Η Ελληνική Βυζαντινή Χορωδία παρουσιάζει τρία έργα του Οσίου Ιωάννη του Κουκουζέλη του Mαίστορος

Η Ελληνική Βυζαντινή Χορωδία παρουσιάζει, για πρώτη φορά στην εποχή μας, την ερμηνεία τριών έργων του Οσίου Ιωάννη του Κουκουζέλη του Mαίστορος (14ος αι.) στην εξήγηση του Διδασκάλου Χουρμουζίου Χαρτοφύλακος της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας (+1840).
Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2011 και ώρα 20:30 στην αίθουσα του Φιλολογικού Συλλόγου “Παρνασσός» (πλατεία Αγίου Γεωργίου Καρύτση).
Η είσοδος στην εκδήλωση θα είναι Ελεύθερη, προσφορά πολύ σημαντική σε μια εποχή που η πλεινοψηφία του λαού δοκιμάζεται από την οικονομική κρίση.

Πηγή : Amen.gr

Χιλιετής παρουσία της Ιεράς Μονής Ιβήρων στο Άγιο Όρος (980-1980), Αναμνηστικά.

Ο Άγιος Σιλουανός o Αθωνίτης μιλάει για το πάθος του καπνίσματος

Το 1919, ο άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης, πέρασε από τη Ρωσία, όπου και επισκέφθηκε διάφορες μονές. Σ’ ένα από τα ταξίδια του με τραίνο, καθόταν απέναντι από ένα έμπορο. Αυτός άνοιξε μπροστά του μια ταμπακιέρα και του προσέφερε τσιγάρο «φιλικά», ίσως ειρωνικά, αφού ο άθεος κομμουνισμός είχε ήδη επικρατήσει, μα πάνω απ’ όλα δοκιμαστικά για το φρόνημα του ασκητού.

Ο άγιος Σιλουανός ευχαρίστησε το συνεπιβάτη  του και αρνήθηκε την προσφορά.

Το Άγιον Όρος γοήτευσε τη Μόσχα… μέσα από τις φωτογραφίες

«Οταν ήρθα μικρός στις Καρυές (1935) βρήκα στα υπόγεια του κελιού κιβώτια με γυάλινες πλάκες. Ερχονταν από τις σκήτες οι φαναράδες μοναχοί και τα έπαιρναν για τη δουλειά τους.

Περίεργος εγώ τις κοιτούσα στον ήλιο και έβλεπα το θέμα. Ρώτησα τον γερο-Γαβριήλ τον φαναρά από τη σκήτη των Ιβήρων: αφού είναι «καπνισμένα» πώς τα χρησιμοποιείς; Τα βάζω, μου λέει, αποβραδίς στο νερό και το πρωί είναι έτοιμα».

Είναι χαρακτηριστική και χιλιοειπωμένη η μαρτυρία μοναχού, το 1992, αλλά η χρονιά σηματοδοτεί την αντίστροφη μέτρηση για να διασωθεί και να καταγραφεί το άγνωστο και παντελώς αδιερεύνητο ώς τότε κεφάλαιο της φωτογραφικής τέχνης στο Αγιον Ορος.

Τα «θέματα» που έβλεπε ο ανυποψίαστος μοναχός, έκρυβαν εκατοντάδες στιγμές του ασκητικού βίου και μορφές (Ελληνες, Ρώσους, Σέρβους κ.ά.) που μόνασαν στον ίδιο ιερό τόπο επί αιώνες.

Οι γυάλινες εικόνες που δεν κατέληξαν σε φανάρια, παλαιά άλμπουμ, πορτρέτα, σφραγίδες, λησμονημένες φωτογραφίες από κάθε σημείο της Γης, έργα σπουδαίων Ελλήνων και αλλοδαπών φωτογράφων, εκτυπώσεις από αγιορείτικα εργαστήρια σε κελιά και σε μοναστήρια βρέθηκαν έκτοτε στο επίκεντρο του ερευνητικού ενδιαφέροντος από την «Αγιορείτικη Φωτοθήκη» της Ιεράς Μονής Σίμωνος Πέτρας.

Όσιος Γαβριήλ ο Αθωνίτης(με άφθαρτο λείψανο στην Οδησσό)

Ο Όσιος πατήρ ημών Γαβριήλ ο Αθωνίτης γεννήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 1849 στο κυβερνείο του Κιέβου.Γεννήθηκε την ημέρα όπου εορτάζεται η μνήμη του Οσίου Γεωργίου του Χοζεβίτου γι’αυτό πήρε το όνομα Γεώργιος.

 Στα δώδεκά του χρόνια έμεινε ορφανός.Από την τρυφερή του ηλικία λάτρευε να διαβάζει την Αγ.Γραφή συσσωρεύοντας με ευκολία όλες τις πνευματικές διδασκαλίες που έβρισκε στα βιβλία.Στην ψυχή αυτού του παιδιού,μεγαλώνοντας,φούντωσε η επιθυμία να ακολουθήσει την ζωή των Αγίων Πατέρων,να απαρνηθεί τον κόσμο και να γίνει μοναχός.

Παναγία Σουμελά !!!

Η Μονή Παναγίας Σουμελά ή Μονή Σουμελά, είναι ένα πασίγνωστο χριστιανικό ορθόδοξο μοναστήρι κοντά στην Τραπεζούντα, σύμβολο επί 16 αιώνες του Ελληνισμού.

“Eμέν κανέναν, λένε με
Kανέναν κι φογούμαι.
Ση Σουμελάς την Παναγιάν
θα πάγω στεφανούμαι”

Είναι γνωστό ότι τό κράτος πού συνηθίζουμε νά αποκαλούμε»Βυζαντινό» ουδέποτε απεκλήθη έτσι όσο υπήρχε. Η ονομασία“Βυζαντινό Κράτος”, διαμορφώθηκε ἀπό Γερμανούς ιστορικούς έναν αιώνα μετά τήν Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως, μέ βάση τό όνομα “Βυζάντιο”, της αρχαίας αποικίας των Μεγαρέων, επί της οποίας εκτίσθη ἡ Κωνσταντινούπολις.

Τό πραγματικό όνομα του κράτους ήταν “Ρωμανία”. Δηλαδή κράτος μέ πρωτεύουσα τή “Νέα Ρώμη”, την Κωνσταντινούπολη.
Μια ιστορία, μια παράδοση και ένας θρύλος αγκαλιάζουν το σύμβολο του Πόντου, την Παναγία Σουμελά.

Η Μονή Παναγίας Σουμελά ή Μονή Σουμελά, είναι ένα πασίγνωστο χριστιανικό ορθόδοξο μοναστήρι κοντά στην Τραπεζούντα, σύμβολο επί 16 αιώνες του Ελληνισμού.

Πασίγνωστος είναι ο Ποντιακός θρήνος γιά τήν Άλωση της Πόλης καί γιά τήν ελπίδα ανασυστάσεως της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.
«Η Ρωμανία πέρασεν, η Ρωμανία πάρθεν, η Ρωμανία κι άν πέρασεν, ανθεί καί φέρει κι άλλο». 

Άγιος Σπυρίδων

Σπυρίς (σπυρίδα) είναι το καλάθι. Σπυρίδων αυτός που διαθέτει καλάθι. Spiro στα λατινικά σημαίνει αναπνέω. Spero, στην ίδια γλώσσα, σημαίνει ελπίζω. Dum spiro spero πάει να πει: εφ’ όσον αναπνέω, ελπίζω.

Ο Άγιος Σπυρίδων. Τοιχογραφία από το παρεκκλήσι της Αγίας Ζώνης στην Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου.

Καλάθι, ανάσα, ελπίδα! Ένα καλάθι γεμάτο ανάσα, γεμάτο οξυγόνο, γεμάτο ελπίδα! Όλα τα καλά του Θεού! Μια σπυρίδα γεμάτη ζωή! Ο Σπυρίδων! Ο Άγιος! Ο Τριμυθούντιος, ο Κύπριος, ο Κερκυραίος, ο Πειραιώτης! Ο Σπυρίδων, ο βοσκός των τετραπόδων προβάτων, που έγινε ποιμήν των δίποδων, των λογικών!

Παρουσίαση του βιβλίου «Ελευθερία και Ευθύνη» από τις εκδόσεις «Εν πλω»

Η  Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών και οι Εκδόσεις Εν πλω σας προσκαλούν στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών