωστά πάθη, της ανάγκης του ύπνου, του φαγητού, των σωματικών ασθενειών. Ούτε πάλι στολίζεται με όλα μαζί τα χαρίσματα του Θεού, αφού κατά την χωρητικότητα της ιδιοπροσωπίας του δέχθηκε και το πλήρωμα των ειδικών χαρισμάτων, όπως αναλύει σε βάθος και με οξυδέρκεια ο όσιος Μάξιμος ο Ομολογητής. Όμως, και στο πεδίο των φυσικών και συγγνωστών παθών διαφέρει ο Άγιος από τον μή άγιο στην αντιμετώπισί τους, που είναι πάντα σύμφωνη με το θέλημα του Θεού και ενεργείται στο επίπεδο του Πνεύματος.

Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς: «Παράδεισος και Κόλαση»

Η αθανασία του ανθρώπου ξεκινά από την σύλληψή του μέσα στην κοιλία της μητέρας του. Και πότε αρχίζει ο παράδεισος και η κόλαση του
ανθρώπου; Από την ελεύθερη επιλογή για το θεϊκό αγαθό ή για το δαιμονικό κακό, για τον Θεό ή για τον διάβολο. Και ό παράδεισος μα και η
κόλαση του ανθρώπου αρχίζουν εδώ από την γη για να συνεχιστούν αιώνια στην άλλη ζωή. Τί είναι ο παράδεισος;

Γιατί και πώς πρέπει να διαβάζουμε την Αγία Γραφή (β)

Αγ. Ιουστίνου Πόποβιτς

Στη  μέλλουσα κρίση θα κριθούν εκείνοι που δεν υπάκουσαν στο λόγο του Θεού.

 Και θα είναι ανεκτότερη η γη των Σοδόμων και της Γομμόρας απ’ ό,τι η ημέρα της κρίσεως γι’ αυτούς (Ματθ. 10, 14 – 15). Πρόσεξε! Στην τελική κρίση θα σου ζητηθεί λόγος, για το τί έκανες με τους λόγους του Θεού, για το αν τους υπάκουσες και υιοθέτησες, αν χαιρόσουν ή ντρεπόσουν γι’ αυτούς. Αν ντρεπόσουν γι’ αυτούς, και ο Θεός θα ντραπεί για σένα «όταν έλθη εν τη δόξη του Πατρός αυτού μετά των αγγέλων των αγίων» (Μάρκ. 8, 38). Λίγες είναι οι λέξεις των ανθρώπων που δεν είναι έρημες και κενές, γι’ αυτό και είναι λίγες εκείνες για τις οποίες δεν θα κριθούμε (Ματθ. 12, 36). Για ν’ αποφύγει αυτό ο άνθρωπος πρέπει να μελετήσει και να μάθει τα λόγια του Θεού από την Αγία Γραφή, να τα οικειοποιηθεί.

Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς: «Άνθρωπος και αμαρτία»

Ποιος εισήγαγε τον θάνατο σε αυτό τον κόσμο; Ποιος άλλος από την αμαρτία; Στον άνθρωπο ανήκει δυστυχώς, αυτός ο γεμάτος ντροπή
ρόλος αυτής της ζωής, της εισαγωγής δηλαδή της αμαρτίας και του θανάτου και του διαβόλου σε αυτό τον κόσμο.

Γιατί και πως πρέπει να διαβάζουμε την Αγία Γραφή (α΄)

Αγ. Ιουστίνου Πόποβιτς

Η Αγία Γραφή είναι κατά κάποιο τρόπο η βιογραφία του Θεού στο κόσμο αυτό. Και μάλιστα από την Αγία Γραφή, η Καινή Διαθήκη είναι η βιογραφία του σαρκωθέντος Θεού σ’ αυτό το κόσμο. Μέσα σ’ αυτή περιγράφεται πώς ο Θεός, για να δείξει τον εαυτό Του στους ανθρώπους, έστειλε το Θεό Λόγο, ο οποίος σαρκώθηκε και έγινε άνθρωπος, και σαν άνθρωπος είπε στους ανθρώπους, όλα όσα ο Θεός έχει, όλα όσα ο Θεός επιθυμεί για τον κόσμο αυτό και για τους ανθρώπους που ζουν σ’ αυτόν. Αποκάλυψε ο Θεός Λόγος το σχέδιο του στο κόσμο.

Θαύματα του Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς (γ΄)

1980

Η Novka Matich από το χωριό Οsechine , είχε ένα γιό τον Zharko. Ο Zahrko είχε μπλέξει με τη χειρότερη παρέα και σύχναζε τον περισσότερο χρόνο του στα μπαρ. Η μητέρα του ισχυριζόταν ότι κάποιος τον καταράστηκε για να κάνει τέτοιες παρέες. Για τρία χρόνια δεν ερχόταν στο σπίτι και απειλούσε να σκοτώσει τους γονείς του. Πάντοτε φορούσε μαύρα και όταν τον ρωτούσαν έλεγε ότι ‘πενθεί για τους γονείς του’. Η μητέρα του άκουσε για τον π. Ιουστίνο και ήρθε να προσευχηθεί στον τάφο του κάποια Κυριακή.

Θαύματα Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς (μέρος 2ο)

1972
Ο Ζ από το Valjevo ήταν πολύ άρρωστος για έξι χρόνια. Είχε μάλιστα και έγγραφο που τον χαρακτήριζε ως τρελό. Όταν τον έφεραν στον π. Ιουστίνο και του διάβασε ευχές, έφυγε εντελώς καλά. Από τότε επισκέπτεται το μοναστήρι δύο , τρείς φορές το χρόνο και δουλεύει εθελοντικά.

Θαύματα Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς (μέρος 1ο)

1952

Το 1952, πραγματοποιήθηκε ένα μεγάλο θαύμα στο αρτοποιείο του μοναστηριού Chelije. Στο μοναστήρι διαβιούσαν σαράντα αδελφές και στην κουζίνα διακονούσε η αδελφή Νίνα. Ενώ ετοίμαζε το ψωμί για το δείπνο αντιλήφθηκε ότι είχε μείνει μόνο ένα φλιτζάνι αλεύρι. Ενώ παραπονιότανε στις άλλες αδελφές, ο π. Ιουστίνος( τώρα Άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας) της είπε: « Ας προσευχηθούμε στον Κύριο και θα μας προστατέψει». Νωρίς το άλλο πρωί, μόλις μπήκε η αδελφή στην κουζίνα βρήκε δύο μεγάλα δοχεία αλεύρι. Ο π. Ιουστίνος η μητέρα Σάρα και όλες οι αδελφές είδαν το θαύμα και ευχαρίστησαν τον Κύριο.