Μια θερμότατη έκκληση απηύθυνε η Εκκλησία της Κύπρου δια του εκπροσώπου της στις Βρυξέλλες, Επισκόπου Νεαπόλεως, Πορφυρίου, προς το βρετανικό κοινοβουλευτικό κόσμο, τους Βρετανούς βουλευτές και προς όλους που είναι σε θέση να βοηθήσουν, να προσφέρουν την υποστήριξή τους σε οποιαδήποτε πρωτοβουλία για τη διάσωση της πολιτιστικής κληρονομιάς της Κύπρου. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Ο Άγιος και Δίκαιος Ιωάννης της Κρονστάνδης ανακαλεί αυτό το όραμα που είχε τον Ιανουάριο του 1901:
Μετά τις βραδινές προσευχές, ξάπλωσα λίγο να ξεκουραστώ στο αμυδρά φωτισμένο κελί μου, καθώς ήμουν κουρασμένος. Μπροστά από την εικόνα της Μητέρας του Θεού βρισκόταν κρεμασμένη η λαμπάδα μου. Δεν είχε περάσει πάνω από μισή ώρα, όταν άκουσα ένα θρόισμα. Κάποιος ακούμπησε τον αριστερό μου ώμο και με τρυφερή φωνή μου είπε: «Σήκω, δούλε του Θεού Ιωάννη, και ακολούθησε το θέλημα του Θεού!»
Σηκώθηκα και είδα κοντά στο παράθυρο έναν ένδοξο στάρετς (γέροντα) με ψαρά μαλλιά, φορώντας ένα μαύρο μανδύα, και κρατώντας μια ράβδο στο χέρι του. Με κοιτούσε τρυφερά και κρατιόμουν με δυσκολία να μην πέσω εξαιτίας του μεγάλου φόβου μου. Τα χέρια και τα πόδια μου έτρεμαν, ήθελα να μιλήσω, αλλά η γλώσσα μου δεν με υπάκουε. Ο γέροντας έκανε το σημείο του σταυρού σε μένα και σύντομα γέμισα με γαλήνη και χαρά. Έπειτα, έκανα το σταυρό μου ο ίδιος. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Στο πρῶτο τμῆμα τῆς πραγματείας του «Περί κενοδοξίας και ανατροφής των τέκνων», ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, δείχνει ὅτι ἡ ἀγωγὴ τῶν νέων ἐπηρεάζεται ἀποφασιστικὰ ἀπὸ τὴν ἐπικρατοῦσα πράξη ζωῆς, ἀπὸ τὸν τρόπο ζωῆς καὶ σκέψεως τῶν μελῶν τῆς ὁμάδος, μέσα στήν ὁποίαν ἀναπτύσσεται ὁ νέος. Στό κλῖμα τῆς ζωῆς αὐτῆς τῆς ὁμάδος ἀναπνέει καὶ ἀναπτύσσεται ὁ νέος, καὶ ἀναποτρέπτως ἡ ἠθικὴ του ποιότητα, ἡ πνευματικὴ του ὀντότητα, προσδιορίζονται ἀπ’ αὐτὸ τὸ κλῖμα. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Tα βασικά της χαρακτηριστικά είναι τα εξής: Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Μη βιαστείτε, παρακαλώ, να κατακρίνετε αυτό το στιγμιότυπό μας για παράβαση ευπρεπείας. Μην πείτε ότι ο συντάκτης του ξέθαψε κάποια άτυχη περιθωριακή περίπτωση και την προβάλλει.
Το περιστατικό μας μπορεί να είναι μοναδικό. Δεν συνέβη όμως σε κάποια εποχή εκκλησιαστικής αναταραχής, ούτε είναι προϊόν σιμωνίας. Είναι ένα περιστατικό απόλυτα νόμιμο, και μάλιστα με τη σφραγίδα δύο μεγάλων εκκλησιαστικών προσωπικοτήτων, που και τους δύο τους τιμά η Εκκλησία μας ως αγίους. Ο ένας το τέλεσε κι ο άλλος το τίμησε. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Ποια επαγγελματικά κτήρια εξετάζεται να εξαιρεθούν από την καταβολή του τέλους στα ακίνητα μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ.
Αλλαγές της τελευταίας στιγμής φέρεται να εξετάζει το υπουργείο Οικονομικών στο νέο χαράτσι στα ακίνητα. Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες, από την καταβολή του τέλους θα εξαιρεθούν τα ξενοδοχεία, οι βιοτεχνίες και οι βιομηχανίες. Σήμερα πάντως αναμενένεται να κατατεθεί η σχετική τροπολογία, όπου και θα οριστικοποιούνται οι αλλαγές στο τέλος των ακινήτων. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Γεννήθηκε το 1899 στο Γυαλί Τσιφλίκι της Μ. Ασίας. Μετά τον ξεριζωμό των Ελλήνων από την Μικρασία, ήρθε ως πρόσφυγας στο χωριό Βατοπέδι Χαλκιδικής. Όταν ήρθε σε ηλικία γάμου νυμφεύθηκε και από τον γάμο του απέκτησε μία κόρη και εγγόνια. Η σύζυγός του είχε δύσκολο χαρακτήρα καθώς και ο γαμπρός του. Τους αντιμετώπιζε όμως με ηρεμία.
Ήταν γενικά ήρεμος άνθρωπος. Ζούσε σαν ασκητής, νήστευε πολύ, μελετούσε βιβλία εκκλησιαστικά και ασκητικά, που έφερε από την «πατρίδα», και συμβούλευε τα εγγόνια του δίνοντάς τους εφόδια για την ζωή. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου 2011
11:50 π.μ. Αναχώρηση από το Αεροδρόμιο «Μακεδονία» Θεσσαλονίκης.
01:45 μ.μ. Αφιξη στο νέο Αεροδρόμιο Λάρνακας.
Πανηγυρικός Εσπερινός επί τη μνήμη του Αγίου
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Ένας φίλος, πολύτεκνος με 5 παιδάκια, με επισκέφθηκε προ ολίγων ημερών και στην κουβέντα που είχαμε μου εξέφρασε το παράπονό του αλλά και την αγανάκτιση του για τα μέτρα της κυβέρνησης κατά των πολύτεκνων οικογενειών. Ο ίδιος δε, απολύθηκε από την εργασία του σε πρόσφατες περικοπές προσωπικού, χωρίς να ληφθεί υπόψη από την ιδιωτική και μάλιστα κερδοφόρα εταιρία όπου δούλευε η οικογενειακή του κατάσταση. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Λέω πως ξέρω τι είναι η Εκκλησία. Όσο φυσικά δεν συνειδητοποιώ το ζήτημα αυτό. Μόλις όμως καθίσω να το σκεφτώ στα σοβαρά, βλέπω πως δυσκολεύομαι να πω τι είναι η Εκκλησία. Μα πριν από λίγο ακριβώς έλεγα πως ήξερα! Τι να συμβαίνει άραγε;Γιατί τώρα δεν μπορώ να προβώ σε κάποια διατύπωση; Γιατί απλούστατα υπάρχουν κάποια αίτια που δεν με αφήνουν να έχω καθαρή εικόνα μέσα μου του τι είναι η Εκκλησία. Και ό,τι δεν είναι αποσαφηνισμένο μέσα μου, δε βρίσκω λέξεις να το διατυπώσω και να το εκφράσω με τρόπο σαφή και πειστικό. Είναι επόμενο αυτό.
Και ποια μπορεί να είναι τα αίτια αυτά, που αν τα προσέξω, ασφαλώς μπορώ να τα εξουδετερώσω, να τα βγάλω από τη μέση, γιατί από μένα εξαρτάται αυτό; Ας επιχειρήσω να κάνω μια πρόχειρη έρευνα. Τι βρίσκω; Πολλά πράγματα. Να, κάτι που καταρχήν ανακαλύπτω. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Όταν ο άγιος Μεθόδιος με τον αδελφό του άγιο Κύριλλο ξεκίνησαν από το Βυζάντιο νά μεταφέρουν το χριστιανισμό στους Σλάβους, ανάμεσα στους πρώτους πού δέκτηκαν το μήνυμα του Ευαγγελίου ήταν η πριγκίπισσα Λουντμίλλα (=Αγάπη) και ο σύζυγός της πρίγκιπας των Τσέχων Μποριβόης. Κατηχήθηκαν και δέκτηκαν την ορθόδοξη πίστη από τον ίδιο τον άγιο Μεθόδιο, το φωτιστή των Σλάβων. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Working is hard. But the fruits of work are sweet…See photo...
Η δουλειά είναι σκληρή. Αλλά οι καρποί της εργασίας είναι γλυκοί… Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Στο Dolisie του Congo o πόλεμος του ’97 έχει αφήσει παντού τα ίχνη του. Αναπηρίες στους ανθρώπους (πολλοί κυκλοφορούν με καρότσια ή πατερίτσες), αναπηρίες και στα σπίτια που τα μισά περίπου είναι χωρίς στέγη Ένας πόλεμος μεταξύ πρώην προέδρων, για την εξουσία και την νομή του φυσικού πλούτου της χώρας, πού την μοιράζονται με τους πρώην αποικιοκράτες (ο χαμένος πρόεδρος είναι από το Dolisie).
Την ειρηνική πόλη του Dolisie περιβάλλουν δασωμένα υψίπεδα με τεράστια δένδρα που το ξύλο τους ταξιδεύει σ΄όλο τον κόσμο για να γίνουν τα όμορφα πατώματα και κουφώματα πού βλέπουμε γύρω μας, ακόμη και στα ελληνικά σπίτια.
Η αγία Ειρήνη ευλογεί τους πιστούς της ενορίας της και το μικρό ποίμνιο που συνάντησα πέρυσι, όταν πρωτοήλθα στην πόλη, συνεχώς αυξάνει. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Στην Αγία γραφή γίνεται συχνά λόγος για τους Αγγέλους. Αναφέρονται μάλιστα και τα ονόματα των Μιχαήλ, Γαβριήλ και Ραφαήλ.
Ο Ταξιάρχης των ουρανίων δυνάμεων Μιχαήλ παρουσιάζεται ως ευεργέτης και φιλόστοργος προστάτης των τέκνων του Θεού, σε πολλά σημεία της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης.
Αυτός πρωτοφανερώθηκε στον πατριάρχη Αβραάμ. Ύστερα στον Λωτ, όταν τον γλίτωσε αυτόν και τις θυγατέρες του, απ’ την θεόσταλτη φωτιά και την καταστροφή των Σοδόμων. Φάνηκε ύστερα στον πατριάρχη Ιακώβ, όταν τον γλίτωσε απ’ τον Ησαύ. Αυτός ήταν που προπορεύονταν όταν οι γιοι του Ισραήλ ελευθερώθηκαν απ’ την σκλαβιά των Αιγυπτίων. Αυτός και στον μάντη Βαλαάμ, όταν εκείνος πήγαινε να καταρασθεί τον ισραηλιτικό λαό. Αυτός θαυματούργησε στις Χώνες, κοντά στην εκκλησία και στο αγίασμα του, μ’ εκείνο το χώνεμα τόσων νερών των δύο ποταμών, που έκανε τους ειδωλολάτρες να φρενιάσουν.
Και μέχρι σήμερα φαίνεται εκεί ο τόπος, όπου πέφτει το νερό, περνά κάτω απ’ την εκκλησία και βγαίνει λίγο πιο κάτω.
Ο συναξαριστής αναφέρει στο υπόμνημα της γιορτής, πως με την ταπείνωση του ο Αρχάγγελος Μιχαήλ, συγκράτησε τα ουράνια τάγματα, μετά την πτώση των υπερηφάνων δαιμόνων και πως έψαλε μαζί με όλους τους Αγγέλους το «Άγιος, Άγιος, Άγιος Κύριος Σαβαώθ, πλήρης ο ουρανός και η γη της δόξης σου…». Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Η Αγία Ευφημία καταγόταν από την Χαλκηδόνα της Μικράς Ασίας και έζησε κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Διοκλητιανού. Ήταν κόρη του πλούσιου Συγκλητικού Φιλόφρονα και της ευσεβούς Θεοδοσιανής. Η Αγία παιδαγωγήθηκε «εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου», γι’ αυτό και αγάπησε από μικρή τις διδαχές και την μετά ζήλου ομολογία του Χριστού.
O ανθύπατος της περιοχής Πρίσκος, έχοντας στην αυλή του τον Απελιανό, φιλόσοφο και ιερέα του θεού Άρη, οργάνωσε με απόφαση και εντολή του Διοκλητιανού, διωγμό κατά των Χριστιανών στην Χαλκηδόνα. Κατά την εορτή του θεού Άρη, ζήτησε από όλους τους κατοίκους να προσέλθουν στην εορτή και να θυσιάσουν στον βωμό. Όσοι δεν θα πήγαιναν θα τιμωρούνταν με φοβερά βασανιστήρια. Οι χριστιανοί σε ομάδες κρύβονταν, άλλοι σε σπίτια και άλλοι σε ερημικές περιοχές. Η Αγία Ευφημία ηγούνταν μιας τέτοιας ομάδας, στηρίζοντας τους πιστούς με τους φλογερούς λόγους της. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα φτωχό αντρόγυνο. Δουλεύοντας από εκεί, δουλεύοντας από εδώ, τα βόλευαν με το ψωμί, με τις ελιές και με τις προσευχές. Εκάμαν κι ένα κορίτσι που το ονόμασαν Καλομοίρα ίσως κι αλλάξει και η μοίρα τους. Μα όσο Καλομοίρα την εφώναζαν, κακομοίρα εγινόταν. Χαΐρι δεν έβλεπε και προκοπή δεν θωρούσε. Χρυσό έπιανε στα χέρια της, χώμα γινόταν.Τεμπέλα ήταν κι ακουμαντάρισσα. Ολοένα με τα λουλούδια μιλούσε και με τα πουλιά ετραγουδούσε. Άλλο τίποτα, μήτε δουλειά, μήτε μιλιά.
Μια μέρα ένα πουλάκι την επερίπαιζε με αυτό το τραγούδι: Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Προφανώς προέκυψε στην Παράδοσή μας από καθαρά ευλαβικά κίνητρα.
Ας πάρουμε ένα απλό παράδειγμα. Αν το 1870, κάποιος έκανε τάμα να πάει να προσκυνήσει στην χάρη ενός Αγίου, σε πολύ μακρινό προσκύνημα, ήταν πραγματικά πολύ δύσκολο -και οικονομικά και πρακτικά- να το εκπληρώσει. (τώρα με τα μέσα συγκοινωνίας που υπάρχουν, μας φαίνεται απλό, αλλά τότε ήταν δύσκολο πράγμα η μετακίνηση.
Πχ άντε να πήγαινε κανείς από ένα πολύ μακρινό μέρος, στα Ιεροσόλυμα…) Οπότε, για να υπάρχει άφθονος χρόνος για την δυνατότητα εκπλήρωσης ενός τέτοιου τάματος και για να μην απελπίζεται ο κόσμος, που στην ανάγκη του απάνω έταζε δύσκολα πράγματα, υπήρξε αυτή η προφορική (ανθρώπινη) παράδοση, που όμως δεν έβλαπτε πουθενά. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
O Lord, Save Thy people and bless Thine inheritance. Grant victories to the Orthodox Christians over their adversaries and by virtue of Thy Cross, preserve Thy habitation!
Mε κάθε λαμπρότητα εορτάζει η Αργολίδα την Μεγαλομάρτυρα Αγία Ευφημία στο ομώνυμο εκκλησάκι στην περιοχή Νέας Τίρυνθας Αργολίδας.Πρόκειται για ένα πανέμορφο εκκλησάκι που την φροντίδα του έχουν οι φύλακες των αγροτικών και δικαστικών φυλακών της Τίρυνθας και βρίσκεται μόλις δύο χιλιόμετρα από το Ναύπλιο.Κάθε χρόνο την παραμονή της εορτής τελείται πανηγυρικός εσπερινός και κατόπιν γίνεται η λιτάνευση της ιερής εικόνας της Αγίας Ευφημίας πέριξ του Ιερού ναού παρουσία πλήθος κόσμου μιας και είναι ο μοναδικός ναός στην Αργολίδα που είναι αφιερωμένος στην Αγία Ευφημία.Φέτος τον πανηγυρικό εσπερινό τέλεσε ο Ιεροκύρηκας της μητροπόλεως Αργολίδας ο αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Παπουλέσης παρουσία κι άλλων ιερέων από την Αργολίδα.Η Μεγαλομάρτυς Ευφημία Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Οι ευλαβικές λαϊκές συνήθειες που μέσα από την παράδοση έχουν περάσει στην καθημερινότητα της ζωής του Χριστιανού, παρατηρούμε ότι στις ημέρες μας παραθεωρούνται, για να μην πω περιφρονούνται και απορρίπτονται, σαν κάτι μη αναγκαίο.
Παρατηρούμε σε πολλά σπίτια τα οποία επισκεπτόμαστε ότι το καντηλάκι δεν υπάρχει, το θυμίαμα είναι άγνωστο και ανύπαρκτο, οι ιερές εικόνες χρησιμοποιούνται σαν διακόσμηση για να στολίσουμε το σπίτι, το «σημείο του σταυρού» κατά την ώρα του φαγητού, από όπου δεν απουσιάζει, γίνεται με βιασύνη σαν να ντρεπόμαστε ή να αισθανόμαστε άβολα .
Κι όμως αδελφοί μου, αυτές οι απλές και ευλαβικές συνήθειες μας βοηθούν να κρατούμε το νου μας και την καρδιά μας κοντά στο Θεό. Μας θυμίζουν καθημερινά το Θεό και την αγάπη και προστασία που μας παρέχει, είναι ένα ελάχιστο δείγμα ευχαριστίας προς τον Θεό! Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Στις σημειώσεις του π. Ντενάσια ευρίσκονται τα εξής στοιχεία από την διήγηση του π. Νήφωνος της Ρουμανικής Σκήτης.
Αυτός ο δούλος του Θεού έμενε σε σπηλιά, που ήταν γειτονική με αυτή του οσίου Πέτρου του Αθωνίτου. Πόσο έζησε εκεί και πως ονομάζεται δεν είναι γνωστό. Η ζωή του κυλούσε σε παντελή πτωχεία. Δεν κατείχε απολύτως τίποτε. Περπατούσε χωρίς υποδήματα και χωρίς σκούφο, ήταν δε σκεπασμένος με φθαρμένα άχρηστα ρούχα.
Κάποτε δύο μοναχοί της Μολδαβικής Σκήτης διήρχοντο από αυτό το ευλογημένο μέρος. Έχασαν το δρόμο τους και βρέθηκαν στο σπήλαιο του ερημίτου, όπως μας ιστορεί ο π. Νήφων. Ο ασκητής κρατόύσε στα χέρια του ένα μικρό Ψαλτήρι, το οποίο διάβαζε διαρκώς χωρίς διακοπή, ενώ ταυτοχρόνως είχε κατακτήσει και την καρδιακή ευχή. Κατά την συζήτηση με τους μοναχούς, εξομολογούμενος ο όσιος ερημίτης εξέφραζε τον φόβο του μήπως κριθή από τον Θεό για το πάθος της ιδιοκτησίας, εφ’όσον κατέχοντας το Ψαλτήρι δεν είχε απελευθερωθεί από ο,τιδήποτε γήινο. Έτσι παρέδωσε το μοναδικό κτήμα στους συνομιλητάς του, παρακάλώντας θερμά να το πάρουν μαζί τους.
Προβλέποντας τον θάνατο του, πήγε στον σπηλαιώτη π. Νήφωνα ο οποίος τότε ζούσε κοντά στο σπήλαιο του οσίου Αθανασίου στην Βίγλα και τον παρεκάλεσε να τελέση τη θεία λειτουργία και να τον κοινωνήση, λέγοντας: “πλησιάζει, το τέλος μου!” Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
ΣΥΝΑΞΑΡΙ
Απόψεις για τη Μονή Βατοπαιδίου (και όχι μόνο) 