Holy Martyrs Agathopodus and Theodulus & Venerable Mark of Trache (April 5)

Saints Agathopus and Theodoulos

1. THE HOLY MARTYRS AGATHOPODUS AND THEODULUS

Agathopodus was a deacon and Theodulus was a lector in the church at Thessalonica. Agathopodus was adorned with the greying of age and Theodulus with youthful understanding and chastity. At the time of Diocletian’s pursuit of Christians these two were summoned to court. They responded with rejoicing and holding each other by the hand, they walked along crying out: «We are Christians!» All the advice of the judges that they deny Christ and worship idols, remained in vain. After an extended imprisonment and hunger they were sentenced to death by drowning in the sea. Their hands were bound behind their backs, a heavy stone was hung around their necks and they were led out to be drowned. When they first wanted to toss Agathopodus into the deep, he cried out: «Behold, by this second baptism we are washed of all our sins and in purity do we depart to Christ Jesus.» Shortly afterward, the sea tossed their drowned bodies upon the shore and Christians buried their bodies with honors. St. Theodulus appeared to his acquaintances as a bright angel in glistening attire and ordered them to distribute all of his remaining estate to the poor. These glorious and wonderful soldiers of Christ suffered honorably during the reign of Diocletian and the Thessalonican Prince Faustinus in the year 303 A.D.

2. THE VENERABLE MARK OF TRACHE

He is also called «Mark the Athenian» because Athens was the place of his birth. His parents died after he completed his higher education in Athens. He thought to himself that death, even for himself, was unavoidable and that one should sufficiently prepare beforehand for that honorable departure from this world. Distributing all of his possessions to the poor, he sat on a plank in the sea and with a tenacious faith in God’s help, prayed that God direct him wherever He wills. God, in His Providence, protected him and brought him to Lybia (or Ethiopia) to a mountain called Trache. Mark lived an

Το Μαύρο Βιβλίο του Οικομενικού Πατριαρχείου

Το Greek American News Agency, με αφορμή πρωτίστως τα όσα ακούσαμε από τον καθηγητή πανεπιστημιακό και «πνευματικό διδάσκαλο» της Παντείου κ. Αλέξανδρο Ηρακλείδη για τα «κατορθώματα» του Ελληνικού στρατού στην Σμύρνη την μαύρη περίοδο {1918-1922},και δευτερευόντως την στρατηγικής σημασίας επίσκεψη του αμερικανού προέδρου Barack Obama στην Τουρκία, για την εγκαθίρδυση της νέας μεγάλης γεωστρατηγικής σημασίας συμμαχία-συμφωνίας {Αμερικής Τουρκίας} που αποκαλύψαμε, φέρνει σήμερα στο φως της δημοσιότητας ένα μεγάλης ιστορικής αξίας συγκλονιστικό ντοκουμέντο. Την «Μαύρη Βiβλο του Οικουμενικού Πατριαρχείου». Ένα ακόμα σπάνιο μοναδικό αποκαλυπτικό ντοκουμέντο της νεότερης ιστορίας του Έθνους και της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας. Ένα σύγγραμα πραγματικό εθνολόγιο μαρτύρων του γένους.

Ένα κείμενο γεμάτο περιγραφές και αληθινά γεγονότα που κατέγραψε η γραφίδα των κληρικών του γένους μας. Των κληρικών εθνομάρτυρων του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Ένα ντοκουμέντο που περιγράφει θυσίες και αίμα που χύθηκε στο βωμό της Πίστεως των πατέρων μας ως εθνική προφορά στο Έθνος των προγόνων μας. Των ανθρώπων που έχυσαν το αίμα τους καθαγιάζοντας τα ματωμένα Αγία Χώματα της πάλαι ποτέ βυζαντινής αυτοκρατορίας.

The Black Book of the Sufferings of the Greek people in Turkey

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

The Black Book in PDF

 

Source : http://www.greekamericannewsagency.com

 

Η Θεοτόκος και το μυστήριο της Ενσάρκου Οικονομίας στην ερμηνεία των Νηπτικών Πατέρων (1)

ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΟΜΑΝ

Θα μου επιτρέψετε μια πιο προσωπική, πιο ανθρώπινη προσέγγιση του θέματος, παρ’ όλο που βρισκόμαστε σ’ ένα αυστηρά επιστημονικό συνέδριο. Έχω ιδιαίτερους λόγους να το κάνω. Ο σημαντικότερος απ’ αυτούς είναι η ίδια η επαφή με τους νηπτικούς πατέρες, με τα συγγράμματά τους, που μου υπαγόρευσε κατά κάποιο τρόπο αυτό το προσωπικό τόνο στην διαπραγμάτευση του θέματος.
Γι’ αυτό ακριβώς, πριν περάσω στην διαπραγμάτευση του θέματος, θα ήθελα να εκφράσω την βαθειά συγκίνηση την οποία αισθάνομαι βρισκόμενος για πρώτη φορά στους Αγίους Τόπους, στα Θεοβάδιστα αυτά μέρη, όπου βάδισαν όχι μόνο τα ουράνια βήματα του Αρχαγγέλου Γαβριήλ, τα άχραντα βήματα της Παναγίας και των άλλων προσωπικοτήτων της Ιεράς Βιβλικής Ιστορίας, αλλά ακόμη εκείνα του Ιδίου του Θεανθρώπου, του Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού. Δοξάζω τον Πανάγαθο Θεό για το μεγάλο αυτό δώρο και ευχαριστώ θερμότατα τους οργανωτές του παρόντος πανορθοδόξου επιστημονικού συνεδρίου.
Ο λόγος που με οδήγησε στην επιλογή αυτού του θέματος υπήρξε η επιθυμία μου να εκφράσω, με την ευκαιρία του πρώτου προσκυνήματος στους Αγίους Τόπους, την ευλάβεια και την ευγνωμοσύνη μου, της οικογενείας μου και των πιστών της ενορίας μου προς την Μητέρα του Θεού, προς την Δέσποινα του κόσμου για τις πλούσιες ευλογίες και ευεργεσίες Της προς εμάς. Και είχα την διαίσθηση ότι καταλληλώτερα και εκφραστικώτερα λόγια απ’ αυτό το σκοπό δεν θα έβρισκα άλλα απ’ εκείνα των νηπτικών πατέρων. 

Selected Passages From The Teachings of Saint Kosmas

St Kosmas the Aetolian

GOD

It is proper to begin our teaching with God, and when we finish it to thank God – not that I am worthy to mention and utter the name of God, but I am sure that God suffers me to do so through His great and infinite compassion.

God, the all-good and most merciful, my brethren, is one, and whoever says that there are many Gods is a devil. He is triune: Father, Son, and Holy Spirit; yet one nature, one glory, one kingdom, one God. He is all light, all joy, all compassion, all love.

This All-holy Trinity we pious Orthodox Christians glorify and worship. He is the true God, and all other so-called gods are demons. And it is not we along that believe, glorify, and worship the Holy Trinity, but angels, archangels, and all the heavenly hosts, as numerous as the stars of the heavens and the grains of the sand of the sea unceasingly praise in hymns and worship and glorify this All-holy Trinity. Again, out of their love for the Holy Trinity men and women as numerous as the stars of the heavens and the grains of the sand of the sea spilt their blood, and as many renounced the world and went to the deserts and led a life of spiritual endeavor, and still as many lived in the world with temperance and virginity, fasting, prayer, almsgiving and other practices; and all went to Paradise and rejoice forever.

Οσιος Σάββας εν Καλύμνω (1862-1948).

Ο φωτεινός αυτός αστέρας της χορείας των Αγίων , ο Θεοφιλέστατος πατήρ , προστάτης της ευσεβούς νήσου Καλύμνου Σάββας ο νέος, γεννήθηκε το έτος 1862 στην Ηρακλείτσα της περιφέρειας Αβδίμ της Ανατολικής Θράκης, από πτωχούς και απλούς γονείς τον Κωνσταντίνο και τη Σμαραγδή και έλαβε το όνομα Βασίλειος.Ο Βασίλειος μεγάλωσε έχοντας βαθιά πίστη και μεγάλη ευσέβεια και προσπαθώντας να μιμηθεί την άσκηση των Αγίων της Εκκλησίας μας. Διδάχθηκε τα εγκύκλια γράμματα χωρίς να συνεχίσει περαιτέρω σπουδές και ο πατέρας του αποφάσισε να του ανοίξει ένα μικρό κατάστημα. Στην ηλικία των δώδεκα ετών ο Βασίλειος διαπίστωνε καθημερινά ότι το επάγγελμα που ασκούσε δεν ήταν στα μέτρα του και ποθούσε μια άλλη ζωή ,αυτή της περισυλλογής .

Μέσα του γινόταν μια δύσκολη πάλη , μεγάλες οι πιέσεις της μητέρας του ισχυρή όμως και η έλξη του Θεού,. Ο μικρός Βασίλειος έλαβε πλέον την αμετάκλητη απόφαση να φύγει, εγκαταλείποντας τα εγκόσμια κατευθύνεται στο Περιβόλι της Παναγίας , στην ιερά σκήτη της Αγίας Αννης , όπου ζεί πλέον με προσευχή και εγκράτεια επι 12 έτη και όπου διδάσκεται την Αγιογραφία και τη Βυζαντινή Μουσική.

Ο Χριστιανισμός έν διωγμώ.

Έρευνες διεθνών οργανώσεων αποδεικνύουν ότι το 80% όσων διώκονται για τα θρησκευτικά τους «πιστεύω» παγκοσμίως είναι χριστιανοί.
Σε περισσότερες από 50 χώρες του πλανήτη οι χριστιανοί βιώνουν την καταπίεση των θρησκευτικών τους ελευθεριών· στη Βόρεια Κορέα επιβάλλεται η σταύρωση των χριστιανών, στη Σαουδική Αραβία η θανατική ποινή σε όσους αποδεχτούν το Χριστιανισμό, στο Ιράκ η μαζική δίωξή τους, στην Τουρκία, Αίγυπτο, Μαρόκο,Πακιστάν, Ινδία κ.α. η καταπάτηση των θρησκευτικών ελευθεριών τους».
Στη Μεγάλη Βρετανία της «διαφορετικότητας», νοσοκόμα τέθηκε σε διαθεσιμότητα, διότι προσφέρθηκε να προσευχηθεί για κάποια ηλικιωμένη κυρία στο θάλαμο που νοσηλευόταν. Για την άδολη εθελοντική προσφορά επιπλήχτηκε σκαιότατα·«Δεν πρέπει να χρησιμοποιείτε την επαγγελματική σας θέση, για να προωθήσετε σκοπούς που σχετίζονται με την υγεία»
Και όλα αυτά χωρίς κανείς από τους ασθενείς να παραπονεθεί. Κάποια άλλη, επίσης Βρετανίδα, που εργαζόταν στην British Airways, αρνήθηκε να κρύψει το σταυρό που φορούσε!

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΩΣΗΦ (11)-ΑΣΚΗΣΗ, Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΑΓΙΑΣΜΟΥ

Μνήμη θανάτου και των μελλόντων
Η πρώτη αρχή και υγιής βάση της ησυχίας είναι η παραμονή σ’ ένα τόπο και η ακριβής τήρηση κατάλληλου προγράμματος με επιμονή.

Στην αρχή, συγκέντρωση του νου από τον ακατάσχετο μετεωρισμό, με πρώτη τη μνήμη του θανάτου. Όχι μνήμη θανάτου αόριστα και γενικά. Μνήμη της τελευταίας στιγμής, της έσχατης, του αποχωρισμού της ψυχής σου από το σώμα. Όπου άγγελοι και δαίμονες παρίστανται και αγωνίζονται ποιος θα πάρει την ψυχή που τρέμει και στενάζει.

Σκέψου το ψέμα και τη ματαιότητα της εδώ ζωής και υπολόγισε πόσο άσκοπη είναι η αιχμαλωσία της ψυχής απ’ αυτήν. Να θυμάσαι την κρίση και τη δικαιοσύνη του Θεού που ακολουθεί αμέσως και που αποδίδεται στον καθένα σύμφωνα με τις πράξεις του. Δεν είναι πλέον Θεός ελέους, οικτιρμών και φιλανθρωπίας, όπως στην παρούσα ζωή, αλλά «Θεός εκδικήσεων» και δικαιοσύνης γιατί «εν τω Αδη ουκ έστι μετάνοια».

Εάν η διαγωγή μας δεν ήταν ακριβής και ούτε η μετάνοιά μας τουλάχιστον ολοκληρωμένη και μας απορρίψουν από τη μερίδα των σωζομένων, αυτά που μας περιμένουν και όσους άλλους κατακριθούν, είναι τρομερά και μόνο να τα διηγηθεί κανείς. «Γέενα, λίμνη πυρός, σκώληξ ακοίμητος, βρυγμός οδόντων» και άλλα φρικτά βασανιστήρια και το μεγαλύτερο όλων, η αιώνια παράτασή τους.

Repent, for the Kingdom of Heaven is at hand!

Dearly Beloved in the Lord:

Christ is in our midst!

Our Church has gone through a tragic and bitter episode in her history. Many souls suffered shipwreck, demoralized by the sins of a few. That is over. But the lingering bitterness and mistrust, resentment and desire for retribution, hang over us. We must heal this, both on an individual as well as corporate level. The only way to do this is repentance, using this season of repentance to make changes in our lives, cleanse our hearts and minds, and embrace the hope that can only be grasped by forgiveness. Unless we forgive others from our hearts, we cannot accept God’s forgiveness for our own sins.