Κείμενο: Νίκη Κυριακοπούλου
Φωτογραφία: Flickr Aaron Escobar
Σήμερα δεν υπάρχει αμοιβαιότητα στο σχήμα δόσης-ανταπόδοσης μεταξύ του πλανήτη Γη και των κατοίκων του. Στο οξυγόνο που παίρνουμε ανταποδίδουμε στην ατμόσφαιρα διοξείδιο του άνθρακα, ραδιενέργεια κλπ. Προς ανταπόδοση του νερού που πίνουμε διώχνουμε στους υδάτινους πόρους γεωργικά, εργοστασιακά απόβλητα χημικά, ραδιενεργά ή πυρηνικά κλπ. Στη δίδυμη θεότητα παραγωγή και κατανάλωση, όλα εξυψόνονται Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Αρχ. Γεωργίου, Καθηγουμένου Ι. Μονης Οσίου Γρηγορίου.
Ποιες είναι οι εμπειρίες της χάριτος που μπορεί να λάβει ο χριστιανός, ώστε η πίστη και η χριστιανική ζωή να μη είναι γι’ αυτόν κάτι διανοητικό και εξωτερικό, αλλά αληθινή, πνευματική αίσθηση του Θεού, κοινωνία με τον Θεό, οικείωση του Θεού, στην οποία συμμετέχει ο όλος άνθρωπος;
Είναι πρώτα-πρώτα μία εσωτερική πληροφορία ότι διά της πίστεως στον Θεό βρίσκει το αληθινό νόημα της ζωής του. Αισθάνεται ότι η πίστη του προς τον Χριστό είναι πίστη που τον αναπαύει εσωτερικά, που δίνει νόημα στην ζωή του και τον καθοδηγεί , που είναι ένα δυνατό φως που τον φωτίζει. Όταν αισθανθεί έτσι την χριστιανική πίστη μέσα του , έχει αρχίσει να ζει την χάρη του Θεού. Ο Θεός δεν είναι κάτι εξωτερικό γι’ αυτόν.
Άλλη εμπειρία της χάριτος του Θεού λαμβάνει ο άνθρωπος, όταν ακούει στην καρδιά του την πρόσκληση του Θεού να μετανοήσει για τα σκοτεινά και αμαρτωλά του έργα, να επιστρέψει στην χριστιανική ζωή, να εξομολογηθεί, να μπει στον δρόμο του Θεού. Αυτή η φωνή του Θεού που ακούει μέσα του , είναι μία πρώτη εμπειρία της χάριτος του Θεού. Τόσα χρόνια που ζούσε μακριά από τον Θεό, τίποτε δεν καταλάβαινε.
Αρχίζει να μετανοεί· εξομολογείται για πρώτη φορά στην ζωή του στον Πνευματικό. Μετά την εξομολόγηση αισθάνεται βαθειά ειρήνη και χαρά, που ουδέποτε στην ζωή του είχε αισθανθεί. Και τότε λέει: ‘‘ Ανακουφίστηκα». Αυτή η ανακούφιση είναι επίσκεψη της θείας χάριτος σε μία ψυχή που μετανόησε, και ο Θεός θέλει να την παρηγορήσει. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΥ 
Ο ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥΧΟΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΣ
ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ Ο ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ (1912- 1990)
(73ο )
Κάποτε ο Γέροντας Εφραίμ είπε ότι ο Γέροντας Ιωσήφ δεν ανήκει στους σεσωσμένους, αλλά στους αγίους. Ο αδελφός του παπα Εφραίμ, ο Χαράλαμπος, είχε πάει στην Μονή Φιλοθέου και ζήτησε από τους μοναχούς να προσκυνήσει την κάρα του Γέροντος Ιωσήφ. Μόλις του άνοιξαν γέμισε ο τόπος ευωδία. Τόσο έντονη ήταν η ευωδία, που ομολόγησε ότι δεν είχε αισθανθεί ποτέ άλλοτε με κάποιο άλλο ιερό λείψανο». Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
ΟΣΙΟΥ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΜΠΡΙΑΝΤΣΑΝΙΝΩΦ
Οι άνθρωποι του κόσμου τούτου πιστεύουν πως ο περισπασμός είναι κάτι ασήμαντο, αθώο. Οι άγιοι πατέρες όμως τον περισπασμό τον λογαριάζουν ως ρίζα όλων σχεδόν των κακών. Εκείνος που επηρεάζεται και υποκύπτει εύκολα στον περισπασμό έχει κάποια πολύ επιπόλαιη και επιφανειακή γνώση για όλα τα θέματα, ακόμα και για τα πιο σπουδαία και σοβαρά. Εκείνος του οποίου ο νους περισπάται συχνά και περιφέρεται από δω και από κει είναι κατά κανόνα ασυνεπής. Τα συναισθήματα του δεν έχουν ούτε βάθος ούτε σταθερότητα. Πετάει σαν την πεταλούδα από λουλούδι σε λουλούδι και περνάει τον καιρό του από διασκέδαση σε διασκέδαση, η μια ματαιότητα διαδέχεται την άλλη.
Ο άνθρωπος που περισπάται συχνά δεν μπορεί να αγαπήσει το συνάνθρωπό του εύκολα. Τις δυστυχίες των άλλων τις αντιπαρέρχεται μ’ αδιαφορία και συνήθως φορτώνει τους άλλους με βάρη που δεν μπορούν να σηκώσουν. Οι θλίψεις τον επηρεάζουν πολύ, επειδή ακριβώς δεν τις περιμένει. Το μόνο που επιθυμεί κι επιδιώκει είναι οι χαρές. Αν η θλίψη είναι πολύ σοβαρή αλλά παροδική, τότε την ξεχνάει εύκολα, αμέσως μόλις παραδοθεί στο θόρυβο κάποιας διασκέδασης. Όταν η θλίψη αυτή όμως διαρκέσει πολύ, τότε τον καταρρακώνει, τον οδηγεί στην απόγνωση.
Ο περισπασμός τιμωρεί από μόνος του εκείνον που έχει παραδοθεί σ’ αυτόν. Όσο περνάει ο καιρός όλα τον ενοχλούν. Μοιάζει μ’ αυτόν που δεν απόκτησε ποτέ υγιή γνώση και γερά θεμέλια. Παραδίδεται σε μια ατέλειωτη και βασανιστική απελπισία. Ο περισπασμός γενικά είναι κακός. Ιδιαίτερα επιβλαβής όμως γίνεται στο έργο του Θεού και της σωτηρίας μας, που απαιτεί διαρκή εγρήγορση και προσοχή. «Γρηγορείτε και προσεύχεσθε, ίνα μη εισέλθητε εις πειρασμόν»(Ματθ. 26, 41) είπε ο Σωτήρας μας στους μαθητές του. «Λέγω πάσι: γρηγορείτε»(Μαρκ. 13,47). Ο Κύριος και Σωτήρας μας απευθύνεται με τα λόγια αυτά σ’ όλους τους χριστιανούς κι επομένως και σε μας, τους ανθρώπους του καιρού μας. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Ας έλθουμε τώρα στην Τεσσαρακοστή. Η θεία λειτουργία κατά την περίοδο αυτή ετελείτο μόνο κατά τα Σάββατα και τις Κυριακές. Παλαιό έθιμο επικυρωμένο από εκκλησιαστικούς κανόνες απαγόρευε την τέλεση της θείας λειτουργίας κατά τις ημέρες της εβδομάδας, γιατί αυτές ήταν ημέρες νηστείας και πένθους. Η τέλεση της θείας λειτουργίας ήταν κάτι ασυμβίβαστο προς τον χαρακτήρα των ημερών αυτών. Η λειτουργία είναι πασχάλιο μυστήριο, που έχει έντονο τον πανηγυρικό, τον χαρμόσυνο και επινίκιο χαρακτήρα. Αυτό όμως γεννούσε πρόβλημα. Οι χριστιανοί έπρεπε να κοινωνήσουν δύο φορές τουλάχιστον ακόμη την εβδομάδα, το λιγότερο δηλαδή κατά τις δύο ενδιάμεσες ημέρες, την Τετάρτη και την Παρασκευή, που αναφέρει και ο Μ. Βασίλειος. Η λύση ήδη υπήρχε: οι πιστοί θα κοινωνούσαν από προηγιασμένα άγια. Οι ημέρες αυτές ήσαν ημέρες νηστείας. Νηστεία την εποχή εκείνη σήμαινε πλήρη αποχή τροφής μέχρι τη δύση του ήλιου. Η κοινωνία λοιπόν θα έπρεπε να κατακλείσει τη νηστεία, να γίνει δηλαδή μετά την ακολουθία του εσπερινού. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Just a little longer and my journey will end. Keep me on the steep path to You just a little longer, O Conqueror of death; because the higher I climb towards You, the more people try to drag me down-into their abyss. The fuller their abyss becomes, the greater their hope is of defeating You. In truth, the fuller the abyss becomes, the further away from the abyss You are. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
ΣΥΝΑΞΑΡΙ
Απόψεις για τη Μονή Βατοπαιδίου (και όχι μόνο) 
