Το μήνυμα που έστειλε μέσα σε ένα μπουκάλι ένας Καναδός, που είχε δεσμευτεί ότι θα γράφει σε μία γυναίκα ονόματι Μαίρη, έφθασε… 28 χρόνια αργότερα στην Κροατία.
Σέρφερ που καθάριζαν τις όχθες του ποταμού Νερέτβα στη νότια Αδριατική βρήκαν ένα μισοσπασμένο μπουκάλι που περιείχε ένα διπλωμένο χαρτί, ανέφερε στην ιστοσελίδα της η κροατική εφημερίδα Dubrovack Vjesnik. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Ο Πολιτιστικός Λαογραφικός Όμιλος Λευκωσίας σε συνεργασία με το Δήμο Λάρνακας διοργανώνει το ΣΤ Μεσογειακό Φεστιβάλ Παραδοσιακού Χορού στη Λάρνακα της Κύπρου 16-21 Σεπτέμβρη 2011.
Στο Φεστιβάλ θα λάβουν μέρος 20 επιλεγμένα συγκροτήματα από τις χώρες της Μεσογείου και πέντε κυπριακά.
ΟΡΟΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ:
Δικαιούνται να υποβάλουν αίτηση συμμετοχής Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Μία 74χρονη γυναίκα στη βόρεια Κροατία, η οποία δέχθηκε επίθεση από σμήνος μελισσών, πέθανε μετά από πέντε μέρες νοσηλείας σε νοσοκομείο της περιοχής.
Οι γιατροί στο νοσοκομείο της πόλης Κοπρίβνιτσα έδιναν μάχη για να κρατήσουν στη ζωή την 74χρονη Μπάριτσα Ματάνοβιτς, η οποία διακομίστηκε την περασμένη εβδομάδα σε βαριά κατάσταση, με περίπου 1000 τσιμπήματα μελισσών. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Τον… ύπνο επέλεξε ως εργαλείο για την αύξηση της παραγωγικότητας των εργαζομένων, η κροατική εταιρία έρευνας αγοράς «Bruketa & Zinic», αποδεικνύοντας ότι δεν ακολουθεί την «πεπατημένη» και επιλέγει εναλλακτικούς τρόπους για τη βελτίωση των όρων απόδοσης των υπαλλήλων της.
Για την υλοποίηση αυτής της ιδέας, η διοίκηση της εταιρίας μετέφερε καναπέδες στον εργασιακό χώρο και επέτρεψε στους εργαζόμενους να απολαμβάνουν λίγη ώρα ύπνου, στη διάρκεια κάθε ημέρας, τονίζεται σε δημοσίευμα της διαδικτυακής εφημερίδας «Croatiantimes». Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
«Εργασία, διαταγή, τάξη». Το σλόγκαν των Κροατών φασιστών κυριαρχούσε σε τεράστιες πινακίδες στα στρατόπεδα εξοντώσεως των Σέρβων.
To βιβλίο, «Ο Αρχιεπίσκοπος της Γενοκτονίας. Ο παναγιότατος Στέπινατς, το Βατικανό και η δικτατορία των Ούστασι στην Κροατία 1941-1945», έρευνα-επιμέλεια: Νίκος Κλείτσικας, μετάφραση: Μαργαρίτα Σαλβάτο, εκδόσεις Προσκήνιο, Αθήνα 2000, είναι αποτέλεσμα ερευνών πολλών χρόνων, ερευνών σε σημαντικά έγγραφα, σε επίσημα αρχεία, μαρτυρίες και επίσημες αναφορές των δυνάμεων κατοχής εκείνης της περιόδου (Γερμανών και Ιταλών). Συλλογές αρχείων που αγνοήθηκαν από τη δυτική ιστοριογραφία για να καλύψουν και να αποσιωπήσουν τη γενοκτονία και την αιματοχυσία του ανεξάρτητου κράτους της Κροατίας που δημιούργησαν οι φασιστικές και ναζιστικές δυνάμεις από το 1941 μέχρι το 1945. Η σιωπή επιβλήθηκε από την αναγκαιότητα να καλυφθούν οι ευθύνες της Εκκλησίας της Ρώμης στο Βαλκανικό Ολοκαύτωμα. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Τον Νοέμβριο του 1945, λίγους μήνες μετά το τέλος του πολέμου, οι Αγγλοαμερικανοί Σύμμαχοι συγκροτούν τα Δικαστήρια για τα εγκλήματα πολέμου. Η Εκκλησία της Ρώμης, όμως, κινητοποιείται για να μην προσαχθούν οι ναζί και φασίστες εγκληματίες πολέμου στην κοσμική δικαιοσύνη, και το Βατικανό μετατρέπεται στη «μεγαλύτερη οργάνωση παράνομης διακίνησης εγκληματιών μεταναστών»[16] .
Διάφοροι καθολικοί οργανισμοί σχεδιάζουν και δημιουργούν ένα δίκτυο διαφυγής, ξεκινώντας από την Αυστρία μέχρι το Βατικανό. Ένας δρόμος παράλληλος και συνδεδεμένος με τη δομή που οργάνωσε η μυστική υπηρεσία του αμερικανικού στρατού με την ονομασία The Rat Channell, «Το κανάλι των ποντικιών»[17]. Χάρις σ αυτό το φιλεύσπλαχνο «κανάλι», χιλιάδες εγκληματίες πολέμου φθάνουν κατά κύματα στη Ρώμη. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Ο καθολικός αρχιεπίσκοπος της Κροατίας παναγιότατος Στέπινατς χαιρετάει τον δικτάτορα των ούστασι Άντε Πάβελιτς εγγυούμενος την πλήρη συνεργασία και στήριξη της Καθολικής Εκκλησίας. Ζάγκρεμπ 16 Απριλίου 1941.
Στις 8 Φεβρουαρίου 1942 ο κροάτης πολιτικός Πρβόσλαβ Γκρίζογκονο, φανατικός καθολικός, πρώην υπουργός σε διάφορες κυβερνήσεις της Γιουγκοσλαβίας πριν από τον πόλεμο, στέλνει στον αρχιεπίσκοπο του Ζάγκρεμπ Αλόιζιγιε Στέπινατς την εξής επιστολή:
«Εγώ σας γράφω σαν άνδρας προς άνδρα, σαν χριστιανός σε χριστιανό. Ήταν από μήνες στις προθέσεις μου να το κάνω, ελπίζοντας πάντα ότι οι φοβερές ειδήσεις από όλη την Κροατία θα σταματούσαν να φθάνουν, ώστε να μπορέσω να συγκεντρωθώ και να σας γράψω ήρεμα. Στη διάρκεια των τελευταίων 10 μηνών, οι Σέρβοι δολοφονήθηκαν και εξοντώθηκαν στην Κροατία με τις πιο βίαιες μεθόδους. Οι ιδιοκτησίες τους, που εκτιμούνται σε πολλά δισεκατομμύρια δηνάρια, εκλάπησαν. Το κόκκινο χρώμα της ντροπής και της οργής καλύπτει το πρόσωπο όλων των έντιμων Κροατών. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Η «Αυλόπορτα του θανάτου», η είσοδος που οδηγούσε στο στρατόπεδο εξόντωσης του Γιασένοβατς
VatopaidiFriend: Στο άρθρο αυτό ακολουθούν φωτογραφίες που μερικές από αυτές δείχνουν την φρικαλέα βιαιότητα και κακουργία των Ούστασι. Ζητούμε την κατανόησή σας αλλά κάνουμε μία αποτύπωση της ιστορικής πραγματικότητας.
Το Γιασένοβατς είναι το πιο σημαντικό και συγχρόνως στυγερό στρατόπεδο αφανισμού που δημιούργησε η δικτατορία ούστασι. «Αρχιτέκτονας» του είναι ο υπουργός Εσωτερικών Άντρια Αρτούκοβιτς, ο οποίος θα ομολογήσει ότι εκεί δολοφονήθηκαν περίπου 700.000 κρατούμενοι [35].
Το λόγκορ Γιασένοβατς βρίσκεται 28 χιλιόμετρα από τη Στάρα Γκράντισκα και ιδρύεται τον Μάιο του 1941. Αρχικά στο στρατόπεδο κατασκευάζονται κάποιες παράγκες από τους ίδιους τους κρατούμενους, κατόπιν επεκτείνεται με ένα νέο συγκρότημα που θα ονομασθεί «Γιασένοβατς 2». Τον Νοέμβριο του 1941, με την πλημμύρα των ποταμών Σάβα και Στρούγκ, καταστρέφονται και τα δύο συγκροτήματα, και οι κρατούμενοι αναγκάζονται να κατασκευάσουν ένα τρίτο. Στη διάρκεια των εργασιών κατασκευής του νέου συγκροτήματος, περίπου 650 κρατούμενοι, καταπονημένοι από τις βαριές εργασίες Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Ένας σφαγέας ούστασι στο εσωτερικό ομαδικού τάφου
Τα πρώτα στρατόπεδα εξόντωσης στην Κροατία αρχίζουν να δημιουργούνται από τους ούστασι* τον Απρίλιο-Μάιο 1941. Στις 23 Νοεμβρίου 1941 «νομιμοποιούνται» με ειδικό νομοθετικό διάταγμα που υπογράφουν ο Πόγκλαβνικ (δικτάτορας Άντε Πάβελιτς) και ο υπουργός Εσωτερικών Άντρια Αρτούκοβιτς. Η επίσημη ονομασία είναι «Στρατόπεδα Εγκλεισμού και Εργασίας», αλλά θα είναι γνωστά ως λόγκορ και βρίσκονται παντού, σε ολόκληρη την ανεξάρτητη Κροατία. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Απαγχονισμένοι Σέρβοι από τους Ούστασι στο στρατόπεδο εξόντωσης του Γιασένοβατς
Πρόλογος του Μητροπολίτη Θηβών και Λεβαδείας Ιερωνύμου (νυν Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος)
Όταν τελείωσα το διάβασμα του βιβλίου του Μάρκου Αουρέλιο Ριβέλλι (Marco Aurelio Rivelli) «Ο Αρχιεπίσκοπος της Γενοκτονίας», το οποίο μου δόθηκε για να το προλογίσω, είχα αλλοιωθεί εσωτερικά. Με πλημμύρισαν ανάμεικτα συναισθήματα ψυχικού πόνου, θλίψης, όργης, αγανάκτισης, αλλά και τραγικής απογοήτευσης απ΄ την διαστρέβλωση της χριστιανικής διδασκαλίας και συμπεριφοράς. Περιγραφές, αποδείξεις, έγγραφα, μαρτυρίες και προπάντων φωτογραφίες, όλα ένα φρικιαστικό υλικό, πού δύσκολα ο αναγνώστης -όπως άλλωστε και γω- θα αποβάλει από την μνήμη του.
Η τραγωδία πλέκεται γύρω από ένα στόχο -την ανεξαρτησία τού Κράτους των Κροατών-, στόχο πού νομιμοποιεί δυστυχώς κάθε βίαιη μέθοδο και πρακτική. Από τα εξήμισυ εκατομμύρια κατοίκων της Κροατίας, περισσότεροι από δύο εκατομμύρια ήσαν Ορθόδοξοι Σέρβοι Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Γεννήθηκε στη Ραγούζα της Δαλματίας, σημερινό Ντουμπρόβνικ της Κροατίας, το 1568 από εύπορους γονείς. Ο πατέρας του Ιωάννης ήταν Βενετός καραβοκύρης, και όταν ο άγιος ήταν 12 ετών πνίγηκε σε ναυάγιο. Η μητέρα του Αικατερίνη καταγόταν από τη Λήμνο και διακρινόταν για την ευλάβεια της. Στο βάπτισμα έλαβε το όνομα Ιάκωβος. Μετά τον θάνατο του πατέρα του, η μητέρα του τον πήγε στην Αχρίδα, όπου ήταν ο αδελφός της, ένας πλούσιος έμπορος. Έλαβε καλή μόρφωση και παρέμεινε επί πενταετία πλησίον ενός ιερομονάχου εξαδέλφου της μητέρας του, πού μόναζε στη μονή της Θεοτόκου Αχρίδος, όπου συνέχισε τις σπουδές του.
Το 1588 ήλθε στο Αγιον «Ορος και εγκαταβίωσε στη μονή Παντοκράτορος, όπου εκάρη μοναχός και ονομάσθηκε Ιωσήφ κατά το μέγα σχήμα. Μετά διετία χειροτονήθηκε ιερεύς. Ασκήθηκε επιμελημένα στην υπακοή, την προσευχή και τη μελέτη. Είχε για διακόνημα το εργόχειρο της καλλιγραφίας, στο όποιο εξελίχθηκε άριστα. Μόνασε κατόπιν στις μονές Μεγίστης Λαύρας, Χιλανδαρίου, Ξηροποτάμου και Βατοπαιδίου, όπου έμεινε αρκετά, και μάλιστα κατά τη βιογραφία του τέλεσε εκεί τα πρώτα του θαύματα, θεραπεύοντας πολλούς μοναχούς από διάφορες ασθένειες με τη θερμή προσευχή του και βάζοντας το δεξί του χέρι στο μέτωπό τους. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Του Νικολάου Μάρτη, πρώην Υπουργού- Προέδρου της «ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗΣ ΕΣΤΙΑΣ»
Ο Τίτο την 2α Αυγούστου 1944, ευρισκόμενος σε Σερβικό έδαφος, ανήγγειλε τη δημιουργία Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας με τρείς στόχους:
1. Να αποδυναμώσει ως Κροάτης τη Σερβία, αποσπώντας τη νότια Σερβία, που τη μετονόμασε «Μακεδονία».
2. Να εκπληρώσει το χρέος του ως Κομμουνιστής, για τα επεκτατικά σχέδια της Σοβιετικής Ενώσεως. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Ελεύθερο Κράτος της Κροατίας
Προεδρία Περιφερειακού Δικαστηρίου
Ζεμούν- 15 Νοεμβρίου 1941
No Su 751 – 1/1941/1
Με το διάταγμα του No 83490-41 της 11 Νοεμβρίου 1941, ο υπουργός Δικαιοσύνης και Θρησκευμάτων κοινοποίησε στην προεδρία του ως άνω δικαστηρίου τα ακόλουθα: Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Ποιός μπορεί να γράψει στο νερό;
Πλησίαζε η ώρα της μεγάλης αποδημίας. Ο Κύριλλος ύψωσε το βλέμμα του προς τον ουρανό. Με δάκρυα στα μάτια έστειλε στον βασιλέα Χριστό τη στερνή του προσευχή· «Κύριε, Θεέ μου, εσύ που δημιούργησες όλα τα αγγελικά τάγματα και τις ουράνιες δυνάμεις· Συ που εξάπλωσες τους ουρανούς, θεμελίωσες τη γη κι έφερες σε ύπαρξη τα πάντα από το μηδέν· εσύ… άκουσε την προσευχή μου και φύλαξε το πιστό σου ποίμνιο, που το εμπιστεύθηκες σ’ εμένα τον ανάξιο και αχρείο δούλο σου, και λύτρωσέ το από κάθε ασεβή και ειδωλολατρική κακότητα εκείνων που σε βλασφημούν»(Βίος Κυρίλλου, κεφ. 18).
Στα χέρια του Παντοκράτορος ήθελε ν’ ακουμπήσει το λαό των Σλάβων ο φλογερός τους ιεραπόστολος την ώρα που τους αποχαιρετούσε, στα σαρανταεννέα του μόλις χρόνια, σπεύδοντας να απολαύσει την άφθαρτη και αιώνια δόξα. Εκείνη που προγεύθηκε στα ιερά σκηνώματα του Ολύμπου Βιθυνίας, όπου μόνασε για ένα διάστημα μαζί με τον αδελφό του· εκείνη τη δόξα που ήταν η απαντοχή του και η ενίσχυσή του από τότε που ο βασιλέας Χριστός επιστράτευσε τα δύο αδέλφια για μία εκστρατεία ιερή στη βορειοανατολική Ευρώπη. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Ένα πολυχρησιμοποιημένο σύνθημα της εποχής μας είναι η πολυπολιτισμικότητα Το σύνθημα αυτό συγκινεί αρκετούς Έλληνες διανοητές και πολιτικούς, φαίνεται όμως ότι δεν συγκινεί πλέον τους Ευρωπαίους. Είναι χαρακτηριστική η αποτυχία του πολυπολιτισμικού μοντέλου στην Βρετανία, όπου οι δημοσκοπήσεις καταδεικνύουν ότι οι περισσότεροι νεαροί Μουσουλμάνοι, παρά την βρετανική τους παιδεία, δηλώνουν ότι νιώθουν πρώτα Μουσουλμάνοι και μετά Βρετανοί. Επίσης προ ολίγων εβδομάδων το Εργατικό Κόμμα που εκφράζει την Κεντροαριστερά στην Ολλανδία δήλωσε επισήμως ότι δεν πιστεύει στην πολυπολιτισμικότητα και ότι η ολλανδική κοινωνία πρέπει να επιβάλει ένα κοινό πλαίσιο αξιών σε όλους τους πολίτες ασχέτως καταγωγής ή θρησκείας. Εκεί, όμως, όπου φαίνεται να έχει καταρρεύσει κάθε πολυπολιτισμική προσπάθεια είναι ο χώρος των Βαλκανίων με αποκορύφωμα το Κοσσυφοπέδιο και την Βοσνία -Ερζεγοβίνη. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
ΣΥΝΑΞΑΡΙ
Απόψεις για τη Μονή Βατοπαιδίου (και όχι μόνο) 