Do not judge

51_-_christ_with_the_samaritan_woman_b

Modern Coptic icon of Christ with the Samaritan woman.

My dear, let it be the code and rule of our lives the saying of the Lord: «Do not judge».

Apparently a light commandment. Light, because if we examine it with some attention, we shall see that it is easy to avoid judging, to protect our soul and mouth from it. Besides judging is not something priorly rooted from birth and kneaded with our soul. It is something external, especially when judging is not born out of animosity or hatred but from superficiality and negligence and from the usual tendency to always talk about the others.
In fact, judging is not only a light but also a heavy sin, unfortunately extensively spread. We meet it everywhere. It consists of a much polluted atmosphere which we continually breathe. It is a common phenomenon that one can say it has become the norm for man. «Nothing is more pleasant to man, than to judge the actions of others» says Gregory the Theologian. Exactly because of this extensive spread of judging, makes this sin hard to fight and makes the divine commandment «do not judge» heavy.
No one can dispute this sad condition but also no right thinking person can seriously claim that he is justified in judging, since others judge. Woe to us if we used as criterion and rule of our ethical life the disorderly life of others. Our conscience herself, no matter how much she has been overshadowed by the prevailing confused and disordered condition of our society, will protest and condemn the judging. She will scream that the rule of our life must be not the voice and habits of the world but her voice, which in the final analysis is the voice of God. That is why every person finds the commandment of God «do not judge», correct and just, even if he is swept away in «judging».

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Prayer X- St. Nikolai Velimirovic

good_shepherd

To a silent tongue and a contemplative mind You draw near, O All-Holy Spirit, bridegroom of my soul. You avoid a talkative tongue as a swan avoids a stormy lake. Like a swan you swim across the quiet of my heart and make it fruitful. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

The Holy Trinity-St. Sergius Lavra (3)

blag_don

In 1380, Prince Dimitry Donskoy of Moscow came to seek St. Sergius` blessing before leading his army for the Orthodox faith and for the liberation of his native land from the Mongol yoke, which greatly oppressed Russia since 1237. Having received the saint’s blessing to go against the godless enemies, the Grand Prince won a great victory over the army of the Tartar Khan Mamai on the Kulikovo Field on the 8th of September. It was the first major Russian victory against the Tartars. After that, Moscow Princes became the patrons of the Trinity monastery. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

The coming of the megacomputer

VatopaidiFriend: Sure a very big business with many advantages. But the untold story which is behind is that you’ll be locked in. You’ll be totally dependent on their infrastructure. So, if you’re a ‘bad boy’ you will be thrown out. This, of course, not speaking about the privacy concerns regarding your data.

thematrixwallpaper800

March 06, 2009
Here’s an incredible, and telling, data point. In a talk yesterday, reports the Financial Times’ Richard Waters, the head of Microsoft Research, Rick Rashid, said that about 20 percent of all the server computers being sold in the world «are now being bought by a small handful of internet companies,» including Microsoft, Google, Yahoo and Amazon. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

ΔΥΟ ΙΣΡΑΗΛΙΝΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΦΑΓΕΣ ΣΤΗ ΓΑΖΑ: «Επρεπε να σκοτώναμε τους πάντες»

Posted: 20 Mar 2009 05:25 AM PDT
12-13b-thumb-smallΑπό το στόμα των ίδιων των Ισραηλινών στρατιωτών που πολέμησαν στην πρόσφατη επιχείρηση της Γάζας ήρθε αυτή τη φορά το πλήγμα για το επίσημο Ισραήλ. Σε συνάντηση δεκάδων εξ αυτών, που έγινε μετά το πέρας της επιχείρησης, παραδέχονται ότι οι κανόνες εμπλοκής ήταν «χαλαροί», τόσο ώστε ναεπιτρέπουν τον φόνο αμάχων και την καταστροφή των περιουσιών Παλαιστινίων.
«Οι ζωές των Παλαιστινίων είναι πολύ, πολύ λιγότερο σημαντικές από τις ζωές των στρατιωτών μας». Είναι αυτολεξεί τα λόγια ενός Ισραηλινού διμοιρίτη. Κι ένας άλλος είπε: «Επρεπε να σκοτώναμε τους πάντες (στο κέντρο της Γάζας). Ολοι εκεί, είναι τρομοκράτες». Και οι δύο μίλησαν στη συνάντηση των αποφοίτων των μαθημάτων προπαρασκευής για την Ακαδημία, μαθημάτων που φέρουν το όνομα του Γιτζάκ Ράμπιν. Οι διμοιρίτες και άλλοι, πιλότοι μαχητικών και στρατιώτες πεζικού, διέψευσαν ουσιαστικά αυτό που εκ νέου υποστήριξε μετά το νέο πλήγμα ο υπουργός Αμυνας Εχούντ Μπάρακ, ότι οι ένοπλες δυνάμεις του Ισραήλ έχουν την υψηλότερη ηθική στον κόσμο. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

ΚΑΝΕΙΣ ΣΩΣΤΑ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ;

st1Πώς θα γίνει στα χέρια μας ο σταυρός φόβητρο των δαιμόνων; Αν το κάνουμε σωστά. Αν το κάνουμε όπως μας παραδίδει και μας διδάσκει ή άγια Εκκλησία μας – με πίστη, ευλάβεια, συναίσθηση, ιεροπρέπεια, ταπείνωση και διάκριση.

Πώς δηλαδή;

Αρχικά ενώνουμε τα τρία πρώτα δάκτυλα του δεξιού χεριού, ομολογώντας έτσι την πίστη μας σ’ ένα Θεό, πού είναι ταυτόχρονα και τρεις υποστάσεις, τρία πρόσωπα – ο Πατήρ, ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα -, ομοούσια, ενωμένα μεταξύ τους «αχωρίστως» και «αδιαιρέτως». Τα άλλα δύο δάκτυλα, πού ακουμπούν στην παλάμη, συμβολίζουν τις δύο φύσεις, δύο θελήσεις και δύο ενέργειες του Κυρίου μας, τη θεία και την ανθρώπινη. Μ’ αυτό τον τρόπο κάνουμε μια συμβολική ομολογία της ορθοδόξου πίστεως μας, που βάσεις και θεμέλιά της αποτελούν το τριαδολογικό και το χριστολογικό δόγμα.

Μετά φέρνουμε το χέρι στο μέτωπο, τη σωματική περιοχή της διανοητικής λειτουργίας, φανερώνοντας έτσι ότι αγαπούμε το Θεό μ’ όλη τη διάνοια μας και ότι αφιερώνουμε σ’ Αυτόν όλες τις σκέψεις μας.
Το χέρι έρχεται κατόπιν στην κοιλιά. Έτσι δηλώνουμε συμβολικά ότι προσφέρουμε στον Κύριο όλες τις επιθυμίες μας και όλα τα συναισθήματα μας. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Ιερομόναχος στον κόσμο; Μέρος 2ο

gerontas007

 

 

Αρχιμανδρίτου Νεκταρίου Μουλατσιώτη, Γέροντος Ιεράς ΜονήςΑγίου Αυγουστίνου Ιππώνος & Αγίου Σεραφείμ του ΣάρωφΤρίκορφο Φωκίδος

Συνέχεια από Μέρος 1ο

Ιερομόναχος ή Μοναχός γίνεται κάποιος, όχι για να διακονήσει τον κόσμο, αλλά για να κτίσει την οικοδομή της σωτηρίας του. Η διακονία μπορεί να έλθει αργότερα, αλλά δεν είναι αυτοσκοπός. Όταν εσύ γίνεσαι ιερομόναχος πιστεύοντας ότι μπορείς να διακονήσεις, ξεκινάς με το εγωιστικό σφάλμα της υπέρμετρης αυτοπεποίθησης. Όταν θα είσαι έτοιμος πνευματικά, κάτι που αναγνωρίζει και βεβαιώνει μόνο ο ηγούμενος της Μονής που εγκαταβιώνεις, τότε θα έχεις όλα τα εφόδια και την ευλογία να διακονήσεις. Αυτό είναι πιθανό να συμβεί στο μέλλον. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Ο Γέρων Σωφρόνιος για το κτίσιμο των Ναών

geron-sofroniosΟ σύγχρονος άγιος και ιδρυτής της Ιεράς Μονής Τιμίου Προδρόμου στο Έσσεξ Αγγλίας Αρχιμανδριτης Σωφρόνιος Σαχάρωφ, ρωσικής καταγωγής είπε σε ένα κληρικο πνευματικό του παιδί καθώς κοίταζαν ένα ναό που είχε αρχίσει να κτίζεται στους χώρους της Μονής.

«Είναι δύσκολο να κτίζεις ναό σήμερα. Θα ξεσηκωθούν όλα τα δαιμόνια» και συνέχισε με ένα ανέκδοτο που είχε ακούσει στη Ρωσία. «Κάποιος πήγε στην κόλαση αλλά όμως ήθελε να υπάρχει εκεί ναός για να προσεύχεται. Παρά την αμαρτωλότητά του αγαπούσε τον Θεό και ήθελε να προσεύχεται. Άρχισε να μετρά τον χώρο για να κάνει θεμέλια. Ένας διάβολος τον ρώτησε τι κάνει; Εκείνος απάντησε: «Θέλω να κτίσω ιερό ναό για να προσεύχομαι». Ανησύχησε ο διάβολος γιατί δεν ήταν δυνατόν να κτιστεί ναός στην κόλαση και προσπάθησε να τον εμποδίσει. Δεν το κατόρθωσε και φώναξε και άλλους δαίμονες. Ούτε αυτοί μπόρεσαν. Το ανέφεραν στον αρχηγό τους. Και τότε συγκεντρώθηκαν πολλοί δαίμονες και τον έβγαλαν έξω από την κόλαση για να μην κτίσει ναό». Και συνέχισε ο Γέροντας: «Έτσι και εμείς κτίζουμε ναούς για να μετατρέψουμε την κόλαση σε παράδεισο και εάν δεν το κατορθώσουμε αυτο τότε θα επιτύχουμε να μην μας δεχτεί ο διάβολος στην κόλαση».
Εκ της διγλώσσου εκδόσεως της Ιεράς Μητροπόλεως Νέας Ζηλανδίας: «Ημερολόγιον Εγκόλπιον 2009».

Εντυπώσεις από την επίσκεψή μου στη Μονή Βατοπαιδίου

Ι.Μ.Μ. Βατοπαιδίου 1988

Ι.Μ.Μ. Βατοπαιδίου 1988

Επισκέφθηκα στις 12 Μαρτίου 2009 την Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου και πράγματι παρά τις άδικες συκοφαντίες και επικρίσεις που δέχονται, το τεράστιο έργο της αναστήλωσης συνεχίζεται όπως επίσης και το πνευματικό έργο. Πιστεύω ότι και ο πιο δύσπιστος επικριτής δεν έχει παρά να επισκευθεί την Ιερά Μονή και να διαπιστώσει ο ίδιος το τεράστιο έργο που επιτελείται από το Γέροντα, τους Ιερομονάχους και τους μοναχούς.
Ο Θεός να σας στηρίζει.

Κωνσταντίνος Βιολέτης

Η ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

π. Αλέξανδρου Σμέμαν

159475255_4b1c38ec30Στα μέσα της Μ. Τεσσαρακοστής, στο τέλος της τρίτης εβδομάδας των νηστειών, ο Σταυρός μεταφέρεται στο κέντρο κάθε ναού. Οι πιστοί προσερχόμαστε για να τον προσκυνήσουμε, κι έτσι ξεκινάμε να προσεγγίσουμε το πιο σημαντικό και μυστικό θέμα της πίστης μας – το θέμα της σταύρωσης, του πάθους και του θανάτου.

Γιατί είναι θέμα μυστικό; Δεν βρίσκεται ο πόνος στο απόλυτο κέντρο της ζωής;Δεν έχουμε όλοι μας συχνά προσωπική αντίληψη περί αυτού; Ναι, αυτό είναι πράγματι αλήθεια. Όμως εδώ το ερώτημα δεν αφορά εμάς αλλά το Χριστό.

Δεν αποδεχόμαστε το Χριστό ως Θεό; Δεν είναι επίσης γεγονός ότι από το Θεό, από την πίστη, προσδοκούμε παρηγοριά ( αν όχι ολοκληρωτική εκμηδένιση των συμφορών μας); Δεν είναι αλήθεια ότι τόσο οι πιστοί όσο και οι επικριτές της πίστης συμφωνούν, κατά περίεργο τρόπο, ότι η θρησκεία σημαίνει πάνω απ’ όλα βοήθεια, παρηγοριά, βάλσαμο, καθώς λένε, στη ψυχή; Κι όμως, στο τέλος της τρίτης εβδομάδας της Μ. Τεσσαρακοστής, έχουμε μπροστά μας το Σταυρό. Και τη Μεγάλη Παρασκευή ο Σταυρός ξαναεμφανίζεται, κι ακούμε πάλι τα ίδια λόγια: ο Χριστός «ήρξατο λυπείσθαι και αδημονείν» (Ματθ. 26,37). Αντί να συνδράμει τους μουδιασμένους απ’ τη θλίψη και την απόγνωση μαθητές Του, ζητά Εκείνος βοήθεια απ’ αυτούς: «μείνατε ώδε και γρηγορείτε μετ’ εμού» (Ματθ. 26,38). Στη συνέχεια υφίσταται εκείνο το μοναχικό μαρτύριο: το φραγγέλωμα, τους χλευασμούς, τα ραπίσματα, τους εμπτυσμούς, τα καρφιά στα χέρια και τα πόδια και, το χερότερο απ’ όλα, την εγκατάλειψη. Όλοι Τον εγκαταλείπουν, όλοι το σκάνε. Είναι σαν να κρύφτηκε ολόκληρος ο ουρανός, αφού «περί την ενάτην ώραν ανεβόησεν ο Ιησούς φωνή μεγάλη λέγων·…Θεέ μου Θεέ μου, ινατί με εγκατέλιπες;» (Ματθ. 27,46). Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Έκθεση Βυζαντινών κειμηλίων του Αγίου Όρους

ΙΩΑΝΝΗΣ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΤΩ ΘΕΩ ΠΙΣΤΟΣ ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΚΡΑΤΩΡ ΡΩΜΑΙΩΝ Ο ΚΑΝΤΑΚΟΥΖΗΝΟΣ

"ΙΩΑΝΝΗΣ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΤΩ ΘΕΩ ΠΙΣΤΟΣ ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΚΡΑΤΩΡ ΡΩΜΑΙΩΝ Ο ΚΑΝΤΑΚΟΥΖΗΝΟΣ" (από χειρόγραφο της έκθεσης)

Είναι ειρωνικό, αλλά ο Βυζαντινός πολιτισμός, που πεισματικά προσπαθούν οι ανθέλληνες να αποποιηθούν κάθε σχέση των Ελλήνων με αυτόν, εξακολουθεί να συναρπάζει τον υπόλοιπο κόσμο. Η πιο μακρόχρονη Αυτοκρατορία του κόσμου, που ξεκίνησε στην Ελλάδα, αναπτύχθηκε στην Ελλάδα, έγινε μεγάλη από Χριστιανούς στην Ελλάδα, και αποτέλεσε την βάση για την συνέχεια του Ελληνικού κράτους, δεν είναι αποδεκτή από πολλούς «Έλληνες». Απόδειξη αυτού είναι και η πρόσφατη καμπάνια του ΣΚΑΪ όπου «Ο μεγαλύτερος Έλληνας» αναζητείται από την Αρχαία Ελλάδα και την σύγχρονη Ελλάδα, λες και την περίοδο του Βυζαντίου εξαφανίστηκαν ή δεν μεγαλουργούσαν οι Έλληνες.

Απόδειξη αυτού, είναι η αμφισβήτηση των Χρυσόβουλων των Βυζαντινών Αυτοκρατόρων.
Όπως λοιπόν οι «Έλληνες» εξόρισαν τον Θεμιστοκλή που έσωσε την Ελλάδα από τους Πέρσες, όπως φυλάκισαν τον Κολοκοτρώνη που πολέμησε για την Ελλάδα με τους Τούρκους, όπως ξέχασαν τον Βασίλειο Βουλγαροκτόνο που δεν επέτρεψε να έχουμε την ίδια γλώσσα με τους Σκοπιανούς, έτσι επιχειρούν να εξαφανίσουν το Άγιον Όρος, το θεματοφύλακα του Ελληνικού-Βυζαντινού πολιτισμού, που ο Θεός μας αξίωσε να έχουμε στην Ελλάδα και φυσικά, την Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου που στη υπερχιλιόχρονη πορεία της διαφύλαξε για εμάς και τα παιδιά μας τους θησαυρούς των προγόνων μας. Και ενώ οι Τούρκοι, καυχιόνται για τον Οθωμανικό πολιτισμό (!!!!!?????) Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »