Ο νεαρός δόκιμος Φραγκίσκος (μετέπειτα Γέρων Ιωσήφ ο Ησυχαστής, 1897-1959), αν και κατά βάση αγράμματος, εν τούτοις δεν έπαυσε να μελέτα τα συγγράμματα των Πατέρων για βοήθεια και στήριγμά του. Βέβαια, επειδή τον περισσότερο ελεύθερο χρόνο του τον περνούσε με νοερά προσευχή, δεν επιδιδόταν σε εξαντλητικές μελέτες. Πάντως, δεν έπαυσε να μελετά καθημερινά, διότι χωρίς επίμονο και επίπονο ανάγνωση, δε μπορείς να γνωρίσεις την λεπτότητα των λογισμών. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Πάρα πολλά βιβλία γράφτηκαν και κυκλοφορούν για τη ζωή, τις διδαχές και τα θαύματα του γνωστού σε όλους μας Γέροντα Παϊσίου. Πώς ήταν όμως ο μικρός Αρσένιος( αυτό ήταν το βαφτιστικό του Γέροντα) σαν παιδί; Αυτό ακριβώς μας περιγράφει, η Άννα Ιακώβου, στο βιβλίο της, από τη σειρά «Άθως-παιδικά»,( των εκδόσεων Σταμούλη), «Ήταν κάποτε παιδιά-Ο Γέρων Παΐσιος». Διαλέξαμε, λοιπόν, για τους μικρούς μας φίλους, κάτι από τα παιδικά του χρόνια και μερικές από τις χαριτωμένες ιστορίες του.
– Πρέπει, να τρως καλά, συνέχισε εκείνη. Πρώτα όλο το φαΐ σου κι έπειτα όσα φρούτα θέλεις. Τα φρούτα έχουν βιταμίνες και πολύ θρεπτικά. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Πρότυπο χριστιανικής αγάπης υπήρξε η Δέσποινα, μητέρα δύο αγοριών εκ των οποίων ο μικρότερος έγινε μετά την κοίμησή της μοναχός στην Ιερά Μονή Γρηγορίου στον Άθωνα. Όλοι οι φτωχοί, οι γέροι και οι ασθενείς της περιοχής που ζούσε, περίμεναν παρηγοριά και ανάπαυσι απ΄ αυτή. Πολλές φορές άφηνε δουλειές του σπιτιού, με την συγκατάθεσι βέβαια του συζύγου της, και έτρεχε στα φτωχικά σπίτια για να περιποιηθή τα γεροντάκια. Αν δεν τους καθάριζε το σπίτι, δεν τους έλουζε και δεν τους τάϊζε, δεν έφευγε, έστω κι αν η ώρα ήταν περασμένη.
Πολλά χρόνια μετά τον θάνατο της, αν καμμιά ευγενική γυναίκα περιποιόταν με ιδιαίτερη φροντίδα ωρισμένα τυφλά γεροντάκια, τη ρωτούσαν: «Μήπως είσαι η Δέσποινα;»
Την πορεία της θανατηφόρου ασθενείας και το τέλος της ενάρετης αυτής μητέρας μας τα περιέγραψε ο μοναχός γιός της:
«Τη Μεγάλη Δευτέρα του 1971 η μητέρα μου έκανε εξετάσεις και έβγαλε ακτίνες. Εκεί φάνηκε καθαρά ότι είχε καρκίνο και μάλιστα σε πολύ προχωρημένο στάδιο! Σ΄ αυτήν, όπως και σε μένα, είπαν ότι έχει εχινόκοκκο και με μια εγχείρησι θα γίνη καλά. Από τότε άρχισα να βλέπω τη μητέρα μου πιο συγκεντρωμένη στον εαυτό της και φαινόταν σαν να ήξερε ότι συνέβαινε κάτι πολύ σοβαρό.
Αμέσως μετά την Ανάστασι την πήγαν στη Θεσσαλονίκη και με τη συνεργασία του τότε υφηγητού της Ιατρικής κ. Αλετρά και του επιμελητού κ. Κατσώχη, μπήκε στο Α.Χ.Ε.Π.Α. Έγινε γρήγορα η εγχείρησις, η οποία κράτησε 7 ½ ώρες περίπου. Τα πάντα μέσα της είχαν καρκίνο! Προσπάθησαν να της αφαιρέσουν ότι μπορούσαν. Έβγαλαν ολόκληρο το στομάχι, γιατί ήταν σάπιο, και ένωσαν τον οισοφάγο με το τέλος του δωδεκαδάκτυλου. Επίσης καθάρισαν τον καρκίνο από τα νεφρά, ήπαρ κλπ. Η τομή, που είχε στο σώμα της, ήταν γύρω στα 70 εκατοστά. Είχε αλλάξει τόσο πολύ μετά την έγχείρησι, που δυσκολεύτηκα να τη γνωρίσω! Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Του Οσίου ΙΟΥΣΤΙΝΟΥ Πόποβιτς
– Πώς γίνεται κανείς από αμαρτωλός δίκαιος; Να, που έχομε ένα πλήθος από συγκλονιστικά παραδείγματα μέσα στους βίους των αγίων! Πως μπορεί κάποιος από ληστής, πόρνος, μέθυσος, άσωτος, φονιάς, μοιχός, να γίνει άγιος; Γι᾽ αυτό θα βρούμε πάμπολλα παραδείγματα εδώ. Επίσης – πως από έναν φίλαυτο, φιλόζωο, ιδιοτελή, άπιστο, άθεο, υπερήφανο, φιλάργυρο, εμπαθή, ένα κακούργο, ένα διαφθαρμένο, οργίλο, πονηρό, ύπουλο, χαιρέκακο, φθονερό, κενόδοξο, φιλόδοξο, κακοήθη, άρπαγα και ανελεήμονα, πως γίνεται ένας άνθρωπος του Θεού; Οι «Βίοι των Αγίων» θα μας το δείξουν και εξηγήσουν.
Επίσης στους «Βίους των Αγίων» έχομε παρά πολλά και θαυμαστά παραδείγματα για το πως ένας νέος γίνεται άγιος νέος, μια κόρη γίνεται άγια κόρη, πως ένας γέρος γίνεται άγιος γέρος, πως μια γερόντισσα γίνεται άγια γερόντισσα, πως ένα παιδί γίνεται άγιο παιδί, πως οι γονείς γίνονται άγιοι γονείς, πως ένας γιός γίνεται άγιος γιός, πως μια θυγατέρα γίνεται άγια θυγατέρα, πως μια οικογένεια γίνεται άγια οικογένεια, πως μια κοινωνία γίνεται άγια κοινωνία, πως ένας ιερέας γίνεται άγιος ιερέας, πως ένας επίσκοπος γίνεται άγιος επίσκοπος, πως ένας βοσκός γίνεται άγιος βοσκός, πως ένας γεωργός γίνεται άγιος γεωργός, πως ένας βασιλιάς γίνεται άγιος βασιλιάς, πως ένας εργάτης γίνεται άγιος εργάτης, πως ένας δικαστής γίνεται άγιος δικαστής, πως ένας δάσκαλος γίνεται άγιος δάσκαλος, πως ένας καθηγητής γίνεται άγιος καθηγητής, πως ένας στρατιώτης γίνεται άγιος στρατιώτης, πως ένας αξιωματικός γίνεται άγιος αξιωματικός, πως ένας κυβερνήτης γίνεται άγιος κυβερνήτης, πως ένας γραμματέας γίνεται άγιος γραμματέας, πως ένας έμπορος γίνεται άγιος έμπορος, πως ένας μοναχός γίνεται άγιος μοναχός, πως ένας οικοδόμος γίνεται άγιος οικοδόμος, πως ένας γιατρός γίνεται άγιος γιατρός, πως ένας τελώνης γίνεται άγιος τελώνης, πως ένας επαγγελματίας γίνεται άγιος επαγγελματίας, πως ένας φιλόσοφος γίνεται άγιος φιλόσοφος, πως ένας επιστήμονας γίνεται άγιος επιστήμονας, πως ένας πολιτικός γίνεται άγιος πολιτικός, πως ένας υπουργός γίνεται άγιος υπουργός, πως ένας φτωχός γίνεται άγιος φτωχός, πως ένας πλούσιος γίνεται άγιος πλούσιος, πως ένας δούλος γίνεται άγιος δούλος, πως ένας δεσπότης γίνεται άγιος δεσπότης, πως οι σύζυγοι γίνονται άγιοι σύζυγοι, πως ένας συγγραφέας γίνεται άγιος συγγραφέας, πως ένας καλλιτέχνης γίνεται άγιος καλλιτέχνης. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Του Οσίου ΙΟΥΣΤΙΝΟΥ Πόποβιτς
Αλλά με την αγία ζωή τους και με τα άγια πρόσωπά τους οι άγιοι του Θεού, επιβεβαιώνουν με τρόπο πειστικό και αληθινό και όλα τα άλλα δόγματα, όπως: για την Εκκλησία, για την χάρη, για τα άγια μυστήρια, για τις άγιες αρετές, για τον άνθρωπο, για την αμαρτία, για τα ιερά λείψανα, για τις άγιες εικόνες, για τη μέλλουσα ζωή, για όλα τα άλλα, πού αποτελούν τη θεανθρώπινη οικονομία της σωτηρίας. Ναι, οι «βίοι των Αγίων» είναι η εμπειρική Δογματική. Είναι η βιωματική Δογματική, Δογματική η οποία έχει γίνει βίωμα μέσα στην αγία ζωή των αγίων ανθρώπων του Θεού.
Εκτός από αυτά, οι «Βίοι των Αγίων» περιέχουν και όλη την ορθόδοξη Ηθική, – το ορθόδοξο ήθος, σ’ ολόκληρη τη λάμψη του θεανθρώπινου μεγαλείου του και της ακατάβλητης δυνάμεώς του. Στους βίους των αγίων αποδεικνύεται και φαίνεται με τρόπο πειστικό και πραγματικό, ότι τα άγια μυστήρια είναι οι πηγές των αγίων αρετών, οι δε άγιες αρετές, καρποί των αγίων μυστηρίων της Εκκλησίας, διότι απ’ αυτές γεννιώνται, με αυτές αναπτύσσονται και τρέφονται και ζουν, με αυτές τελειοποιούνται και αιωνίζονται. Όλοι οι θείοι ηθικοί νόμοι πηγάζουν από τα άγια μυστήρια και πραγματοποιούνται με τις άγιες αρετές. Γι᾽ αυτό και οι «Βίοι των Αγίων» αποτελούν τη βιωματική Ηθική, την εφαρμοσμένη Ηθική. Εξ άλλου, αυτοί πάλιν οι «Βίοι των Αγίων» βεβαιώνουν αναμφισβήτητα ότι η Ηθική δεν είναι τίποτε άλλο, παρά μία εφαρμοσμένη Δογματική. Ολόκληρη η ζωή των αγίων αποτελείται από τα άγια μυστήρια και τις άγιες αρετές, τα δε άγια μυστήρια και οι άγιες αρετές είναι καρποί του Αγίου Πνεύματος, του ενεργούντος τα πάντα εν πάσι (1 Κορ. 12, 4, 6, 11). Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Του Οσίου ΙΟΥΣΤΙΝΟΥ Πόποβιτς
Λοιπόν, οι «Βίοι των Αγίων»; – Να, βρισκόμαστε σε χώρο ουράνιο, διότι η γη γίνεται ουρανός με τους αγίους του Θεού. Κοιτάξτε ότι βρισκόμαστε μεταξύ τών αγγέλων που έχουν σώμα, ανάμεσα σε χριστοφόρους. Όπου δε είναι αυτοί, εκεί βρίσκεται και ολόκληρος ο Κύριος ο Θεός, μέσα σ’ αυτούς και με αυτούς και ανάμεσα σ’αυτούς («ο Θεός ο εν αγίοις αναπαυόμενος», «Θεός εν μέσω θεών»)· εκεί είναι και όλη η αιώνια Αλήθεια του Θεού και όλη η αιωνία Δικαιοσύνη του Θεού και όλη η αιώνια Αγάπη του Θεού και όλη η αιώνια Ζωή του Θεού.
Οι «Βίοι των Αγίων»! – Να, βρισκόμαστε στον παράδεισο, όπου φυτρώνει και αυξάνει ό,τι είναι θείο, άγιο, αθάνατο, αιώνιο, δίκαιο, αληθινό, ευαγγελικό. Διότι στον κάθε άγιον άνθησε με το Σταυρό το δένδρο της ζωής, της αιώνιας, θείας και αθάνατης ζωής, και καρποφόρησε πολλούς καρπούς. Ο δε Σταυρός εισάγει στον παράδεισο, εισάγει και εμάς μετά τον ληστή, ο οποίος, για να μας ενθαρρύνει, μπήκε πρώτος στόν παράδεισο μετά τον Πανάγιον Θείον Σταυροφόρον, τον Χριστόν · μπήκε δε με το σταυρό της μετανοίας.
Οι «Βίοι των Αγίων»! – Να, βρισκόμαστε στην αιωνιότητα· χρόνος δεν υπάρχει πλέον: «Χρόνος ουκέτι έσται» (Αποκ. 10, 7), διότι στους αγίους του Θεού βασιλεύει η αιώνια Θεία Αλήθεια, η αιώνια Θεία Δικαιοσύνη, η αιώνια θεία Αγάπη, η αιώνια Θεία Ζωή. Και «ο θάνατος ουκ έστι έτι» σ’ αυτούς, διότι όλη η ύπαρξή τους είναι γεμάτη από τις αναστάσιμες θείες δυνάμεις του Αναστάντος Κυρίου, του μοναδικού Νικητή του θανάτου και όλων των θανάτων σ’ όλους τους κόσμους. Δεν υπάρχει θάνατος γι᾽ αυτούς – τους αγίους ανθρώπους, διότι όλη η ύπαρξή τους είναι γεμάτη από τον Μόνον Αθάνατον – τον Υπεραθάνατον Κύριον και Θεόν μας Ιησούν Χριστόν. Ευρισκόμενοι μεταξύ αυτών εμείς πάνω στη γη, βρισκόμαστε μεταξύ των μοναδικά αληθινών αθανάτων, οι οποίοι νίκησαν κάθε άδην. Όταν είμαστε με αυτούς κανένα είδος θανάτου δεν μπορεί να μας βλάψει, διότι οι άγιοι είναι σαν αλεξικέραυνα του θανάτου. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Του Οσίου ΙΟΥΣΤΙΝΟΥ Πόποβιτς
Ζώντες εν Χριστώ οι άγιοι κάνουν τα έργα του Χριστού, διότι δι᾽ Αυτού γίνονται όχι μόνο δυνατοί αλλά και παντοδύναμοι: «Πάντα ισχύω εν τω ενδυναμούντί με Χριστώ» (Φιλ. 4, 13). Κατ᾽ αυτόν τον τρόπο γίνεται πραγματικότητα ο λόγος της Αυτοαληθείας, του Χριστού, ότι οι πιστεύοντες σ’ Αυτόν θα κάνουν τα δικά Του έργα και ακόμη μεγαλύτερα: «Αμήν, αμήν λέγω υμίν, ο πιστεύων εις εμέ, τα έργα α εγώ ποιώ κακείνος ποιήσει, και μείζονα τούτων ποιήσει» (Ιω. 14, 12). Και πράγματι η σκιά του Απ. Πέτρου θεραπεύει τους αρρώστους· ο άγιος Μάρκος ο Αθηναίος με το λόγον του μετακινεί το όρος και πάλιν το σταματά… Όταν ο Θεός έγινε άνθρωπος, τότε η Θεία Ζωή έγινε και του ανθρώπου ζωή· η Θεία Δύναμη έγινε και δύναμη του ανθρώπου· η Θεία Αλήθεια και του ανθρώπου αλήθεια και η Θεία Δικαιοσύνη και του ανθρώπου δικαιοσύνη· όλα όσα είναι του Θεού, έγιναν και του ανθρώπου.
Τί είναι «Πράξεις των αγίων Αποστόλων»;
Είναι τα έργα του Χριστού, τα οποία κάνουν οι άγιοι Απόστολοι με τη δύναμη του Χριστού, ή μάλλον τα κάνουν διά του Χριστού, ο Οποίος ζει μέσα τους και ενεργεί δι᾽ αυτών.
Και η ζωή των αγίων Αποστόλων τί είναι;
Η βιώση της ζωής του Χριστού, που ζωή μεταδίδεται μέσα στήν Εκκλησίαν, σ’ όλους τους πιστούς ακολούθους Του και συνεχίζεται πάντοτε δι᾽ αυτών μέσω των αγίων μυστηρίων και των αγίων αρετών. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Του Οσίου ΙΟΥΣΤΙΝΟΥ Πόποβιτς
Η αληθινή ζωή στη γη αρχίζει ακριβώς από την ανάσταση του Σωτήρα, διότι είναι ζωή που δεν τελειώνει με τον θάνατο. Χωρίς την ανάσταση του Χριστού η ανθρωπίνη ζωή δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα αργό ψυχομάχημα, που καταλήγει αναπόφευκτα στον θάνατο. Αλλά αληθινή ζωή είναι εκείνη, η οποία δεν τελειώνει με τον θάνατο. Και μία τέτοια ζωή έγινε δυνατότης πάνω στη γη, μόνον με την ανάσταση του Θεανθρώπου Χριστού. Η ζωή είναι αληθινή ζωή μόνον εν τω Θεώ. Διότι αυτή είναι αγία ζωή και γι’ αυτό αθάνατη ζωή. Όπως μέσα στήν αμαρτία βρίσκεται ο θάνατος, έτσι και στήν αγιότητα η αθανασία. Μόνον με την πίστη στον Αναστάντα Χριστόν ο άνθρωπος ζει το περισσότερο αποφασιστικό θαύμα της υπάρξεώς του: τη μετάβαση από τον θάνατο στήν αθανασία, από το πεπερασμένο στήν αιωνιότητα, από τον άδην στόν παράδεισο. Μόνον τότε βρίσκει ο άνθρωπος τον εαυτόν του, τον αληθινό, τον αιώνιο εαυτό του: «απολωλώς ην, και ευρέθη», διότι – «νεκρός ην, και ανέζησε» (Λουκ. 15, 24).
Τι είναι οι χριστιανοί; Οι χριστιανοί είναι χριστοφόροι, και επομένως φορείς και κάτοχοι της αιώνιας ζωής· αυτό δε σύμφωνα με το μέτρο της πίστεώς τους και της αγιότητάς τους, η οποία είναι καρπός της πίστεως. Οι άγιοι είναι οι περισσότερον τέλειοι χριστιανοί, διότι έχουν αγιασθεί στόν μέγιστο, κατά τό δυνατό, βαθμό με την άσκηση της πίστεως στον Αναστάντα και αιωνίως ζώντα Κύριον Ιησούν. Πράγματι, αυτοί είναι οι μοναδικοί και αληθινοί αθάνατοι μέσα στο ανθρώπινο γένος, διότι με όλη την ύπαρξη τους ζουν εν τω Αναστάντι και για τον Αναστάντα Χριστόν, και ο θάνατος δεν έχει εξουσία πάνω τους. Η ζωή τους ολόκληρη είναι από τον Χριστό, και γι᾽ αυτό όλη είναι χριστο-ζωή · η σκέψη τους είναι χριστο-σκέψη· η αίσθησή τους χριστο-αίσθηση. Ό,τι είναι δικόν τους είναι πρώτα του Χριστού και μετά δικόν τους. Αν είναι η ψυχή, αυτή είναι πρώτα του Χριστού και μετά δική τους. Σ’ αυτούς δεν είναι αυτοί, αλλά τα πάντα και εν πάσι Χριστός Κύριος. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
ΣΥΝΑΞΑΡΙ
Απόψεις για τη Μονή Βατοπαιδίου (και όχι μόνο) 