Η Τουρκία δεν είναι Γίγαντας

Γράφει ο Μάριος Ευρυβιάδης

Ο Γερμανός Όττο Φον Μπίσμαρκ (1815-1898), ο ιστορικός ηγέτης που ενοποίησε την Γερμανία και την ανέδειξε ως μεγάη ευρωπαϊκή δύναμη τον 19ο αιώνα, έλεγε για την δυνάμει ανταγωνίστριά του την Τσαρική Ρωσία, ότι δεν είναι τόσο ισχυρή όσο φαίνεται αλλά ούτε τόσο αδύναμη όσο νομίζεται.

Η κρίση Φον Μπίσμαρκ αφορούσε στην τάση της Γερμανίας αλλά και άλλων ευρωπαϊκών δυνάμεων της εποχής να βλέπουν την τσαρική Ρωσία ως ένα γίγαντα που αργά ή γρήγορα θα κυριαρχούσε στην Ευρώπη, ή που θα επέβαλλε τη βούληση λόγω των δυνατοτήτων και του όγκου του.

Λίγα χρόνια αργότερα η Τσαρική Ρωσία θα γνωρίσει απανωτές ήττες, όχι από κάποια ευρωπαϊκή δύναμη αλλά από μια «τριτοκοσμική» χώρα την Ιαπωνία. Η αναφορά εδώ είναι για τον Ρωσο-ιαπωνικό πόλεμο στην Ασία του 1904-1905 που επέφερε ταπεινωτικά πλήγματα στην Μόσχα, απέδειξε τις δομικές και καθεστωτικές αδυναμίες του Τσαρικού αυταρχισμού και άρχισε την αντίστροφη μέτρηση για την κατάρρευση του Τσαρισμού που ολοκληρώθηκε με την Οκτωβριανή Επανάσταση του 1917.

ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΑ « ΚΟΛΛΗΣΑΝ ΣΤΟ ΚΑΤΩΦΛΙ ΤΗΣ Ε.Ε».

Το σημαντικότερο σημείο, πέραν της σταθερότητας που θα προκύψει, επισημαίνεται, είναι να βρεθεί μια λύση κάτω από την αιγίδα του ΟΗΕ και στα πλαίσια των αρχών της Ε.Ε.
Ειδικό σημείωμα για τη σημερινή κατάσταση της οικονομίας των κατεχόμενων, αλλά και τη μελλοντική της πορεία με τρία διαφορετικά σενάρια, ετοίμασαν οι εργοδοτικές οργανώσεις Τούρκων και Τουρκοκυπρίων. Όπως αναφέρεται στο σημείωμα, με τίτλο «North Cyprus: Stuck at the doorstep of the European Union», το οποίο κατέχει το InBusinessNews, η οικονομία των κατεχομένων θα τύχει ολοκληρωτικής αναδόμησης σε περίπτωση συνολικής λύσης του Κυπριακού προβλήματος, ενώ αντίθετα, θα περιέλθει σεπεραιτέρω απομόνωση, στην περίπτωση που συνεχιστεί η υφιστάμενη κατάσταση και δεν εξευρεθεί οποιαδήποτε λύση.

Ιωακείμ Βατοπεδινός ο άγιος

ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑΟ Ιθακίσιος Παπουλάκης

(Καλύβια Ιθάκης 1786 – 2/3/1868 Βαθύ Ιθάκης)

Η μνήμη του εορτάζεται στις 2 Μαρτίου

Α. Γέννηση – ανατροφήΟ σύγχρονος αυτός άγιος γεννήθηκε το 1786 στο μικρό χωριουδάκι Καλύβια του τότε δήμου Πολυκτορίων της νήσου Ιθάκης, απέναντι από το Σταυρό. Ο πατέρας του ονομαζόταν Άγγελος Πατρίκιος και ήταν ντόπιος, ενώ η μητέρα του, Αγνή, καταγόταν από την Πρέβεζα. Οι γονείς του ήταν πιστοί χριστιανοί (ορθόδοξοι). Πρόλαβαν και απέκτησαν τον μικρό Ιωάννη πριν ο πλοίαρχος πατέρας του ξαναπαντρευτεί επειδή σύντομα έχασε την σύζυγο του Αγνή.

Ο μικρός Ιωάννης όμως δέχτηκε, αντί για αγάπη, το μίσος και τις επιβουλές της μητρυιάς του. Το παιδί αυτό όμως είχε σπουδαία χαρίσματα και αγάπη στην εκκλησία, ήδη από την μικρή του ηλικία. Με πολλή αγάπη και δυνατή πίστη στο Χριστό, δεν έλειπε ποτέ από την εκκλησία, νήστευε, προσευχόταν συνεχώς και σκορπούσε αγάπη και καλοσύνη στους ανθρώπους. Με πολύ ζήλο μελετούσε θρησκευτικά βιβλία και κυρίως το ιερό Ευαγγέλιο.

Καταδικαστική απόφαση από το ΕΔΑΔ για την Τουρκία.

Απόφαση εναντίον της Τουρκίας εξέδωσε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, αφού έκρινε ότι η τουρκική αστυνομία κακοποιούσε δύο έφηβες, οι οποίες είχαν συλληφθεί επειδή ήταν ύποπτες ότι υποστήριζαν την αυτονομία των Κούρδων.
Οι Ευρωπαίοι δικαστές τόνισαν ακόμη ότι οι τουρκικές αρχές δεν διερεύνησαν κατάλληλα τους ισχυρισμούς των δύο εφήβων γιακακοποίηση.
Σύμφωνα με αναφορά του δικαστηρίου, η 16χρονη Ναζιμέ Σαλμανόγλου και η 19χρονη Φατμα Ντενίζ Πολάτας κακοποιήθηκαν φυσικώς και σεξουαλικώς από το 1999 όταν και συνελήφθησαν κατά την διάρκεια επιχείρησης των τουρκικών αρχών εναντίον του Κουρδικού Εργατικού Κόμματος (ΡΚΚ).
Η αναφορά του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που εδρεύει στο Στρασβούργο, τόνιζε ότι τουρκική αστυνομία διέπραξε παιδεραστία εις βάρος των δύο εφήβων, ενώ τις υπέβαλλαν σε τεστ παρθενίας, τα οποία παραβιάζουν τους κανόνες για την μη διάκριση.

Sound of Long-Lost Ancient Greek Instruments Recreated by Computer

The long-lost sounds of the epigonion, the salpinx and the kithara could be about to form the strangest musical group yet, thanks to the world’s largest physics project.
The epigonion, a harp-like musical instrument, was last played in Ancient Greece. But computer scientists have resurrected its sound as part of a project to conjure up an orchestra of long-lost instruments.
They don’t know exactly what it looked like but they have used historical sources to re-create what it would have sounded like.

 

ΛΟΓΟΣ ΠΕΡΙ ΠΙΣΤΕΩΣ (3)

Ηλία Μηνιάτη (1669-1714), Επισκόπου Κερνίκης και Καλαβρύτων. 

Ο λιθοβολισμός του αγίου Στεφάνου

Πηγαίνουμε να μεταστρέψουμε τον κόσμο σε άλλη πίστη και σε άλλη ζωή. Να κάνουμε τους ειδωλολάτρες χριστιανούς, τους ασεβείς αγίους».

– «Καλά είναι όλα αυτά. Μπαίνετε σ’ ενα μεγάλο και δύσκολο επιχείρημα. Όμως που είναι τα στρατεύματά σας»;

– «Εμείς είμαστε μόνον δώδεκα».

– «Που είναι τα όπλα σας»;

– « Εκείνος που μας έστειλε, μας παρήγγειλε να μη πάρουμε μαζί μας ούτε ενα ραβδί».

– « Εσείς, λοιπόν, έχετε κατά νου να τραβήξετε στη γνώμη σας τους ανθρώπους με το πλήθος των χρημάτων»;

– «Όχι είμαστε τόσο πτωχοί, όπου κι αυτά τα ολίγα υπάρχοντα που είχαμε, τ’ αφήσαμε όλα».

– «Μα, μήπως έχετε τουλάχιστον τη δύναμη του λόγου; Είσθε τόσον εύγλωττοι ρήτορες, ώστε να πείσετε τους ανθρώπους να δεχθούν διδασκαλίες τόσον παράδοξες και ενάντιες σε κάθε φυσικό λόγο»;

– «Μήτε αυτό· εμείς δεν ξέρουμε τι είναι η σοφία του κόσμου. Δεν ομιλούμε άλλη γλώσσα, παρά αυτή του γένους μας».

– «Και με τι νομίζετε ότι θα επιστρέψετε στην πίστη πού διδάσκετε ενα ολόκληρο κόσμο»;

– « Εμείς δεν πιστεύουμε σε καμμιά ανθρώπινη δύναμη, παρά μόνο στη δύναμη του Διδασκάλου που μας εξαπέστειλε. Έτσι ελπίζουμε να κατορθώσουμε τα πάντα. Πάντα δυνάμεθα εν τω ενδυναμούντι ημάς Χριστώ».

Τι ακούω, ακροατές μου, τι ακούω;

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΩΣΗΦ (4)-ΑΣΚΗΣΗ, Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΑΓΙΑΣΜΟΥ

ΜΟΡΦΕΣ ΤΗΣ «ΕΝ ΘΕΩ» ΑΣΚΗΣΕΩΣ

Διπλή είναι η υπόσταση της φύσης μας. Διπλός και ο αγώνας της άσκησης. Εγκράτεια σωματική και βιολογική. Εγκράτεια ηθική και πνευματική. Εγκράτεια βιολογική με εγκράτεια και αποχή όσων όρισε η Εκκλησία, αλλά εγκράτεια και στις υπόλοιπες αισθήσεις που προκαλούν. «Ο εμβλέψας προς το επιθυμήσαι» (πρβλ. Ματθ. ε’ 28) ήδη αμάρτησε. Όπως ο άνθρωπος ισορροπεί με την εγκράτεια, όταν παραφέρεται με την αίσθηση της γεύσης, έτσι πρέπει να πράττει και στις υπόλοιπες αισθήσεις για να μη επικρατήσει η ορμή του παραλόγου. Πόσα παραδείγματα ανθρώπων δέν συναντούμε στην ιστορία, που άφησαν αφύλακτη την όραση να ορμά και παρασύρθηκαν σε λάθη και πάθη ασύγγνωστα που μέχρι και πολέμους πολυάριθμους και κοινωνικές αναστατώσεις προκάλεσαν! Αναφερθήκαμε στην άσκηση από την πλευρά της εμπάθειας του ανθρώπου. Εκεί όπου το σύστημα του παλαιού ανθρώπου ερεθίζει τους δικούς του και όσοι θέλουν με την ανάλογη αντίσταση απαλλάσσονται από αυτό.

Η θετική όμως αξία της άσκησης βρίσκεται στην αναμόρφωση του χαρακτήρα, στην απόκτηση των αρετών, στην κάθαρση της καρδιάς, στην ολοκλήρωση της ανθρώπινης προσωπικότητας, οπότε στο «κατ΄ είκόνα» προστίθεται το « καθ’ ομοίωσιν» και ολοκληρώνεται ο σκοπός του ανθρώπινου προορισμού.

Οι πραγματικοί εραστές αυτής της τελειότητας δεν θα χρειαστούν αναζητήσεις και παραδείγματα αν ατενίσουν τη ζωή και το παράδειγμα του λυτρωτή και σωτήρα μας Ιησού Χριστού. Πέρα από την ακριβέστατη διαγωγή του πανάρετου βίου του θα κερδίσουν την ευλογία του για την ευγενική προτίμηση της μίμησης. Και αυτό μας επισημαίνει ο Παύλος ότι το κέρδισε. «Μιμηταί μου γίνεσθε καθώς καγώ Χριστού» (Α’ Κορ. ια’ 1). Και πόσοι μετά τον Παύλο αντέγραψαν υπέρ εκ περισσού τον Κυριό μας!

Θαυματουργές εικόνες Αγίου Όρους.(3)

Παραμυθία - ΙΜΜ Βατοπαιδίου

Για την εικόνα αυτή διηγείται η παράδοση ότι η αρχική έκφραση των προσώπων και η στάση του σώματος του Κυρίου και της Θεομήτορος άλλαξαν, όταν συνέβη το εξής φρικτό θαύμα: Όταν κάποτε αποβιβάστηκαν κρυφά πειρατές στην παραλία της μονής και περίμεναν κρυμμένοι το πρωινό άνοιγμα της πύλης, για να επιτεθούν, ο ηγούμενος που μετά το τέλος του όρθρου έμεινε μόνος, για να συνεχίσει την προσευχή του, άκουσε τα εξής λόγια της Παναγίας: «Μην ανοίξετε σήμερα τις πύλες της μονής, αλλά ανεβείτε στα τείχη και διώξτε τους πειρατές». Στρέφοντας το βλέμμα του εκεί είδε το Θείο βρέφος να απλώνει το χέρι του και να σκεπάζει τα χείλη της μητέρας του λέγοντας: «Μη μητέρα μου, άφησε τους να τιμωρηθούν όπως τους αξίζει». Αλλά η Παναγία πιάνοντας με το χέρι της το χέρι του Υιού της και στρέφοντας λίγο το κεφάλι, για να ελευθερώσει τα χείλη της επανέλαβε τα ίδια λόγια. Αυτός ο τελευταίος σχηματισμός των προσώπων παρέμεινε μόνιμα στην εικόνα, ενώ οι μοναχοί, αφού σώθηκαν θαυματουργικά απ΄ τους πειρατές, ευχαρίστησαν την Παναγία και ονόμασαν την εικόνα της αυτή «Παραμυθία», που σημαίνει καταπράϋνση ή μετριασμός, ή έννοιες που εξίσου αποδίδουν το περιστατικό του θαύματος. Η εικόνα είναι τοιχογραφία και βρίσκεται στο δεξιό χορό του ομωνύμου παρεκκλησίου της μόνης.