Ich glaube…,

Ich glaube an den einen Gott, den Vater, den Allherrscher, Schöpfer des Himmels und der Erde, aller Sichtbaren und Unsichtbaren.
Und an den einen Herrn, Jesus Cristus, den Sohn Gottes, den Einziggeborenen, den aus dem Vater Gezeugten vor allen Äonen.
Licht vom Lichte, wahrer Gott vom wahren Gott, gezeugt nicht geschaffen, eines Wesens mit dem Vater, durch den alles erschaffen ist.
Der für uns Menschen und um unseres Heiles willen von den Himmeln herniedergestiegen ist und Fleisch angenommen hat aus aus der Heiligen Geiste und Maria der Jungfrau und Mensch geworden ist.
Der sogar für uns gekreuzigt worden ist unter Pontius Pilatus, gelitten hat und begraben worden ist und auferstanden ist am dritten Tage gemäss den Schriften.
Und aufgefahren ist in die Himmel und sitzet zur Rechten des Vaters.
Und wiederkommen wird in Herrlichkeit, zu richten die Lebendigen und die Toten; dessen Reiches kein Einde sein wird.

The Holy Trinity-St. Sergius Lavra

St. Sergius, the founder of the Holy Trinity Lavra, was born of wealthy Rostov boyars on May 3, 1314. On the fortieth day the local priest baptized the child, naming him Bartholomew. From his childhood he grew accustomed to solitude and sought his salvation through prayer, fasting and work. In 1337, at the age of 23, after his parents’ death, he decided to leave for the desert together with his elder brother Stephen. The brothers chose to found their hermitage in a clearing surrounded by thick forest on a low hill, later called Makovets (a term often used to indicate the top of a hill). They built for themselves a cell and a small church, which they dedicated to the Lifegiving Trinity. That was the birth of the monastery, which later served as a source of pride and inspiration to the people of Russia.The life of a hermit was very difficult and required a good deal of perseverance and will. Stephen could not take the rigours of winter and the scarcity of food. He preferred life in an urban monastery and left Bartholomew for Moscow.

For about two years Bartholomew remained alone in the desert, and in silence and prayer he prepared himself for his monastic vows. After taking them with the name of Sergius, he lived even more austere ascetic life in solitude, reading the Bible, working in his garden and unceasingly praying.

Despite the distance of his hermitage, word concerning the exemplary ascetic life of St. Sergius soon spread everywhere and pious monks began coming to him in search of guidance. Later farmers and city dwellers used to come from all over for St. Sergius` blessing and advice and the n settled in the area of the monastery. The Mongol yoke, which weighed heavily on the country, caused its ruin and forced people to leave the most exposed regions and seek refuge in the wilderness.

ΛΟΓΟΣ ΠΕΡΙ ΠΙΣΤΕΩΣ (4)

Ηλία Μηνιάτη (1669-1714), Επισκόπου Κερνίκης και Καλαβρύτων.

Μα τέτοια αλλοίωση, τέτοια μεταβολή, τίνος είναι κατόρθωμα; Χωρίς καμμία αμφιβολία, «αύτη η αλλοίωσις της δεξιάς του Υψίστου».

Τούτο το μεγάλο εργο πώς έγινε; Βεβαιότατα «δεξιά Κυρίου εποίησε δύναμιν».

Ναι, η δεξιά του Κυρίου ήταν εκείνη που αύξησε την Ορθοδοξία «ουκ έν πειθοίς ανθρωπίνης σοφίας λόγοις, άλλ’ εν αποδείξει πνεύματος και δυνάμεως».

Η δεξιά του Κυρίου ήταν αυτή που έκανε ώστε η μία γλώσσα των Αποστόλων να ακούεται από διαφορετικά έθνη. Αυτή ήταν όπου με τα χέρια των Αποστόλων έπεφταν οι ναοι των ειδώλων, συντρίβονταν τα είδωλα, πίστευαν οι είδωλολάτρες.

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΩΣΗΦ (5)-ΑΣΚΗΣΗ, Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΑΓΙΑΣΜΟΥ

Μετάνοια

Δυο θρασείς και αυθάδεις επαναστάσεις έκανε ο άνθρωπος στην άφρονα ιστορία του. Την πρώτη κατά του δημιουργού Θεού και τη δεύτερη κατά του εαυτού του και της φύσης του.

Δεν υπάρχει άλλος τρόπος σωτηρίας παρά μόνο η ειλικρινής μετάνοια και στις δύο αυτές επαναστάσεις για να ανακτήσει αυτά που έχασε. Τόσο η επιστροφή στο Θεό και η εξάρτηση απ’ αυτόν, όσο και η πειθαρχία στους φυσικούς νόμους και κανόνες, χρειάζονται άσκηση με αυστηρότητα και με ακρίβεια. Η απελευθέρωσή μας από την υποταγή στη βία του παραλόγου, την οποία η διεστραμμένη αγωγή μας επέβαλε ως δεύτερη φύση, χωρίς πάλη και αγώνα δεν κατορθώνεται. Αυτός είναι ο λόγος, που η πατερική γραμμή και γενικά ο αυστηρός ασκητισμός είναι απαραίτητα.

Μια μορφή της επαναστατημένης φύσης του ανθρώπου περιγράφεται από τον προφήτη Δαυΐδ. «Ανθρωπος εν τιμή ων ου συνήκε, παρασυνεβλήθη τοις κτήνεσι τοις ανοήτοις και ωμοιώθη αυτοίς» (Ψαλμ. μη’ 21). Το πλήρωμα της διαστροφής σ’ όλη την έκτασή του! Και αν ο άνθρωπος δεν αμυνθεί με όλες του τις δυνάμεις εναντίον της παράλογης συνήθειας πεθαίνει το διπλό θάνατο. Η αυστηρότητα της ασκητικής πορείας των Πατέρων εκφράζει την επιτυχία και επανόρθωση από τον όλεθρο που προκάλεσε στη φύση μας η εκούσια άρνηση του θείου θελήματος.

Πέραν όμως των φυσικών νόμων του καθήκοντος γεννάται και άλλη υποχρέωση στη λογική μας φύση. Η απομίμηση και αντιγραφή του πρότυπου βίου του Κυρίου μας. Όλες οι πτυχές του πανάρετου βίου του Κυρίου μας για μας τελέστηκαν, για να μάθουμε πρακτικά τον τρόπο του καθήκοντος μας αφού πάθαμε ολοκληρωτική διαστροφή μετά την πτώση. Και ο νόμος της υγείας επιβάλλει την επιστροφή και ο φόρος της αγάπης περισσότερο μας προκαλεί.

Θαυματουργές εικόνες Αγίου Όρους.(4)

Οικονόμισσα Μεγίστη Λαύρα

Η εικόνα αυτή ζωγραφίστηκε σε ανάμνηση των λόγων της Θεοτόκου προς τον ιδρυτή της Λαύρας άγιο Αθανάσιο τον Αθωνίτη, ότι αυτή θα είναι εκείνη που θα μεριμνά στο εξής για την υλική συντήρηση της μονής και να μην ονομάζεται άλλος «οικονόμος» στη Λαύρα, γιατί αυτή θα είναι η «Οικονόμισσα» σ’ αυτήν. Πράγματι μέχρι σήμερα ο μοναχός που είναι επιφορτισμένος με το ανάλογο διακόνημα στην Λαύρα δεν ονομάζεται «οικονόμος», αλλά «παραοικονόμος», δηλαδή βοηθός οικονόμου. Η εικόνα, που παριστάνει συνολικά 14 πρόσωπα που έχουν σχέση με τη μονή και την ίδρυσή της, βρίσκεται στην Λιτή αριστερά της κεντρικής εισόδου προς το καθολικό μέσα σε ξύλινο προσκυνητάρι.

Η ουσία της αμερικανικής πολιτικής

Γράφει ο Μιχάλης Ιγνατίου
mignatiou@aol.com
Και μερικές φορές είναι δύσκολο κανείς να «ακολουθήσει» όλα αυτά που συμβαίνουν, πόσο μάλλον να προλάβει να τα αναλύσει.
Η επίσκεψη της κ. Χίλαρι Κλίντον στην Αγκυρα και το ταξίδι του προέδρου Μπάρακ Ομπάμα, που θα πραγματοποιηθεί από τις 5 μέχρι τις 7 Απριλίου, προκάλεσαν δικαιολογημένη θλίψη στην ελληνική και την τουρκική κοινή γνώμη και προβλημάτισαν τους πολιτικούς στις δύο χώρες.