Νέος χρόνος – νέα ζωή «ΓΡΑΜΜΑ 28»

Νέος χρόνος – νέα ζωή

 

Ετοιμαζόμαστε να γιορτάσουμε το νέο χρόνο, τραγουδώντας το «πάει ο παλιός ο χρόνος…», ανυποψίαστοι βέβαια ότι εμείς φεύγουμε!

Σκέφτομαι ότι όλος αυτός ο εορτασμός για το νέο χρόνο κρύβει την επιθυμία για κάτι νέο στη ζωή μας. Κρύβεται η ανάγκη για κάτι διαφορετικό από το χθες. Ένα «χθες» που μας ταλαιπώρησε, μας στεναχώρησε, μας κούρασε. Δεν είναι ωραίο αυτό; Να θέλουμε ν’ αλλάξουμε τη ζωή μας! Γιατί όχι; Γιατί να μένουμε στα όποια λάθη και παραπατήματα που μας θλίβουν και να μην τα προσπερνούμε, χρησιμοποιώντας μάλιστα την αρνητική εμπειρία ως υπόμνηση για τη μη επανάληψη;

Ουσιαστικά, η επιθυμία για ν’ αφήσουμε το πριν της ζωής μας και να ζήσουμε διαφορετικά το σήμερα είναι αυτό που η εκκλησία ορίζει ως μετάνοια. Αυτή η εσωτερική επιθυμία για αλλαγή, ώστε ο Θεός να είναι πιο δυναμικά στη ζωή μας, δίνει ήδη από την αρχή μια δύναμη και μια ελπίδα που προέρχεται «άνωθεν». Μόλις ο άνθρωπος αρχίσει να θέλει την αλλαγή, αμέσως η Χάρις του Θεού έρχεται. Κι όσο η επιθυμία αυξάνει τόσο η Χάρις συμπορεύεται. Γι’ αυτό κι έχει χαρά, μια χαρμολύπη, κάτι απροσδιόριστο αλλά ωραίο.

Σπάρτης προς Τέντε: «Αποδώστε δικαιοσύνη γιατί και οι κρίνοντες κρίνονται»

Eπιστολή στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου κ. Ι. Τέντε έστειλε ο Μητροπολίτης Μονεμβασίας και Σπάρτης κ. Ευστάθιος στην οποία εκφράζει τον πόνο του για τη φυλάκιση του Ηγουμένου Εφραίμ και ρωτά πως γίνεται να φυλακίζεται ένας έντιμος κληρικός με αξιοθαύμαστη δραστηριότητα.

Ολόκληρη η επιστολή έχει ως εξής:

Αξιότιμε κ. Εισαγγελεύ του Αρείου Πάγου,

Επιτρέψατέ μου, με τον πρέποντα σεβασμό στη δικαιοσύνη της Χώρας μας και με εκτίμηση στο πρόσωπό σας,  να εκφράσω τον προσωπικό μου πόνο και να σας μεταφέρω του Ιερού Κλήρου και του ευσεβούς λαού της Μητροπόλεώς μου την αγανάκτηση για την περιπέτεια την οποία βιώνει στην τραγικότητά της ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης και Ηγούμενος της Μονής Βατοπαιδίου π. Εφραίμ.

Πως είναι δυνατό να φυλακίζεται ένας έντιμος κληρικός με μια δραστηριότητα αξιοθαύμαστη, εντός και εκτός του Αγίου Όρους, για εγκληματικές ενέργειες όχι που διέπραξε, αλλά που πρόκειται να διαπράξει;

Ο δίκαιος έχει τον Θεό με το μέρος του (Γέροντας Παΐσιος Αγιορείτης)

Γερ. Παϊσίου

Όλοι οι άνθρωποι δεν χωράνε σ’ αυτόν τον κόσμο σήμερα. Αν κάποιος θέλει να ζήσει τίμια και πνευματικά, δεν χωράει μέσα στον κόσμο.

– Γέροντα, γιατί δεν χωράει;
– Όταν είναι κανείς ευαίσθητος και βρεθεί σε ένα σκληρό περιβάλλον και του κάνουν την ζωήμαύρη, πώς να αντέξει; Ή πρέπει να βρίζει κ.λπ. ή να φύγει. Αλλά και να φύγει δεν μπορεί, γιατί χρειάζεται να ζήσει. Του λέει το αφεντικό: «Σου έχω εμπιστοσύνη, γιατί δεν κλέβεις, πρέπει όμως να βάζεις και σάπια ανάμεσα στα καλά. Μέσα στις καλές μπάλες τριφύλλι πρέπει να βάλεις και λίγες χωνεμένες»! Τον βάζει και διευθυντή, για να τον κρατήσει· πρέπει όμως να κάνει και έτσι, γιατί αλλιώς θα τον πετάξει από την δουλειά. Μετά ο καημένος δεν κοιμάται, αρχίζει τα χάπια. Ξέρετε τί τραβάνε οι καημένοι άνθρωποι; Τί δυσκολίες, τί εκβιασμούς συναντούν πολλοί στις δουλειές τους από τούς προϊσταμένους; Τους κάνουν την ζωή μαύρη. Να παρατήσουν την δουλειά; Έχουν οικογένεια. Να καθίσουν; Βάσανα. Μπρος βαθύ και πίσω ρέμα· και τα δυό στενά. Πάει να σκάση κανείς. Κάνει υπομονή, παλεύει.
Σε άλλον του αφήνουν όλη την δουλειά και πάει ο συνάδελφος μόνο για να πληρωθεί. Γνωρίζω έναν που ήταν κάπου διευθυντής. Όταν άλλαξαν τα πράγματα, τον έβγαλαν από διευθυντή και έβαλαν άλλον του κόμματος, που ούτε το Λύκειο δεν είχε τελειώσει. Τον έκαναν διευθυντή, αλλά δεν ήξερε την δουλειά, και έτσι δεν μπορούσαν να πάνε σε άλλη θέση τον προηγούμενο.

Διά να απολαύσεις τοιαύτην χαρά πρέπει να αγωνίζεσαι πάσχων εφ’ όρου ζωής (Γέροντας Ιωσήφ Ησυχαστής)

 ΔΙΑ ΝΑ ΑΠΟΛΑΥΣΕΙΣ ΤΟΙΑΥΤΗΝ ΧΑΡΑ

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΓΩΝΙΖΕΣΑΙ ΠΑΣΧΩΝ ΕΦ’ ΟΡΟΥ ΖΩΗΣ

(ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΜΓ’)

 του μακαριστού γέροντα

Ιωσήφ του Ησυχαστή 

 

Θεού ευδοκία. Ιδού και πάλιν, χρυσή αδελφή μου, ομιλώ μετά σου δια μέλανος και χαρτίου. Εγώ εις το Άγιον Όρος ευρίσκομαι ημέρας πλέον των δεκαπέντε. Λοιπόν προτού να φύγω εκ της Θεσσαλονίκης σου έγραψα γράμ­μα. Επίσης σου έστειλα τας άγιας εικόνας. Και ένα καλαθάκι γεμάτο. Πλην αλησμόνησα τι είχα βάλλει μέσα. Νομίζω τσάι και φουντούκια -ευλογία δια τα παιδία, θα τα πάρης από την Βερονίκην εις της Μελετίας το Μοναστήρι. Τέλος τώρα θα σου τα έφεραν.

Λοιπόν, επειδή άργησες να γράψης. Δι’ αυτό όταν εβγήκα δεν έγραψα να έλθετε εις Θεσσαλονίκην, μήπως βραδύνετε και εγώ βιαζόμουν να επιστρέψω. Δι’ αυτό παρέδραμον την υπόσχεσιν. Και άλλοτε, αν θέλη ο Θεός, με βλέπετε και σάς βλέπω. Όπως οικονομήση ο Κύριος.

Οι πειρασμοί στις γιορτές (Γέροντας Παΐσιος Αγιορείτης)

Γέροντας Παΐσιος
– Γέροντα, γιατί στις γιορτές συνήθως συμβαίνει κάποιος πειρασμός;
– Δεν ξέρεις; Στις γιορτές ο Χριστός, η Παναγία, οι Άγιοι έχουν χαρά και κερνούν, δίνουν ευλογίες, δώρα πνευματικά στους ανθρώπους. Εδώ οι γονείς κερνούν, όταν γιορτάζουν
τα παιδιά, η οι βασιλείς χαρίζουν ποινές, όταν γεννιέται κανένα βασιλόπουλο, οι Άγιοι γιατί να μην κεράσουν;
Μάλιστα η χαρά που δίνουν κρατάει πολύ και βοηθιούνται πολύ οι ψυχές. Γι’ αυτό ο διάβολος, επειδή το ξέρει αυτό, δημιουργεί πειρασμούς, για να στερηθούν οι άνθρωποι τα θεία δώρα και να μη
χαρούν ούτε να ωφεληθούν από την γιορτή. Και βλέπεις, μερικές φορές στην οικογένεια, όταν σε μια γιορτή ετοιμάζονται όλοι να κοινωνήσουν, τους βάζη ο πειρασμός να μαλώσουν, και όχι μόνο δεν
κοινωνούν, αλλά ούτε στην εκκλησία πηγαίνουν.

Αγαπητέ μου Άι Βασίλη

Αγαπητέ μου Άι Βασίλη