Ο Γέροντας Εφραίμ στην Κιβωτό

Λαοθάλασσα στην ψεσινή ομιλία του π. Εφραίμ στον σύνδεσμο ΚΙΒΩΤΟΣ με θέμα, Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΑΝΤΙΣΤΕΚΕΤΑΙ……

Όταν ο γέροντας προσείλθε στον τόπο της ομιλίας δεκάδες έσπευσαν από αγάπη και σεβασμό προς το μέρος του για να τους δώσει την ευχή του και μετά μεγάλης δυσκολίας τον άφησαν να προχωρήσει στο εσωτερικό της αίθουσας.

Μόλις ο γέροντας εισήλθε στην αίθουσα όλος ο κόσμος σηκώθηκε όρθιος και άρχισε αυθόρμητα να χειροκροτά την είσοδο του γέροντα. Το εστιατόριο ήταν ασφυκτικά γεμάτο από κόσμο ενώ πολλοί δεν βρήκαν θέση να καθίσουν και παρακολουθούσαν όρθιοι. Πολλοί άλλοι έρχονταν στο εστιατόριο και αποχωρούσαν επειδή δεν υπήρχε χώρος να πλησιάσουν, είτε με αυτοκίνητο, είτε πεζοί τον χώρο της εκδήλωσης.

Η μπαμπεσιά των Τούρκων

Τουρκαλβανοί

Πολλές φορές αναφερθήκαμε για την βαρβαρότητα, ως κυρίαρχο στοιχείο της τουρκικής κοινωνίας και της πολιτικής. Οι βαρβαρότητες και οι γενοκτονίες που έχουν διαπραχθεί στην γειτονική χώρα, είναι παγκοσμίως γνωστές..

Μέχρι σήμερα όμως κανένας δεν ανέφερε και δεν περιέγραψε ένα πολύ χαρακτηριστικό γνώρισμα τους: την Μπαμπεσιά. Η ελληνική γλώσσα, αν και διακρίνεται για την πληθώρα και τον πλούτο του λεξιλογίου της, δεν μπορεί να εκφράσει την ακριβή έννοια της λέξης Μπαμπεσιά. Η μπαμπεσιά χρησιμοποιείται και για σύνολα ανθρώπων π.χ. οι Ούννοι εθεωρείτο ότι ήταν μπαμπέσικος λαός. Ετυμολογικά προέρχεται από την αλβανική λέξη pabesa και οι Αλβανοί την χρησιμοποίησαν για να περιγράψουν την συμπεριφορά των Τούρκων. Η Τουρκική συμπεριφορά αποτέλεσε πηγή έμπνευσης και λογοτεχνικού εμπλουτισμού των βαλκανικών γλωσσών! Είναι κι αυτή κάποιου είδους …συμβολή στον πολιτισμό!

Τους έδιωξε η Παναγία.Ένα θαύμα στα Κατουνάκια

Στην ησυχαστική Καλύβα «Κοίμησις της Θεοτόκου» στα πάνω Κατουνάκια, με πολλή άσκηση αγωνίζονταν ο Γέροντας Ιγνάτιος που ήταν αόματος.

Ο Γέροντας αυτός είχε και δυο υποτακτικούς τον Νεόφυτο Μοναχό και τον νεώτερο Παπά Ιγνάτιο. Όλοι τους αγωνίζονταν με κάθε τρόπο, με παντός είδους στερήσεις, προσπαθώντας να ευαρεστήσουν τον Κύριο.

Η Ορθόδοξη ανθρωπολογία και η ανθρωπολογία της επιστήμης

Θέμα: Περί τῆς φύσεως τοῦ ἀνθρώπου κατά τήν διδασκαλία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας,σέ ἀντιδιαστολή μέ τήν διδασκαλία τῆς Ἐπιστήμης περί τοῦ ἀνθρώπου, καί περί τοῦ ὅτι ἡ γνῶσις τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνθρωπολογίας εἶναιἀπαραίτητη προϋπόθεσις γιά τήν ὀρθή τοποθέτησι σέ θέματα βιοηθικῆς

Τό κύριο θέμα πού θά προσπαθήσω ἐν συντομίᾳνά ἀναπτύξω εἶναι τό ‘τί εἶναι ὁ ἄνθρωπος κατά τήν διδασκαλία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας’. Δευτερευόντως, θά ἀναφερθῶ στό τί εἶναι ὁ ἄνθρωπος κατά τήν Ἐπιστήμη καί θά προσπαθήσω νά κάνω μία σύγκρισι μεταξύ τῶν δύο προτύπων τοῦ ἀνθρώπου, ἐκείνου τῆς Ἐκκλησίας καί ἐκείνου τῆς Ἐπιστήμης. Ἐπειδή δέν εἶμαι εἰδικός, οὔτε γιά τό ἕνα θέμα, οὔτε γιά τό ἄλλο, οὔτε ἐκπροσωπῶ τήν Ἐκκλησία ἤ τήν Ἐπιστήμη, οἱ ἀπόψεις πού κατατίθενται ἐδῶ εἶναι ἀποκλειστικά οἱ προσωπικές μου ἀπόψεις, δηλ. πῶς ἔχω κατανοήσει, μέχρι σήμερα, τό θέμα περί ἀνθρώπου, ὅπως αὐτό προβάλλεται στούς δύο αὐτούς χώρους.

Η Γαλλίδα κόμισσα Λουΐζα Ριανκούρ που έδωσε τα πάντα στην Ελλάδα

Του Τάσου Κ. Κοντογιαννίδη

΄Όταν ακούμε το όνομα της κόμισσας « Λουΐζα Ριανκούρ», η σκέψη μας πάει στο φιάσκο της αστυνομίας, όταν πριν από είκοσι χρόνια, οι τρομοκράτες της «17Νοέμβρη», ξέφυγαν μέσα από τα χέρια της, στην ομώνυμη οδό των Αμπελοκήπων. Έτσι ξέρουμε το όνομα της, όχι όμως και την ίδια που υπήρξε θερμή φιλέλλην στις πράξεις, στις οποίες δύσκολα θα την εμιμούντο σημερινοί Έλληνες…

Οι 12 βαθμοί της αμαρτίας

Η μέλλουσα κρίση. Έργο του Φλαμανδού Raphael Coxcie 1540

Γέροντας Κλεόπας Ηλιέ

«Το δε κέντρον του θανάτου η αμαρτία» (Α’ Κοριν. 15,56).

«Μυρμηκολέων ώλετο παρά το μη έχειν βοράν» (Ιώβ 4,11).

Πριν αρχίσω με ολίγα λόγια σας λέγω ένα παράδειγμα: Έχετε ιδή, όταν κάποτε πάρη φωτιά ένα σπίτι η μία θημωνιά από χόρτο η άχυρο; Εάν συμβή να έχη κάποιος πρόχειρα εκεί ένα λέβητα νερό, μπορεί εύκολα να σβήση την φωτιά, πριν αυτή εξαπλωθή εάν όμως επεκταθή, χρειάζεται πολύς κόπος και πολύ νερό για να κατασταλή. Μάλιστα μερικές φορές είναι αδύνατον να αναχαιτισθή η δύναμις και ορμή της φωτιάς. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με την αμαρτία σε εμάς: Όταν με προσοχή και επαγρύπνησι βλέπουμε τις πρώτες κινήσεις του σατανά για να εισέλθη μέσα στον νου μας η πονηρά σκέψις και επιθυμία και αντιδρούμε νοερά με την επίκλησι του Ονόματος του Χρίστου, αμέσως με σβήση η φλόγα της αμαρτωλής σκέψεως και με απαλλαγή η ψυχή μας από την αιχμαλωσία της. Ενώ, όταν δεν αγρυπνούμε στον κατάλληλο καιρό και δεν επικαλούμεθα τον Θεό με την καρδιά μας, η αμαρτία φυτρώνει στον νου μας, αυξάνεται, όπως το δένδρο, και μας πολεμά με δύναμι για να μας οδηγήση στην απώλεια.

Φθινοπωρινή Ευλογία

Οι πρώτες φθινοπωρινές, νυχτερινές βροχές είναι γεγονός! Μα πόσο ευλογημένο είναι το Φθινόπωρο! Έρχεται να μας ξυπνήσει μετά τη ραστώνη του καλοκαιριού. Η παρουσία του Θεού φανερώτερη πια…συμμετέχουν όλες οι αισθήσεις στο να Τον αντιληφθούμε. Βροχή, καταιγίδες, αέρας, αστραπές…αφή, όραση, ακοή, όλες σχεδόν οι αισθήσεις έχουν και με κάτι να ασχοληθούν.

Η βροχή έρχεται να ξεπλύνει τα πάντα, να καθαρίσει και να γυαλίζει δρόμους και σπίτια και αυτοκίνητα. Ο αέρας τινάζει τα κλαδιά των δέντρων που χορεύουν χαρούμενα σε ξέφρενους ρυθμούς, καλωσορίζοντας τις πρώτες σταγόνες βροχής. Οι κεραυνοί και οι αστραπές, σαν ένα μεγάλο φωτογραφικό φλας αποθανατίζουν τις πρώτες φθινοπωρινές νυχτερινές εικόνες, τραντάζοντας συνάμα τους ανυποψίαστους με τις βροντές, σαν να θέλουν να κλέψουν ένα χαμόγελο τους για τη φωτογραφία.

Ποιός είναι τελικά ο συγγραφέας του γνωστού βιβλίου «Οι περιπέτειες ενός προσκυνητή»;!

Όλοι θα έχουμε διαβάσει ή κάποιος μας έχει διηγηθεί για το βιβλίο »Οι περιπέτειες ενός προσκυνητή»Το βιβλίο αυτό μιλάει για τις περιπέτειες που πέρασε ένας ορθόδοξος προσκυνητής που ταξιδεύει από πόλη σε πόλη προσπαθώντας να μάθει και να κατανοήσει το ρητό που είπε ο Απόστολος Παύλος, «αδιαλείπτως προσεύχεσθε».

Ο προσκυνητής με την βοήθεια ενός μοναχού και με το βιβλίο Φιλοκαλία των Νηπτικών Πατέρων, κατορθώνει να μάθει να εμβαθύνει

και να εφαρμόζει την αδιάλειπτη προσευχή, που λέγεται και νοερά προσευχή ή προσευχή της καρδιάς και συνοψήζεται στις λέξεις,

Spiritual Picture of the Day – Η πνευματική φωτογραφία της ημέρας (9)

Sometimes I’m speechless.

Sometimes I’m happy. And I’m happy when I’m speechless in front of a «delicacy» of nature and not in front of human brutality.

He was very beautiful gentle and delicate. We talked in silence about a half an hour. He was very kind and allowed me to take a bunch of photos of him. We shook our hands and he left in his paradise.

Just a simple story.

PS: No, I don’t speak about Andrew (my friend who gave his hand for our guest). But I think that you figured that already…See photo…

GR

Μερικές φορές μένω άφωνος.

Μερικές φορές είμαι χαρούμενος. Και είμαι χαρούμενος όταν μένω άφωνος μπροστά σε μια «λιχουδιά» της φύσης και όχι μπροστά στην ανθρώπινη σκληρότητα. Ήταν πολύ καλός και μου επέτρεψε να πάρω ένα σωρό φωτογραφίες. Κάναμε μια χειραψία και έφυγε για τον Παράδεισο του. Μια απλή ιστορία.

Υ.Γ. Όχι δεν μιλώ για τον Ανδρέα (ο φίλος που έδωσε το χέρι του για τον φιλοξενούμενο μας). Αλλά νομίζω ότι το καταλάβατε ήδη.

Συναξάρι 22 Σεπτεμβρίου

Όσιος Κοσμάς ο Ζωγραφίτης (+1422/3)

Μνήμη του οσίου πατρός ημών Σωφρονίου επισκόπου Βράτσης της Βουλγαρίας

SFÂNTUL SOFRONIE DE VRACIA – 22 septembrie (Ρουμανικά, Romanian)

Δέχεται ο Θεός τον διάβολο σε μετάνοια;

Κάποιος άγιος γέροντας, μεγάλος και διορατικός, έχοντας νικήσει και ξεπεράσει όλους τους πειρασμούς των δαιμόνων, είχε λάβει το χάρισμα να βλέπει οφθαλμοφανώς το πως επιδρούν στη ζωή των ανθρώπων οι άγγελοι και οι δαίμονες· πως δηλ. ο καθένας από την πλευρά του αγωνίζονται για τις ψυχές των ανθρώπων. Ήταν δε τόσο μεγάλος και υψηλός στην αρετή, που τα ακάθαρτα πνεύματα τον υπολόγιζαν πολύ και συστέλλονταν μπροστά του. Πολλές φορές τα κορόιδευε και τα ύβριζε θυμίζοντάς τους την πτώση τους από τους ουρανούς και την αιώνια κόλαση του πυρός που τα περιμένει. Οι δαίμονες λοιπόν μιλούσαν με θαυμασμό για τον μεγάλο γέροντα κι έλεγαν ότι κανένας να μη τολμήσει στο εξής να παλέψει μαζί του ή έστω και να τον πλησιάσει, μη τυχόν και πληγωθεί από τον γέροντα, διότι έχει ανέλθει σε μεγάλο πλούτο απάθειας και έχει τύχει της θεώσεως με τη χάρη του Παναγίου Πνεύματος.

Ενώ λοιπόν έτσι είχαν τα πράγματα, κάποιος δαίμονας ρωτά ένα σύντροφό του:

Η εφεύρεση της ημέρας (17)

Έξυπνες εφευρέσεις…